Contracted Love Blooms

Ellie Syallis' POV

"Mahal na mahal kita, Ms. Ellie!"

"Miss Ellie, apakan mo'ko!"

"Ms. Ellie, papayag akong maging alipin mo! Gagawin ko lahat ng gusto mo! Kahit pumatay pa ako ng tao!"

Mangiyak-ngiyak na sigaw ng mga tao sa paligid ko. Iba't-ibang mga sigaw. May mga cute, may mga nakakatakot, at iba pa. Eto ang lagi kong naririnig kada labas ko sa entablado para tumanggap ng award o kahit saan man ako makita ng mga tao. Hindi ako naiinis o naalibadbaran, ako'y natutuwa dahil ibig sabihin lang noon ay magaling ako sa aking propesyon. Naantig ko sila at sila ay humahanga sakin.

There is no better feeling than being validated by everybody and by yourself in the progress that you do.

Bukas ay isa na namang nakakapagod na araw dahil bukas ay fan signing event ko. Limited ang slots, mabuti nalang din dahil nakakapagod din minsan humarap ng mga tao, nakaka-drain kumbaga. Pero sa totoo lang, kahit nakakapagod, sa huli satisfying parin kasi nagawa ko ng maayos at tama ang trabaho ko. I love what I do and I love what I am now.

.....

Inayos ko ang mga gamit ko pagkatapos na pagkatapos kong mag-ayos. Ang sarili kong make-up artist ang bahala sakin pati narin ang aking hairstylist. Propesyonal sila at sobrang gagaling.

Huminga ako ng malalim habang tinitigan ang repleksyon ng sarili ko sa salamin. Gusto ko ang ipit ko na messy bun pati narin ang make-up na faded sunset theme na talagang pumapares sa style na pinili ng manager ko. Suot-suot ko ay beige halter top na pinaresan ng high waist skirt na coffee brown.

Buong saya kong pinagmamasdan ang sarili ko. This is me. I am doing well and I love it.

Lumipas ang isang minuto ng pahinga bago ako tawagin ng aking manager na si Lia Copper. "Ellie! Halika na!" Huminga ako ng malalim habang hinigpitan ang hawak sa purse ko na bumabagay din ang kulay sa aking tema.

Pagkalabas na pagkalabas ko sa kwarto na nakalaan para sa akin, bumungad agad ang press at ang mga camera nilang nakakasilaw kahit sa umaga.

"Tigilan n'yo na 'yan. Bigyan n'yo ng space si Ellie!" Sigaw ni Ms. Lia.

Sumenyas s'ya at agad na naglipana ang mga bodyguards na sya mismo ang nagrecruit. Pinaalis ang mga hindi kasali sa fan signing at naglagay nadin sila ng mga barriers at inihanda na ang lahat. Nasa pwesto na ako, sa pinakaloob ng Fontaine guest room kung saan ko isa-isang makakasalamuha ang aking mga tagapaghanga.

Inabutan ako ng isang bote ng tubig at tumabi muna sa akin si Ms. Lia bago opisyal na magsimula ang event.

"Ellie, tubig oh. Deep breaths, okay? Kung may kailangan ka pindutin mo lang ang notifier na binigay ko sayo para kahit sino sa amin lalo na hairstylist at make-up artists mo ay makalapit sayo."

Tumango ako at nginitian s'ya. "Salamat, Ms. Lia. At h'wag ka mag-alala, kayang-kaya ko 'to!"

Ngumiti din sya pabalik sa akin at sumenyas na aalis na sya para pumunta sa entrance nung eksaktong tumunog na ang kanyang alarm, signal na magsisimula na ang event.

Nagsimula nadin nang may nakita akong nakapasok na tao. Agad naman akong kumaway at ngumiti sakanya. Unang bati ko palang ng "hello, good morning!" ay agad na nagtitili at tumakbo papunta sa akin. Nakipagshake hands ako sakanya at nagpapicture at nagpasign sya sa isa sa mga limited-edition ko na DvDs, ang "Marionette".

Eto mga ang ginawa ng lahat na pumunta sa direksyon ko. May iilan na nawalan ng malay sa pagkapasok na pagkapasok sa pintuan na medyo nagsimula nagpakaba sa akin. Pagkatapos ng gulong iyon, inayos ko lang ang natupi na parte ng skirt ko at pumasok naman ang susunod na nakakuha ng slot.

Agad agad na pumunta sa harap ko at tila mismo parang umiba ang atmosphere. Titig na titig s'ya direkta sa mga mata ko na wala manlang emosyon sa kanyang mukha. Medyo hindi ako komportable sa pag-aakalang galit o talagang snob ba na tao 'to.

Mga 6 feet ata sya at bagay na bagay o propesyonal na propesyonal s'ya sa all black na suot niyang business suit/attire. His eyes are in the darkest shade of brown. And there was something about him and I can't figure out what it is.

"Hello! Thank you for coming! It means a lot to me." Bati ko sakanya.

Binabagay ko ang aking mga sinasabi sa aura ng taong kaharap ko. Pati narin ang energy levels na dapat ikonsidera.

"It's nice seeing you." Ngumiti sya pagkasalita na pagkasalita niya.

