TRINA POV
Maaga akong nagising at nakaramdam naman ako ng saya, ewan ko ba pero parang gumaan ang pakiramdam ko ng makausap ko si Darren. Ilang taon kaming hindi nagkita at nagkausap dahil lamang sa isang kasalanang hindi naman napatunayan. Matapang at masungit pa rin siya ayon sa mga sinasabi nila pero parang siya yung Darren na minahal ko noon pitong taon na ang nakalilipas, noong panahon na nagsisimula na kaming dalawa para sa relasyon namin ng makausap ko siya kagabi.
“Diretso ka na ba sa office mo sa Dela Vegas group?” tanong sa akin ni Janet ng makalabas kami ng bahay.
“Oo, dun na tayo.” Saad ko naman sa kaniya. Itinuon ko naman na sa labas ang paningin ko. Ganun na ba talaga siya makipag-usap sa iba kapag dalawa na lang silang naiiwan? Dahil kung hindi niya ako nakikilala bakit ganun siya makipag-usap sa akin kagabi? Parang normal lang.
Nakarating naman na kami ng kompanya. Naglalakad na ako sa lobby ng makasalubong ko si Darre
“Paano po kapag hindi niya na talaga ako maalala?” tanong ko naman sa kaniya. Bahagya lang naman siyang ngumiti sa akin. “Naniniwala akong babalik din ang ala-ala niya. Ang sabi ng mga doctor may pag-asa pang bumalik ang ala-ala niya kapag may nakita siyang bagay na related sayo o mga senaryo na related sayo. Madali na lang yun dahil nandito ka na, hindi ka niya maaalala pero sayo niya lang makikita ang mga bagay na parang nangyari na sa kaniya noon.” “Bakit niyo po ito ginagawa?” taka kong tanong sa kaniya. Alam ko namang nag-aalala siya sa anak niya o sa amin ni Darren pero pakiramdam ko kasi may iba pang dahilan kung bakit niya ako kinakausap ngayon. “Dahil sayo ko lang nakita na sumaya ang anak ko.” seryoso niyang saad na nakapagpatahimik sa akin. “Hindi ko makita ang anak kong kapiling ang ibang babae. Ikaw ang gusto ko para sa kaniya dahil hindi man kita gaanong kilala pero nararamdaman ko kung gaano ka kabuting tao. Ikaw ang gusto ko para sa kaniya, pa
Maaga pa lamang ay dumiretso na ako sa training room ng mga models. Gusto ko pa rin silang makita sa pagprapractice nila. Nang makita nila ako umayos naman sila at nagbigay galang sa akin. “Good morning.” Bati ko sa kanila. “Good morning ma’am.” sagot din naman ng mga ito. Tiningnan ko naman silang lahat kung kompleto ba sila. Nagsalubong naman ang mga mata namin ni Ate Joyce at masama ang tingin niya sa akin, hindi ko naman na iyun pinansin pa. “Magpahinga rin kayo, huwag niyo masyadong pagurin ang mga paa niyo lalo na at wala pa naman tayong nakaschedule na event.” Sambit ko sa mga ito. “Yes ma’am.” sagot naman ng mga ito. Sinabi naman ng trainer nila na maupo muna sila at magpahinga. Tiningnan ko pa naman sila hanggang sa makaupo sila. Napatingin na lamang ako kay Ate Joyce ng lumapit siya sa akin. “Ano pang ginagawa mo rito? hindi ka pa ba masaya na inalis mo ako sa title ko? ako dapat yun, ako dapat ang may suot ng dress na iyun hindi ang
“Oh right, I just think that maybe I need to say this to you.” saad niya saka muling nagpatuloy sa pagkain niya. Naalala ko namang kailangan kong makuha ang endorsement mula sa CEO ng Gu’s group. Ang alam ko ay binata pa ang Chinese na yun, hindi ko alam kung mahihirapan ba ako o hindi. Hindi ko siya kilala at hindi ko alam kung paano siya makipag-negotiate. Bahala na, ang mahalaga ay makuha ko ang endorsement. Nang matapos kaming kumain at muli nanaman naming itinuon ang atensyon namin sa gawain namin. Saka lang kami mag-uusap kapag kailangan o related sa ginagawa naming dalawa. Mukhang balak talaga kaming pagurin ng chairman, hays. “Kung gusto mong matapos natin ito ng wala sa loob ng limang araw, kailangan nating ipagpatuloy ang paggawa hanggang alas syete ng gabi sa isang araw. If you agree with it.” “May magagawa pa ba ako?” pagtataray ko sa kaniya. Hindi niya naman pinansin ang pagtataray ko at muling itinuon ang atensyon sa gawain niya. Ano ba talagang
