CHAPTER V (Books over boys)

NAKATINGIN lang si Toni sa chandelier. Tapos na silang maghapunan. Alas otso na ng gabi pero hindi pa rin tumitigil ang ulan.

Mabuti na lang at hindi pa rin umuuwi si GB. Baka kung naroon ang lalaki ay pinalayas na siya nito.

Pero hindi niya rin napigilan ang sarili na isipin kung saan ba ito pumunta. Kung sino ang kasama nito. Baka si Shaira.

Naiinis niyang ibinalik ang pansin sa mga libro na tinitingnan sa isang international website. Matagal na niya iyong gustong bilhin pero hindi niya mabili-bili dahil nagtitipid siya.

Pero ngayon, bibilhin na niya iyon. Yes, she’s brokenhearted pero hindi niya kailangang magmukmok. Ang kailangan niya ay mga libro. Maraming-maraming libro.

Matapos ma-i-check out ang mga nasa cart ay inilapat ni Toni ang likod sa sofa. Her mind and body felt tired.

Kumuha siya ng libro sa kanyang bag at sinimulan iyong basahin. Eventually she felt sleepy so she closed her eyes. Gusto niyang ipahinga iyon saglit. Hanggang sa hindi niya namalayan na nakatulog siya.

----

“SINO`yang nasa sofa, Manang Carla?” tanong ni GB sa kasambahay nang makita niyang may babae doon na nakahiga.

“Ah…” Atubili nitong kinuha ang susi ng kanyang sasakyan mula sa kanya. “Si Toni, sir. Ano kasi… kumuha siya ng mga gamit niya. Umulan kaya hindi siya nakauwi.”

Kunot-noo siyang lumapit sa sofa at nakumpirma niyang si Toni nga iyon. And he noticed there’s a book fallen from her hands.

“Ano ang gagawin natin, sir? Hayaan lang natin siya diyan? Baka kasi mahulog. Kawawa naman,” sabi ni Manang Carla. Pinulot nito ang libro.

“Ako na ang bahala sa kanya.” He carefully scooped her up and brought her to his room.

Inilapag niya ito sa kanyang kama. She stirred but didn’t wake up.

---

NAPADILAT si Toni nang maramdamang may tumatapik sa kanyang balikat.

“Wake up!”

Napabalikwas siya ng bangon nang mabungaran si GB. Nailagay niya ang kamay sa dibdib. Inilibot niya ang paningin sa paligid.

“Oh, no!” Nasa loob siya ng silid nito!

Pinilit niyang inaalala ang mga nangyari pero wala siyang natatandaan na umakyat siya at natulog sa silid nito.

“Pasensiya ka na. Hindi ko alam na nakatulog ako,” hinging paumanhin niya rito.

Umiling si GB at dumeretso sa cabinet. Binuksan nito iyon. “Mauna ka nang mag-shower,” sabi nito.

Napakurap si Toni. “Ha?”

Umikot si GB paharap sa kanya. “Bilisan mo na at baka ma-late ka.”

Napatingin si Toni sa wall clock. Mag-alas siyete na ng umaga!

Napangiwi siya at pinaikli ang kanyang leeg. “Sir, pwede ba akong um-absent ngayon? Kasi uuwi pa ako sa apartment ko at marami akong aayusin.”

“No can do,” mabilis na sagot nito.

Napasimangot si Toni sa kawalang-konsiderasyon ng kausap.

“Bilisan mo na diyan at maligo ka na,” utos pa ni GB sa kanya. May ibinigay ito sa kanya na towel.

“Hindi ko talaga alam kung paano ako napunta dito sa silid mo, sir. Ang alam ko lang ay nasa sofa ako kagabi at hinihintay na tumigil ang ulan,” mahina niyang sabi rito.

Hindi ito nagsalita. Parang matamlay itong naupo sa kama.

Pinagmasdan niya itong mabuti at napagtanto niyang may problema ito.

Hindi siya sanay na ganoon ito kaya naglakas-loob na siyang lapitan ito.

“May problema ba?” tanong niya at naupo sa kama sa tabi nito.

Nakita niyang napakurap ito na tila bumalik ang kamalayan. “What makes you think so?

“Kasi parang malungkot ka. What’s wrong?” tanong niya.

“Ah… it’s nothing,” kaila pa rin nito.

“Come on. Tell me,” pamimilit niya. Pumaikot pa ang mga kamay niya sa braso nito.

“Wala nga. Bakit ba ang kulit mo?” Bigla na lang tumayo si GB kaya nagulat siya. Pero mabilis din itong lumapit sa kanya at hinawakan ang kamay niya. “I’m sorry.”

Napahiya siya. Wala na siyang karapatan dito. Kaya hindi na siya dapat mag-usisa pa.

"Pasensiya ka na. Aalis na ako." Pagkasabi niyon ay mabilis siyang naglakad palabas sa silid nito.

“Toni. Wait!” sigaw ni GB.

Napatigil si Toni sa paglalakad. Bumalik siya sa silid.

“Mabuti naman at naisipan mong bumalik,” sabi sa kanya ni GB.

Kinuha niya ang mga libro na nasa bedside table.

“I came back for the books, not for you,” sabi niya rito bago siya lumabas.

Kapal ng mukha ng sundalo na iyon. Inisip ba naman nitong bumalik siya para rito. Feelingero!