Share

CHAPTER 2

Author: Spinel Jewel
last update Last Updated: 2024-12-29 20:46:42

HUXLEY

Nagising ako sa sobrang lakas ng pagkatok ng pinto na parang bang sisirain ito.

"Huxley! Open the door, at mag-usap tayo!" galit na boses ng mommy ko. Natitiyak kong sermon na naman ang aabutin ko nito.

"Shit! Bad trip talaga!" pagmumura ko sa aking sarili. Sinubukan kong takpan ng unan ang dalawa kong tenga ngunit naririnig ko pa rin ang boses ng nagger kong ina.

"Huxley, ano ba?" patuloy pa rin ang pagkatok ni mommy. Mukhang ayaw talaga akong tantanan ng mother kong bungangera.

Kaya bumangon na lamang ako at binuksan ang pinto.

"Ano ba mommy, inaantok pa ako, ang ingay mo naman eh!"

"Ano na naman ba ang pinagagawa mo sa university at tumawag dito ang guidance counselor, para kausapin kami ng daddy mo? Nanuntok ka raw ng isang estudyante du'n? Dios mio! Hindi ka na ba talaga magbabago sa pagiging basag-ulero mo?" galit na bulyaw ni mommy.

"Kasalanan naman ng gagong 'yon. Kamuntik ng matalo ang team namin kahapon sa basketball, dahil inapakan niya ang paa ko. Buti nalang at malakas ang depensa at naipasa ko agad ang bola kay Marco at kung hindi, siguradong matalo kami, at hindi lang suntok ang aabutin ng gagong 'yon, kundi bubugbugin ko pa siya!"

"Sus! 'Yan ka na naman sa baluktot mong katwiran. Naapakan lang ang paa mo, nanuntok ka na kaagad?"

"Hoy, Huxley! Magpakatino ka na nga! Kapag hindi ka pa rin makaka-graduate sa taong ito, magiging grounded ka sa lahat ng bagay plus, cut-off lahat ng credit cards mo, naintidihan mo ba?"

"Oo na mommy, pero as of now, lumabas ka na muna please! At matutulog pa ako."

"Anong matutulog alas nuwebe na ng umaga matutulog ka pa? Maligo kana at magbihis dahil kailangan tayong makipag-ayos du'n sa estudyanteng sinuntok mo. Hindi mo ba alam na major stockholder ng kumpanya natin ang ama nu'n?" pagtatalak pa rin ni mommy.

"The hell I care! Kahit kaninong anak pa siya, kahit anak pa siya ng demonyo, kung babanggain naman niya ako, hinding-hindi ko siya aatrasan!"

"Ewan ko sa iyo! Sumasakit ang ulo ko sa pagiging pasaway mo, Huxley! Basta't magbihis ka na dyan at h'wag mong hintaying pumasok ang daddy mo dito, at baka masaktan kana naman! Bilisan mo at hihintayin ka namin sa mesa," wika ni mommy, saka ito lumabas ng kwarto.

Humiga ako ulit sa kama, dahil antok na antok pa talaga ako. Ngunit biglang, nag-ring ang aking telepono kaya kinuha ko kaagad sa ibabaw ng bedside table.

"Yes bro, napatawag ka, anong balita?" tanong ko sa kaibigan kong si Marco na nasa kabilang linya.

"Bro, papasok ka ba ngayon?"

"Uhm, ayaw ko sana eh, pero pinapatawag ng guidance sina mommy at daddy, dahil du'n sa pagsuntok ko kay Larry," sagot ko naman.

"Kailangan mo rin talagang pumasok bro, kasi balita ko, may bago raw na teacher na ma-aasign sa atin."

"Sino raw?" curious kong tanong.

"Babae raw eh!" tugon ni Marco saka ito tumawa ng malakas.

"Gago, lahat naman ng na-assign sa atin ay puro mga babae. Wala din naman kasing pure na lalaking teacher sa SH eh, puro mga bakla!"

"Sabi ko nga di ba?" Rinig ko ang pagtawa niya.

Okay, see you around nalang bro," sabi ni Marco saka pinindot ang end call button. Ipinatong ko ulit ang cp ko sa ibabaw ng bedside table at tumayo ako para kunin ang tuwalya. Kailangan nga pala talaga akong pumunta ng school dahil may bago raw kaming adviser. Hindi ko alam kung bakit bigla naman akong na-excite.

