LOGINShare
CHAPTER 32
Last Updated:
2025-05-04 09:43:59
Related chapters
Contract of Hearts CHAPTER 33
AMARA'S POINT OF VIEW Pagdating ko sa harap ng Dela Vega mansion, parang may bato sa lalamunan ko. Hindi dahil sa takot kay Killian, kundi dahil sa takot na baka hindi niya na ako tanggapin. Na baka huli na ang lahat. Huminga ako ng malalim at lumingon kay Theo na naghatid sa akin."Sigurado ka na ba dito?" tanong niya, habang nakasandal sa manibela.Tumango ako. "Oo. Kailangan ko siyang makita.""He's probably in his study. Alam na ni Manang Cely na papasok ka. Ako na bahala sa labas." Tumango siya, at binigyan ako ng maliit na ngiti. "Good luck."Pagkapasok ko, tahimik ang buong bahay. Tahimik, pero hindi malamig. Wala na ‘yung dating bigat na nararamdaman ko dati. Parang kahit papaano, kahit anong mangyari ngayon, may parte ng sarili kong kaya nang lumaban. Hinaplos ko ang dibdib ko. Kayang huminga."Ma'am Amara." Si Manang Cely ang sumalubong. "Nasa study si Sir Killian. Gusto mo ba siyang puntahan?""Oo po. Ako na ang pupunta."Naglakad ako patungo sa pamilyar na hallway. Ilang
Last Updated : 2025-05-04Contract of Hearts CHAPTER 34
AMARA'S POINT OF VIEW I lost track of time as I stared at the miniature columns in front of me. Dalawang araw na akong hindi maayos ang tulog, at ramdam na ramdam ko na sa likod ko ang bigat ng puyat at pressure. Isang linggo na lang ang natitira bago ang major presentation para sa architectural design class, at ang buong katawan ko parang napipi na sa pagod. But I needed to finish this.My design was a modest two-story commercial building that blended both functionality and aesthetics. Modern angles. Glass façades. A touch of sustainable materials. Lahat ng detalye ay dumaan sa pagsusuri, pero sa likod ng bawat cutting mat, glue stain, at cardboard piece ay isang Amarang nilalabanan ang pagod, kaba, at kung minsan, luha.“Amara, may extra ruler ka diyan?” tanong ni Jenna, isa sa mga classmate kong halos nakatira na rin sa studio kagaya ko.“Yeah, nandiyan sa tabi ng laptop ko,” sagot ko, hindi na lumilingon.Napansin kong nanginginig na ang kamay ko habang pinipindot ko ang cutter.
Last Updated : 2025-05-05Contract of Hearts CHAPTER 35
AMARA'S POINT OF VIEW Late na. Halos wala nang tao sa paligid ng studio. Ang iilang ilaw na bukas ay mula sa mga pinilit na tapusin ang huling bahagi ng model nila. Tahimik. Maliban sa mahihinang tunog ng cutter at tiklop ng karton, parang huminto ang mundo.Ako na lang ang naiwan. Pinilit kong tapusin ang scale model ng second floor pero ang mga mata ko ay mabigat na. Puno ng glue ang daliri ko, may talsik ng paint sa braso, at ang likod ko ay parang sinasakal na sa sakit."Amara."Napalingon ako. Si Killian.Nasa pintuan siya ng studio, naka itim na sweater at parang kagagaling lang sa isang meeting. Pero kahit mukhang pagod, ang mga mata niya ay diretso sa akin. Malalim. Mainit. Para bang siya ang oasis ko sa gitna ng disyerto ng deadlines."Nagpahinga ka ba kahit kaunti?" tanong niya, lumapit sa mesa ko."Konti lang. May tinatapos pa kasi ako," sagot ko habang pilit kinukubli ang pagod sa boses ko.Umupo siya sa tabi ko, kinuha ang isang miniature beam na naiwan ko sa gilid. "You
Last Updated : 2025-05-05Contract of Hearts CHAPTER 36
