Share

Chapter 36

Author: Bluish Blue
last update Last Updated: 2025-12-18 23:18:44

Tahimik ang kwarto habang pinagmamasdan ko ang sarili ko sa salamin. Hindi engrande ang suot ko—isang simpleng bestida na maayos ang hapit sa katawan ko at hindi sumisigaw ng karangyaan. Ngunit kahit ganoon, parang may kakaibang bigat ang bawat paghinga ko. Iba ang pakiramdam ng gabing ito. Hindi ko maipaliwanag kung bakit, pero alam kong hindi ito basta ordinaryong hapunan lang.

Dinner date.

Sa salitang iyon pa lang, may kung anong kumikiliti sa dibdib ko.

“Handa na po kayo, ma'am?” marahang tanong ni Lina mula sa pintuan.

Tumango ako. “Oo.”

Lumapit siya para ayusin ang isang hibla ng buhok ko na nakawala sa ayos. “Maganda ka,” sabi niya nang walang halong pilit. “Simple at totoo sa sarili.”

Napangiti ako, kahit hindi mawala ang kaba. “Salamat.”

Pagbaba ko sa sala, nadatnan ko si Javier na nakatayo malapit sa pintuan. Naka-itim siyang suit, hindi masyadong pormal pero sapat para magmukhang seryoso ang okasyon. Nang magtama ang mga mata namin, napansin kong bahagya siyang natigilan—o
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Carrying My Ex-Boss Child   Chapter 40

    Nagising ako sa tunog ng mga alon.Iyon ang una kong narinig—ang banayad na hampas ng tubig sa pampang, ang huni ng mga ibon sa labas ng bintana ng resort, at ang mahinang paghinga ni Javier sa tabi ko. Ito na ang araw. Araw na dapat sana’y pinakamaligaya sa buhay ko.Araw ng kasal namin.Bahagya akong ngumiti habang nakatitig sa kisame. Walang kaba. Walang takot. May kakaibang katahimikan sa dibdib ko, parang sa wakas ay may lugar na akong uuwian—hindi lang pisikal, kundi emosyonal.Dahan-dahan akong bumangon para hindi siya magising. Lumapit ako sa bintana at hinayaan kong dumampi sa balat ko ang sikat ng araw. Kulay ginto ang langit. Tahimik ang paligid. Parang walang masamang maaaring mangyari sa mundong iyon.Napahawak ako sa dibdib ko, saka sa tiyan ko—isang reflex na naging natural na sa akin nitong mga huling linggo. May ngiti sa labi ko.“Magiging maayos ang lahat,” bulong ko sa sarili ko.At doon tumunog ang phone ko.Isang beses.Hindi ko agad sinagot. Inisip ko munang baka

  • Carrying My Ex-Boss Child   Chapter 39

    Magaan ang sikat ng araw nang magising ako kinabukasan.Hindi iyon ‘yong uri ng liwanag na nagmamadali, hindi rin ‘yong pilit na sumisilip sa pagitan ng kurtina. Ito ay banayad—parang may sariling paalala na huminahon, na namnamin ang sandali.Isang araw na lang.Bukas, ikakasal na ako.Huminga ako nang malalim habang nakahiga pa rin sa kama, nakatingin sa kisame na ilang linggo ko nang tinititigan pero ngayon lang parang may ibang kahulugan. Hindi na ito kisame ng isang babaeng nalilito, o babaeng nadala lang ng mga pangyayari. Ito na ang kisame ng babaeng handa—kahit may kaunting kaba, kahit may bahagyang takot.Pero higit sa lahat, may pananabik.Tumayo ako at dahan-dahang inayos ang kama. Hindi ko minadali ang kilos ko. Parang gusto kong pahabain ang araw na ito, iunat ang bawat minuto bago ito tuluyang lumipas.Sa labas ng kwarto, abala na ang bahay. May mga kahon sa gilid ng sala—mga damit, sapatos, ilang personal na gamit na dadalhin namin sa resort. May mga garment bag na main