Nagtungo ako sa banyo, para magshower. At pagkatapos kong maligo, nagbihis na kaagad ako ng school uniform at isinuot ko ang aking itim na maong jacket. Ngunit nagdala ako ng tshirt at pantalon, dahil magpapalit ako mamaya pagdating sa school. Hindi naman talaga ako komportable ng naka-uniporme kasi masyadong pormal, hindi naman nababagay sa personalidad ko. Kung tutuusin pwede naman akong pumasok kahit hindi maka-uniporme pero tiyak namang sangkatutak na sermon ang aabutin ko kay mommy.

Lumabas na ako ng kwarto at agad na nagpunta sa kusina. Naroon na silang tatlo sa mesa. Si mommy, daddy, at si Kuya Harvey. Nang makita ako ni daddy agad namang kumunot ang noo nito at kumulimlim ang mukha. Dahan-dahan akong lumapit at humila ng upuan katabi ni kuya Harvey.

"Tahimik lang akong kumukuha ng pagkain at magsisimula na sanang sumubo nang biglang magsalita si daddy.

"Ano na naman bang katarantaduhan ang ginawa mo sa school, Huxley? Hindi ka na nga nakakatulong sa negosyo natin, puro perwisyo pa at sakit ng ulo ang ibinibigay mo sa amin ng mommy mo!"

"Hindi ka na ba talaga titino ha?" dagdag na wika ng aking ama.

Hindi na yata ako mauubusan ng sermon sa bahay na ito, nakakawala ng gana, oo! Kaya imbis na sumubo ako ng pagkain, uminom na lamang ako ng kape, saka ako tumayo at tumalikod.

"Tingnan mo ang kabastusan ng anak mo, Sylvia!"

Narinig ko pang sigaw ni daddy. Pero hindi ko na siya pinansin at nagtuloy lang ako sa parking garage. Mauna na lang akong pumunta sa school, well at least doon mag-eenjoy ako sa mga barkada at kaklase ko. Dahil dito sa bahay? Pucha—Puro sermon nalang. At ang kalalabasan, makukumpara na naman ako kay Kuya Harvey. Wala naman kasing ibang magaling kundi si kuya eh!

Nakakainis talaga itong buhay na to' oo!

Sakay ng aking kotse ay mabilis akong umalis ng bahay papuntang De La Salle. Kung pupunta du'n ang mga magulang ko, aw bahala na silang makipag-areglo sa parents ni Larry. Ngunit saglit akong napaisip sa sinabi ni mommy kanina. Paano kung di ako grumadweyt this year, eh di, maka-cut off ang credit cards ko? Tapos magiging grounded pa ako. Hindi naman ako nabahala du'n sa grounded kasi, kaya ko namang lusutan 'yon. Pero 'yong credit cards, parang ang hirap naman. At sa tingin ko, hindi talaga nagbibiro si mommy nu'ng sinabi niya iyon.

"Hays..Putcha, talaga!" pagmumura ko sa aking sarili.

Pagkaraan ng ilang minuto, nakarating na ako sa school. Matapos kong mai-park ang sasakyan, bumaba na ako kaagad at nagtungo sa men's room para magpalit ng damit. Pagkatapos tumuloy na ako sa SH Department. Ngunit paakyat pa lang ako ng hagdanan nang salubungin ako ni Marco at nag-apiran kaming dalawa.

"Bro, ba't ang tagal mo?" sabi niya sa akin, sabay tapik sa aking balikat.

"As usual bro, sermon na naman ang almusal ko. Bad trip talaga! O ano, nasa classroom na ba ang mga kaklase natin? Hindi pa ba pumasok ang bago nating teacher?" sunud-sunod na tanong ko.

"O nasa loob na silang lahat. Ikaw nalang ang kulang. Uhm, hindi pa dumating ang bago nating teacher bro."

"Wala ka bang idea kung sino 'yon?" curious na tanong ko.

"Hindi ko alam bro eh," sagot niya.