AMARA'S POINT OF VIEW "Amara, paki naman muna ‘tong si Baby Lian, please? Saglit lang talaga ako. Kailangan ko lang dumaan sa clinic para sa check-up ko," pakiusap ni Trina, ang kaibigan ko sa architecture department na halos kapwa ko na rin nabubuwang sa dami ng plates."Walang problema, ako bahala sa kanya. Ang cute cute nito, oh!" Ngiting-ngiti akong binuhat si Baby Lian, na mga walong buwang gulang pa lang. Chubby cheeks, makapal ang buhok, at tawang-tawa habang kinakagat ang sariling kamay."Hala sige, salamat ha! Babalik agad ako!" sabay halik ni Trina sa pisngi ng anak niya bago ito tumakbo palabas.Pagkaalis niya, naupo ako sa may mini sofa ng student lounge. Karga-karga ko si Baby Lian, panay lundag sa kandungan ko habang hinihila ang buhok ko at sinisiksik ang mukha niya sa dibdib ko na parang hanap ay gatas."Ay sorry, Lian, hindi ako ready jan. Wala pa akong license, lalo na milk license," tawa ko, sabay kiliti sa tagiliran niya. Tumawa siya nang malakas, parang musikang
Last Updated : 2025-05-06Contract of Hearts CHAPTER 37
AMARA'S POINT OF VIEW Hinihintay ko lang sana na bumaba ang ulan sa labas ng campus pero, mas lumakas pa. Typical na Biyernes afternoon, pero may kakaiba akong pakiramdam. Parang... may bumabagabag.Nagba-vibrate na naman yung phone ko. 9 messages. Lahat galing sa iba't ibang group chats.1st Group Chat:Janna: Uy girl, nakita mo ba trending kayo ni Killian? Ang sama ng mga comments!Angela: Grabe naman 'tong mga bashers. Akala mo naman alam ang buong istorya!2nd Group Chat:Jerome: Hoy Amara, legit ba na arranged marriage kayo ni Killian? Parang teleserye?!Anne: Sana all mayaman tapos papakasalan ka na lang!Napasinghap ako. It’s happening again.Mabilis kong binuksan ang browser. Trending hashtag:#ArrangedMarriageGoals#GoldDiggerAmara#KasalNaPekeNiyakap ko ang sarili ko habang nagbabasa ng comments. Nahilo ako. Hindi pa ako nakaka-recover sa nangyari sa eskwelahan dati, tapos eto na naman."Buti na lang maganda si girl, kung hindi... duh, pinagkasundo lang yan eh.""Malinaw n
Last Updated : 2025-05-06Contract of Hearts CHAPTER 38
AMARA'S POINT OF VIEW Hindi ko alam kung bakit ganito kabigat sa dibdib ko ang isang tanong na paulit-ulit na bumabalik sa isipan ko. Siguro dahil sa lahat ng nangyayari, sa dami ng taong may sinasabi, kahit gaano ko pilitin maging matatag, hindi ko maiwasang pagdudahan ang lahat, lalo na ang sarili ko. At higit sa lahat, si Killian.Nakahiga ako sa kama, nakatingin sa kisame ng kwarto naming dalawa. Tahimik ang buong paligid pero maingay ang utak ko. Mabigat ang loob ko, parang may pisi na mahigpit na nakatali sa dibdib ko. Gusto ko siyang tanungin, diretsuhin na, pero natatakot din ako sa sagot. Hindi ko alam kung dahil takot akong umasa o dahil takot akong mali ang paniwala ko.Totoo ba? Mahal niya ba talaga ako? O convenient lang ako sa ngayon?Napapikit ako. Mula sa pagiging simpleng estudyante, bigla akong napasok sa mundo ng mga mayayaman, ng mga kontrata, ng mga expectations. At si Killian… alam kong sanay na siya sa lahat ng ito. Sanay siyang may kontrol. Sanay siyang may pl
Last Updated : 2025-05-06Contract of Hearts CHAPTER 39
AMARA'S POINT OF VIEW Hindi ko alam kung bakit ako napadpad sa rooftop ng Dela Vega mansion, pero nandito ako ngayon, bitbit ang dalawang tasa ng mainit na kape at isang tanong na matagal ko nang gustong itanong sa kanya.“Pwede ba kitang makausap?” tanong ko habang inabot sa kanya ang isang tasa.Nakaupo siya sa gilid, nakatalikod sa akin, pero tinanggap niya ang kape nang hindi tumitingin. “You already are,” malamig niyang sagot.Tahimik kaming dalawa sa loob ng ilang segundo. Ang malamig na hangin sa gabi, kasabay ng tunog ng mga dahon na hinahampas ng hangin, ang nagsilbing background music sa amin.Hindi ko alam kung paano ko sisimulan, pero kailangan ko nang itanong.“Bakit mo nga ba ako pinakasalan?”Hindi ko alam kung ang sagot niya ay makakasakit o makakapagpagaan ng loob ko. Pero kailangan ko malaman.Napatingin siya sa akin. Wala sa mata niya ang usual na sharpness. Sa halip, may bigat. Parang may kinikimkim.“Akala ko simple lang ang plano ko,” panimula niya. “Gagamitin k
