Ayan na. tinukso mo kasi eh!
Mature ContentJeffersonHabang tinititigan ko si Celina, mas lalo siyang nagiging maganda sa paningin ko. Naalala ko noong una ko siyang nakita. Simple lang ang pananamit niya, naka-pantalon at plain na shirt. Pero kahit gano’n, kitang-kita pa rin ang kagandahan niya.Matapang din siya. Palaging may sagot sa bawat sinasabi ko, minsan hindi pa ako tapos magsalita, may sagot na siya agad. Akala ko, isa siya sa mga babaeng mareklamo. Pero hindi, tahimik lang siya. Kailangan ko pa siyang pilitin para lang magsalita siya at sabihin ang nasa isip niya. Mabuti na lang at alam ko na ang gagawin ko sa susunod.At si Wendy... Mukhang may plano siyang sirain ang relasyon namin ni Celina. Hindi ko hahayaan ‘yon.Umaga na, pero mahimbing pa rin ang tulog ng asawa ko. Hindi na ako nagtataka pa tinodo ko siya kagabi. Nakakagulat at nakakatuwa ang naging reaksyon niya, pero higit sa lahat, nasiyahan ako.Pagkatapos ko siyang ibalik sa kwarto namin, sinigurado kong mararamdaman niya ang bawat sandali
Mature Content Celina "Hi," bati ko kay Jefferson nang makita ko siyang papasok mula sa opisina. Tumayo ako mula sa kinauupuan ko, sinalubong siya sa gitna, at hinalikan. Oo, 'yung klase ng halik na parang wala nang bukas. At sana nga, matapos ito nang ako'y nakatuwad sa lamesa. Pero hindi iyon nangyari dahil nang maghiwalay ang aming mga labi, tinitigan lang niya ako. "Miss mo 'ko?" tanong niya, nakangisi. "Sobra," sagot ko nang masaya. "Ako rin." At sabay kaming natawa. "Bakit di ka pa tapos?" tanong niya habang nakatingin sa laptop ko. "Di ako makaisip ng kahit ano." "Wow, bago 'yan ah," sagot niya sabay hila sa'kin pabalik sa pwesto ko kanina lang. Naupo siya sa upuan at pinaupo ako sa kandungan niya. Tinitigan niya ang screen ng laptop ko at isa-isang tiningnan ang mga disenyo ko. "Ang gaganda naman." "Oo nga, pero ayoko lang na maganda. Gusto ko yung perfect. Pakiramdam ko ay may kulang, ewan ko lang kung ano." Sumimangot ako. "Kumusta naman ang trabaho mo?" iniba ko ang
CelinaMay napaka-active kaming s3x life, at hindi ko alam kung may ibang mag-asawa na tulad namin. I mean, nagse-seks kami sa umaga bago siya pumasok sa trabaho, pag-uwi niya, at bago matulog. Tuwing weekend, halos wala kaming ibang ginawa kundi maghalikan at magtalik. Kaya hindi na ako magugulat kung isang araw magising na lang akong buntis. Alam kong okay lang 'to kay Jefferson dahil nung minsan na sinubukan kong isinubo ang kanyang pagkalalaki, sinabi niyang gusto niyang iputok ito sa loob ng aking pagkababae para siguradong mabuntis ako. At hindi ko na mahintay na magkaroon kami ng anak. Ayoko rin namang magtrabaho sa opisina niya, at minsan talaga nababagot ako sa bahay kapag walang project, kaya magandang ideya ang baby. Araw-araw, pilit siyang umuuwi nang maaga para magkasama kami, at halos hindi lumilipas ang isang oras na hindi siya tumatawag o nagte-text. Naiintindihan ko naman, CEO siya at may mga responsibilidad. Lalo kaming naging close matapos ang trip namin sa Miami.
