INICIAR SESIÓN"I just want to show you something."Nasa labas kami nina Esti at Eshter, kakain. Habang nagmamanehi ng kotse si Esti ay sinabi niya na may gusto raw siyang ipakita sa akin na matagal niya ng gustong ipakita.Natutuwa pa ako dahil hindi siya nahihiyang imaneho ang pink kong kotse. Ang cute lang kasi tignan.Napalingon ako sa paligin nang ipasok niya kami sa isang sikat na subdivision dito sa Manila at nahinto sa isang malaki at magandang bahay. Inalalayan niya kaming lumabas ni Eshter at itinuro ang bahay na nasa harap namin. Pinaghalong kulay puti at asul ang bahay. Malaki at halatang mamahalin dahil sa desanyo. May malaking gate na kulay itim.Nanlaki ang mata ko ng ilabas niya ang susi at ipakita sa akin. Binuksan niya 'yon at binuhat si Eshter papasok ng bahay.B-Bahay niya na ba 'to?Nang makapasok kami ay lalo akong namangha sa ganda ng bahay. Ang linis at halatang wala masyadong nagsstay. "This was build when I was not an engineer. I just explore and follow what my heart wants
(Flashback...)"Mom where's my Dad?"In a random day, my daughter asked me about her father. Hindi ako nakasagot agad. Hindi ko alam kung sasabihin ko ba ang totoo."Why?" tanging nasagot ko.Ngumuso siya at tumabi sa akin. "Because I noticed that if we are family, its must have a mother, father and kids but we just two. Where's my father?" inosente niyang tanong.Napalunok naman ako at nanlalamig na ang palad dahil hindi ko alam kung paano sasagutin ang kaniyang tanong. Malaki na nga talaga siya at nagiging mulat na rin sa mundo kahit papaano."He is just in the Philippines. Busy lang siya baby, may work siya doon," pagpapaliwanag ko.Hindi ko kayang sabihin sa kaniya ang totoong nangyari. Ayaw ko siyang masaktan at ayaw ko rin na isipin niya ay wala talaga siyang tatay. Hindi ko kayang ipagdamot kay Esti ang pagiging ama niya sa anak namin. Alam kong balang araw malalaman niya ang totoo at kahit humantong man sa oras na hindi na ako, at least alam niyang may anak siya."Kailan tayo
"Kailan ka pa natutong uminom?" Napalingon ako sa likod ko nang marinig ang boses na 'yon. Hindi siya nakatingin sa akin at tuwid ang tingin sa swimming pool. Magtataka sana ako kung bakit narito siya e nasa katabing kwarto lang din ng condo ko ang tinutuluyan niya rito sa Baguio. Iisa lang kasi ang swimming pool ng condo na 'to at dito ko naisipan mapag-isa. Hindi ko nga alam kung bakit niya ako nahanap. Hinanap niya ba talaga ako o nagkataon lang din na dito rin ang punta niya? Nasa tabi ako ng swimming pool, umiinom ng alak. Hindi naman talaga 'to nakakalasing kasi 10% alcohol lang naman. Tumabi si Esti sa tabi ko, nakita ko na namumula ang kaniyang ilo at namamaga rin ng konti ang kaniyang mata. Halatang galing siya sa pag-iyak. Hindi niya pa rin ako nililingon pero hindi ko maalis ang tingin ko sa kaniya. Hindi naman nalayo ang itsura niya dati pero kita ko kung paano siya mas nagmatured at mas lalong gumwapo ngayon. "Bakit hindi mo sinabi sa akin?" tanong niya na niling
"Hindi ako nagtatanim ng galit."Hindi ko alam kung bakit narito ang Mom ni Swenn sa New York, kasama niya si Ashmon. May pinag-uusapan si Jennifer at Ashmon habang kaharap ko naman ang Mom ni Swenn."I am getting older and I don't want to see my son suffering from pain." Napalingon ako sa kaniya, nag-aalala. "Nakita ko kung paano mo nabago si Swenn mula sa panlabas hanggang panloob. Ashmon tell us the whole story and I understand and thankful you choose the best."Napalunok ako. Nangilid ang luha sa aking mata. Parang bumalik ang sakit sa akin. Mahigpit ang hawak ko sa jacket ng anak ko. Napalingon siya doon at hinawakan ang kamay ko. "Please bumalik ka na kay Swenn. He needs you." Napatitig muli ako sa kaniya at nagsimula ng magbagsakan ang luha sa mata ko. Umiling ako. "H-Hindi ko pa kaya."Mahinahon siyang tumango at tinapi ang braso ko. "I understand. Kapag handa ka na, sabihan mo kami."..."Hindi mo man lang ba kakamustahin si Swenn sa akin?" natatawang tanong ni Ashmon haban
After 7 years..."You're too high Mr. Fontaime. I didn't reach you this time."I just ignored Ashmon. Hindi naman kasi ako naniniwala sa mga sinasabi niya. I am just in a rank 1 and he just followed me in rank 2 on a board exam. "How was your field?" tanong niya habang inaayos ang suot niyang sinturon, mukhang may meeting nanaman siya."Tsk. Stop annoying me." Halos buntot ko na siya magsimula nang makapagtapos kami ng college.Iisa ang pinuntahan naming review center at halos pare-parehas ang binibilhan namin ng materials for reviews. Halos magsabay na rin kami sa pagkain, pagtulog at kahit siguro pagligo.Board exam lang pala ang maglalapit sa aming dalawa."Ibang tanong na lang..." sabi niya na ikinalingon ko. Tingin niya pa lang ay alam ko na kung ano nanaman ang babanggitin niya. "Did you miss her?""Tsk." Mabilis akong napasinghal. "I already forgot her." I lied. Even once, I didn't forget her. How could I do that? Sinanay niya ako sa paraang siya lang ang nakakagawa sa akin
(SWENN'S POV)“Did you prepared this for me?”Masyado na nga yata akong nasanay na may babae akong inuuwian sa condo ko. Everything changed. Ang linis na ng condo ko. Palagi ng may pagkain sa tuwing uuwi ako. May babae ng nakaabang sa pinto at ngumingiti kapag nakita akong nakauwi ng ligtas.May babae ng nagmamahal sa akin ng totoo.So this how it feels? To be treated like a husband…“Can we meet?” Kylineth asked me to meet. For what then?“For what? I’m done with you,” I answered while acting that I have something in my bag.She laughed that’s why I looked at her. “You’re so funny. I just want to have a meeting for our project but if you want to open up our relationship. Then, why not? By the way, in the same place we meet.”“Okay we have a meeting later for our project.” I walked away immediately. “I call you but you don’t answered my call.” This the moment I realized I forgot my phone.After our class, I pull Gwen to be with me. I tell him that we have a meeting for our project. I







