Chapter 68: Grieve

Chapter 68

Grieve

THREE days have passed since I have a miscarriage. Tatlong araw na rin akong namamalagi sa loob ng hospital upang paghilomin ang sugat sa aking operation.

I feel I am slowly gaining my energy. I already moved on from the pain of my physical wounds, but the wound of losing my child- nandoon pa rin. Patuloy pa rin nagdadalamhati ang puso ko sa pagkawala ng anak ko.

Unti-unti kong tinatanggap sa aking puso at isipan na wala na ang batang magbibigay sa akin ng kasiyahan, sa amin ni mommy.

Agad kong pinawi ang mga luha ko sa aking mga pisngi ng bumukas ang pinto at ang pumasok ay si Damien. Iniiwas ko rito ang aking mga mata.

Ramdam ko ang paglapit nito at pag-upo sa upuan malapit sa kama ko.

Malalim itong bumuntong hininga. Ramdam ko ang paghawak nito sa kamay ko. I didn't move and looked at him. Ayaw ko itong tingnan, dahil sa tuwing nakikita ko ito bumabalik sa akin ang araw kung paano niya ako tinalikuran, kami ng anak ko. He didn't even excite to know my surpris