Jefferson Ang trip namin sa Miami ay naging sobrang laking tulong sa relasyon namin ni Celina. Para kaming nagkaroon ng bagong simula. Mas bukas, mas totoo. Pagbalik namin, mas naging malapit kami sa isa’t isa. Mas mainit, mas matindi. Minsan, siya pa mismo ang nag-iinitiate, at gustong-gusto ko ‘yun. Wala nang awkwardness o pag-aalinlangan sa pagitan namin. Kapag magkasama kami, para kaming dalawang taong walang ibang mundo kundi ang isa’t isa. Kaya niyang makasabay sa akin at alam kong hindi lang ito tungkol sa pisikal na aspeto. Mas malaya na siyang magsalita, mas naipapahayag na niya ang nararamdaman niya, at gano’n din ako sa kanya. Hindi na namin kailangang magtago ng kahit ano. Habang lumilipas ang mga araw, nagiging mas wild at creative ang mga lambingan namin, at mas lalo lang akong nae-excite sa kanya. Hindi ko akalaing mararamdaman ko ulit ito. Ang ganitong klase ng pagmamahal na may halong kasabikan, respeto, at matinding pagnanasa. Hinahayaan niya akong gawin ang gust
Jefferson"Celina, please naman, ayusin na natin 'to. Ayokong matulog na galit ka sa’kin. Please, ‘wag mo namang palakihin ‘to," sabi ko, pilit na pinapalambot ang boses ko, pero hindi niya ako pinansin. Sa halip, bigla siyang tumayo mula sa kama, at matalim akong tinitigan, parang punyal na tumatarak sa dibdib ko ang tingin niya. "Akala mo pinalalaki ko lang ‘to?" Ang tinig niya’y puno ng hinanakit na ayaw ko sanang maramdaman niya para sa akin. "Hindi ‘yon ang ibig kong sabihin," mabilis kong sagothabang pilit ko siyang inaabot upang mayakap ngunit mabilis din siyang umiwas. "Gusto ko lang pag-usapan natin ‘to. Masama ba ‘yon?" Tumawa siya, mapait at walang bahid ng saya. "Sige, ano? Ano’ng gusto mong sabihin?" Napalunok ako. "Gusto kong humingi ng tawad." Hindi niya ako sinagot agad. Tila sinusukat niya ang katapatan ko,halata naman din sa itsura niya na talagang nasasaktan siya. "At sa tingin mo, dahil lang sa isang sorry, magiging okay na lahat? Matutulog tayo nang parang wa
Jefferson Kinaumagahan, nagising ako at agad na tumingin sa tabi ko sa kama pero wala si Celina. Napalinga ako sa paligid at tinawag siya, pero walang sagot. Kinabahan ako at dali-daling lumabas ng kwarto, nag-aalalang baka iniwan niya ako. Hinanap ko si Susane. "Nakita mo ba si Celina?" tanong ko. "Nasa study room," sagot niya. Agad akong nagmamadaling pumunta roon. Nakalock ang pinto, at hindi siya sumasagot kahit anong katok ko. Kinuha ko ang spare key at binuksan ito. Napatingin ako sa usual niyang pwesto sa office table at chair ko pero wala siya. Nandoon lang ang drawing tablet niya. Napansin ko na bukas ang pinto ng verandah kaya lumabas ako, at doon ko siya nakita. Doon lang ako nakahinga nang maluwag. Paglingon niya sa akin, sinamaan niya ako ng tingin bago muling bumalik sa pagpinta sa harap niya. Mukhang galit pa rin siya. "Maaga pa, kumain ka na ba?" tanong ko. Sinubukan kong gawing casual ang tono ko, pero pakiramdam ko hindi ako naging convincing. Kinakabahan ako na
