Hugo Folster's POV
Nahimasmasan ako nang nakita ko syang mangiwi nung sinubukan kong pahiran ang mga luha n'ya.
Ang mga luha n'ya na ako mismo ang dahilan.
I hate myself too. But I can't bring myself to distance away from her. But I guess what I'm doing is creating a huge gap between us...
Ginusto kong suntukin ang sarili ko nang ilang beses nang maisip ko kung ano ang nagawa ko. At I'm sure about one thing, na hinding-hindi n'ya makakalimutan ang pangyayaring 'yun at araw-araw ko 'tong pagsisisihan.
"I hate you."
Pagbigkas n'ya sa mga salitang 'yun ay parang sinaksak ako nang ilang beses. Malalalim na saksak. Pero I deserve it.
Lumuhod ako at dinahan-dahanang pulutin ang pagkain na nahulog at naapak-apakan. Sayang, masarap pa naman ang luto ko. I cooked it for her and it was one of her favorite meals. Now, when she sees a meal like what I cooked just recently, what she'll remember is when I tried to violate her.
Gusto kong mai
Ellie Syallis' POVBinalik niya ang cellphone ko?I can't believe what just had happened. A kidnapper would never do such a thing.The inner me mockingly chuckled with the word "kidnapper".Totoo naman. That was considered kidnapping kahit kasal pa "kuno" kami. It had no consent from me especiallt the fact that I was unconscious and fast asleep. Pero namamangha ako kung paano niya ako nakuhanan ng visa. He probably asked Ms. Lia for assistance.Tinignan at pinakinggan ko nalang siya sa lahat nang sinabi niya. Inabot n'ya rin ang bag na laman ay mga gamit kong kakailanganin kagaya nang self-care kit ko, mga damit, at iba pang necessities.Pagkatapos niyang magsorry at umalis sa pintuan ay medyo gumaan na ang pakiramdam ko. I felt like I was allowed to breathe and feel comfortable nang kahit konti. Tinignan ko ang mga damit na nakaimpake sa loob ng
I checked on my phone after a notification popped. Tinignan ko ang sender and it was Loid."Hey Ellie, can we uhm catch up?"Catch up? Inisip ko kung ano ang ibig sabihin niya doon at saktong nag ping nanaman ang notification ko."I meant, can I make it up to you? Tara sa mga lugar na paborito mo. And of course I know all the things that you like. Ako kaya si Oido."I can imagine him chuckle as he sent this email."Hello. I... would love that. Kaso nasa labas ako ng bansa.""Oh. Taping? Sayang pero ayos lang."So hindi pala ito nirelease ng company as news. Mabuti nalang kundi pagpi-piyestahan nanaman ako ng media. I hate troublesome things especially that side of the media."Pasensya na talaga. Next time would be nice though."Hulo kong reply sakanya at ang huli naman niya na reply ay smiley emoticon.Naisipan kong bumisita at tignan ang twitter accoung ko na mag-iisang buwan na walang update ng kahit ano. Sa pag
Sinukat ko ang sapatos at kasyang-kasya lang ito sa'kin. Hindi ko maipagkakaila na gusto ko 'to.I hate how he knows me so wellI sighed at sinukat din ang damit. It also fits perfectly! I like how it fitted my waist and bust. Maganda rin ang pagbukad ng skirt part nito. If I were to rate the dress alone it would be a 10/10 since I like— no! I love daisies so much.Babagay 'to sa daisy necklace na nakita ko.Should I go?I facepalmed after finding myself doing a light make-up and checking the dress in front of a mirror.So I'm going, huh?Sayang din naman ang damit kung walang mapag-gagamitan. Saktong gutom din naman ako even after eating a light snack.Just as I had finished fixing myself for 20 minutes. A notification popped up in my phone. Tinignan ko 'to and it was Loid again. I opened my emails to fully see his message."El? Kung okay lang sa'yo pwede ko ba mahingi ang phone number mo? So I could text, call, a
