MasukNawala sa sarili si Katrina ng muling kunin ng lalaki ang kanyang kamay at maingat na pinahiran ng ointment ang napasong balat.
"Bakit ba parang wala ka sa sarili mo?" tanong nito. Bakit? Tatanungin mo ako ng bakit? Ikaw ba naman ang humarap sa akin na ganyan lang ang suot! Sigaw ng isang bahagi niya. "Oh, ganyan ka ba kapag bagong gising?" Curious na tanong pa nito. Hindi, ngayon lang! At sayo lang! "Ah, o-oo, natutulala ako sandali kapag bagong gising," pagsisinungaling niya. The man smiled at her. "Ang weird mo," nakangiting komento nito. Nagrigodon ang puso niya. Darn! Huwag mo akong ngitian ng ganyan, please lang! "Oo na, weird na kung weird!" aniya na akmang babawiin ang kamay pero mahigpit nito pala iyong hawak, tuloy ay hindi sinasadyang mapasubsob siya sa hubad nitong katawan. Shit! Ang bango bango niya! Kaya yata niyang singhutin habang buhay ang bango sa katawan nito, at hindi siya magsasawa. Ilang sandali pang nakadikit ang mukha niya sa matipunong dibdib nito nang mapansing tila nanigas ito. Ooops! Did I wake up the monster? Mabilis siyang lumayo sa lalaki pagkuwa'y nagsalita. "Yung kamay ko, akin na," aniya na itinatago ang pagkapahiya. Binitawan naman siya nito, pero muli lang napalunok nang sulyapan ang hubad nitong katawan. "Wala ka bang balak na bumalik sa banyo at ipagpatuloy ang ginagawa mo doon?" Sabi niya. "Ah yeah, pero nawalan ng tubig, hindi pa nga ako nagsisimulang maligo," sabi nito. Binuksan niya ang gripo at totoo ngang walang tubig na lumalabas. "Madalas talagang mawalan ng tubig dito," kaswal na sabi niya. "What?" bulalas nito. Tumango siya. "Oo pero may poso naman sa likod bahay, pwede kang umigib doon para ipampaligo mo," aniya na tinuro ang pinto sa likod bahay. "Poso?" "Oo, halika." Aniya na hinila ito sa braso at naglakad patungo sa likod ng bahay. Itinuro niya dito ang sinasabi niyang poso at ipinakita kung paano ang gagawin nito upang lumabas ang tubig. "So, gets mo na?" aniya. Tumango naman ito. "Sandali kukuha lang ako ng timba," paalam niya, bumalik siya sa banyo upang ikuha ito ng timba. Ilan saglit lang ay bumalik na rin siya at ibinigay ang hawak. Nagsimula na itong magtiwas ng poso at maya maya pa ay lumabas na rin ang tubig. Katrina rooted to the spot, her eyes glued to him, hindi niya napigilang hangaan ang lalaki habang pinapanood kung paanong mag alsahan ang mga muscles nito sa braso. It was a beautiful sight. He was the epitome of masculine perfection, a godlike figure come to life. Wala sa sariling nahaplos ang pisngi dahil pakiwari niya ay pulang pula na siya. Nang tumingin sa kanya ang lalaki ay mabilis niyang iniiwas ang mga mata dito. "Papasok na ako sa loob, dalhin mo na lang ang napuno mong tubig sa banyo para makaligo ka na," aniya na nagmartsa papasok ng bahay. Nakaupo sa single sofa si Katrina habang nagkakape, nakabukas din ang laptop pero hindi naman siya makapagconcentrate sa ginagawa sa tuwing dumadaan ang lalaki sa harap niya. The man was still clad in nothing but a piece of towel. "Kanina ka pa pabalik balik, hindi ka pa ba