Chapter 47: Burst Out

Chapter 47

Burst Out

NAGISING ako sa ingay ng aking alarm clock na nasa side table. Nakapikit ang matang inabot ko iyon at pinatay. Humikab ako at iniawang ng kaunti ang mga mata ko. Pipikit na sana akong muli nang may mamataan akong isang bulto na nakaupo sa gilid ng aking kama.

"D-Damien?"

"Good Morning,"

"K-kanina ka pa ba diyan?" tanong ko rito na tinakpan ang hita ko na nakalandad dahil sa nalihis ang pangpatulog na isinuot ko.

"Actually, I am here since last night," aniya.

Kumunot ang noo ko. "Last—"

"I'm sorry if I sleep here beside you,"

Napalunok ako sa sinabi nito na dito siya natulog sa tabi ko, ngunit winalang-bahala ko na lang iyon. Naupo ako ng bahagya. Ayaw ko magsalita at sabihing napakasinungaling nito dahil ang alam ko kasama niya si Katherine nang buong magdamag.

"Hinintay kitang magising kagabi pagkarating ko ng bahay," he sounds explaining.

"Oh?"

"Hindi na kita ginising dahil nahihimbing ka na sa pagtulog mo,"

Nagtaas ang kilay ko. Gumalaw ako at gumawi