Library
Maghanap
Home / Romance / Coincidentally Fated / Chapter 3

Share

Chapter 3

Author: Aila tan
last update Huling Na-update: 2024-01-30 18:53:55

"Mang Nolan, hindi ba mas maganda ho atang dinala nalang ninyo ang taong iyan sa hospital, kapag namatay yan sa atin problema pa natin ang taong iyan!" naiiling na sabi ko kay mang Nolan habang magkaharap kaming nag kakape sa mesa habang parehong nakatanaw sa hindi kilalang lalaki sa kwarto.

Masyado na akong maraming problema at iniisip para dumagdag pa ang lalaking iyan at mag paalaga!

I don't even know him!

Ilang araw na siyang nandito at walang malay, at hindi ko alam kung magigising Pa ba siya o hindi na.

at kung hindi na nga siya magising ay paniguradong magiging problema Pa namin siya!

Maging si mang Nolan ay ilang araw na ring hindi umuuwi para lang samahan akong bantayan ang taong ito.

Masyado na siyang nagiging abala sa ibang tao!

"Sa kalagayan niya ngayon paniguradong hindi kakayanin ng katawan niya ang bumiyahe palabas rito, mas malaki Pa ang tsansa na mabuhay siya rito, at isa pa stable naman ang kondisyon niya kaya huwag kang masyadong mag alala," sagot ni mang Nolan sa Akin sabay higop ng mainit na kape.

He's right... Baku-bako ang daan palabas ng farm at isa Pa napakalayo ng hospital mula rito kaya baka mas lalo lang kaming mahirapan na dalhin siya roon.

Pero hindi naman ako nag aalala para sa kanya! ayoko lang na madamay na kung ano mang kamalasan ang kasunod niya.

"Hmmp!" Buntong hininga ko dahilan para sipatin ako ng tingin ni mang Nolan na puno ng pag tatanong.

Nakataas ang isang kilay niya at marahil ay iniisip niya kung bakit aligaga akong maalis na sa puder namin ang lalaki.

"Isa pa, delikado kung dadalhin natin siya sa syudad... tadtad ng bala ng baril ang katawan niya at malamang ay may nagtangkang pumatay sa taong ito kaya baka pinaghahanap siya ng mga taong gumawa nito... Tiyak na sa hospital siya unang hahanapin kung nakatakas lang siya," nag aalalang litanya ni mang Nolan na mas ikinakunot ng noo ko.

"That's exactly what I was thinking!" Mariing sabi ko na pinipigil ang pag taas ng boses, "nag aalala akong baka sangkot sa kung anong masama ang taong iyan! Paano nga kung balikan siya ng mga taong gumawa niyan?! Paano kung pati tayo madamay? Paano kung pati Ikaw masaktan?! I don't want to be associated with his kind anymore! Not after what happened with enzo!" hindi ko namalayan na tumulo na pala ang luha ko at bahagya nang nagtaas ang tinig ko.

Mang Nolan is right... tadtad ng bala ng baril ang lalaki and it's gonna raise some questions kapag dinala namin siya sa labas... mga tanong na hindi namin masasagot dahil wala kaming alam sa kanya! but what am I suppose to do? ampunin nalang siya?

Bakas ko ang magkahalong pag aalala at pagkadismaya sa mukha ni mang Nolan... I know I sounded like a bitch saying those words but can you blame me?

Kung ang lalaking iyan ay nakagawa ng masama paniguradong susundan siya ng kung ano mang kinasangkutan niya at ayoko nang may madamay ulit na ibang tao!

hindi ko na kayang makasaksi ng panibagong karahasan gayong hindi ko pa nga magawang kalimutan ang nangyari at ibalik sa ayos ang buhay ko!

"And what exactly is his kind?!" Balik ni mang Nolan na nag patanga sa akin.

Kahit may pinag aralan si mang Nolan ay hindi ko sya narinig na mag english noon kaya medyo nabigla ako maging sa paraan ng pagsasalita niya.

Napaawang ng kaunti ang bibig ko dahil medyo nag taas siya ng boses... hindi ko akalaing nagagawa pa niyang itanong ang ganyan!

nakalimutan na ba niya ang nangyari kay enzo?!

Pareho na kaming nakatayo ngayon at tila may namumuong tensyon sa pagitan naming dalawa.

"Criminals!" Mabilis na bulalas ko bilang sagot ko sa tanong niya.

