Share
CHAPTER 15
CHAPTER 15
Lalabas na sana ako sa sasakyan ng biglang hilain ni Pierce ang kamay ko at mariin akong siniil ng h***k. Nasa likod niya ang kamay ko na hindi na mapakali dahil sa sensasyong aking nararamdaman.I thought it's the day, ngunit dahan-dahan niyang pinaghiwalay ang magkadikit naming mga labi hinabol ko pa ito na nagpangisi sa kaniya. Hinihingal kaming pareho habang magkadikit ang noo't ramdam ang paghinga ng bawat isa. I'm going insane shit!''I love you...'' He uttered, I smile and gave him a smack on his lips before I look at him.Umayos ako ng upo at hinawakan ang kamay niya na nasa manibela. ''Whatever the results tomorrow we need to be strong for Yaya Meli.'' Bumuntong-hininga ako pagkatapos.Nakita ko ang pag-aalala sa mukha niya at alam kong lahat kami ay natatakot sa magiging resulta. Ilang araw na rin simula ng mapansin naming may kakaiba kay Yaya Meli, at hindi ako tanga para hindi malaman 'yon dahil nag-aral ako ng PsycholRelated chapters
Change of Horizon CHAPTER 16
CHAPTER 16 Tahimik kaming umuwi sa bahay dahil pare-pereho naming hindi alam ang sasabihin o gagawin. Our minds is full of clouds of worries and pain. Paano nangyari kay Yaya 'yon? Wala namang mga rason para magkaroon siya ng gano'n.' That's what I said to Doc. Mark, but he just said that it can happen. Hindi ko alam ang mararamdaman ko ng mga oras na 'yon dahil nasasaktan ako para sa kanilang dalawa. Kahit sabihin nating kasambahay lang namin sila, iba pa rin 'yong mga panahong pinagsamahan namin kahit na sa US ako. Hindi ko kayang makita na unti-unti niya kaming makalimutan pati na ang sarili niyang anak. Even right now while eating at the dining area I couldn't even swallow the food properly.Sila Ate Nora at Yaya Meli ang nasa isip ko ngayon. ''Hey,'' his soft voice filled my ear, ''you should try to eat even if you can't.'' Malungkot akong tumingin sa kaniya at pilit na ngumiti. Hindi kami sin
Change of Horizon CHAPTER 17
CHAPTER 17''What the hell are you doing here?'' tanong ko.''Hey! nasa simbahan tayo,'' saway niya sa'kin ng matapos ang rehearsal, napatakip tuloy ako ng bibig. ''Kaibigan ko rin naman si Liam kaya dapat nandito ako sa rehearsal nila 'no!'' singhal niya.''Akala ko ba may iba ka pang gagawin?''He smirked. ''I canceled it.''Inismiran ko na lang siya at bumaling kay Tina na papalapit na sa direksyon namin.''Saan pala reception niyo?'' tanong ni Pierce.''Sa borak.''Well, maganda rin naman doon, white sand and crystal blue ocean, saan ka pa? sa'kin ka na. Nang matapos ang rehearsal unting kwentuhan lang at batian sa mga kakilala namin pagkatapos ay naisipan na rin namin magpaalam sa ikakasal.''Go girl! I-kembot mo malala!'' biro ni Tina, pinakyuhan ko na lang ito dahil sa kung ano--anong kabastusan ang lumalabas sa bibig. Ewan ko ba kung bakit nagustuhan ni Liam 'yan.
Change of Horizon CHAPTER 18
CHAPTER 18 ''Happy aniversary...'' sulat ko at ibinigay sa cashier ang papel. Bumili muna kami ng cake nila Mom dahil anniversary nila ngayon. Nilibot ko na lang muna ang paningin sa loob at naghanap ng bakenteng upuan habang hinihintay ang binili, wala pa naman din si Pierce dahil bumili muna ng kape sa Starbucks. Uupo na sana ako ng biglang may humawak ng marahan sa braso ko. ''Shy?'' anang pamilyar na boses ng lalaki. Lumingon ako rito at napangiti ng mamukaan kung sino ito. He beamed showing his deep dimple at me. ''Kino? Small world, what are you doing here?'' I smiled at him. Kunwari siyang nagtaka, ''To buy cake?'' Alangan naman pumunta siya rito para bumili ng damit e puros cake ang laman ng lugar. Baliw ka Shy? Nahiya tuloy ako bigla. ''Just kidding, I was heading on Continiella Resto when I saw you so I enter the shop,'' aniya at hinawakan ang batok na tila nahihiya.
