IBA ang Jason na nakikita niya ngayon sa nobyo niyang masasabi niyang palaging malambing at mabait sa kaniya mula nang magsimula silang mag-date. Hindi rin naman niya tiyak kung dahil ba iyon sa katotohanan na iyon ang unang beses na gagawin niya iyon at naranasan niya ang lahat ng ginagawa ng kaniyang nobyo pero may palagay siyang hindi na iyon mahalaga.
Hindi man mahalaga o mas tamang sabihin na tila ba nawawalan na ng kakayang mag-function ng tama ang utak niya dahil sa maalab na pakiramdam na ibinibigay sa kaniya ng katalik.
Nang muling kumilos ang kaniyang nobyo pati narin ang mga labi nito pababa sa kaniyang tiyan ay mabilis na naalarma si Jenny.
Hindi iyon dahil sa gusto niyang patigilin ang binata sa ginagawa nito sa kaniya kundi dahil iyon sa matinding sensasyon na biglang gumuhit sa katawan niya nang dahil sa ikinilos ng kaniyang nobyo.
"J-Jason, a-anong gagawin mo?" ang kinakabahan niyang tanong.
Noon nangingislap ang mga matang itinaas ni Jason ang ulo nito saka tinagpo ang kaniyang mga mata. Pagkatapos noon ay umangat ang sulok ng labi saka nagbuka ng bibig para magsalita.
"I would like to kiss you," anitong pagkasabi noon ay sinimulan nitong dampian ng maliliit pero nakakapasong halik ang kaniyang tiyan pababa sa kaniyang puson.
Lalong nagtumindi ang kabog ng dibdib ni Jenny dahil doon. Alam niya kung saan patungo ang bibig ni Jason at hindi nga siya nagkamali.
Kasabay ng isang marahas na pagsinghap na kumawala sa kaniya ay ang nanghihinang pakiramdam na bigla ay parang kamandag na mabilis na kumalat sa kabuuan niya. Dahil doon ay kusang bumalik sa kama ang ulo niya saka nagsimulang suminghap na parang isang isda na inalis sa tubigan.
Pinigilan niya ang gumawa ng ingay pero nabigo siya.
Kapag ganito kasarap ang nangyayari ay napakahirap na gawin ang pananahimik dahil parang iyon ang talagang gustong makita ni Jason mula sa kaniya. Ang mag-ingat siya.
Ilang sandaling naglunoy sa kaniyang unahan si Jason.
Habang siya, kulang nalang ay mawalan na ng lakas dahil sa nakakabaliw na pakiramdam na mayroon siya nang mga sandaling iyon. Sa paraan na maging ang pagdilat ng mga mata ay sadyang napakahirap dahil nga sa ibang klaseng kapusukang ipinamamalas ngayon ng kaniyang kasintahan.
Nang muling gumalaw si Jason ay noon napadilat ng kaniyang paningin ang dalaga. Sa kabila iyon ng patuloy niyang paghahabol ng hininga. Nang yukuin siya nito para halikan ay walang anumang pagdadalawang -isip niyang tinugon ang mga iyon. Ilang sandali pa at naramdaman na niya ang tila pagkakadaiti ng dulo ng pagkalalaki ni Jason sa entrada ng kaniyang pagkababae.
Nanlaki ang mga mata niya doon kasabay ng biglang pagbitiw ni Jason sa pagkakahalik nito sa kaniya.
"Ready?" tanong nito sa kaniya saka sinimulang ikiskis ang dulo ng sandata nito sa kaniyang hiyas.
Sa tanong na iyon ay naramdaman ni Jenny ang lalong pagtutumindi ng kabog ng kaniyang dibdib. Kinakabahan naman talaga siya, kanina pa. Pero dahil sa katotohanang mahal na mahal niya ang binata, alam niyang magiging maingat ito at katulad ng sinabi nito kanina, gagawin nito ang lahat para kahit papaano ay magawa nitong bawasan ang sakit.
"O-Oo," sagot niya sa kalaunan.