JeffersonNanlaki ang mga mata ko. Hindi ko inaasahan na ganito lang siya kasimple. Sobra ba akong nag-isip? Hindi, nakita ko ‘yon sa mga mata niya, masaya siya tuwing gumagawa siya ng mga disenyo. Ang layout ng country club ay sobrang ganda. Nang mahimasmasan ako, sinundan ko siya. Una akong bumalik sa kwarto namin, pero nang hindi ko siya makita, bumaba ako sa dining hall. Buti na lang at naroon na siya, kumakain ng almusal. Pagkaupo ko, inilapag ni Susane ang isang plato sa harapan ko. Tahimik akong naghintay, sinubukang hanapan ng tiyempo ang sarili ko para makipag-usap sa kanya. “Huwag mo nang subukan. Ayoko makipag-usap. Gusto ko lang ng katahimikan,” diretsong sabi niya bago pa man ako makapagsalita. Napabuntong-hininga na lang ako at nagdesisyong hayaang lumipas muna ang inis niya. Sana pagbalik ko galing trabaho, sasalubungin na niya ako ng isang mainit at possessive na halik. Habang kumakain, narealize kong ito rin pala ‘yung mga pagkaing nakita kong tinatago nina Susane
Third PersonSobra ang naging pasasalamat ni Jefferson nang patawarin siya ni Celina. Talagang kinabahan siya na baka tumagal ang kanilang away dahil ito ang unang beses na nagkaroon sila ng hindi pagkakaunawaan.Nang maisip niyang nagseselos na ang asawa niya, isinumpa niya sa sarili na hinding-hindi na siya gagawa ng kahit ano na makakapagparamdam kay Celina ng insecurity. Kahit hindi niya makita ang dahilan para magselos ito dahil para sa kanya, si Celina na ang perpektong babae.Kinabukasan, pagdating niya sa opisina, agad niyang hinanap ang cellphone niya. Naguguluhan siya kung saan niya naiwan iyon, dahil alam niyang hindi siya umaalis nang wala ito."Sir," bati ng sekretarya niyang si Bree pagkapasok niya sa opisina. Tumango lang siya rito habang patuloy na kinakalkal ang mga drawer, umaasang aksidente niya lang itong nailagay doon."Yung cellphone n’yo, Sir," sabi ni Bree, kaya agad siyang napatingin dito. "Naiwan n’yo sa mesa ko nung isang araw at kahapon ng umaga ko lang nak
JeffersonNaging mas matindi ang pagkabahala ko nang makita kong seryoso ang aking ama.“Dad, gusto ko lang malaman mo na masaya ako sa buhay ko ngayon. Lalo na ngayong malapit na akong maging ama. Kaya pwede mo nang sabihin kung bakit si Celina ang pinili mong mapangasawa ko o ni Noris. Gusto kong marinig ang dahilan at matagal ko na rin gustong malaman ito."Napabuntong-hininga siya habang nakatingin kay Celina. Kita sa mga mata niya ang pag-aalala sa asawa ko, kaya hinayaan ko siyang magsalita sa sarili niyang oras. Ayokong pilitin siya kung hindi pa siya handa.“Dad, okay lang kung hindi mo pa kayang ikwento,” sabi ni Celina habang hinahawakan ang kamay niya. “Wala rin naman akong pinagsisisihan sa naging desisyon ko. Kahit hindi mo pa kami ipinagkasundo, tatakas pa rin ako sa mga umampon sa akin,” dagdag pa ng asawa ko.“Hindi ko lang talaga kayang saktan ka. Para ka nang anak na babae sa akin. At alam kong hindi mo maalala ang nakaraan mo,” sagot ni Dad.Doon na ako naintriga. W
Jefferson Sa totoo lang, parang perpekto na ang lahat, at kuntento na ako. Malapit na akong maging ama at ramdam na ramdam ko kung gaano ako kamahal ng asawa ko. Sino bang mag-aakala na mauuwi sa ganito ‘yung kasal naming hindi ko naman talaga ginusto noong una? Pero heto kami ngayon, punong-puno ng pagmamahal at nagsisimula ng sariling pamilya. Siguro nga, may mata talaga si Dad sa tamang tao. Hindi ko alam kung magiging ganito kasaya si Celina kung si Noris ang kanyang napakasalan. Siguro, siya ‘yung pinaka-masayang lalaki sa buong mundo habang ako, naglalakad sa landas ng pagkawala. Pero sa totoo lang, ang bait din sakin ng Diyos. Binigyan Niya ako ng kakayahang patakbuhin ang negosyo… at isang asawang katulad ni Celina. Walang perpekto sa mundo, pero si Celina ang perpektong bahagi ng di-perpekto kong mundo. Saktong-sakto siya sa buhay ko, habang ‘yung titi ko, putangina, eksaktong-eksakto rin sa puke niya. Tangina. Gusto ko siyang k******n ngayon na. Pero bakit ba ‘ko iniini