He just answered me with a wry laugh, "you're so quick to judge aren't you?! Alam kong mahirap sayo ang nangyari kay enzo pero hindi lahat ng taong may kinalaman o sangkot sa baril ay masamang tao! Paano kung biktima lang din siya kagaya ng nobyo mo? paano kung katulad ni enzo ay may naiwan rin siyang kagaya mo rin? You disappoint me ezrah! Nag bago kana! masyado ka nang nag papabulag sa galit at sama ng loob na nararamdaman mo! hindi na ikaw ang batang pinalaki ko!" He said strongly with a hint of disgust in his voice and I'm hurt!

Nasaktan ako ng kaunti sa sinabi niya kaya Sandali akong natahimik at napaisip.

Maybe he's right... Maybe my judgment is just clouded because of what happened that night.

Baka nga ako lang itong nag iisip ng masama sa mga tao sa paligid ko.

Tama si mang Nolan... Paano nga kung isa rin lang pala siyang biktima?

Paano kung kagaya ni enzo ay nadamay lang siya at napag initan ng masasamang loob?

Pero paano ako mag titiwala?

Saan ba ako dapat maniwala?

Sabi niya masyado akong nag papabulag sa galit, but what am I suppose to do?!

what am I suppose to feel?

mali bang makaramdam ako ng galit?

mali bang nakakaramdam ako ng sama ng loob matapos ng nangyari sa akin?

Even if it's bitchy of me to act this way isn't it justified?

Wala ba akong karapatan sa ganitong pakiramdam?

"Pero paano kung hindi?!" Balik na tanong ko kay mang Nolan nang paalis na sana siya, "paano kung hindi siya ang biktima? Paano kung masamang tao pala siya? Ibig bang sabihin tumulong tayo sa masamang tao? Tumulong tayo sa taong kagaya ng pumatay kay enzo?! And you make it sound like I was the bad guy! mali ho bang ganito ang maramdam ko ngayon?at kung mali ito, tell me! ano bang dapat kong maramdaman?!" Puno ng sama ng loob na tanong ko sa kanya.

Halos mabulunan ako ng sarili kong mga salita dahil sa hirap ng pag hinga.

Hindi ko alam kung bakit ako umiiyak nanaman... Pero nasaktan ako.

Nasasaktan ako sa mga sinabi niya at sa paraan ng pag tingin niya sa akin!

kung tignan kasi niya ako ay para akong kasuklam-suklam na tao!

He of all people should understand me!

Nasasaktan ako na hindi ko magawang mag tiwala sa ibang tao.

I didn't even know the guy pero hinusgahan ko na agad siya.

"Ikaw na bata ka," tanging usal ni mang Nolan at muling humarap at lumapit sa Akin.

Marahil ay naiintindihan naman niya ang nararamdaman ko dahil walang ano anong niyakap niya ako at hinagod ng marahan ang aking likuran.

"You used to be a trusting person... Naintindihan ko kung bakit nagdududa ka sa taong iyan, but will you just give him the benefit of the doubt? Masama man siya o hindi ang mahalaga ay tumulong ka sa taong nangangailangan... Tsaka pwede naman natin siyang tanungin oras na magising siya hindi ba?" Kumalas siya ng yakap sa akin at pinahid ang mga luhang naglalandas sa pisngi ko.

"I supposed so... I'm sorry mang Nolan," muli akong napayoko at napasinghot, "natatakot lang kasi ako!I saw enzo got shot and I left him there to die... Perhaps I was just scared that this guy might turns out to be a bad person, at ayoko rin na mawala kayo sa Akin at madamay dito,you're all I have left. "

There I said it!

Ang bagay na kinatatakutan ko.

Ang mag tiwala ulit at nawalan nanaman ng taong mahal ko.

I've dealt with lots of losses already... Ayoko nang madagdagan iyon.

Ayoko nang may mawala nanaman!

Hindi ko na kaya!

"Shhh... Wag ka nang mag isip ng kung ano ano, walang masasaktan okay? Pangako iyan, at pasensya rin sa mga nasabi ko, Valid ang nararamdaman mo at hindi ko dapat sinabi yun saiyo," pinaupo niya ako uli sa inuupuan ko kanina at muling hinagod ang likod ko para kumalma.

He wasn't very good in giving reassurance but I believed him.

Mang Nolan is like a father to me at alam kong hindi siya mag sisinungaling sa akin.

