Chapter 1

Naglakad ako papasok ng Crivelli Holdings. I smiled to myself as I notice people looking at me. I love attention. I love the spotlight kaya I always make sure that I look pretty bago magpakita sa mga tao. I winked at the one male employee at halos mahulog na ang panga sa kakasunod ng tingin sa akin.

"Hi I want to talk to my brother tell him I'm coming." Saad ko sa babaeng nasa may lobby na nakatulala lang sa akin. I waved my hand infront of her. "Miss?"

Para namang doon lang siya natauhan at saka nakabawi sa sarili.

"Ay maam sorry po ang ganda mo kasi para po kayong artista." I smiled at her knowing that she adores me.

"It's okay. As I was saying, please tell my brother that I am here at papunta na ako sa office niya." Truth is, hindi ko naman talaga kailangan magsabi gusto ko lang na magtagal ng konti dito sa lobby para naman makita pa nila ako ng mas matagal. Baka sa tanang buhay nila ngayon lang sila nakakita ng isang dyosa.

"Maam wala po si Sir ngayon. May business meeting po siya abroad." Napataas ang kilay ko dahil sa sinabi ng babae.

Ugh! He's the only one who can help me. I badly want to meet Enrique at walang naitulong ang pag cut niya ng allowance ko nung mga panahon na wala pa ako sa Pinas. Dahil kasi doon kaya nagtayo ako ng sariling buisness at naging busy these past few weeks at nawalan din ako ng time para gawin ang plano ko.

"What?!" I've been trying to know where that Enrique is at hindi ko malaman kung saan siyang lupalop ng mundo nagpunta. Even my hired investigators doesn't know.

"Nasa abroad po sila ni Jules." Mas lalong tumaas ang kilay ko sa babae. I want to show my angelic side to this people pero pinapainit ni kuya Demitri ang ulo ko.

"Why did you call Julian without any honorifics?" Natigilan naman ang babae dahil sa sinabi ko at napayuko. "She's your boss's fiance for goodness sake. Anyway, saang bansa sila pumunta?"

"Siguro po maam itanong niyo nalang po kay Sir Juan. Siya po kasi ang naiwan sa table ni maam Jules habang wala sila."

"Very well. Tell Mang Juan that I'm coming." Umalis na ako at nagderetso sa elevator pero bago pa ako makaalis ng tuluyan narinig ko pang nag usap ang dalawang receptionists.

"Nasa dugo talaga yata nila ang pagiging masungit."

"Oo nga eh kawawa naman si Jules kung mapapalibutan siya ng mga masusungit na in-laws mabuti nalang mabait at masiyahin yun."

Kung sa ibang pagkakataon baka binalikan ko na sila at pinagalitan pero pasalamat sila at nagsabi sila ng maganda about kay Julian because I really like her for my brother kahit nagpapanggap lang sila. Si mommy actually ang may alam and she just informed me about it and she was having fun riding in my brother's scheme. I was about to confront Julian nung nasa game dahil naisip ko na she's taking advantage of my brother. Nag bago lang ang isip ko nung makita ko ang angelic face niya and I decided to get to know her first because mom seems so fond of her. Hindi naman niya ako binigo.

Naabutan ko si mang Juan na nagkakamot habang naka-upo sa harap ng lamesa ni Julian since she is the acting secretary of my brother. I don't know their story but it seems like his real secretary is on leave at si Julian ang reliever.

"Mang Juan where is that monster brother of mine?!"

"Good morning Mira." Nakangiting bati niya sa akin. I stomped my feet towards him pero tinawanan niya lang ako. He's been with us since I was 15 at siya ang naging driver ko before I left to travel the world when I was 18. "Nasa Macau ang kuya mo kasama si Jules. May buisness meeting siya doon ng isang linggo."

"What? He's out of the country for a week?!"

"Oo eh. Sa akin nga naiwan itong nga ginagawa ni Julian. Ilang linggo na din kasi yun hindi pumasok dahil namatay yung ama niya." Natigilan ako sa sinabi niya Mang Juan. Julian's father died? Hindi ko nabalitaan iyon. Siguro dahil nasa paris ako nung panahon na yun at busy sa buisness ko.

Hindi ko na sinagot si Mang Juan. Kinuha ko ang phone ko and I booked a flight to Macau tomorrow early in the morning. Napailing nalang si Mang Juan sa akin at ngumiti.

"Magpaalam ka sa mama mo na aalis ka ngayon." Kilala na kasi ni manong ang ugali ko.

"Yes manong."

***

"Welcome to the hotel maam. Enjoy your stay and please send our best wishes to the newlywed couple." Napakunot ang noo ko sa sinabi ng Pilipino na manager ng hotel kung saan stockholder si kuya. Ilang beses na din akong nakapunta dito kaya kilala na nila ako.

"Who's the newlywed?"

"Sir Demitri just got married last night." Napakunot lalo ang noo ko. They got married?! Ang pinaka unang pumasok sa utak ko nang marinig yon ay ang mukha ni mommy na umuusok sa galit dahil hindi siya invited. I chuckled.

"Are you sure?" Tumango naman sa akin ang lalaki. Ngumiti nalang ako sa kanya at nagpahatid sa mismong kwarto nila. Pinaalis ko na bago pa ako pumasok. I checked Julian's room pero wala siya doon. I smirked to myself. I'll just pretend that I didn't know.