Hugo Folster's POVShe thanked me?Natuwa ako pero mas malago sa'kin ang pagkabigla. She liked what I made at maganda sa pakiramdam na kinakain niya ito nang may ligaya sa mga mata.Ang ganda niya palagi at bagay sakanya ang suot niyang nude modern victorian dress. Hindi s'ya masyadong flashy. It's simple and attractive. Pero hindi ko ata masabi ang mga gusto kong sabihin.Lumipas ang oras at nag-alas-tres na ng umaga at saktong pumunta na kami kung nasaan ang private jet ko. This time, she'll fly conscious. I hope she'll like the view up high, white fluffy clouds that look like cotton. I hope she finds it peaceful.Pero mali ata ang akala ko.As the jet took flight, nagsimula s'yang manginig. I decided to have her sit alone habang nasa kabilang row lang ako. Bibigyan ko sana s'ya nang space kaso baka makasama 'to sakanya.I'm only watching her from my seat. She's sweating at hindi mapakali ang mga mata niya. I'm hesitating to s
Ellie Syallis' POVI ran away from him dragging Loid with me. It seems like I've involved Loid in this mess at ngayon kilala na s'ya ni Hugo. For sure he'll wonder kung sino si Loid and his relationship with me. I'm scared of what Hugo might be up to after this day.Hindi ko rin in-expect na kikitain ako agad-agad ni Loid at naghihintay pala s'ya mismo sa airport. I told him I would just text, call, or email him kapag handa na ako sa magiging pagkikita ulit namin.What's worse? He knows that I'm married. I don't want him to know. I don't want anyone to know. I don't want people to hover over me just because of this stupid situation."El.""Eli.""Ellie, ubos na ang venti mo."I snapped back to reality nang mapansin ko na ubos na nga ang venti drink ko. In just a minute? Ambilis naman.Napansin siguro ni Loid na nakakunot ang noo ko kaya sinagot n'ya ang tanong ko sa sarili na hindi ko manlang binabanggit sakanya."
Hiera Hilton's POVCalifornia was not bad at all. At first it was fun, though as time passed things got boring. It was the same cycle; the same routine over and over. Bar, men, women, social life... I got sick of it. I want to be entertained.I want something exciting and thrilling.But suddenly, something intriguing happened. It was horrendous too, actually.I came home immediately as Tita Lila told me the things na nangyayari sakanila, aside that, I have my own private eye rin.Matagal ko nang sinusundan si Hugo, personally! And this girl called Ellie whom he forced to be his wife ever since their so called "wedding" happened. Pati sa Iceland I followed them too.In all honesty, she's not that beautiful. I don't know what Hugo saw in her.I rolled my eyes nang maisipan ko at matanong ulit ang sarili kung bakit ko 'to ginaga
Ellie Syallis' POVSa pag-alis ko sa dalampasigan kung saan kami nagdiwang ng kaarawan ni Loid at sa pagpaalam ko sakan'ya, hindi pa talaga ako umuwi no'n. Pinatigil ko ang taxi sa kumpanya o sa agency.Sa pagpasok ko ay pinagpiyestahan nila ako nang mga titig ng mga tao na naroroon, mapanghusgang titig at mga titig na tila nakakamatay.It's a big agency. It goes up to the tenth floor. Nasa harapan na ako ng elevator nang bumukas ito at niluwa ang taong matagal ko nang gusto makita.Theia Finn.Naging estatwa ako at pati rin s'ya. Mga ilang segundo rin bago s'ya nakapag-react at niyakap ako nang mahigpit."E-Ellie! I've missed you!!" Mangiyak-ngiyak nitong sabi.Niyakap ko rin s'ya nang mahigpit at isa-isang tumulo ang mga luha galing sa mata ko. Siguro dahil sa frustration. Sobrang bigat ng dibdib ko. Para akong sasabog sa lito at sa mga emosyong hindi ko alam kung paano isasa-ayos.A maelstrom of emotions."I missed yo
The movie started.Ang pinili kong cd ay 'yung sa Warm Bodies. Napanood ko na 'to nung dati pa. But I would watch it a hundred times if I had the time.Nakaupo s'ya sa lapag habang ako'y nasa kama naman.The movie started with the male lead zombie wondering how he became a zombie and him narrating the state of the different zombies around him.He had always felt empty. Like there's something missing at hindi n'ya malaman-laman kung ano man 'yon. Nakalimutan na niya ang buong pagkatao n'ya. Ang alam n'ya lang ay isa s'yang zombie at sa letrang R nagsisimula ang pangalan n'ya. He eats brains to feel the emotions of the human that he killed. The brain is the best part because it makes him feel human again.Gustong-gusto ko talaga ang movie nato. You could say it's my comfort movie.Inabutan n'ya ako ng mga pagkain na hinanda n'ya at una kong tinikman ang muffins."You baked these?" Tanong ko.Masarap! How is he so good with food?!