napapagod? Atsaka sa tingin ko sapat na iyong kinuha mong tubig kanina," agaw niya sa atensyon nito. Tumigil ito at tumingin sa kanya, ewan niya pero lalo yata itong naging sexy sa paningin niya habang may hawak itong timba. "Ah, pinupuno ko na iyong balde sa banyo para may magamit ka din mamaya," kaswal na sabi nito. Bahagya siyang natigilan, a strange sensation washed over her, one she couldn't quite put into words, but her racing heart said it all. "Thanks but you don't need to do that, kaya ko namang gawin iyon, atsaka baka lalong sumakit ang katawan mo," aniya, ngumiti ito. "It's okay," anito na muling naglakad. Nahaplos ni Katrina ang tapat ng dibdib. "Aatakihin yata ako sa puso sa bilis ng kabog ng dibdib ko?" naibulong niya. Tumigil sa ginagawa ni Katrina nang marinig niya ang pagtawag ng lalaki sa kanyang pangalan. Saglit niyang iniwan iyon at pinuntahan ito sa banyo. "Bakit? Anong problema?" tanong niya, mula sa bahagyang nakabukas na pinto ay sumilip ang binata, nakita niyang may bula pa ang ulo nito. "I forgot to tell you, can I borrow some clothes again?" Sabi nito mula sa loob ng banyo. Tumango siya kahit hindi naman siya nito nakikita. "Sige, sandali lang ikukuha lang kita," aniya. Hindi naman nagtagal ay bumalik siya na dala na ang mga damit na hihiramin nito, nakita niyang kalalabas lang nito ng banyo. Mas naging kaakit akit ito sa paningin niya habang basa ang buhok, may mga patak pa ng tubig sa katawan nito. Nasundan pa nga niya iyong isang patak ng tubig na galing sa buhok nito, dumiretso iyon sa balikat nito pababa sa dibdib nito at nagtuloy tuloy sa perpektong tiyan nito at tumigil sa bahaging natatakpan ng tuwalya. Her mouth went dry, and her cheeks became red. Ah! Tukso layuan mo ako! Pinilig niya ang ulo at pilit na inalis ang tingin sa bahaging iyon na pinagtataguan ng big monster. "Ito na ang hinihiram mong damit," kaswal na sabi niya habang papalapit dito upang ibigay ang mga damit. Sa kanyang paglapit sa lalaki, hindi niya napansin ang basang sahig na galing sa tubig na inigib nito kanina. Bigla na lang siyang nadulas, at nawalan ng kontrol sa kanyang pagbagsak. Akala niya'y diretso sa malamig na marmol ang bagsak niya, ngunit may mga braso na biglang sumalo sa kanya. Ang lalaki. Ngunit hindi sapat ang lakas nito para balansehin silang dalawa. Bumagsak sila pareho, ang lalaki sa sahig, at siya sa ibabaw nito. "'Aww!' ungol ng lalaki, napapangiwi sa sakit ng malakas na pagkakabagsak. Samantala, si Katrina naman ay hindi makagalaw sa ibabaw ng lalaki. With their skin touching, her heart raced, a rush of excitement flooding through her. Suddenly, the passionate encounter they had that night flooded her thoughts. 