Last Updated : 2025-05-07Contract of Hearts CHAPTER 40
AMARA'S POINT OF VIEW Umaga pa lang, ramdam ko na ang pagbabago sa paligid. Tahimik ang buong mansion, parang lahat ay nakikiayon sa kung anong bagyong paparating. O baka ako lang ‘to, iniisip kung anong klaseng pag-uusap ang mangyayari ngayon. Nandito ako sa sala, hawak ang isang tasa ng tsaa habang nakaupo sa sofa. Nakabukas ang bintana, at pumapasok ang malamig na hangin ng umagang iyon.Pumasok si Killian sa sala na parang normal lang ang lahat. Nakasuot siya ng plain white shirt at dark slacks, pero kahit simple lang ang suot niya, hindi nawawala ang presence niya. Yung tipong kahit wala siyang ginagawa, ramdam mong may bigat ang bawat hakbang niya.Umupo siya sa kabilang sofa, hindi agad nagsalita. Tiningnan niya lang ako habang hinihigop ang kape niya. Ilang minuto ng katahimikan ang lumipas bago siya nagsalita.“Amara,” simula niya, “hindi ako sanay sa ganito.”“Ganito alin?” tanong ko habang inilapag ang tasa sa mesa.“Sa pag-uusap. Sa… emotions. Sa relasyon,” sagot niya. Di
Last Updated : 2025-05-07
Latest chapter
Contract of Hearts CHAPTER 46
AMARA'S POINT OF VIEW Hindi ko na alam kung ilang oras na akong nakayuko sa lamesa, nakikipagpatayan sa mga drafting tools ko. Lahat ng lines dapat malinis. Lahat ng sukat dapat tama. Lahat ng concept dapat original. Kulang pa raw ‘yung una kong design kaya inulit ko. Tapos inulit ulit. Tapos binago na naman. Pakiramdam ko pinapakain na ako ng ruler at lapis. Buti pa 'yung papel, ang kinis. Ako? Hagardo versoza."Amara, kumain ka na ba?" tanong ni Killian mula sa may sala."Later," sagot ko habang hindi pa rin tumitingin. "Kakaunti na lang ‘to.""Sinabi mo na ‘yan tatlong oras na ang nakalipas."Hindi ko na siya sinagot. Narinig ko na lang ang pagbuntong-hininga niya, tapos ang yabag ng paa niya papalapit. Nang tumigil siya sa likuran ko, inamoy ko pa ang paborito kong scent niya. Kahit pagod na ako, ‘yung presensiya pa lang niya parang gamot na. Pero ayoko muna magpahinga. Kailangan ko tapusin ‘to. Kaya lang...Naramdaman ko na lang na umikot ang paligid. Bumigat ang ulo ko. Tapos p
Contract of Hearts CHAPTER 45
AMARA'S POINT OF VIEW Hindi ko alam kung ilang segundo lang ba o ilang oras na ang lumipas pero ang tanging naririnig ko ay ang tunog ng puso ko. Malakas. Parang gusto nang kumawala. Nakatitig ako sa kanya habang unti-unting lumalapit si Killian, hawak pa rin ang magkabilang gilid ng mukha ko. Wala siyang sinasabi. Wala rin akong masabi. Para kaming nasa loob ng isang eksenang walang ibang karakter. Walang audience. Walang distraction. Kaming dalawa lang.Huminga siya nang malalim. Hindi niya inalis ang titig sa mata ko. Ramdam ko ang init ng palad niyang nakakapatong sa pisngi ko. Gusto ko sanang magsalita pero parang hindi ko maigalaw ang dila ko. Parang napako ako sa pwesto ko.“Amara,” bulong niya. “Can I?”Hindi ko na kailangan pang sumagot. Sa pagkakahawak niya sa akin, sa paraan ng pagtitig niya, alam kong pareho kaming huminto sa pagtakbo. Parang nag-slow motion ang lahat. Parang tumigil ang mundo.Lumapit siya. Marahan. Gusto niyang sigurado. At nang magdikit ang labi niya s
Contract of Hearts CHAPTER 44