Mayamaya'y nakarating na kami ng classroom at gaya ng dati, maingay at magulo sa loob. Nilapitan ako ng kaklase kong si Sabrina, na matagal ng may gusto sa akin. Maganda naman ito at sexy pero hindi ko type. Ewan ko nga ba, ba't wala pa sa isip ko ang pumatol sa kahit na sinong babae. Mahilig lang ako sa nightlife pero hindi pa ako nakakatikim ng sex. Hanggang sa pakikipaghalikan lang ako pero 'yon lang nu'ng time na nalasing ako sa bar at biglang may lumapit na GRO sa akin. Pasalamat naman ako at hindi pa ako nawala nu'n sa katinuan at hindi ko na naituloy ang ginawa ko dahil nanaig sa akin ang takot na baka bigla akong mahawaan ng HIV lalo na't wala akong dalang proteksyon nu'n.

"Hi love!" nakangiting bati sa akin ni Sabrina, sabay halik sa aking labi. Sanay naman itong laging nag-i-initiate ng halik sa akin, hinayaan ko na lang. Sanay na itong tawagin akong love kahit wala naman kaming relasyon.

"Hi," matamlay kong tugon.

"I guess, bad trip ka ngayon love," sabi nito.

"Oo, kaya iwan mo muna ako Sab."

Buti na lang at agad namang tumalima si Sabrina dahil alam naman niya kung paano ako magalit kapag hindi ako sinusunod kaagad. Sa loob ng classroom, ang boses ko ang nasusunod. At walang sinumang may lakas ng loob na banggain ako, dahil alam naman ng lahat kung anong p'wede kong gawin.

Nakaupo lang ako sa isang sulok at pinagmamasdan ang mga pinagagawa ng aking mga kaklase. Sa tingin ko hindi na darating ang teacher namin dahil baka natakot na rin 'yon. Sino nga ba naman ang hindi matatakot sa section namin na tinaguriang pinakaworst na section ng ABM? Wala talagang teacher na nakakatagal sa amin, 'yong iba nga'y isang araw lang at kinabukasa'y hindi na bumalik. Kaya paiba-iba kami ng guro.

Nasa ganu'n akong pag-iisip nang biglang bumukas ang pinto at nakita kong pumasok ang isang babaeng nakasuot ng 3/4 na blouse at kulay itim na slacks. Matangkad ito at sa tantiya ko'y nasa 5'6 ang height. Sa tingin ko, ito na 'yong bagong guro namin. Hindi siya pinansin ng mga classmates ko, pero nakita ko kung paano siya nabigla sa kaguluhang kanyang nakita sa loob ng classroom. Sa isip ko, hindi rin makakatagal ang teacher na 'to sa amin.

"Excuse me, can I have your attention please!"

Narinig kong sabi nito, nang pumunta ito sa gitna, ngunit nanatiling walang pakialam ang mga kaklase ko. Inilibot niya ang kanyang mga mata, hanggang sa dumako ang paningin niya sa akin. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nagkainteres sa kung ano pang sasabihin niya, kaya inutusan ko ang aking mga kaklase na tumahimik muna.

"My name, is Jenine Ysabelle Guevarra, your new adviser in this section," pagpapakilala nito.

Bigla namang nagsalita si Marco, "Welcome to your first day in Section Hell, teacher! But I guess there's no more second and third days because this will be your last day here!"

Umugong ang malakas na tawanan, at s'yempre sumabay na rin ako. Ugali naman kasi naming asarin ang bawat teacher na ma-assign sa section namin, para mag-quit na kaagad at wala na kaming klase. Nakakabagot kasing mag-aral. Puro theory, hindi naman magagamit sa actual kapag nagtrabaho na.

Buong akala ko lalabas na ng classroom si Miss Jenine ngunit narinig kong nagsalita ito na ang mga mata'y nakatuon kay Marco.

"Paano ka naman nakakasiguro na ito na ang huling araw ko?" mariin nitong tanong.

"Wow, matapang! Challenging!" nakangiting wika ni Marco.

"Bro Huxley, narinig mo 'yon?"

Sa isip ko, tingnan ko lang kung tatagal itong Jenine na 'to sa section namin, or baka nagtapang-tapangan lang, pero mayamaya'y lalabas din ng classroom at hindi na babalik pa.

"Okay guys, simulan na natin," nakangiti kong sabi.

