CHAPTER 5

Apo?

Hindi ako makamove on. Tapos na kaming kumain pero yung utak ko at kaluluwa ko andun pa rin sa dining area. Maraming niluto si Ate Andrea; masarap sya magluto kaya hindi ako lagi nagugutom kasi malakas ako kumain pag sakanyang luto.

FLASHBACK 

‎

"Hindi pwede. Nand'yan naman ang asawa mo. Siya nga pala, hija, gusto ko na ng apo."

Pagkasabi no'n ni lolo kahit wala akong iniinom ay nasamid talaga ako.

‎

‎"Ahh... eh... Hahaha, lo... Masyadong pang maaga—" 

Hindi ako natapos ng magsalita si Kane.

‎"We'll do it, Grandpa, so don't rush us, or my wife might get pressured." 

‎

What the fuck are you saying, Kane? We're not in a relationship or have feelings for each other!

‎

"Hahaha, nice joke," sa isip ko lang to dapat sasabihin, intrusive thoughts talaga!

‎

‎"I'm not joking," seryoso nyang sagot sakin kaya napatahimik na lang din ako. Sobra talaga akong kinakabahan; I don't know why. Hindi naman siya nakakatakot, bakit kakabahan?

"Buti naman, ayokong mawala sa mundong ito ng walang apo sayo," masayang wika ni lolo kaya naman nagsimula na rin kaming kumain dahil sumenyas na syang kakain na.

END OF FLASHBACK 

Hay masisiraan talaga ako ng bait sa bwisit na lalaking 'yon! 

Hindi ko talaga makalimutan, nakakainis kasi siya!

‎

Cassiane, Kalma!

‎

"Papansin kasing Kane na 'yon!" 

‎

Text ko kaya muna si Nathan? Nakakamiss mga tao sa outside world. 

‎

Lol.

‎

Texting...

‎

Cassiane: Hi, Nates! Kumusta?

‎

Mga ilang minutes din akong nag antay bago nag-reply si Nathan.

‎

Nathan: Hello Cass, I'm good. Why? God, I miss you so much!

‎

Cassiane: Me too, Nates! And I'm fine. Sorry pala sa nangyari nakaraan, naging busy lang ako kaya hindi kita namessage.

‎

Nathan: It's okay, I understand. Gusto ko nga sanang suntukin yang asawa mo e.

‎

Cssiane Typing ....

‎

Nathan: I mean asawa sa papel, nakakainis kasi yan seloso.

‎

Hindi ko na nareplyan si Nathan.

‎

"Hey—" rinig kong boses ni Kane, kapapasok niya lang pala sa kwarto ko.

‎

"Ay unggoy!" hindi ko siya napatapos dahil nagulat ako sakaniya, lalim ba naman ng iniisip ko tapos susulpot siya bigla. Buti nalang pogi— ay no, no, no.

‎

"Unggoy? Ako?" he asked. I don't know what that idiot is doing here.

‎

"No, I mean—ay basta—ano bang ginagawa mo rito?" pautal-utal kong tugon.

‎

"I'll probably sleep here," Malamig niyang wika.

‎

"What? Seriously? Wala ka bang kwarto kane? Privacy pls." I'm a little annoyed.

‎

"Yes, but Grandpa will be here until tomorrow," Kane said.

‎

"So? Grandpa knows that we don't have feelings for each other, right?" Takang tanong ko, habang sinusundan ang mga pag galaw niya.

‎

"Yes, pero gusto niya ng apo," malamig pa rin nyang wika, nakahiga na sya ngayon sa kama ko. Syempre hindi naman ako tatabi sakaniya kahit pogi siya... sinong tatanggi?

‎

Sana all baliw...

‎

"Hoy ako jan, ang kapal ng mukha mo, tsaka ayoko magkaanak sayo, hindi naman kita mahal!" Ngayon galit na talaga ako.

‎

"Why do you think I like you too? Do you think I want to have a child with you? I only agreed to this agreement because I felt sorry for you and because of Grandpa's request. Besides, this is my house, so matutulog ako kung saan ko gusto," mahabang pananalita nito.

I'm hurt, I feel sorry for my brother and me. Kung hindi lang namin kailangan ng pera, hindi ko ikukulong ang sarili ko rito.

"Edi jan ka sa higaan, lamunin mo. Napaka walang puso mo talaga!" I cried and shouted at him.

‎

Ang sakit ata ng sinabi niya? Why does it hurt? Gusto ko na ba sya?

Lumabas ako ng kwartong yon, dahil demonyo ang naroon. So ano ibig sabihin ng pag halik niya sakin? At pag sinabi ng maganda ako? Nag-aasume na ba ako masyado? 

Hindi pwedeng may feelings na ako para sakaniya? No, I hate him!