With Mature Content!!Celina“Sinabi ko na ngang ayos lang ako. Siguro normal lang sa mga buntis ang pagsusuka ng lahat ng kinakain,” sabi ko kay Jefferson habang sinusuklay niya ang buhok ko gamit ang mga daliri niya. Halatang-halata ang pag-aalala niya dahil halos wala na akong nakakain. Lahat ng pinapasok ko sa tiyan ko, bumabalik sa lababo sa banyo namin. Noong una, nahirapan akong i-handle ‘yon. Pero habang tumatagal, nasasanay na rin ako.“Hindi mo ako masisisi, Celina ko. Mahal na mahal kita, kaya nababahala lang ako kapag hindi mo nakukuha ang mga nutrisyon na kailangan mo. Lagi kang sumusuka,” sagot niya habang tinutulungan akong maupo sa kama pagkatapos naming lumabas ng banyo.“Baka kasi ayaw ng baby natin sa mga kinakain ko,” sagot ko habang hinahaplos ang tiyan ko.“Ano naman kaya ang gusto ng prinsesa natin, hmm?” tanong niya sabay dampi ng palad niya
Third PersonNanatili si Celina sa mansyon, pero kahit gano’n, tumatanggap pa rin siya ng trabaho ng paisa-isa. Ayaw ni Jefferson na magsabay-sabay sa pag-aalala na baka mapagod siya.Kahit nasa bahay lang siya, tutok pa rin siya sa construction ng country club gamit ang tawag at video call. Dati, bumibisita siya sa site isang beses kada linggo, pero ngayon, halos araw-araw na siyang nakikipag-ugnayan kina Engr. Mark at sa contractor through phone. Ayaw niyang masisi ang pagbubuntis niya sa kahit anong delay o aberya sa proyekto.“Dennis, nakausap ko si Engr. Mark. May gusto raw siyang ikonsulta, pero hindi ako makakapunta. Pwede mo ba akong i-represent dun?” tanong ni Celina habang kausap ito sa phone.“Walang problema,” sagot ni Dennis. “Pero alam mo, dapat nagpapahinga ka na. Hindi matutuwa si Mr. Scott ‘pag nalaman niyang nagtatrabaho ka pa rin nang ganito.”“Ay
JeffersonNaayos na rin sa wakas ang gulo sa kompanya. Lumabas sa imbestigasyon na dalawang board members pala ang matagal nang ginagapang si Noris, pinapalabas na mas karapat-dapat siya sa posisyong hawak ko.Matagal na nilang sinasadya ang mga banggaan namin ni Noris, ginamit pa nila ang pagkahumaling niya kay Celina bilang mitsa para lalong masira ang samahan namin bilang magkapatid.Sinabi ni Noris kay Dad na balak niyang magbakasyon kasama ang nanay niya, at pumayag naman si Dad. Ang hangarin: kapag malayo siya kay Celina, baka unti-unti na rin siyang makamove on. Pero sa loob ng tatlong taon na wala ako, mas lalo lang lumalim ang damdamin niya para kay Celina. Hindi ko siya masisi. Si Celina kasi, ibang klaseng babae. Napakaganda, elegante, at may kakaibang alindog na kahit sinong lalaki, mahuhulog ang loob.Napatingin ako sa asawa ko na mahimbing pa ring natutulog. Napakunot ang noo ko. ‘Di niya ugali ang matulog nang ganito katagal. Karaniwa