'Shocks, ano bang iniisip ko, hindi naman natatandaan ng lalaki iyon.' Nang tumingin siya sa lalaki, napagtanto niyang napakalapit ng kanilang mga mukha. At nang magtama ang kanilang mga tingin, lalo pang tumindi ang pagkabog ng kanyang dibdib. "Are you okay Rina?" Tanong nito, may pag aalala sa tinig ng lalaki. Sa sobrang lapit nila sa isa't isa, ramdam niya ang mainit na hininga nito na dumadampi sa kanyang pisngi, at nagdudulot ng kakaibang sensasyon sa kanyang balat. Hindi siya kaagad nakaimik, She couldn't take her eyes off his handsome face. Nang makita niyang nakatitig na rin sa kanya ang lalaki ay lalong naging triple ang kabog ng kanyang dibdib. Nag alala siya na baka maramdaman nito ang mabilis na tibok ng kanyang puso, kaya naman pilit siyang humiwalay sa pagkakalapit dito. Wala sa sariling naituon niya ang mga kamay sa matipunong dibdib nito. At doon, nanlaki ang mga mata niya nang maramdaman ang isang matigas na bagay na tumutusok sa kanyang puson. Nabuhay ang patay! Tili ng isang bahagi niya. Pulang-pula ang magkabilang pisngi niya nang makatayo, pilit niyang inayos ang kanyang sarili upang itago ang nadaramang kahihiyan. Hindi niya magawang tingnan ito sa mata, kaya naman nagmamadali niyang naibato rito ang mga damit. "I-I'm sorry, hayan ang mga damit, a-aalis na ako," nabubulol pang sabi. Mabuti na lang at mabilis nitong nasalo ang mga damit. Walang lingon-likod siyang nagmartsa palayo, ramdam pa rin ang mabilis na tibok ng kanyang puso.Naramdaman ni Katrina ang paghawak ng lalaki sa kamay niya, inangat niya ang ulo kahit madilim sa loob ng kabinet ay ramdam niyang nakatingin din ito sa kanya, pinisil nito ang kamay niya na tila ba sinasabing maghanda siya para sa anumang mangyayari.Narinig niya ang pag ingit ng kabinet, alam niyang makikita at mahuhuli na sila nito. Lalong humigpit ang paghawak ng lalaki sa kamay niya. Ang mga paghinga nila ay mabigat at mabilis dahil sa nerbyos.Bigla, isang matinis na tunog ang narinig niya, tila tunog na nanggagaling sa cellphone. Tumigil sa paglapit ang lalaki sa labas ng kabinet."Tumatawag si boss," anito, at lumayo sa kabinet.Tila nakahinga nang maluwag si Katrina at ang lalaki, hinintay nilang makalabas ang mga tao sa silid. Pagkatapos ng ilang minuto, tuluyan nang lumabas ang mga ito, at muling tumahimik ang silid."I think they're gone," sabi niya sa lalaki.Hindi umimik ang lalaki, kaya nagsalita ulit siya."Puwede na siguro tayong lumabas." Aniya. Saglit siyang natig
"Where are you going?" Natigil ang paglabas ni Katrina ng pinto nang marinig niya ang tinig ng lalaki. Kabababa lang nito ng hagdan at naglakad palapit sa kanya. Inayos niya ang suot na itim na hoodie jacket. "Ah, diyan lang may gagawin lang ako," sabi niya. Nakita niya ang pagbangon ng kuryusidad nito. "Anong gagawin mo?" Muling tanong nito. "Basta. Hindi mo na kailangan malaman." Sabi niya na akmang lalabas nang pigilan siya nito sa braso. "I'm coming with you." Seryosong sabi nito. Maang na tiningnan niya ito. Kahit ayaw niya itong isama ay mukhang magpupumilit itong sumama. Nagbuntong hininga siya tanda ng pagsuko. "Bahala ka." Napilitang sabi niya. "Pero teka, hintayin mo ako diyan." Aniya na bumalik sa itaas ng bahay. Bumalik siyang may hawak na itim na hoodie jacket. Binigay niya iyon sa lalaki. "Para saan to?" Nagtatakang tanong nito. "Isuot mo na lang, jacket ko iyan, oversized naman yan kaya kasya yan sayo." Aniya, hindi na ito nagtanong pa.
