DAHIL maaga silang bumaba ng Baguio, bago ang pananghalian ay narating na nila ang San Ricardo. Isang probinsya sa Norte kung saan nakalibing ang mga labi ni Ara. Pero bago iyon ay minabuti muna nilang dalawa ni Jason ang dumaan sa isang flowershop kung saan sila bumili ng bulaklak at isang maganda at espesyal na kulay puting kandila.
"Halika na?" makalipas ang ilang minuto mula nang marating nila ang pribadong sementeryo kung saan nakalibing si Ara ay iyon ang narinig niyang isinatinig ni Jason.
Nanatili parin kasi siyang hindi kumikilos at nakaupo lang sa loob ng kotse.
Kakaiba ang nararamdaman niya nang mga sandaling iyon. Siguro kasi nakakaramdam siya ng matinding guilt dahil matapos ang lahat ng nalaman niya sampung taon na ang nakalilipas ay hindi niya kinausap pati si Ara.
Maraming beses siya nitong sinubukang tawagan pero kahit isa sa mga iyon ay wala siyang sinagot. At ngayong nandito na siya, may karapatan pa ba siyang makaramdam
"ALAM mo ba kung gaano ako kasaya dahil nagkita ulit tayo?" si Jason iyon nang manatili siyang namumula ang mukha pero nakatitig rito.Nahihiyang nagyuko ng kaniyang ulo si Jenny para iiwas ang paningin niya kay Jason na nang mga sandaling iyon ay tila ba hinihigop ang lahat ng lakas na mayroon siya sa kaniyang katawan."Hindi mo ako kailangan na palaging iwasan Jen," ang narinig niyang muling sinambit ni Jason nang manatili siyang tahimik.Hindi niya alam kung dahil iyon sa ginawa niyang pag-iwas ng tingin rito pero parang iyon ang nakita niya sa hindi lang sa mga mata kundi maging sa aura ng mukha nito at sa paraan ng pagtitig nito sa kaniya."Hindi pa kasi ako ready sa ngayon," iyon ang totoo kaya iyon ang minabuti niyang sabihin na kay Jason.Nakakaunawa ang ngiti na pumunit sa mga labi ng binata bago nito ginagap ang palad niya saka iyong itinaas at hinalikan."Subukan mo ulit, this time sa akin, at pangako hindi
KATULAD nang napag-usapan nilang dalawa ni Jason, kinabukasan ay lumuwas narin siya pabalik ng Maynila. Medyo hindi nasiyahan si Mama Loida tungkol sa bagay na iyon pero wala siyang choice. Marami siyang kailangang balikan sa lungsod at una na roon ang kaniyang ina, pangalawa ay ang negosyo nila na siya ang talagang nagpapatakbo na simula nang maka-graduate siya. "Thank you, pumayag ka na ihatid kita," si Jason na nakaupo sa harapan ng manibela at ngiting-ngiti habang nagmamaneho. Umikot ang mga mata ni Jenny sa sinabing iyon ng binata. "Para naman may magagawa ako eh nagpa-backup ka sa nanay mo," aniyang sinundan pa ang sinabi ng mahinang tawa. "Bakit, hindi ka ba masaya na kasama mo ako? Kasi kung ako ang tatanungin mo, talagang napakasaya ko," si Jason na bakas sa tono ng pananalita ang damdaming sinabi. Hindi na umimik pa si Jenny sa sinabing iyon ng binata. Hindi naman kasi niya gustong aminin dito na masaya siya at kasama niya i
KATULAD ng sinabi ni Jason ay maaga itong dumating kinabukasan upang tulungan siya sa lahat ng gagawin niya sa pagbi-bake. "Nililigawan ka ba niya anak?" tanong ng nanay niya nang nasa kusina sila at naghahanda ng mesa para sa agahan. Napabuntong hininga si Jenny sa tanong na iyon at pagkatapos ay tinapos na ng tuluyan ang pagtitimpla niya ng kape. Inilapag niya ang tatlong tasa sa mesa saka hinarap ang nanay niya para sagutin ang katanungan nito. "Nagsabi siya sa akin Nay, nung nasa Baguio kami," pagsasabi niya ng totoo. Tumango-tango si Rowena sa isinagot niyang iyon. "Bakit parang hindi ka masaya? Hindi ba si Jason ang first love mo?" tanong ulit ng nanay niya na inilapag naman sa mesa ang isang bandehado ng umuusok na sinangag. "Hindi pa kasi ako ready Nay," iyon naman talaga ang totoo kaya iyon narin ang sinabi niya. Hindi naman siya naglilihim sa nanay niya, ang lahat ay sinasabi niya rito maliban na lamang s
Hindi man magawang aminin ni Jenny pero talagang masaya siya ng araw na iyon dahil kasama niya si Jason. Pakiramdam niya bumata ulit siya at bumalik noong panahong nasa kolehiyo pa silang dalawa. Bago ang pananghalian ay pinuntahan sila ng nanay niyang si Rowena at dinalhan ng makakain. Tuwang-tuwa si Jason at maganang kumain ng Sinigang na Spareribs na niluto ng kaniyang ina. "Marami pa ba?" tanong ni Rowena sa kaniya habang pinanonood silang dalawa ni Jason sa pagkain nila ng pananghalian. Tumango si Jenny. "Marami pa nay, pero sa tingin ko matatapos ko naman lahat ngayon kasi masipag itong assistant ko," aniyang sinulyapan si Jason na nakita niyang pinagpapawisan pa ang noo dahil mainit ang sabaw ng kanilang ulam. Hindi alam ni Jenny kung nabasa ba ng nanay niya ang iniisip niya pero bigla nalang itong nagpaalam at nagsabing maluluto ito ng Ginataang Bilo-Bilo at dadalhan sila mamay para sa meryenda. Babalikan nalang ri
