Haneppp... masayang masaya ang manyakol. Sana naman ay tuloy tuloy na ang kaligayahan nila. Abangan niyo po ang susunod na kabanata at kita kits po sa next chapter. Please stay with me po and don;t forget to vote for me kung may extra kayoong gems dyan, bekenemen... At huwag niyo rin pong kalimutang mag comment at i-rate po ang book par po sa additional exposure. Maraming salamat!
“Hi, Wifey.” Nakatayo sa end ng accordion na harang niya mula sa pwesto ng mga kabigan. Nakapikit naman siya habang may bahagyang ngiti sa labi, para bang nilalasap ang bawat tunog na lumalabas sa mga daliri niya. “Nandito ka na?” tumigil siya sa pagpindot at nagmulat ng mata, halatang nagulat. “An
May ilang segundo pang katahimikan bago siya muling nagsalita. This time, mas malambing na. “Wow anak, talagang you're working hard on your married life, huh?” Napangiti ako, kahit walang nakakakita. “Of course. She’s my wife. And… honestly, hindi ko pa nga siya naririnig kumanta. Pero gusto ko, ba
Chansen Great, just great. Simula na ng recording ng Star Singer at sa pag-air nito, ipapakilala na rin si Estella. Hindi lang basta-basta, kundi sa national TV pa! For sure, marami nang makakakilala sa kanya, mga taong walang ideya kung gaano siya ka-special para sa akin. Ayaw ko sana, pero ano pa
Natawa ako ng mahina, sabay iling. Hindi tawang masaya, kundi tawang punong-puno ng disbelief.“Maui…” dahan-dahan kong sabi, halos may lambing pero puno ng pang-aasar. “Sa tingin mo ba aksidente lang ang pagtatagpo namin sa restaurant?”Natigilan siya. Kita kong bahagya siyang kumurap, at para bang
Dahan-dahan akong ngumiti, pero hindi ito ngiting masaya, mas ngiti ng isang taong handang makipagsabayan. “Alam mo ba kung ano ang pinakanakakatawa sa isang tao?” tanong ko, dahilan para mabura ang pagkakangisi niya.Nagtaas siya ng kilay, halatang nagulat sa tono ko.“’Yung tipong daldal sila nang
EstellaLast day na ng audition, at bago ako tuluyang pumasok sa studio, nagdesisyon muna akong silipin ang mga auditioner na naghihintay. Grabe, mahaba pa rin ang pila, parang walang katapusan. At sa dami nila, ramdam kong hindi namin matatapos lahat ngayong araw. Medyo nalungkot ako sa naisip na ‘