Ngumiti ang binata saka nito dinampian ng simpleng halik ang kaniyang noo. Pagkatapos ay muli siya nitong tinitigan at hindi nagtagal ay niyuko para halikan.
Ang halik na iyon ang muling nagdala kay Jenny sa kabilang ibayo. Pero sandali lang iyon, dahil nang maramdaman na niya ang unti-unting pagpasok ni Jason sa kaniya ay mabilis at mariin siyang napapikit gawa ng matinding sakit na kaniyang nararamdaman.
"J-Jason," aniyang napahikbi pang kumapit ng husto sa balikat nito habang nanginginig ang mga kamay.
"I'm sorry, sweetheart," ang naglalambing na winika ng kaniyang nobyo saka nito muling inangkin ang kaniyang mga labi, pero sa pagkakataong ito ay sa isang napakapusok na paraan.
Hindi man ganap pero aminado si Jenny na ang ginawang paraan ng paghalik na iyon sa kaniya ni Jason ang nagsilbing dahilan upang kahit na papaano ay mapawi ang sakit na kaniyang nararamdaman. Hanggang sa hindi nagtagal ay tuluyan na nga iyong naglaho at sa halip ay nahalinhinan ng nakakabaliw na klase ng kaligayahan. Isang klase ng kaligayahan na alam niyang walang kahit anong salita ang magkapagpapaliwanag lalo na at ang gumagawa niyon sa kaniya ay ang lalaking pinakamamahal niya.
"Sweetheart," anas ng binata nang sandali nitong pakawalan ang kaniyang mga labi.
Hindi nakapagsalita si Jenny at sa halip ay umungol nalang nang biglang gumalaw ang binata sa ibabaw niya. Ang totoo nahihiya niyang sabihin kay Jason at aminin dito ang totoo na gusto pa niya. Kaya sa halip ay hinawakan nalang niya ang batok ng kaniyang nobyo saka iyon hinila palapit sa kaniya upang paglapatin ang kanilang mga labi.
May palagay siyang nakuha naman ng binata ang ibig niyang sabihin dahil ang mga sumunod nitong paggalaw sa ibabaw niya ay masasabi niyang naging mas mapusok sa paraan na magkakasunod at tila ba walang katapusan.
"Jason, mmnnnn..." nang hindi makatiis ay siya mismo ang unang bumitiw sa halik na pinasimulan niya upang bigyan ng pagkakataon ang pagkawala ng isang ungol ng kaligayahan na hindi na niya napigilan. "P-Please, love me, more," at iyon na naman.
Hindi na niya magawang kontrolin ang sarili niyang bibig sa pagsasalita ng mga ganoong bagay maging ang magkakasunod na singhap at ungol na pinakakawalan niya dahil sa totoong hindi maipaliwanag na ekstasi na nararamdaman niya nang mga oras na iyon.
Ilang sandali pa ay kinuha ni Jason ang dalawa niyang kamay saka inilagay ang mga iyon sa ibabaw ng kaniyang ulo. Pagkatapos, sa pabulong pero nang-aakit na tono ay nagsalita ito.
"Sweetheart," anito sa kaniya. "Look at me," utos nito pero sa malambing na paraan.
Si Jenny na pikit ang mga mata nang mga sandaling iyon habang kasalukuyang ninanamnam ang kaligayahang ipinalalasap ni Jason sa kaniya ay kusang napasunod.
Tinagpo niya ang maiitim na mga mata ni Jason kahit ang totoo ay hindi rin maipaliwanag ang pakiramdam niyang tila ba mas nagtumindi ang feeling niya na para siyang sinisilabang nang mga sandaling iyon.
"Huwag mong ipipikit ang mga mata mo, okay?" anitong muli habang hindi parin tumitigil sa paggalaw sa ibabaw niya.
Umungol muna ang dalaga bago kagat ang pang-ibabang labi siyang tumango. Ilang sandali pa sa ganoon ayos ay nagsimulang bumilis ang paggalaw ni Jason sa paraan na para bang isa itong malakas na alon na magkakasunod at galit na hinampas ang dalampasigan.