Alam na ng mga kaklase ko kung anong ibig kong sabihin. Binuksan ko ang malaking bluetooh speaker at nagpatugtog ako ng rock music. Naghihiyawan ang mga kaklase ko, habang nagsasayaw sa gitna. Nag-e-enjoy ang lahat sa pagsasayaw samantalang nasa gilid lang ako't nakatayo. Nakahalukipkip ang mga braso habang nakasandal sa pader.

Tiningnan ko ang reaksyon ni Miss Jenine at kitang-kita ko ang pagkunot ng noo niya. Halatang hindi nagustuhan ang ginagawa namin. Aliw na aliw ako habang pinagmamasdan ang kanyang reaksyon. Alam ko hindi na magtatagal at lalabas na rin ito ng classroom.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Challenging Hearts   CHAPTER 71

    JENINEAng alam ko, hindi ako selosa, pero bakit nang makita kong lumapit 'yong babae na parang nagbibigay ng motibo kay Huxley, ba't parang sumusulak ang dugo ko? Tsk. And so, this is how it feels kapag nagseselos. Kaya ganu'n na lamang ka badtrip si Huxley nu'ng pinormahan ako ni Alex at nu'ng nagpunta si Harvey sa school para yayain akong maglunch."O napa'no naman kayong dalawa?" tanong ni Marco nang makabalik na sila sa table namin."Uhm, nagselos kasi 'to eh," nakangiting sagot ni Huxley.Lihim ko siyang nakurot sa tagiliran."Ah, du'n ba sa babaeng ipinakilala ng Mommy mo sa 'yo?" tanong ni Sabrina."Yup. Anak daw ng bestfriend ni Daddy," sagot ni Huxley."Well...well..sorry for her na lang kasi, you're not available anymore," ani Lyza. "O sya, let's forget about it. Ma'am h'wag ka ng magselos. Loyal 'tong pinsan ko sa 'yo eh, I swear."Tango lang ang itinugon ko ngunit muli ko na namang nakurot sa tagiliran si Huxley. Ang ingay kasi. Sinabi pa talaga na nagseselos ako. "Ouch

  • Challenging Hearts   CHAPTER 70

    HUXLEY"O ayan na pala sina Ma'am bro!" wika ni Marco. Napatingin naman ako sa may pintuan at nakita ko nga si Jenine. She is always beautiful in my eyes, with or without makeup. At kahit anong susuotin niya, gaano man kasimple, nakukuha pa rin talaga niya ang atensyon ng mga tao."Saglit lang at pupuntahan ko," sabi ko."Bro, basta h'wag muna ngayon," ani Eduard. "No public display of affection muna this time, bro. Remember, nandito lahat ng admin.""He is right, bro. Kaga-graduate pa lang natin. Siguro paabutin mo muna ng isa or dalawang buwan, bago niyo ilantad sa publiko ang relasyon ninyo," pagsang-ayon naman ni George."Salamat mga bro. Lalapitan ko lang naman siya. S'yempre as the birthday celebrant, it's normal to entertain my guests di ba?" sagot ko."Yep. Pinapaalala lang namin, just in case makalimutan mo at masyado ka ng "ma-carried away" d'yan sa emosyon mo," sabat naman ni Mabel.Napangiti na lang ako habang umiiling. Totoo naman ang sinasabi nila. Hindi pa ito ang tama

  • Challenging Hearts   CHAPTER 69

    JENINEPagkatapos naming kumain, dumiretso na ako sa faculty room. Samantalang sina Huxley naman ay umuwi na rin. S'yempre naghahanda para sa birthday celebration niya mamayang gabi.Pagbukas ko ng pinto ng faculty room, kapansin-pansin ang katahimikan. Wala pa si Leslie. Siguro nagkaroon pa ng bonding moment kasama ang mga estudyante niya—hindi na rin nakapagtataka, ganu'n naman talaga kaming mga advisers sa bawat pagtatapos ng school year.Nang mapatingin ako sa desk ko, literal akong napatigil sa paghinga.May nakapatong na mga paper bag—marami. Napalapit agad ako at dahan-dahang binilang ang mga ito. Isa... dalawa... lima... labingwalo... dalawampu. Dalawampung paper bag. Dalawampung regalo.Nagulat naman ako. Lahat sila? Lahat ng estudyante ko? Hindi ko ito inaasahan. Diyos ko. Para akong binuhusan ng malamig na tubig—hindi dahil sa saya, kundi sa kaba. Baka mamaya, ma-issue pa ako. Baka may makakita at kung anu-ano na naman ang isipin. Baka sabihing nagpaparinig ako o, mas malal

