Share

Chapter 7

Author: Celeste Voss
last update Last Updated: 2025-06-29 22:23:27

Pag-aari ni Cayden

Seraphina's POV

Nitong nagdaang araw maganda ang aking araw dahil sa ngayon stable pa ang panggastos sa mga gamot ni Elara. Hindi ko na din nakikita si Mr. Deveraux sa bar na pinagtatrabahuan ko. Ang huli kong balita sa kanya ay nasa Canada siya ngayon.

"Ate, papasok ka na naman ba mamayang gabi?" tanong ni Elara habang nakatingin sa akin. Tumango ako

"Oo bunso. Kailangan magtrabaho ni ate" nakangiting wika ko sa kanya habang hinahaplos ang kanyang pisngi.

"May naghahanap kasi sayo kanina ate. Noong lumabas ka" bigla naman akong nakaramdam ng kaba sa di malamang dahilan.

"Kilala o namumukhaan mo ba?"

"Hindi ate. Ngayon ko lang siya nakita. Saka naka office attire siya ate" ani nito sa akin. Kumunot naman ang noo ko sa kanyang sinabi.

"Hayaan mo na. Baka kakilala ko lang" ani ko sa kanya. Pinagbalatan ko siya ng orange saka sinubuan.

"Ate, kung pwede tumigil ka na sa trabaho" bigla akong natigilan sa kanyang sinabi

"Hindi ako pwedeng tumigil magtrabaho Elara. Kailangan kong magtrabaho para sa panggastos natin sa darating na opera mo" Oo, kailangan niyang maoperahan dahil malala ang kanyang sakit na chronic autoimmune disorder. Nagkaroon siya ng intestinal obstruction at kailangan na niyang maoperahan bago pa mahuli ang lahat.

"Saan ka naman kukuha, ate, ng ganoong kalaking halaga? Lagpas isang milyon. Alam kong nahihirapan ka na. Sapat na sakin ang makita ang pag-aalala mo" umiiyak niyang wika.

"Saan mo nalaman ang mga iyan?" gulat kong tanong sa kanya

"Narinig ko noong nag-uusap kayo ng doctor ate. Ayokong makitang nahihirapan ka saka sapat na itong sakripisyo mong ito ate para madagdagan ang buhay ko" napaiyak ako sa kanyang sinabi

"Shhh wag ka ngang ganyan. Hahanap ang ate okay? Hindi kita pababayaan. Ikaw ang buhay ko Elara kaya paki-usap wag kang mawalan ng pag-asa. Naghahanap nga ako ng trabaho ngayon eh. Trabahong pang umaga" hinigpitan ko ang hawak ko sa kanyang kamay

"Hindi ako sumusuko Elara, sana ganun ka din. Mahal na mahal kita kapatid ko" umiiyak kong wika. Nagsimula na din siyang umiyak. Agad ko siyang pinatahan. Kahit pa maubos lahat ng dugo ko, gagawin ko para lang sa aking kapatid. Ganun ko ito kamahal.

------

Lumipas na naman ang isang araw at kailangan ko na namang magtrabaho sa bar. Nakasuot na naman ako ng mesyo maiksing palda dahil yun talaga ang requirements dito sa club.

"Sera, tawag ka ni boss. Dalhan mo daw sila ng maiinom sa taas" tumango lang ako kay ate Cherry at agad na kumuha ng maiinom nila sa itaas.

Kumatok muna ako bago ako pumasok sa VIP room 1. Yun lang naman ang room nila kasi sila lang ang pwedeng umukupa doon ayun sa kagustuhan ni Sir Janus.

"Sir inumin niyo po" magalang kong wika sa kanila. Kasama niya ngayon ang kanyang mga kaibigan. Maingat kong nilagay ang mga inumin sa kanilang table at naiilang ako sa paraan ng pagtingin ng kanyang mga kasama.

Mabilis kong pinasadahan ang kwarto pero mukhang wala siya ngayon.

"Woah, you didn't tell me na may bottle girl ka palang ganito kaganda Janus" mas lalo akong nailang nang tumingin sa akin ang isa sa kanila na parang hinuhubaran ako.