At ganoon ang ginawa ni Jason sa pagkababae niya.
Habang hawak nito sa kaniyang uluhan ang dalawa niyang kamay ay walang patumangga nitong hinampas ng malalakas na alon ang kaniyang pagkababae. At wala siyang magawa. Wala siyang ibang alam na pwedeng gawin kundi ang sagutin ng mga pigil na ungol at daing ang bawat pananalasang ginagawa sa kaniya ng binata.
At katulad ng sinabi ni Jason sa kaniya kanina, hindi niya ipinikit ang kaniyang mga mata. Kaya naman kitang-kitang niya ang bawat damdaming at emosyon na gumuguhit sa mga mata nito sa tuwing gagawa ito ng paggalaw sa kaniya.
Ang ibig niyang sabihin, sa bawat paghugot at pagpasok ng pagkalalaki nito sa loob niya ay nakikita niya sa mga mata ng kaniyang nobyo ang magkakahalong emosyon na nagdudulot ng kakaibang init at haplos sa kaniyang damdamin. At ganoon rin ang nangyari nang magkasabay nilang narating ang dako pa roon.
“CONGRATULATIONS, kambal na babae at lalake ang magiging anak ninyo,” ang masaya anunsiyon ng doktor na tumitingin kay Jenny. “Talaga Dok?” ang malakas na sambit ni Jason na halatang napakasaya nang mga sandaling iyon. “Yes, Mr. Espinosa,” anitong malapad ang pagkakangiti sa mga labing pinaglipat-lipat ang paningin sa kanilang dalawa. “Grabe, hindi ako makapaniwala!” si Jason iyon. Mula kaninang nasa byahe sila galing ng ospital at hanggang ngayon nasa bahay na sila ay iyon parin ang paulit-ulit nitong sinasabi. Si Jenny nang mga sandaling iyon ay nakangiting nakaupo sa paborito niyang rocking chair. Natatandaan niya, mga college pa lamang sila ni Jason ay gustong-gusto na niya ang tumba-tumba na iyon. Kaya siguro ganoon at ngayon doon na nga siya nakatira sa bahay na iyon na sinasabi ng kanyang asawa na bahay na nilang dalawa noon pa man ay madalas siyang doon nakaupo. “Grabe, daig mo pa ang nagbubuntis kung maka-reac
SA opisina ni Jason siya pinayuhan ng binata na maghintay rito. Nagsimula ang meeting matapos siyang pormal na ipakilala ng lalaki kay Paul na nang makaharap niya ay noon pa lamang niya naalala. Nakikita nga niya ito noo sa school pero hindi siya nagkaroon ng chance na makausap ito. Medyo natagalan ang meeting kaysa isang oras na sinabi ni Jason sa kanya. Noon niya naisipan na umidlip muna sa mahaba at magandang leather couch sa loob ng opisina ng lalaki. Sa dami ng nangyari sa nakalipas na mga araw ay masasabi niyang ngayon siya literal na nakaramdam ng pagod kaya naman madali siyang tinangay ng mahimbing na pagtulog. ***** MALAPAD na napangiti si Jason nang mapasukan sa loob ng opisina si Jenny at makitang himbing na himbing ito sa mahabang leather couch. Noon maiingat ang mga hakbang niyang nilapitan ang dalaga saka naupo sa center table na yari sa kahoy. Kung hindi pa niya gagawin ngayon,
“I’M so sorry, Miriam,” simula ni Jenny nang magkaharap na sila ng legal na asawa ni Ryan. “Wala kang kasalanan. Kahit ayokong aminin sa sarili ko, alam ko sa lahat ng nangyari si Ryan ang responsible. Pero hindi ko pwedeng isisi sa kanya ang lahat, siguro may pagkukulang din ako,” iyon ang isinagot nito sa kanya habang pareho nilang inaabot ng tanaw ang walang malay na si Ryan mula sa salamin glasswall ng ICU. Nagbuntong hininga doon si Jenny saka muling nagbuka ng bibig para magsalita. “Pero hindi ko maiwasan ang makaramdam ng guilt. Alam ko kahit hindi ko ginusto kasama ako sa mga naging dahilan kung bakit nasira ng tuluyan ang pamilya ninyo,” sa puntong iyon ay hindi na napigilan ni Jenny ang mapaiyak. “H-Hindi ko sinasadya, I’m so sorry,” aniyang tuluyan na ngang napahikbi. Nang mga sandaling iyon ay nasa hindi kalayuan si Jason. Sa lobby rin na iyon at nakaupo. Hindi alam ni Jenny kung nakikita siya ng binata pero sana ay hindi.