THIRD PERSON POV “Nabalitaan ko na hindi ganun kadali na mapapayag si Mr. Gu, marunong siyang magtagalog at ang alam ko ay mahilig siya sa dalaga. Alam mo na sa mga lalaki.” Saad ni Janet habang nag-aayos si Trina para sa welcome party ng Gu’s group. “Alam ko naman na hindi ka ganung klaseng babae Trina pero paano kapag may hiningi siya sayo na hindi naman na makatao?” nag-aalalang tanong saad ni Janet dito. Naalala niya naman si Joyce, nasabi ni Darren sa kaniya na siya ang muse niya dahil gusto siyang makita ni Mr. Gu. Ano rin bang kailangan ni Darren sa Chinese na yun? “Don’t worry Janet, pupunta ako dun bilang negosyante at hindi ko kailangang itaya ang katawan ko para lang makuha ko ang gusto ko pero gagawin ko ang makakaya ko para ibigay niya sa akin ang endorsement. Makikipag-usap ako sa kaniya bilang tao.” Wika naman ni Trina sa kaniya, rinig niya naman ang pagbuntong hininga ni Janet. Pinagpatuloy na lamang niya ang pag-aayos niya sa mukha n
“Kumain ka na ba?” rinig pa nilang tanong ni Lyndon kay Trina. Umiling naman sa kaniya ang dalaga, nagpaalam naman si Lyndon na kukuha lang ito ng makakain nilang dalawa kaya naiwan si Trina na kasama ni Darren at Joyce. “Magkakilala talaga kayo ng lalaking yun?” lumapit pa si Darren kay Trina habang nakasunod ang paningin sa kaaalis lang na si Lyndon. “Hmmm, matagal ko na siyang kilala.” Pormal niyang sagot saka muling uminom ng wine niya. Napatango na lamang si Darren. “Bakit hindi mo yata inaya ang top model mo rito?” singit naman ni Joyce. “Hindi naman na kailangan, ayaw kong gamitin ang top model ko para lamang sa mga dirty business.” Napataas naman ang kilay ni Joyce dahil dito. “May kailangan ka ba sa CEO ng Gu’s group?” tanong ni Darren kay Trina. “Hmm but none of your business.” Saad niya, ibinaba niya naman na ang wine glass niya sakto naman ang pagdating ni Lyndon saka ibinaba ang mga dala niyang pagkain. “Kumain ka
“Nasabi sa akin ng secretary ni Trina na balak din niyang makuha ang endorsement mula sa Gu’s group at sa tingin ko ay hindi maganda ang pinag-uusapan nila ngayon.” saad ni Nick habang pareho silang nakatingin sa pwesto nila Trina ngayon. “Hayaan mo siya.” simpleng sagot lang ni Darren. “Hayaan? Pero hindi mo ba nabalitaan kung paano siya makipagtransaction minsan lalo na kung kababaihan ang mga ipinapadala ng ibang kompanya?” “Alam ko, tingnan na lang natin kung anong kaya niyang gawin at kung paano niya makukuha ang kontrata mula sa Gu’s group ng hindi niya ibinibigay ang gusto ng Chinese na yan.” Seryosong saad ni Darren, mariin siyang nakatitig kay Trina na prente lang namang nakaupo sa sofa. Napapailing na lamang sa kaniya si Nick, nanlaki na lamang ang mga mata ni Nick ng makita niya ang mga dala-dala ng secretary ni intsik. “Anong balak niyang gawin?” nagtatakang tanong ni Nick habang nakatingin pa rin sa pwesto nila Trina. “I want you
TRINA POV Napahawak na lamang ako sa ulo ko dahil sa pumipintig ito. Sobrang sakit ng ulo ko, nanatili naman akong nakahiga sa kama at nakapikit pa ang mga mata ko. Pakiramdam ko kasi kapag gumalaw pa ako ay hahalukayin na ang sikmura ko. Hinila ko pa ang unan ko saka ko itinago ron ang mukha ko pero napakunot na lamang ang noo ko dahil hindi pamilyar sa akin ang amoy ng unan ko. Dahan dahan ko namang naimulat ang mga mata ko, muli akong napapikit dahil sumilaw sa akin ang sinag ng araw. Kailan pa ako nagkaroon ng bintana kung saan sisikat ang araw? Itinabing ko naman ang unan ko saka ko iminulat ang mga mata ko. Lalo akong nangunot dahil hindi pamilyar sa akin ang paligid ko. Inalala ko naman kung ano pang nangyari kagabi pagkatapos na ibigay sa akin ang kontrata. Kasama ko naman si Janet kaya bakit hindi ako nakauwi sa bahay ko? bakit nandito ako sa isang kwarto na hindi ko alam. Mabilis akong napabangon pero napadaing na lamang ng maramdaman ko ul
“Bakit mo ako hinayaan kay Darren?” tanong ko kay Janet kinabukasan, nandito na ako sa office ko sa kompanya ng mga Dela Vegas at kaharap nanaman ang tambak na mga papel na ito.“Magdamag at maghapon kayong magkasama, tama ba?”“Bakit mo nga ako ipinaubaya sa kaniya?”“Hindi naman sa ganun, iuuwi ka na sana namin ni Lyndon ng bigla ka niyang kunin kay Lyndon at buhatin na parang bagong kasal, sinabi niya na siya na raw ang mag-uuwi sayo, malay ko bang hindi ka pala sa bahay mo iniuwi. Hindi ka nakauwi ng maaga dahil sa hang over mo? pati si Darren ay hindi pumasok. Anong oras ka na ba nakauwi kahapon?”“I’m not sure, hapon na rin.”“Kung bakit mo naman kasi ininom lahat eh, hindi ka nag-iinom pero kung maka-oo ka akala mo ang lakas mo mag-inom.” Panenermon pa niya sa akin, napabuntong hininga na lamang ako. Nang matapos ko ang mga nasa harapa