  • Carrying My Ex-Boss Child   Chapter 38

    Tatlong araw na lang.Tatlong umaga na lang ang gigisingin ko bilang si Sol na hindi pa kasal. Tatlong gabi na lang ang paghahati ko sa pagitan ng kaba at pananabik, ng mga tanong at sagot na hindi ko pa rin kayang bigkasin nang malakas.At ngayong araw, narito kami ni Javier sa isang tahimik ngunit eleganteng atelier sa gilid ng lungsod—ang huling yugto bago tuluyang maging totoo ang lahat.Final fitting.Hindi ito engrandeng eksena. Walang camera. Walang press. Walang mga taong nagtataas ng kilay para husgahan kung tama ba ang desisyon ko. Kami lang. Ang mga mananahi. Ang mga salamin. At ang katotohanang tatlong araw na lang ang pagitan ko sa salitang “asawa.”Huminga ako nang malalim habang inaayos ni Madam Ros ang laylayan ng gown. Tahimik ang buong silid maliban sa marahang tugtog ng klasikal na musika at ang maingat na paggalaw ng mga kamay na sanay humawak ng pangarap ng ibang tao.“Relax, hija,” sabi niya nang mahina. “Perfect na ang fit mo.”Ngumiti ako, kahit ramdam kong mas

  • Carrying My Ex-Boss Child   Chapter 37

    Ilang araw na kaming halos hindi humihinto.Kung hindi meeting, may tawag. Kung hindi tawag, may dokumentong kailangang basahin. Kung hindi iyon, may listahan na kailangang aprubahan. Minsan, napapahawak na lang ako sa sentido ko at napapangiti—hindi dahil madali, kundi dahil hindi ko akalaing darating ako sa puntong ito ng buhay ko.Ikakasal ako sa ex boss ko.Sa gitna ng lahat ng iyon, may isang lihim kaming bitbit—isang lihim na mas mabigat pa kaysa sa anumang gown o venue na pinag-uusapan namin. Isang lihim na nakatago sa loob ko, literal at emosyonal. Isang munting anghel na naging koneksyon ko kay Javier.Mag-iisang buwan pa lang.Tahimik. Ligtas. Aaminin ko—nakakatakot. Pero higit sa lahat, totoo.Ngayong araw, iba ang schedule ko. Hindi meeting. Hindi fitting. Hindi ang mga listahan.Venue visit.Mag-isa akong pupunta, kasama lang si Lina at Dante. Si Javier ay may kailangang asikasuhin sa kumpanya at iginiit niyang huwag kong baguhin ang plano.“Gusto kong makita mo iyon nang

  • Carrying My Ex-Boss Child   Chapter 36

    Tahimik ang kwarto habang pinagmamasdan ko ang sarili ko sa salamin. Hindi engrande ang suot ko—isang simpleng bestida na maayos ang hapit sa katawan ko at hindi sumisigaw ng karangyaan. Ngunit kahit ganoon, parang may kakaibang bigat ang bawat paghinga ko. Iba ang pakiramdam ng gabing ito. Hindi ko maipaliwanag kung bakit, pero alam kong hindi ito basta ordinaryong hapunan lang.Dinner date.Sa salitang iyon pa lang, may kung anong kumikiliti sa dibdib ko.“Handa na po kayo, ma'am?” marahang tanong ni Lina mula sa pintuan.Tumango ako. “Oo.”Lumapit siya para ayusin ang isang hibla ng buhok ko na nakawala sa ayos. “Maganda ka,” sabi niya nang walang halong pilit. “Simple at totoo sa sarili.”Napangiti ako, kahit hindi mawala ang kaba. “Salamat.”Pagbaba ko sa sala, nadatnan ko si Javier na nakatayo malapit sa pintuan. Naka-itim siyang suit, hindi masyadong pormal pero sapat para magmukhang seryoso ang okasyon. Nang magtama ang mga mata namin, napansin kong bahagya siyang natigilan—o

  • Carrying My Ex-Boss Child   Chapter 35

    Pagbaba ko sa sala akala ko ay nakaalis na siya. Galing ako sa library at nagpalipas ng oras doon habang nagbibihis siya. Mahirap nang pumasok kapag nasa ganoong sitwasyon siya. Oo at naiilang pa ako matapos ang mangyari sa amin kagabi.Nakita ko siyang may kausap sa telepono. Nakaupo siya sa isang armchair, seryoso ang mukha, may hawak na tablet habang may binabanggit na detalye. Hindi ko sinasadyang makinig, pero malinaw ang ilang salita—schedule, security, availability. Mga salitang hindi ko nakasanayan, pero unti-unti nang nagiging bahagi ng mundo ko."Akala ko nakaalis ka na..." sabi ko.Pagkakita niya sa akin, agad niyang ibinaba ang tawag.“May kausap lang ako at paalis na rin,” sabi niya, may bahagyang ngiti.“Ganoon ba...” sagot ko pero ramdam kong may kakaiba sa tono ko—hindi ko nga lang alam kung ano iyon.Tumayo siya at lumapit. Hindi siya humalik, hindi rin humawak. Simple lang. Parang gusto niyang panatilihin ang balanse sa pagitan ng pagiging malapit at pagiging maingat

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status