"Sir Janus, tawagin niyo na lang po ulit kami sa baba kapag may kailangan pa po kayo" magalang kong wika saka aalis na sana, ngunit nagulat ako nang hablutin ako sa braso ng isa sa kanyang mga kasama.

"Miss, wag ka muna umalis. Stay here para naman maging masaya ang gabi namin" nakangiting wika niya sa akin

"S-sir pasensya na po kailangan ko nang umalis. Marami pa po kaming kailangang gawin sa ibaba" natatakot kong wika sa kanya saka hinawakan ang kanyang kamay na nasa aking braso upang alisin.

Narinig ko ang tawanan sa loob dahil sa aking pagtanggi sa kanya.

"Did you hear that Janus? Tinatanggihan ako ng isa sa mga employee mo oh" pagalit na sumbong niya kay Sir Janus. Tumingin ako ng humihingi ng tulong kay Sir Janus na nakatingin lang din sa amin habang may nakapulupot sa kanyang isang babae.

"Let her go bro. She's off limits. Hindi yan ang trabaho niyan" seryoso niyang wika sa kanyang mga kasama.

"Ganun ba? Oh sige miss, bayaran na lang kita. 50 thousand isang gabi, mukha ka namang virgin eh" malagkit niya akong nginitian. Nakaramdam naman ako ng pandidiri sa kanya.

"Pasensya na po talaga" pagmamatigas ko sa kanya.

"I said let her go Drake! Hindi mo naman siguro gugustuhing magalit ako" seryosong wika ni sir Janus na nakatayo na at mukhang galit na.

"Chill. Masyado ka namang protective. Babae mo ba to Janus?" nakangising wika ng lalaki saka ako binitawan.

"None of your business. Pwede mong hawakan o ayain ang mga tao ko kapag gusto nila. Ayaw niya kaya layuan mo" seryosong wika niya. Lahat ng tao ay nakatingin sa tensyong namamagitan kay Sir Janus at sa kanyang kaibigan.

"Lumabas ka na" tipid na wika ni Sir Janus. Yumuko ako at agad na umalis sa room at agad na bumaba.

"Okay ka lang? Parang namumutla ka a" ani sa akin ni Ate Cherry.

"Okay lang po ako ate" magalang kong wika sa kanya saka kumuha na naman ng mga bagong inumin at tumulong sa aking mga kasamahan.

Drake's POV

"Sino ba yun? Babae mo ba? Bakit parang ayaw mong magalaw?" naiinis na tanong ni Layka kay Janus.

"She's not mine but she's owned by Cayden" lahat kami ay nagulat sa kanyang sinabi. Nanlalaki ang mga matang tumingin sa kanya.

"Are you for real? Si Cayden? May gusto sa isang bottle girl?" tanong ko ng hindi makapaniwala.

"Yes he is"

"So ibig sabihin mga babaeng madungis ang gusto ni Cayden?" tanong ni Sheena

"Nope. As far as I know hindi pa yun nagagalaw. Kita niyo naman ang takot niya kanina sa mga pinagagawa mo Drake. Siraulo kang manyakis. Nagtatrabaho lang siya sakin dahil sa kanyang kapatid na may sakit. Of course she didn't have the choice since malaki ang pa sweldo ko" ani ni Janus habang umiinom ng alak. Natawa ako sa kanyang sinabi. Well, may punto naman siya dahil mukha talaga siyang inosente.

"Minor ba siya? Bakit parang matangkad lang siya kaya nagmumukhang legal age na pero yung mukha niya parang bata" mahinang wika ni Dylan. Napangisi ako sa kanyang sinabi.

"She's 20 or 21 if I am not mistaken. She's fucking 7 to 10 years younger than us, since you guys are already old" sa kanyang sinabi ay mabilis na tumama sa kanyang mukha ang mga maliliit na unan sa kanyang sofa.

"Damn oldies. I'm just saying the truth" reklamo niya nang hindi siya maka-ilag.