Nawala sa sarili si Katrina ng muling kunin ng lalaki ang kanyang kamay at maingat na pinahiran ng ointment ang napasong balat. "Bakit ba parang wala ka sa sarili mo?" tanong nito. Bakit? Tatanungin mo ako ng bakit? Ikaw ba naman ang humarap sa akin na ganyan lang ang suot! Sigaw ng isang bahagi niya. "Oh, ganyan ka ba kapag bagong gising?" Curious na tanong pa nito. Hindi, ngayon lang! At sayo lang! "Ah, o-oo, natutulala ako sandali kapag bagong gising," pagsisinungaling niya. The man smiled at her. "Ang weird mo," nakangiting komento nito. Nagrigodon ang puso niya. Darn! Huwag mo akong ngitian ng ganyan, please lang! "Oo na, weird na kung weird!" aniya na akmang babawiin ang kamay pero mahigpit nito pala iyong hawak, tuloy ay hindi sinasadyang mapasubsob siya sa hubad nitong katawan. Shit! Ang bango bango niya! Kaya yata niyang singhutin habang buhay ang bango sa katawan nito, at hindi siya magsasawa. Ilang sandali pang nakadikit ang mukha niya sa mati
Pagkatapos tikman ang nilutong pork adobo ay inalis ni Katrina ang apron, naghain sa lamesa at akmang uupo upang magsimulang kumain nang matigilan. Naalala niya ang lalaki, hindi lang pala siya ang naroon sa bahay, mayroon nga pala siyang kasama doon. Sanay siyang mag isa simula noong magkolehiyo at mag aral sa Maynila, she was on her own and did everything by herself, kaya natutunan niya ang lahat ng gawain bahay pati na ang pagluluto. Tumayo siya at kumuha ng isa pang plato sa paminggalan pagkatapos niyang ilagay iyon sa lamesa ay naglakad siya upang yayaing kumain ang lalaki. Pinalaki siya ng kanyang mga lolo at lola na magkaron ng konsiderasyon sa mga tao sa paligid niya. Makokonsyensya naman siya kung mauuna siyang kumain samantalang wala pang kain ang estrangherong lalaki. Pagkalabas niya ng kusina ay bahagya siyang nagulat nang makita niya ang lalaki na nakatayo at tahimik na pinagmamasdan ang mga larawan sa ibabaw ng divider. Nilapitan niya ito at nagsalita. "They w
Napanganga naman si Katrina sa pagkagulat. "What? You don't remember?" she asked, her voice lipped with concern, her eyes searching his face for answers. Umiling ang lalaki. Hindi kaya may amnesia siya? Nakalimutan niya ang mga nangyari at buong pagkatao niya dahil sa aksidente. Tiningnan niya ang benda nito sa ulo, nanlaki ang mga mata niya nang makitang dumudugo iyon. "Ah! Your wound is bleeding!" turo niya sa sugat sa noo nito. Hinawakan nito ang noo na mabilis naman niyang inalis. "Don't touch it! Baka maimpeksyon," sabi niya. Sumulyap ito sa kanya, muli siyang nailang sa paraan ng mga tingin nito. "Saglit lang, diyan ka lang, huwag mong hahawakan ha," aniya na iniwan ito saglit at nagpunta sa kusina, muli niyang kinuha ang medicine kit. Naupo siya sa tabi ng lalaki at walang imik na tinanggal ang benda nito, nilinis niya iyon at nilagyan ng bethadine. Hindi kaya humampas nang malakas ang ulo nito kaya nagka-amnesia ang lalaki? Pero may alaala din kaya ito no
Kumilos ang lalaki at hinila ang dalawang hita ni Katrina. "Let me in," anas nito. Saglit siyang napatda nang itapat nito ang malaking bagay na iyon sa kanya, napaatras naman siya at nagsalita. "Wait, this is my first time, sa tingin ko hindi iyan kakasya." Aniya, nasa tinig ang matinding nerbyos. Saglit itong tumitig sa kanya pagkuwa'y lumapit at bumulong sa kanyang tenga. "Trust me, it'll fit," he whispered, his breath warm against her skin, kinilabutan siya, iyon kilabot na abot hanggang kasuluksulukan niya. Hindi niya alam kung saan nanggaling ang tiwala niya dito kahit doon lang niya ito nakilala. Mariin siyang napapikit nang maramdaman niya ang malaking bagay na iyon sa kanyang pagkababae. Humigpit ang mga yakap niya sa malapad nitong likod nang dahan-dahan nitong ipasok iyon. And when that massive thing finally enter her. Pain contorted her face, and she let out a anguished cry. "Aww...hhnn.." halos bumaon ang mga kuko niya sa balat nito. He kissed her s