KAHIT yata ilang beses siyang halikan ni Jason, kahit kung tutuusin ay hindi iyon ang unang beses na gagawin nila ang ganoon, ang kakatwang kuryente na paulit-ulit na nanunulay sa bawat himaymay ng katawan niya ay para bang wala nang katapusan. Pakiramdam niya hindi na siya masasanay kahit dapat ay sanay na siya.Nang pakawalan ni Jason ang mga labi niya ay nagkaroon si Jenny ng pagkakataon para sumagap ng hangin. Pero sandali lang iyon dahil matapos suyurin ng binata ng tingin ang kanyang mukha ay muli rin naman nitong inangkin ang kaniyang mga labi. At siya, awtomatiko niyang tinugon ang mga iyon sa kaparehong paraan.Ilang sandali lang at naramdaman narin ni Jenny ang pagsisimulang maglikot ng mga kamay ni Jason sa katawan niya. Una nitong sinakop ang mga dibdib niya bagaman hindi iyon pumaloob sa suot niyang damit ay napaungol parin ang dalaga.Suot pa nga niya nang mga sandaling iyon ang kaniyang apron pero ramdam parin niya ang tila tumata
SA mismong pwesto niyang iyon siya inangkin ni Jason. Dahil katulad ng hiningi at sinabi niya sa binata, nagpakabaliw nga silang dalawa. Pero may palagay siya na naging mas matindi ng epekto sa kanya at sa katawan niya ng pagtatalik nilang iyon. Itinaas lang ng binata ang dalawang paa niya sa gilid ng mesa at pagkatapos ay nagawa na nitong pag-isahin ang katawan nilang dalawa. Marahas ang naging pagtulak ni Jason sa pagkalalaki nito papasok sa kaniyang bukana. Pero sa kabila ng kagustuhan niyang sumigaw ay nagpigil siya dahil inaalala niya na baka may makarinig sa kanya at may makaalam ng ginagawa nila. "B-Bilisan mo lang kasi baka biglang dumating si Nanay!" bulong niya saka napadaing nang biglang idiniin ni Jason ang pagkalalaki nito sa loob niya. "Shit!" pahabol pa niya. "Sabi mo bilisan ko," ang binatang nakaringgan pa niya ang amusement sa tono nang pananalita na muling hinila saka itinulak papasok ang galit nitong pagkalalaki sa
KATULAD nang napagkasunduan nila ni Jason kagabi habang magkausap sila sa text ay sinamahan siya ng lalaki sa pagde-deliver ng mga orders. Mahirap naman kasi kung ipadadaan niya ang mga iyon sa mga delivery service. Baka magkaroon ng problema sa delivery lalo, tiyak na masisira siya sa mga customers niya. "Salamat ah," aniya sa binata nang maihatid na niya ang order na set ng cake at cupcakes para sa isang batang magdiriwang ng kaarawan nito. "You're welcome," simpleng sagot ni Jason saka siya nginitian. Noon ikinabit ni Jenny ang kanyang seatbelt. "Kung gusto mo pwede mo na akong ibaba nalang sa sakayan para naman makauwi ka narin at magpahinga," aniya rito. Tumawa ng mahina si Jason. "Pwede ba akong maglambing sa iyo ng Nilagang Baka?" tanong nito sa tono na katulad ng isinatinig nito, naglalambing. Humaplos ng husto sa puso ni Jenny ang tanong na iyon. "Iyon lang ba? Walang problema," sagot niyang mabilis na kinuha ang kany
NANG mga sandaling iyon ay magkakahalo ang emosyon na nararamdaman niya at hindi niya alam kung paano mag-re-react. "Oh please Jen, huwag mo nang ipa-explain sa akin, o baka naman gusto mong ipaliwanag ko sa iyo ang lahat sa mas madaling paraan na alam ko at alam mo ring pareho nating magugustuhan?" sa puntong iyon ay inilapit ng husto ng binata ang mukha nito sa kanya. Agad na kinilabutan si Jenny nang makuha ang ibig nitong sabihin. Kasabay niyon ang magkakasunod niyang paglunok dahil sa mabilis na panunuyo ng kanyang lalamunan. "Jason!" aniyang napasinghap nang bigla siya nitong hinapit sa kanyang baywang. "I'm sorry, pero hindi ko kaya," ang binata sa kanya saka siya nito iginiya papasok sa isang pamilyar na silid. "Please, huwag," sumamo ni Jenny. Hindi dahil sa ayaw niya. Ang totoo, gustong-gusto niya. Pero alam niyang kapag pumasok siya sa kuwarto ni Jason ay mapupuno lang ng panghihinayang ang puso niya at hindi niy