"Bilang parusa sa pag-amin mo, aalisin ka sa lahat ng executive responsibilities mo sa kumpanya. Mananatili ka na lang bilang miyembro ng board, katulad ng dalawang taong sangkot sa isyung ‘to," mariing pahayag ni Jefferson."Matagal mo nang hinihintay 'to, 'di ba?" singhal ni Noris, halatang nag-aalab sa galit."Kung oo man o hindi, wala 'yan sa usapan. Ikaw ang nagpasimula ng gulo, kaya huwag mong ibunton sa akin ang sisi. Kahit sabihin kong ‘di ko naman talaga ginusto ang ending na 'to, sigurado akong hindi ka rin maniniwala. Galit ka na, at ako ang pinili mong pagdiskitahan," matigas na sagot ni Jefferson."At ikaw naman, dad? Alam mong siya dapat ang mapapangasawa ko pero pinabayaan mong mangyari ‘to. Celina, kakampi ka na rin ba sa kanila ngayon?" matalim na tanong ni Noris, sabay tingin sa akin. Napatingin ako kay Daddy John, at may kirot akong naramdaman para sa kanya."Noris, huwag mong isisi sa tatay mo
Celina"Next time, sana hinintay mo ako para ihatid ka kay Dad," seryosong sabi ni Jefferson pagpasok sa kwarto naming dalawa. Napangiti ako at sinalubong siya ng halik, ramdam ko agad ang init ng presensya niya, at parang nawala bigla ang lahat ng kaba sa dibdib ko."Alam kong pagod ka, at siguradong mabigat ang naging pag-uusap n’yo. Dagdag pa ‘yung stress mo sa kumpanya, lalo na sa board meeting... halos wala kang pahinga," sabi ko habang inaabot ang kamay niya."Oo, pero kahit gano’n ako kapagod, dapat sinabi mo pa rin. Alam mong susunduin pa rin kita. Huwag mo na ulitin ‘yon, Celina," seryosong bilin niya habang nakatitig sa’kin."Promise, hindi ko na uulitin. Next time, magpapasabi muna ako bago ako umuwi mag-isa," sagot ko na may konting tawa nang mapansing napabuntong-hininga siya. "Pero seryoso, kaya ko namang umuwi mag-isa. Hindi naman natin kailangang laging magkasama, 'di ba?"
CelinaPagpasok ko sa mansyon, parang biglang tumanda si Daddy John ng sampung taon. Kita ko sa mukha niya ang bigat ng mga nangyayari.Napag-usapan na nila ni Jefferson ang tungkol kay Noris, at kahit ayaw naming maramdaman niya ang bigat ng sitwasyon, wala kaming ibang choice kundi hayaang harapin ni Noris ang sariling kalokohan niya.Nilagay ni Noris sa kahihiyan ang pangalan ng kumpanya nila, at kahit ako man ang nasa kalagayan ng asawa ko ay siguradong mangingibabaw pa rin sa akin na gawin kung ano ang tama.Hindi lang basta negosyo ang nakataya dito kung hindi pati na libu-libong empleyado ng Scotts Group. Kaya napakarami ang umaasa sa kumpanyang 'yon para mabuhay ang pamilya nila.Flashback...Naging kaibigan ko si Noris ng lapit niya ako habang nasa isang coffeeshop ako.Noon, abala ako sa pagdidisenyo para sa isang overseas client. Wala nang ibang bakanteng mesa, kaya nang lumapit siya, tinan
Third Person"Pasensya na, dad, pero hindi ko kayang palampasin ‘to," seryosong sabi ni Jefferson kay John. Mahigit isang linggo na ang nakalipas mula nang ipadala ni Luigi sa kanya ang lahat ng ebidensya na nagtuturo kay Noris bilang utak ng malisyosong mga komento sa social media accounts ng kompanya. Noon lang siya nakapagdesisyon dahil ayaw niyang saktan ang damdamin ng ama niya."Pwede mo bang kausapin muna siya? Alam mo namang kapatid mo pa rin si Noris," mahinahong sagot ng kanyang ama.Napa-buntong-hininga si Jefferson. Inaasahan na niyang ito ang sasabihin ni John. Hindi niya rin naman masisi ang matanda. Anak din niya si Noris at siguro, mas mahirap para sa kanya tanggapin ang katotohanan.Pero buo na ang pasya ni Jefferson. Nangako siya sa sarili na kahit sino pa ang nasa likod ng paninira sa kompanya nila ay hindi makakaligtas sa nararapat na kaparusahan. Hindi niya inakala noon na ang sariling step-brother pa niy