Change of Horizon CHAPTER 19
CHAPTER 19Napatayo ako bigla. ''No,'' mariin kong anas habang nakatingin kay Daddy.He smirked. ''What?''''I said no,'' mas mariin kong anas kaya hinawakan ni Pierce ang kamay ko upang paupuin ako ngunit binitawan ko 'yon.Alam kong mapapahiya si Dad kay Tito Kael ngunit wala akong pakialam, isa pa ayoko sa fucking Jer na 'yan.Nakikita ko sa aking peripheral vision ang napapahiyang lalaki.''Why Shy?'' tumayo na rin si Dad kaya mabilis siyang hinawakan ni Mom sa braso ngunit dahan-dahan niya itong tinanggal at lumapit sa'kin.Tiningnan ko muna si Pierce na tumayo na rin bago ako nagsalita. ''He's my boyfriend,'' Buong lakas kong anas ng hindi nagpapatinag sa mga tingin niya.Ilang segundo silang natahimik bago nakapagsalita. ''Kailan pa?'' ani Dad. Gosh hindi ko pa sana maintindihan kasi ang sosyal ng pagkakasalita niya, key-lan pa?Ramdam ko na an
Change of Horizon CHAPTER 20
CHAPTER 20 ''I'm sorry, Sweetheart. He's just stress be―'' ''Because of me? Yeah right!'' Pagputol ko sa sasabihin ng aking ina. Ilang araw na ang nakalipas at nagsusuot ako ngayon ng aking wedding dress. Of course when Mendez threathened us hindi aangal si Dad dahil bakit? E gusto niya nga matuloy 'tong kasal na 'to. Kahit ayaw ko. Maaga kaming pumunta sa five-star hotel na 'to upang maghanda, beach wedding ang napili NILA, ayoko rin naman sa simbahan dahil nakaka-guilty. Puros mga foreigner na business partner ng mga Mendez ang bisita gano'n na rin si Dad na kung hindi amerikano ay mga italyano ang inimbita. White and black ang theme ng wedding ako na ang pumili nito, kahit isa man lang ako ang naggusto 'no. I'm not ok with this, and I will never be. Nakakainis. It's as if the world I built for Pierce and I will be replaced by some other guy that I fucking don't like. Basta mayroon sa kaniyang alam kong mali and I don't know kung an
Change of Horizon CHAPTER 21
CHAPTER 21 FLASHBACK Hapon na ng makaalis ang mahigit dalawang libong bisita sa kasal at naiwan kami. ''It's not the fact that your gay, Jericosiliano Mendez! It's the fact that you didn't told us!'' maya-maya'y sigaw ng kaniyang ama. Nasa gilid lang kaming lahat habang hawak ko ang kamay ni Pierce at matamis na nakangiti, not minding the scene. ''You wouldn't accept it, Dad.'' His father smirked. ''Really, baby? Your uncles are gay, your aunties lesbian, so why do you think I will not accept you?'' Saglit silang natahimik at hindi na napigilan ng anak na yumakap sa kaniyang ama. ''Aww...'' ani Tina at ng iba pa. Shala! END OF FLASHBACK Ilang buwan na ang nakalipas ng matapos ang totally chaos na wedding na 'yon. Time flies indeed fast. Hindi ko man lang namalayan na balik na naman sa normal ang lahat. Pagkatapos ng nangyari ay nagkasundo na ang
Change of Horizon CHAPTER 22
CHAPTER 22 Dumerecho agad ako sa sala, kauuwi ko lang sa bahay ng maisipan kong tawagan si Pierce kung bakit nauna siyang umalis ng hindi nagpapaalam. Well, gamit namin ang sariling sasakyan papunta ro'n pero nag-usap kami na sabay kaming aalis kahit pa hindi kami magkasama sa iisang sasakyan. Ilang ring na ang nakalipas ngunit wala pa ring sumasagot. 'Hi! This is Pierce Rome― ' I cut the voicemail at pasalampak na umupo sa couch habang magkasalubong ang kilay. Iniisip ko kung anong pumasok sa utak niya at gano'n ang ikinilos niya. I don't own him, I get that, but I know those action should've excuses kung bakit kailangan nilang magmadali ng gano'n. ''Gatas, Shy. Nandito ka na pala,'' nakangiting bungad ni Yaya sa'kin. ''Si Ate Nora na lang gumawa ng gatas, Ya, magpahinga ka na lang.'' I said. Ngumiti lang siya at sumenyas na uupo sa isang couch paharap sa'kin. ''Nakainom ka na ba ng gamot mo, Ya?'' I asked, she nodded
Change of Horizon CHAPTTER 23
CHAPTER 23 Parang may kung anong nakadagan sa puso ko dahil sa nangyari. Nahihirapan akong huminga, nahihirapan akong magmaneho habang umiiyak. Ang hirap... ''FUCK YOU PIERCE!'' sigaw ko sa loob ng sasakyan at pinaghahampas ang manibela. ''I FUCKING HATE YOU!'' Nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa patuloy na pag-iyak. Pakiramdam ko ay kahit anong oras ay bibigay ang katawan ko. Ilang minuto na ang nakalipas at patuloy pa rin akong nagmamaneho hindi ko alam kung saan ako pupunta ayaw ko namang pumunta sa bahay ng umiiyak dahil alam kong malalaman iyon nila Dad. And I don't want them to know dahil baka lalo na nila akong ilayo kay Pierce. I chuckled. ''Kahit nasasaktan mo na ako ikaw pa rin ang iniisip ko.'' Ilang oras na akong umaandar habang naiyak. Pagod ang mata ko at alam ko 'yon. I've never cry this damn hard. Out of nowhere, I stop. Pinunasan ko ang mga luha ko bago bumaba ng sasakyan. Hindi ako pamilyar
Latest chapter