AMARA'S POINT OF VIEW Hindi ako humihinga habang binabagtas ang hallway ng kumpanya ni Killian. Mabilis ang tibok ng puso ko, pero hindi ito takot. Hindi ito kaba. Siguro adrenaline. O baka, sa wakas, tapang na. ‘Yung klase ng tapang na matagal ko nang nilunok para lang manatiling tahimik. Pero ngayon, hindi na. Sapat na ang lahat.Nag-angat ng tingin ang receptionist nang makita ako. “Ma’am Amara,” magalang niyang bati pero halatang nag-aalangan.“Ako na ang bahala. Papasukin mo ako.” Buo ang boses ko. Wala nang alinlangan. Tumango siya kahit may konting kaba sa mata.Sa loob ng boardroom, si Cassie ang unang bumungad sa akin. Nakaupo siya na parang reyna, naka-cross legs, hawak ang kape na siguro galing pa sa third wave coffee shop. Kilala ko ang aura niya. Puno ng pride, ng kontrol, ng tiwala sa sarili.Pero hindi na ako ‘yung Amarang pinagsisigawan niya noon sa parking lot. Hindi na ako ‘yung umiiwas ng tingin habang tinatabunan niya ang boses ko. Hindi na ako ‘yung palaging umuu
Contract of Hearts CHAPTER 43
AMARA'S POINT OF VIEW Pangatlong araw na ng sunod-sunod na meetings ni Killian. Sa bawat isa, parang nababawasan ang liwanag sa mata niya. Tahimik siya pero ramdam mong gumuguho ang mundo niya sa loob. Hindi pa man niya sinasabi, alam ko na. May pinagdadaanan ang kumpanya. Malaki.Nasa gilid ako ng opisina niya, tahimik na nagkakape habang pinapanood siyang makipag-usap sa tatlong senior managers niya. Napansin kong kanina pa siya hindi umiinom ng tubig. Kanina pa siya nakakapit sa isang report na parang wala siyang makitang solusyon.Pagkaalis ng mga managers, sumara ang pinto. Ilang minuto siyang hindi gumalaw. Nakatingin lang sa laptop screen niya pero alam kong wala na siyang nababasa.Nilapitan ko siya at marahang ipinatong ang kamay ko sa balikat niya.“Gusto mo bang lumabas muna saglit?” tanong ko. “Pumunta tayong rooftop. Malamig dun.”Umiling siya. “Hindi pwede, Amara. I need to fix this. Now.”“Pero you also need to breathe. Hindi mo masosolusyunan ‘to kung hinihika ka na s
Contract of Hearts CHAPTER 42
AMARA'S POINT OF VIEW Nakahiga kami sa ilalim ng kalangitan, sa isang simpleng kubo sa tabi ng dagat. Tahimik ang paligid. Tanging ang mahinang hampas ng alon sa dalampasigan at ang huni ng mga kuliglig ang naririnig. Walang ilaw kundi ang buwan at ang munting lampshade na parang sinadyang gawing romantic ang ambiance.Kakatapos lang ng mahabang araw. Kumain kami ng isda sa baybayin, naglakad nang nakapaa sa buhangin, at nagtawanan habang tinutukso ko siyang di marunong maglaro ng patintero. Hindi ko inakalang mararanasan ko ‘to kay Killian. Hindi ko inakalang kaya pala niyang maging simple.Nakahiga siya ngayon sa banig, suot ang simpleng puting shirt at shorts, habang ako naman ay nakasandal sa unan, nakamasid sa kisame ng pawid na parang bigla kong naisip na ayokong matapos ang gabing ito.“Killian,” bulong ko.“Hmm?”“Comfortable ka ba?”“Comfortable akong kasama ka,” sagot niya agad, hindi man lang nag-isip. Seryoso ang mukha niya pero may bahid ng ngiti sa labi.Umikot ako ng k
Contract of Hearts CHAPTER 41
AMARA'S POINT OF VIEW February 14. Sa wakas, dumating na rin ang araw na kinaiinisan ko dati pero ngayong kasama ko na si Killian, iba na ang pakiramdam. Araw ng mga Puso. Noon, para lang ‘yang reminder na single ako habang lahat may bouquet, may teddy bear, may date. Pero ngayon, hindi ako makapaniwala na may naghanda para sa akin. Si Killian pa.Alas tres pa lang ng hapon, pinauwi na ako ni Killian mula sa site visit. May driver na naghihintay at sinabing mag-ayos daw ako, formal daw ang attire. Nagbiro pa ako sa sarili ko na baka awarding night ito at may red carpet. Pero habang nakasakay ako sa sasakyan, ramdam ko ang kaba. Saan kaya niya ako dadalhin? Bakit hindi niya sinasabi?Pagdating ko sa mansion, sinalubong ako ni Manang Elma na may ngiti hanggang tenga."Ma'am Amara, ready na po ang gown niyo. Nasa taas na. Si Sir Killian po ang pumili," sabi niya sabay abot ng garment bag.Napakunot ang noo ko. Gown? Eh hindi ba pwedeng jeans at heels lang?Pagpasok ko sa kwarto, nakahan