"Wow, she's 20 or 21 but she already have the curves. Hindi ko naman masisisi si Cayden kung mahuhulog siya doon, kahit naman si Drake or kami. Umamin ka din Janus, pinahahalagahan mo din yung babae" malalim na wika ni Kurt habang nag-iisip.

"Hey stop that! Respeto naman" nagtawanan kaming lahat nang umangal si Layka. Mabilis siyang kinabig ni Janus atsaka ito hinalikan. Naghiyawan kaming lahat dahil mukhang may gagawa na naman ng milagro.

What an interesting lady. Ano naman kaya ang nakita ni Cayden sa kanya? I mean maganda naman talaga siya. Nang mahawakan ko nga ang kanyang braso ay malambot and also matangkad siya at maputi.

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Ivy Jaco Mallorca
nice story Miss A
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • Chained by the Billionaire   Chapter 3

    Veronica's POVIlang linggo din ang lumipas at miss na miss ko na si Allen. Hindi ko kasi siya nasundan nitong mga nagdaang araw dahil busy kami sa nalalapit naming graduation. Napangiti ako nang maalala ko na birthday pala ngayon ni Allen. Mabilis kong nilabas ang aking cellphone saka tinawagan si kuya Fordy."Ano na naman ba?" Nababagot niyang tanong sa kabilang linya."Saan kayo ngayon? Magcecelebrate ba si Allen ng birthday niya?" Tanong ko din pabalik sa kanya."What? Wag ka na pumunta dito, Vivi. Masasaktan ka lang sa makikita mo." Walang buhay niyang wika sa akin. Napakunot naman ako ng noo sa kanyang sinabi."Why? What happened? Nasaan kayo ngayon, pupuntahan ko kayo?" Tarantang wika ko saka mabilis na naghanda para umalis."Wag mo na nga kaming puntahan. Vivi naman eh. Ang kulit mo." Naaasar niyang wika sa akin na tila hindi na natutuwa sa kakulitan ko. Something is wrong. Parang ayaw niya akong pumunta doon. "May dapat ba akong hindi makita?" Tanong ko sa kanya. Kinuha ko n

  • Chained by the Billionaire   Chapter 2

    Veronica's POV "Kainis." Natawa kaming dalawa ni Mang Erning dahil mabilis siyang naubusan ng bala. Ako naman ay excited kong kinuha ang lima pang token na binigay nila sa akin kanina at saka mabilis na nilagyan ang katabi nilang dalawa. Natutuwa ako dahil kahit kailan ay hindi ko pa nasubukang maglaro sa mga ganitong lugar. Pero ang tuwang nararamdaman ko ay inis dahil mabilis na nauubos ang bala ko. "Ang kunat naman." Mahina kong wika. Tumawa lang si Mang Erning na nasa aking tabi. May mga naiinis din sa kabila na naglalaro dahil parang ang lalakas ng pindut sa mga buton. Inis akong dumukot ng isa pang token pero wala na pala. Tinignan ko sila Jero na naglalaro pa din at may mga nahuhulog-hulog pa silang token sa ibaba nila. "Eto Ma'am, maglaro ka pa." Nakangiting wika niya sa akin sabay bigay ng napanalunan niya. Umiling ako saka tinanggihan iyon. "Can you buy me some tokens? I want to experience any games here." Excited kong wika sa kanya. Ngumiti naman siya pabalik sa aki

  • Chained by the Billionaire   Chapter 1

    Veronica's POVHumahangos ako ngayong tinungo ang hospital kung saan nandun si Allen. Nabalitaan ko kasing pumalya ang sinasakyan nilang private jet ni kuya Cayden. Tinawagan ko muna si kuya Fordy kung saan ang room ngayon ni Allen."Don't bother coming here, Vivi. Hindi ka lang din dito welcome." Parang may tumarak sa aking dibdib sa sinabi ni kuya Fordy sa kabilang linya pero mas nangibabaw sa akin ang pag-aalala kay Allen. Baka malaki ang tinamo niyang sugat. Wala akong pake-alam kahit ipagtabuyan na naman ako ni Allen, ang mahalaga ay makita kong nasa maayos siyang kalagayan."Just say what room, kuya. Please." Pagmamaka-awa ko sa kanya. Bumuntong-hininga siya sa kabilang linya saka sinabi kung saang room sila."PR05, just keep in your mind I have warned you." Pinatay ko agad ang tawag saka mabilis na tinungo ko ang room na sinabi ni kuya Fordy. Umabsent pa talaga ako ngayon sa aking klase dahil sa nabalitaan ko.Pagdating namin doon sa tapat nang pinto ay sumalubong agad sa amin