“ARE you okay?” tanong ni Jason sa kanya nang manatili siyang nakaupo lang sa ibabaw nito. Sa puntong iyon ay nahati si Jenny sa kagustuhan niyang sagutin ang tanong na iyon ni Jason o mas bigyan ng pansin ang masarap na pakiramdam na inihahatid sa kanya ng posisyon niya ngayon. Pero may palagay siya na nahuhulaan ng binata kung ano ang tumatakbo sa isipan niya nang mga sandaling iyon. At iyon rin ang nakikita niyang dahilan ng paggalaw nito. “Oh!” ang nasambit niya na sinundan ng isang nasasarapang singhap. “Huwag kang magulo Jason!” aniya saka pinigil ang muling mapa-ungol pero nabigo siya. Malapad ang ngiting nakita niyang pumunit sa mga labi ng binata. “Hindi naman ako magulo ah, ang tagal mo kasi. Nabibitin ako,” sa huli nitong sinabi ay mabilis na nag-init ang mukha ng dalaga. Napalunok ng magkakasunod si Jenny pagkatapos niyon. “A-Ang haba kasi ng ano mo, hindi ko alam kung paano ako mag-
“TAMANG-TAMA ang dating ninyo, ready na ang pananghalian,” si Rowena nang araw ring iyon bago magpananghali at maihatid siya ni Jason sa kanila.Mabilis na binalot ng pagtataka ang isipan ng dalaga nang makita niyang matamis pang nginitian ng nanay niya si Jason at ganoon rin ang binata rito.“Tulungan na kita, Tita Weng,” prisinta pa ni Jason.“Sige anak, halika na sa kusina,” ang nanay niya kay Jason. “At ikaw naman Jenny, magbihis ka na,” anito pa sa kanya.Tumango lang si Jenny sa sinabing iyon ng nanay niya saka na siya nagtuloy sa kanyang kwarto para mabihis.*****“MAHAL na mahal ko po si Jenny, Tita Weng. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung ano ba talaga ang totoong nararamdaman niya para sa akin,” si Jason na nagpakawala pa ng isang mabigat na buntong hininga matapos sabihin kay Rowena ang totoo.Kahapon, katulad
“OH! Jason!” iyon ang unang nasambit ni Jenny nang pakawalan ni Jason ang mga labi niya habang patuloy ito sa ginagawa nitong pananalasa sa pagkababae niya. “Oh sweetheart, hindi mo alam kung gaano ako kasaya sa tuwing napapasigaw kita,” anitong tinitigan siya ng tuwid sa kanyang mga mata. Napangiti si Jenny sa sinabing iyon ni Jason. Alam naman niya iyon. At alam rin niya na gusto ni Jason ang nag-iingay siya kasi ganoon rin naman ang nararamdaman niya kapag ganoon ang nagiging reaksyon nito sa mga pagsisikap niyang mapaligaya rin ito. Nakangiti rin siyang muling niyuko ng binata saka hinalikan. Habang siya naman ay ikinawit ang isang kamay sa leeg nito saka sinubukang salubungin ang bawat pananalasa nito sa kanya sa sariling paraan na alam niya. “Oh, Jenny, matalino ka talaga,” ang compliment sa kanya ni Jason nang maramdaman nito ang ginawa niya.