Contract of Hearts CHAPTER 40
AMARA'S POINT OF VIEW Umaga pa lang, ramdam ko na ang pagbabago sa paligid. Tahimik ang buong mansion, parang lahat ay nakikiayon sa kung anong bagyong paparating. O baka ako lang ‘to, iniisip kung anong klaseng pag-uusap ang mangyayari ngayon. Nandito ako sa sala, hawak ang isang tasa ng tsaa habang nakaupo sa sofa. Nakabukas ang bintana, at pumapasok ang malamig na hangin ng umagang iyon.Pumasok si Killian sa sala na parang normal lang ang lahat. Nakasuot siya ng plain white shirt at dark slacks, pero kahit simple lang ang suot niya, hindi nawawala ang presence niya. Yung tipong kahit wala siyang ginagawa, ramdam mong may bigat ang bawat hakbang niya.Umupo siya sa kabilang sofa, hindi agad nagsalita. Tiningnan niya lang ako habang hinihigop ang kape niya. Ilang minuto ng katahimikan ang lumipas bago siya nagsalita.“Amara,” simula niya, “hindi ako sanay sa ganito.”“Ganito alin?” tanong ko habang inilapag ang tasa sa mesa.“Sa pag-uusap. Sa… emotions. Sa relasyon,” sagot niya. Di
Contract of Hearts CHAPTER 39
AMARA'S POINT OF VIEW Hindi ko alam kung bakit ako napadpad sa rooftop ng Dela Vega mansion, pero nandito ako ngayon, bitbit ang dalawang tasa ng mainit na kape at isang tanong na matagal ko nang gustong itanong sa kanya.“Pwede ba kitang makausap?” tanong ko habang inabot sa kanya ang isang tasa.Nakaupo siya sa gilid, nakatalikod sa akin, pero tinanggap niya ang kape nang hindi tumitingin. “You already are,” malamig niyang sagot.Tahimik kaming dalawa sa loob ng ilang segundo. Ang malamig na hangin sa gabi, kasabay ng tunog ng mga dahon na hinahampas ng hangin, ang nagsilbing background music sa amin.Hindi ko alam kung paano ko sisimulan, pero kailangan ko nang itanong.“Bakit mo nga ba ako pinakasalan?”Hindi ko alam kung ang sagot niya ay makakasakit o makakapagpagaan ng loob ko. Pero kailangan ko malaman.Napatingin siya sa akin. Wala sa mata niya ang usual na sharpness. Sa halip, may bigat. Parang may kinikimkim.“Akala ko simple lang ang plano ko,” panimula niya. “Gagamitin k
Contract of Hearts CHAPTER 38
AMARA'S POINT OF VIEW Hindi ko alam kung bakit ganito kabigat sa dibdib ko ang isang tanong na paulit-ulit na bumabalik sa isipan ko. Siguro dahil sa lahat ng nangyayari, sa dami ng taong may sinasabi, kahit gaano ko pilitin maging matatag, hindi ko maiwasang pagdudahan ang lahat, lalo na ang sarili ko. At higit sa lahat, si Killian.Nakahiga ako sa kama, nakatingin sa kisame ng kwarto naming dalawa. Tahimik ang buong paligid pero maingay ang utak ko. Mabigat ang loob ko, parang may pisi na mahigpit na nakatali sa dibdib ko. Gusto ko siyang tanungin, diretsuhin na, pero natatakot din ako sa sagot. Hindi ko alam kung dahil takot akong umasa o dahil takot akong mali ang paniwala ko.Totoo ba? Mahal niya ba talaga ako? O convenient lang ako sa ngayon?Napapikit ako. Mula sa pagiging simpleng estudyante, bigla akong napasok sa mundo ng mga mayayaman, ng mga kontrata, ng mga expectations. At si Killian… alam kong sanay na siya sa lahat ng ito. Sanay siyang may kontrol. Sanay siyang may pl