  • Chained by the Billionaire   Book 2: Bound by the CEO (Allen and Veronica's Story)

    Blurb:I was sixteen when he saved me.I still remember the cold water swallowing me whole, the panic clawing through my chest as I tried to scream. I thought I was going to die that afternoon—until strong arms pulled me back to the surface. That was the first time I saw Allen Santiago. The man who became my first love… and my deepest heartbreak.Since then, my world revolved around him. I followed him everywhere—his company events, his success stories, even the smallest glimpse of his smile in newspapers. I waited for the day he’d finally notice me, not as a foolish girl, but as the woman who loved him beyond reason.I didn’t care what people said—that I was too young, too naïve, too desperate. They didn’t know what it felt like to be saved by someone and to carry that moment like a promise for years.I told myself I would marry him one day. I even promised it to him. But Allen never promised me anything in return.Still, I waited. I smiled when he ignored me. I endured when he pushed

  • Chained by the Billionaire   Epilogue

    Seraphina's POVLimang buwan na ang nakalipas matapos ang aming kasal. Oo tama. Pinakasalan nga niya ako agad sa lalong madaling panahon at sa awa ng Diyos, namuhay kaming tahimik. Wala na ding mga gulo. Nabalitaan ko din ang nangyari kay Eunice. May sakit pala siya sa utak gaya lang din ni Camille. Ngayon lang din namin nabalitaan na blood related pala sila at nasa dugo nila ang sakit na ganun.Akala ko lupus lang ang sakit ni Eunice, may iba pa pala siyang sakit. Nakaka-awa naman siya. "Anong ginagawa mo dito? Ang aga mo naman yatang umuwi." tanong ko agad pagkapasok na pagkapasok pa lang ni Cayden sa pinto. Ang aga kasi niyang umuwi samantalang malayo pa ang alas singko na uwian nila. Alas diyes pa lang ng umaga kaya naman nakakapagtaka. Kung hindi pa nagtext sa akin si Allen na bigla na lang siyang umalis kahit na nasa meeting pa lang, ay hindi ko na malalaman na umuwi pala ito."Wife, wag ka namang magalit dyan. Para kang mangangain eh. Saka ganyan na ba talaga ang galit mo sa a

  • Chained by the Billionaire   Chapter 169

    Ivy's POVNakangiti kaming lahat habang nanonood kay Cayden na pinagpapawisan at hindi alam kung ano ang gagawin. Halatang kinakabahan sa gagawin niyang proposal kay Seraphina."Wag kang kabahan, ano ka ba." sita ko sa kanya. Nilapitan ko siya para kausapin dahil walang kumakausap sa kanya. Puros busy kasi ang iba para sa paghahanda. Tumingin siya sa akin saka tumango. Napatingin naman ako kay Clifford nang lumapit din ito saka humawak sa akin kamay. Tumango lang ako sa kanya para paalalahanan siya na okay lang. Ngumiti naman siya pero hindi pa din binitawan ang aking kamay."Sa wakas insan may nakatunaw din sa yelo mong puso." biro ni Clifford sa kanya. Natawa naman siya sa sinabi ng kanyang pinsan. Gulat kami ni Clifford dahil ngayon lang namin siya nakitang tumawa ng malapitan. Ni kahit minsan ay hindi ko pa nakita na tumawa siya kahit minsan. I'm glad na si Seraphina ang kanyang nakatuluyan. "Hindi pa ba siya gising?" tanong ulit ni Cayden kay Fordy na pabalik dito mula sa kusina

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status