Duneretso ako sa kwarto nila at agad na binuksan ang pinto mabuti nalang iniwan nila na hindi nakalock. I want to laugh as I saw Julian's reaction. I love to tease her. Habang ang magaling kong kapatid natutulog parin. I told him about the issue na kumakalat sa Internet about him and Diana at yun ang nagpagising sa kanya. Lumabas na ako para makapag ayos sila at nauna si kuya na nakaligo.

"So you married her."

"Yes because I love her." There's a hint of happiness in his voice. Ngayon palang ramdam na ramdam ko na ang pagmamahal niya kay Julian. Masungit lang si kuya pero he's really caring. Siya ang nag alaga at spoil sa akin kaya ako brat ngayon. Yes, I admit I'm a brat.

"Well sorry to disturb your honeymoon but I have a lot to tell you." He raised a brow at me.

"Shoot."

"Uunahin ko ang pinaka importante sa lahat. I have one question, saan ko mahahanap si Enrique Montreverde?" He sighed.

"Mira, Enrique is off limits. At bakit ka nag hire ng investigator para sundan siya? You must be out of your mind. Hindi ko aakalain na gagawin mo iyon sa isang former member special forces ng military."

Hearing my brother saying that he is an ex SF member made my eyes twinkle. Everytime na may nalalaman ako about kay Enrique mas lalo ko pang siyang nagugustohan. Kaya pala hindi na nakabalik ang private investigator ko dahil nahuli ni Enrique.

"Don't give me that look Mira. Enrique is not the kind of guy that you go out with every now and then. Flirt all the guy you want but not him."

"But I want him." Siya na nga lang ang inaasahan ko na tutulong sa akin mukhang hindi pa niya ako tutulungan. He sighed.

"No." He said it with finality at alam kong wala na akong magagawa. Bihira lang niya gamitin sa akin ang ganon na tono at kapag sinabi niyang hindi, alam ko na kahit anong gawin ko wala ng makakapag pabago ng isip niya.

Sinabi ko na lang sa kanya ang tungkol kay Mr. Jimenez. Isa siya sa major investors ng company at ayaw ni kuya makipag meeting sa kanya dahil daw bagong kasal palang sila ni Jules. I rolled my eyes. Ang corny pero sweet. Nang mapilit siya ni Julian na makipag meeting, he left her with me. Okay lang naman sa akin since she's my new sister now.

Nagpunta lang kami sa mall at ginawa ang isa sa pinaka paborito kong gawin, shopping. I bought so many clothes for her since kuya said so at pinili ko talaga ang mga mamahalin dahil gusto kong makabawi sa kanya for not telling me about Enrique. But knowing my brother, wala siyang pakealam.

"Mira pwede mo ba akong samahan? Gusto ko sanang bumili ng relo para kay Demitri." I smiled at her. It must be her wedding gift to my brother.

"Sure, pero comfort room muna tayo?" Kanina pa kasi ako naiihi and I have to retouch my face since nagiging oily na ang face ko. I don't want other people to see me haggard kahit pa hindi ko sila kilala.

Umiling siya then she pointed at the shop sa di kalayuan sa comfort room. "Mauna na ako doon."

"O sige wait for me there." Pumasok na ako ng confort room and thank god walang tao na nandoon. Kinuha ko na ang powder at blush on ko, which is my everyday use kasi ayaw ko naman ng makapal ang make up araw araw. I want to look natural for them to see my real beauty.

I was about to go out when someone grabbed my arm. Napangiwi ako sa sobrang higpit ng hawak niya sa kamay ko at hinila niya ako sa sa kung saan. Sa sobrang takot, hindi ko na napigilan ang mapasigaw.

Then someone punched him in the face. I looked at the man who saved me and I was shocked to see Enrique. Tinignan niya ako at nilapitan. Tumayo siya sa harap ko upang itago ako sa tatlo pang lalaki na nasa harap namin ngayon.

"Culver." The man smirked. He has an eye patch at nakakatakot ang itsura niya na pwede nang panlaban sa halloween. Halos kilabutan ako sa ngisi niya. "Long time no see."

Hindi nagsalita si Enrique at tinignan lang ng masama ang lalaki. May lumapit kay creepy-eye-patched-man na isa pa at bumulong. Nagdilim ang mukha niya sa kung ano man ang sinabi.

"Fuck. Find that bitch!" Sigaw niya at saka tumingin ng matalim sa amin. He pointed his finger at us and with gritted teeth he said, "Hindi pa tayo tapos."

After saying those words, umalis na sila at tumakbo palayo sa amin. Saka ko lang pinakawalan ang hininga na kanina ko pa pala pinipigilan. Nang hina ang tuhod ko at muntik na akong bumagsak sa lupa, but strong arms caught me bago ako mahulog ng tuluyan. I looked at the man that I have been wanting to see for weeks. Hindi ko akalain na sa ganitong pagkakataon pa pala kami magkikita.

"You have to come with me." Nawala ang takot ko habang nakatitig sa mga mata niya na nakakatunaw. Is it wrong na kiligin sa ganitong sitwasyon? Kasi kung oo, wala akong pakealam.