Kung sinabi niya na magiging okay ang lahat ay mag titiwala ako sa kanya.

But doesn't mean na mag titiwala na rin ako sa lalaking ito!

I guess matatanggap ko ngayon na mag pagaling siya dito but that's it!

Sa oras na magising siya ay kailangan na niyang umalis!

Biktima man siya o hindi ay ayoko nang magkaroon ng kaugnayan sa magugulong tao! I'm done with violence!

I just wanna live in peace! Drown myself in my own sorrow and maybe die with it someday!

Saglit na nanatili si mang Nolan sa tabi ko para sabayan akong mag almusal bago siya nag paalam na uuwi saglit para kumuha ng pamalit niya at para narin makita ang pamilya niya...ilang araw na rin kasi siyang pasilip silip lang sa bahay nila.

"Mabilis lang ako, tawagan mo ako kung magkaproblema okay?" Paalala  niya sa akin habang sinasara ang mababang kahoy na tarangkahan.

"Sige ho, mag ingat kayo," tugon ko at mabilis naman siyang nag maneho paalis.

Malalim na bumuntong hinga ako bago muling pumasok sa bahay at nag tungo sa silid kung nasaan ang estrangherong lalaki.

Tahimik na sumandal ako sa may parteng pintuan at matamang pinagmasdan siya.

"Who are you really," usal ko kahit alam kong hindi naman niya ako tutugunin.

Hanggang ngayon ay puno pa rin ng pag aalala at alinlangan sa isip ko.

Hindi Pa rin maalis sa akin ang mag isip kung saan ba siya nanggaling at ano bang nangyari sa kanya.

Sa tuwing titignan ko kasi siya ay hindi ko maiwasang makaramdam ng kakaibang takot... Ngunit sa Kabila ng takot ng iyon ay hindi ko rin maiwasang makaramdam ng kakaiba sa kanya.

Pakiramdam na hindi ko maipaliwanag.

I don't know if it's pity or anger or fear.

His presence is making me feel so vulnerable... The same feeling I felt that night... The night that enzo died.

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Pinakabagong kabanata

  • Coincidentally Fated   Chapter 40

    Continuation..."Dad I think she's awake! She's mumbling something!" Dinig kong sigaw ng boses ng lalaki pero hindi ko pa iyon lubos na maintindihan.May ears are still ringing and my sight are all blurry!Paulit ulit kong ikinurap kurap ang mga mata ko pero hindi pa rin lumilinaw ang paningin ko!Tanging malabong pigura lamang ng isang lalaki ang nakikita kong nakatayo sa gilid ang naaaninag ko mula sa pag kakahiga.Gusto kong itanong kung sino sya at kung nasaan ako at anong nangyari sa akin pero parang walang boses ang gustong lumabas sa bibig ko.Sobrang tuyo ng lalamunan at bibig ko na halos hindi ko man lang magawang lumunok!"Sige na umalis ka na! Dumiretso ka agad sa safe house at wag na wag ka na uling lalabas! Susunod ako kaagad kapag nasiguro ko nang maayos na ang batang ito," utos ng isa pang tinig ng lalaki bago tuluyang umalis ang unang lalaki!Hindi ko maintindihanang pinag uusapan nila pero may kutob akong may kinalaman iyon sa akin.Pero ano nga bang nangyari sa akin?

  • Coincidentally Fated   Chapter 39

    NAKARAAN"Habulin mo! We can't afford any witness! Papatayin tayo ni boss pag nagkataon!" Sigaw ng isang lalaki sa kasama niya matapos nilang marinig ang nakakabinging pag sigaw ko.Matagal na napako lang ako sa kinatatayuan ko habang nanginginig ang mga kamay na napatutop ako sa bibig ko.May kung anong kilabot ang biglang gumapang sa kabuuan ng katawan ko kasabay ng panginginig ng mga laman ko.Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag ang nararamdaman ko ngayon... Pero maihalintulad ko iyon sa pakiramdam kapag galit ka at may kaaway kaya nanginginig ang kalamnan mo at halos sasabog ka sa galit at puno ka ng adrenaline sa katawan... Ganun ang nagiging reaksyon ng katawan ko ngayon pero hindi ko sigurado kung ano ba talaga ang nararamdaman ko sa puso ko.Hindi ko maapuhap kung galit ba o takot o ewan ang kabog ng dibdib kong ito!I just can't believe that this is happening!Ilang Segundo lang ang lumipas pero heto ako ngayon at nanlalamig na nakatingin sa nakahandusay na pinakamamahal