  • Challenging Hearts   CHAPTER 68

    JENINEAlas syete pa lamang ng umaga nasa loob na kami ng gym ni Leslie. Konti pa lang ang naroon at wala pa ang mga estudyante ko. Parang excited na ako na makita silang tumuntong ng entablado. Masaya ako dahil 'With Honors' sila at "With High' naman si Huxley. "Besh, excited ka anoh?" tanong sa akin ni Leslie."Of course, nakakaproud naman kasi na ang mga estudyanteng dating pasaway, sa wakas ay makakagraduate na rin. You know, bilang isang guro, 'yon ay parang reward na rin sa atin di ba?""Yep. Tama ka. Lalo na sa part mo. Buti nalang hindi ganu'n ang mga estudyante ko, at baka matagal na akong nag-quit," aniya. "Hindi biro ang pinagdaanan mo sa kanila besh. Pero hindi ka sumuko kaya nakuha mo ang loob nila, lalo na ang pagmamahal ni—""Ssh." Pambabara ko sa kanya. "Ang bunganga mo.""Okay, sorry. Pero tayo lang naman dito eh. Malayo naman sila sa atin," nakangiting wika nito. "O ayan na pala sila!"Napalingon naman ako sa likuran at nakita ko sina Marco, Eduard at Daphne. "Good

  • Challenging Hearts   CHAPTER 67

    HUXLEY"Bro, relax lang," wika ni Marco. Lumapit na rin ang iba ko pang mga kaklase upang pakalmahin ako. Nanatili lang akong tahimik habang nakakuyom ang mga kamay ko. Parang ang sarap magwala. Naiinis ako kay kuya Harvey, at pumunta pa talaga rito, para ayain si Jenine na maglunch sa labas. At si Jenine naman, di ko alam kung bakit sumama siya."Hux, kalma lang. Alam naman ni Ma'am ang ginagawa niya eh," sabi naman ni Daphne."May tiwala naman ako sa kanya eh," mahina kong sabi. "Kay kuya lang ako walang tiwala. Hindi ko kasi maintindihan kung bakit napakaintresado naman niyang makipagbalikan kay Jenine gayong marami naman siyang babae.""Maybe...na-realize niya na mahal niya talaga si Ma'am," komento naman ni Eduard."Mahal? Shit!" Hindi ko napigilang magmura. Kaya natahimik silang lahat. "Ang sabihin mo, gusto lang niyang mapasama sa hilera ng mga babae niya si Jenine.""Sorry bro, I didn't mean to say it," paumanhin ni Eduard."Bro, relax lang. H'wag namang masyadong mainit ang

  • Challenging Hearts   CHAPTER 66

    JENINEMabilis na nagdaan ang mga araw at bukas na ang graduation nina Huxley. Setting aside my personal feelings, bilang isang guro at adviser, magkahalong tuwa at lungkot ang nararamdaman ko. Masaya ako dahil finally, ga-graduate na sila. Nagtagumpay ako sa misyon ko sa kanila at proud ako bilang teacher nila. Ngunit hindi ko rin maiwasang malungkot dahil mami-miss ko silang lahat. Hindi man naging maganda ang simula namin ngunit sa paglipas ng panahon, natutunan naming unawain ang isa’t isa.Noong una, puro reklamo, puro tanong kung bakit ganito ang patakaran ko, o bakit ako istrikto. Akala nila, isa lang akong guro na walang pakialam, pero hindi nila alam kung gaano ko sila pinagmamasdan, kung paano ko sinusubaybayan ang bawat hakbang nila—mula sa mga simpleng recitation hanggang sa mga malalalim na suliraning personal.Ilang beses akong napagod, nasaktan, at halos sumuko sa dami ng pagsubok sa klase, pero palagi kong pinanghahawakan ang dahilan kung bakit ako nagtuturo—para maging

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status