Ang ganda ng ngiti nya. Panigurado na madami itong tagahanga kung saan man sya nagtatrabaho. Pero ang sigurong mas ikinaganda ng ngiti nya ay ang misteryosong epekto nito sa akin. Hindi ko mahinuha at maipaliwanag kung ano talaga 'to. Nakaka-kaba.

Wala akong malay na titig na titig pala ako sakanya. Hindi ko maipagkakaila na gwapo sya, may itsura. At kung hindi pa s'ya umagham 'di ko palang malalaman na tapos ko na pala pirmahan ang photocard na dala dala n'ya. "Here! Have a nice day and please keep on supporting me!" Bahagya akong yumuko at nginitian s'ya muli.

A smirk drew on his lips and a satisfied look flashed on his face. It made my heart skip a beat, both in the feeling in the pinch of threat, fear, and in unknown excitement. Huminga s'ya ng malalim, napaka-luwag na paghinga ng tuwa.

"You're now my wife. Hello, Mrs. Folster. Can't wait to spend the rest of my days with you." Kinuha nya ang kanan kong kamay at sinuotan ako ng singsing na may makinang at napakagandang diamante sa gitna.

Wala akong masabi. Naisipan ko na baka isa lang s'ya sa mga baliw kong tagapaghanga, 'yung mga obsessed at pervert na tipo ng tao. I took a deep breath and tried to shook this by laughing and professionally.

"Haha, ano? Sige na po, turn na po nung ibang nakalinya."

Agad ko namang sinubukang hubarin ang singsing na isinuot nya sakin. Pero bago ko pa mahubad iyon ay agad niyang ipinakita sa akin ang isang papel na madaming nakasulat, parang importanteng dokumento.

I looked closely and read the first few sentences. Agad na pumitik ang puso ko sa napakabilis na takbo na parang kakawala ito palabas ng aking dibdib habang siya ay buong ngiti na napakatamis.

It's a marriage contract!

Agad ko namang pinindot nang pinindot ang notifier na binigay ni Ms. Lia. Pinipigilan ko ang iritasyon at galit na namumuo sa loob ko.

"Ellie! Are you okay? Anong nangyari?" Tanong ni Ms. Lia na agad pumunta sa kinalalagyan ko.

"Pakilabas po nitong taong 'to. Atsaka tignan mo'to, marriage contract?!" Hindi ko na napigilang hindi tumaas ang boses ko.

He cleared his throat and fixed his tie. "Papakilala ko muna ang sarili ko." At agad ko naman s'yang tinaasan ng kilay.

"Hahaha, don't be too mean to me, wife." Sabi n'ya na kinairita ko.

Wife?! What is he talking about!

"Bago ka muna ulit magreact, papakilala muna ako para maliwanagan ang lahat. I am Hugo Folster. By name surname and name you probably have a hint who I am. And Ms. Copper," nilapitan niya si Ms. Lia at may pinakitang papeles bukod sa marriage contract na pakulo n'ya.

Nakita ko naman ang pagbabago ng ekpresyon ni Ms. Lia na ikinakaba ko lalo. "Wala na akong magagawa, Ellie." Malungkot nyang sabi.

"A-anong pinagsasabi mo, Ms. Lia? Is this one of the team's pranks? Anong pakulo nanaman 'to?" Humakbang ako para lumapit kay Ms. Lia pero humarang naman itong Hugo na'to.

He lifted my chin as I glared at him scornfully. "I own you now. Finally, you're mine, wife."

Agad ko namang tinanggal ang kamay n'ya sa baba ko at binalingan ng tingin si Ms. Lila. Ang mga kilay ko ay nagpapang-abot habang ang noo ko naman ay nakakunot, tila ang mukha ko ang nagtatanong.

"He bought the whole company just as you renewed your contract for another 5 years..." Hindi s'ya makatingin sa akin. At ako'y nanlulumo habang lalong lumalaki ang galit na namumuo sa loob ko.

"Pati ikaw ibebenta mo ako?"

Hindi sya umimik at nakayuko lamang habang lalong nagiging mahangin at presko sa paningin ko etong lalaking nasa harap ko na si Hugo Folster.

"Whether you like it or not, you signed a contract in your company and," he smirked at me. "And, you signed a marriage contract to me." He caressed my hair and whispered to my ears. "You are mine. And there's no way out."

"Signing that marriage contract was an accident! Hindi ko sinasadya 'yun!" Giit ko.

He snickered, "there are no accidents, wife. What's done is done. You see, tadhana 'to. Wala namang ganitong mga aksidente kang makikita o maririnig, hindi ba? Just accept it. You're mine."

Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Napa-atras ako at saktong malutong na sampal ang inabot n'ya sa akin sa pagkadampi ng kamay ko sa kanyang mukha, umalingawngaw, dinig na dinig sa loob na kami lamang tatlo ang naroroon.

Tumulo ang luha galing sa mga mata ko at nagpalit-palit ang tingin ko sakanya at kay Ms. Lia. "I hate you."

"You'll learn to love me soon, wife." Sabi n'ya habang hinihimas ang pisngi n'ya na namumula sa sampal ko.