  • Coincidentally Fated   Chapter 38

    "So?" Untag niya sa akin nang makapasok kami sa silid niya at napansin niyang nililibot ko ng tingin ang kabuuan ng silid niya.Hindi kalakihan iyon pero maayos at mabango ang loob.Maayos na nakasalansan ang mga gamit at libro niya sa shelf.Maging ang table niya na may laptop na ibabaw ay maimis ring naka arrange."Law books? You're a lawyer?" Takang tanong ko nang makita ko ang makakapal na librong nakasalansan roon.Halatang matagal na iyong hindi babasa dahil may kaunting alikabok na sa ibabaw."Ah hindi yan akin... Kay enzo yan noon, he was a lawyer,A good one." sagot niya na may kaunting pait sa tinig niya.Napatango tango nalang ako sa sinabi niya at hindi na nag ungkat pa.Ayoko nang pabigatin Pa ang loob niya at ipaalala ang nakaraan gayong alam ko naman na gusto na niya iyon ibaon sa limot.Napapabuntong hiningang naupo na siya sa gilid ng kama niya habang patuloy ako sa pag tingin sa mga gamit niya roon.I know it's rude to snoop on others pero wala naman akong narinig na

  • Coincidentally Fated   Chapter 37

    "Sa kwarto mo na muna ikaw matulog ngayon," panukala ko kay ezrah nang nakasandal siya sa pader sa gilid ng lababo habang pinapanood niya akong nag huhugas ako ng mga pinag kainan namin.Gusto kong doon muna siya matulog para hindi ako nag iisip na mapano siya sa labas.Safe naman sa sala matulog pero mas komportable akong nasa kwarto niya siya, bukod sa mas maginhawang magpahinga roon ay mas secured din."Pero alam mo namang matagal na akong hindi natutulog dun," nakangusong sabi niya."I know... Pero mas mapapanatag akong nandun ka, mas secured doon," sagot ko naman habang nag babanlaw ng mga baso."Safe naman sa sala ah," pangangatwiran niya kaya tinignan ko siya ng tingin na nagsasabing huwag na siyang kumontra."Still...bakit ba kasi hindi ka natutulog sa kwarto mo? Malambot ang higaan mo roon at mas malawak kumpara sa sofang hinihigaan mo,hindi ko nga alam kung papaano ka nakakatulog roon ng nakabaluktot araw araw," pananailing na sabi ko at napatawa lang siya ng marahan."Mas k

  • Coincidentally Fated   Chapter 36

    "DON'T KILL ME!" malakas na sigaw niya bago humahangos na napabangon nang yugyugin ko ang balikat niya. "It's just me... Hey hey, it's just a dream," iniharap ko siya sa akin at agad naman siyang napakalma ng marealize niyang ako lang ang tao roon.Parang nalulunod ang pag hinga niya dahil sa napanaginipan niya kaya naman hindi ko maiwasan makaramdam ng magkahalong awa at pag aalala. Ang makita siyang nahihirapan at natatakot ng ganito ay tila matalim na kutsilyong pumipilas sa puso ko! "Papatayin nila ako seb..." Yumakap siya sa akin at umiyak nanaman, pero ngayon ay mas payapa na kumpara sa kanina.Parang masyado na siyang napagod kanina kaya halatang nanghihina na siya."Panaginip lang iyon...don't worry ez,hindi ko alam kung anong nangyari sayo para matakot ka ng ganyan pero diba sabi ko sayo hindi ko hahayaang may makasakit sayo hangga't nandito ako?" Sambit ko sa kanya habang hinahagod ng marahan ang braso niya."How can you say that? Kanina lang muntik na akong mamatay!" Sag

  • Coincidentally Fated   Chapter 35

    SEB"Ezrahhhhh!!!" Umalingawngaw ang malakas kong sigaw nang makarinig kami ng putok ng baril. "Get down!" Mabilis ko siyang itinulak nang ilang pulgada nalang ang layo ng bala ng baril mula sa mukha niya.Nilingon ko ang pinanggalingan ng putok ng baril pero tanging kislap ng liwanag lamang ang nakita kong natamaan ng araw bago ito nawala.It's a fucking sniper and he almost shot ezrah!Kuyom ang kamao kong hinila ng mabilis si ezrah papasok ng bahay habang payokong tumatakbo.Sa silid na inuukupa ko siya dinala at inuupo sa kama.Nanlalaki pa rin ang mata niya at tulala dahil sa pagkabigla.Ni hindi niya makuhang kumurap, maging ang namumuo niyang mga luha ay tila nahinto sa pagkasindak!"Are you okay? Are you hurt? Tell me!" Sunod sunod na nag aalalang sabi ko habang sinisipat ko ang kabuuan niya.Ni hindi niya magawang tumingin sa akin dahil sa labis natakot.She was shaking like a leaf and it makes me mad!Kung sino man ang may gawa nun ay mag babayad ng malaki!How dare them try

