KABANATA 2

Kaya naman napalingon ako sa kanya at marahang tumango bago nag-focus ulit sa pagda-drive.

“Mahal ko pa rin pala siya Fily, pero mukhang ikakasal na siya,” malungkot na sambit ng aking kaibigan.

“I thought hindi mo na gusto ang boy na yun Dev? And you should really move on from that guy Dev. Especially kung ikakasal na siya sa iba,” mahinahong saad ko kay Dev dahil mas lalo lang nitong sasaktan ang sarili kung patuloy niyang mamahalin ang lalaking iyon.

“H-hindi ko pala kaya Fily, akala ko magiging okay ako pero hindi. Kahit ano gagawin ko para ako naman tignan niya ng may pagmamahal. Kahit ikasira pa iyon ng matagal nilang pagsasama, gagawin ko ” seryosong wika ni Dev at nakipag-agawan ng manubela sa ’kin.

Hindi ako nakapagsalita dahil sa sinabi ni Dev at hinayaan na lang itong sabihin ang kanyang saloobin. Sinubukan kong hawakan ang kamay ni Dev ngunit nagulat ako ng malakas nitong tinabig ang kamay ko kaya tumama iyon sa handbrake kaya medyo gumewang ang sasakyan.

“Aww, Dev ano ba-” inis na wika ko kay Dev ngunit napatahimik ako ng bigla itong sumigaw.

“B-bakit lahat na lang ng bagay nakukuha mo Fily? Kahit yung mga teachers natin noon ikaw ang pinakagusto. Mabait naman ako? Pero simula ng mag-transfer ka sa amin ay inagaw mo na lahat ng atensyon na dapat ay sa akin,” galit na bulalas ni Dev.

Ang sakit! Hindi ko alam na ganito ang nararamdaman niya all these years. Akala ko wala na kaming itinatagong lihim sa isa’t- isa ngunit nagkakamali pala ako.

“I-i never wished na kuhanin ang atensyon na sinasabi mo Dev. Kahit kailan ay hindi ko ginustong sapawan ka, sorry….sorry kung ganun yung nararamdaman mo,” nanginginig na sambit ko kay Dev.

“Yes you never wished pero alam mo kung anong mas nakakainggit Fily? Hindi mo na kailangan mag-effort to be seen! Kase lahat sila ikaw ang gusto! Alam mo ba kung anong kataga nila sa ‘kin noon? Shadow ni Fily kase kung nasaan ka nandoon rin ako,” umiiyak na wika ni Dev. Wala akong ibang masabi kundi sorry dahil hindi ko alam na nararamdaman niya yun. Napakasama kong kaibigan.

“Kahit kailan hindi tinuring na shadow ko lang, you know that r-right? Para na rin kitang kapatid, hindi kana iba sa ‘kin Devia,” mahinahon kong sambit kay Dev.

“Wala lang iyon sa ‘kin Fily, pero alam mo kung anong mas nakakainggit? Pati ang lalaking akala ko ay magpoprotekta at mamahalin ako ay inagaw mo rin. Hindi na ako magtatakang pinaglihi ka sa mang-aagaw,” mapang-insultong saad ni Dev kaya hindi ko na napigilan ang sarili kong masampal siya kahit nag da-drive ako.

“Hindi ako mag so-sorry sa pagsampal sa ‘yo Dev dahil sa pang-iinsulto mo sa ‘kin. Kahit kailan wala akong inaagaw na lalaki sa ‘yo,” matigas na sabi ko sa kanya.

Nagulat ako ng bigla akong sabunutan nito kaya nagpa gewang-gewang ang sasakyan. Naiwasan ko nga ang ten wheeler truck na sasalubong sana sa amin pero hindi namin naiwasan ang malaking puno ng kahoy sa kanan kung saan ko pinihit ang sasakyan. 

Nahihilo man ay sinubukan kong dumilat at nakita ang bestfriend kong duguan ang noo kaya ginising ko ito. Naramdaman ko rin ang dugong dumadaloy mula sa aking noo.

“Fuck….arghhh….bumukas ka!” sigaw ni Dev at sinisipa ang pintuan sa passenger seat. Nang tuluyan itong bumukas ay pumunta ito sa side ko kaya itinaas ko ang aking kamay.

“D-dev, t-tulong p-please,” utal kong sambit sa aking kaibigan dahil na-stuck ang paa ko. Kahit anong galaw ko ay hindi ko ito matanggal.

“A-ayoko….ayoko Fily kung ito lang ang paraan para mapa saakin si Noah,” galit na sigaw ni Dev sa akin bago niya tinabig ang kamay ko at umalis na parang wala kaming pinagsamahan.

“S-si Colton ang tinutukoy mong lalaki?” naguguluhang tanong ko sa kanya. At tila bumagsak ang mundo ko ng iisang lalaki lang pala ang minahal naming dalawa.

Ayun nga lang ay siya lang ang nakakaalam ng pagmamahal nito sa aking boyfriend habang ako ay alam ni Colton kung gaano ko siya kamahal.

“OO! Kung hindi ka lang umepal at nag-transfer sa school na yun ay kami sana ang magkarelasyon ni Noah ngayon. Kaya manahimik ka na lang sa kabilang buhay, mang-aagaw,” huling litanya ni Dev sa akin. Sa paraan ng pananalita nito ay tila kinalimutan na talaga nito ang matagal naming pinagsamahan.

“No….no Devia please tulungan mo ako,” sigaw ko sa aking kaibigang naglalakad paalis.

Kahit anong gawin ko ay hindi ko maalis ang aking paningin sa kaibigan kong akala ko ay totoo at maaasahan. Ngunit nagbabalat kayo lang pala ang babae, kung sino pa ang labis na pinagkakatiwalaan ko bukod sa aking magulang at kay Colton.