  • Coincidentally Fated   Chapter 34

    "Okay what is it?!" Sa wakas ay nag salita siya nang tumigil na ang sasakyan sa harap ng bahay namin.Nakabalik na kami mula sa bayan at ito ang unang beses na kinibo niya ako. finally! Hindi ko siya pinansin bagkus ay pabalibag ko lang na isinara ang pinto nang sasakyan pagkababa ko.Ilang araw niya akong pinag isip kung anong mali sa amin kaya bahala rin siyang mag overthink ngayon! "Hey!" Napawisik ako ng braso ko at napatigil sa pag lalakad ng mahawakan niya ako at iniharap sa kanya.Galit ang mukhang ipinakita ko sa kanya at nakasalubong ang kilay.Hindi ako nag salita pero nanatiling inis at nag tatanong ang hitsura ko."What is wrong with you?!" May himig ng pag kainis ang tinig niya kaya mas lalo pa akong naiirita.Siya pa talaga ang may ganang mainis?! "What do you mean?" Maang na balik ko para mas inisin pa siya.The nerve right?!Ako dapat ang nag tatanong sa kanya niyan! But he makes it sound like I was in the wrong here!"This! Bakit ganito ka na naman? Ano bang prob

  • Coincidentally Fated   Chapter 33

    "Naku po mang Nolan, parang malaki yata yan!" Natatarantang sambit ko kay mang Nolan ng makita ko ang malakas na pag agos ng dugo mula sa putikan niyang paa.Hindi ko mapigilang mapangiwi at mapasinghap ng malakas nang nakita kung gaano kalaki ang sugat na natamo niya. Nakaupo siya ngayon sa pilapil ng palayan ay sinusuri ang paa niya.Mag tatanggal kasi siya ng kuhol sa palayan habang nanunuod ako sa kanya at nakikipag kwentuhan ng bigla nalang siyang mapasigaw sa sakit nang makaapak siya ng kung anong matalim sa ilalim ng putik.Hindi ko alam kung bubog ba iyon o shell dahil sa dami ng dugong humahalo sa putik at sa paa niya ay mukhang malaking sugat iyon."Argh... Ayos lang ako iha," sagot niya nang mapaupo ulit sa pilapil dahil hindi ko siya kayang buhatin na makatayo.Parang ako ang nasasaktan sa sugat niya kaya tinawag ko nalang si seb para matulungan siyang makatayo."Seb! Help us!" Sigaw ko kay seb na nag tatali ngayon ng mga baka sa puno.Wala namang pag aatubili na tumakbo

  • Coincidentally Fated   Chapter 32

    "Did you hear that?" Muli akong napatigil sa pag lakad nang makarinig uli ako nang kaluskos kaya kunot noo siyang napatigil rin siya at nakinig."Hear what?" He raised his eyebrow in confusion. marahil ay iniisip niyang nag hahallucinate lang ako, but I'm quite sure! someone's out there! "That!" Sagot ko sabay lingon muli sa bintana."Wala naman akong naririnig eh, ano ba yun?" He said shrugging his shoulders kaya napakamot ako ng ulo. "Someone's out there! Kung wala si mang nolan sino yun?" Halos pabulong na sabi ko sa kanya kaya napalingon rin siya sa bintana."Wala n-" naputol ang sinasabi niya nang pareho na kaming nakarinig ng ingay at yabag ng paa na nag mumula sa labas.Binitawan niya ang kamay kong hawak niya sabay nag tungo siya sa bintana at sumilip roon.Mabilis rin akong sumunod sa kanya pero wala na akong makita nang sumilip ako sa labas bukod sa liwanag ng sasakyan ng until unti nang papalayo.Tanging tunog nalang ng maingay na makina ang until unting naparam sa pand

Maaari mong magustuhan

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status