Contracted Wife of the Billionaire

Napakapit si Cassiane "Cassie" Dela Vega sa hawakan ng upuan nang marinig ang sinabi ng matandang abogado sa kanyang harapan.

"Isang kasal?" ulit niya, hindi makapaniwala sa narinig.

Tahimik na tumango si Mr. Enriquez, ang abogado ng pamilyang Finnegan. "Oo, Miss Dela Vega. Isang kasal sa loob ng tatlong taon. Kapalit nito, mababayaran ang lahat ng utang mo at matutulungan ang kapatid mong si Caleb na may sakit."

Napatingin si Cassie sa dokumentong nasa harapan niya. Isang kontrata na magpapabago ng buong buhay niya. Hindi niya kayang lunukin ang ideya—magpapakasal siya sa isang estrangherong hindi niya pa nakikilala.

"At sino naman ang mapapangasawa ko?" mahina niyang tanong.

Mula sa kabilang bahagi ng silid, isang malalim na tinig ang sumagot. "Ako."

Napatingala si Cassie at natagpuan ang isang matangkad at makapangyarihang presensiya. Nakatayo sa harapan niya si Kane Remy Finnegan, ang CEO ng Finnegan Enterprises. Ang lalaking kilala sa pagiging malamig, walang awa, at hindi kailanman ngumiti sa kahit sino. Ang lalaking ito... ang magiging asawa niya?

Nanginginig ang kamay ni Cassie habang pinagmamasdan ang lalaking kaharap. Matigas ang kanyang ekspresyon, parang yelo ang kanyang tingin—walang damdamin, at walang emosyon.

"Bakit ako?" tanong ni Cassie, pinipilit ang sariling huminga at magsalita ng maayos.

Umupo si Kane sa tabi niya, hindi man lang siya tinitingnan nang diresto. "Kailangan kong magpakasal sa loob ng isang buwan. At ikaw ang napili ng lolo ko."

Nagpanting ang tenga ni Cassie. "So, ako lang ang napili? Wala man lang akong choice?"

Itinaas ni Kane ang isang kilay. "May choice ka naman. Pero kung tatanggihan mo ito, paano ang kapatid mo? Kaya mo bang bayaran ang ospital?"

Napakagat-labi si Cassie. Alam niyang tama si Kane. Wala siyang trabaho, wala siyang sapat na pera. Ang tanging paraan para mailigtas si Caleb ay ang tanggapin ang alok na ito.

"Tandaan mo, Miss Dela Vega," malamig na sabi ni Kane. "Ito ay isang kasunduan lamang. Huwag mong kalimutan ang mga patakaran."

"Anong mga patakaran?" mahina niyang tanong.

Nagbigay ng isang mapanganib na ngiti si Kane. "Una, wala kang ibang lalaking kakausapin nang walang pahintulot ko. Pangalawa, hindi mo maaaring bastahin ang mga desisyon ko, at pangatlo..."

Napalunok si Cassie. "Ano?"

Tumagilid ang ulo ni Kane, ang kanyang tingin ay parang nagbabanta. "Huwag mo akong subukang talikuran, Cassiane. Kapag pinasok mo ito, wala nang atrasan."

Ang malamig na hangin ay dumampi sa balat ni Cassie habang nakatayo siya sa harap ng engrandeng mansyon ng mga Finnegan. Sa loob ng ilang segundo, napalunok siya habang pinagmamasdan ang napakalaking tahanan na tila isang palasyo. Hindi niya akalaing magiging bahagi siya ng mundong ito—isang mundo ng marangyang kasinungalingan.

"Simula ngayon, dito ka na titira." Malamig na wika ni Kane habang bumababa mula sa kanyang itim na sports car.

Wala ni isang emosyon sa kanyang mukha. Para bang ang kasal na kanilang pinasok ay isa lamang transaksyon na walang halaga.

Huminga nang malalim si Cassie bago sumunod sa kanya papasok sa mansyon. Hindi pa man siya nakakapagsalita, sinalubong na siya ng malamig na titig ng mga kasambahay. Alam niyang hindi siya tanggap dito.

Pinaikot niya ang kanyang mga mata sa paligid—mga chandeliers na kumikislap, mga antigong muwebles, at isang grand staircase na tila bumabalot sa kanyang pagkatao. Ang malamig na ambiance ng mansyon ay nagpaparamdam sa kanya ng pagiging isang dayuhan sa sariling tahanan.

"Huwag kang gagawa ng eskandalo, Cassiane," bulong ni Kane bago tuluyang lumakad papasok. "Dahil kahit anong gawin mo, asawa na kita."

Sa bawat hakbang niya papasok sa tahanan ng Finnegan, ramdam niya ang bigat ng kanyang desisyon. Hindi lang ito isang simpleng kasal—ito ay isang laban. Isang laban sa malamig at mapanganib na mundo ni Kane Finnegan.

Habang tinatahak niya ang mahaba at marangyang pasilyo, isang katulong ang lumapit sa kanya at yumuko ng bahagya. "Senora, ihahatid ko po kayo sa inyong silid."

Napatingin si Cassie kay Kane, ngunit hindi na siya nito nilingon. Nagsimula nang umakyat ang lalaking ito sa hagdanan, na para bang hindi siya mahalaga. Ngunit alam niyang hindi siya basta magpapatalo. Hindi siya basta magiging sunud-sunuran. Hindi ngayon, at hindi kailanman.

Sa unang gabi niya sa mansyon, hindi mapakali si Cassie. Malamig ang silid at kahit anong yakap niya sa sarili ay tila hindi ito maibsan.

Habang unti-unting lumilipas ang mga araw, lalong na darama ni Cassie ang malamig na pader na itinayo ni Kane sa pagitan nila. Sa bawat umagang magigising siya sa silid na iyon, pakiramdam niya ay isa lamang siyang estrangherong nakakulong sa isang gintong hawla.

Isang umaga, habang nakaupo siya sa hardin at iniinom ang kanyang kape, lumapit si Andrea, isa sa mga kasambahay ng Finnegan Mansion. "Senora, may bisita po kayo," anunsyo nito.

Nagtaas ng kilay si Cassie. "Bisita? Sino?"

Hindi pa nakakasagot si Andrea nang bumukas ang tarangkahan ng hardin at pumasok ang isang pamilyar na mukha—si Nathan, ang matalik niyang kaibigan mula pagkabata.

"Cassie!" Masayang bati ni Nathan, ngunit agad din siyang natigilan nang makita ang malamig na ekspresyon ni Kane na nakatayo sa terasa ng mansyon.

Tumayo si Cassie at sinalubong ang kaibigan. "Nathan! Anong ginagawa mo rito?"

Ngunit bago pa siya makalapit, biglang nagsalita si Kane, puno ng awtoridad at bahagyang hinigpitan ang kanyang panga. "Sinong nagbigay sa'yo ng pahintulot na bisitahin ang asawa ko?"

Nagtagpo ang tingin nila ni Nathan, ngunit bago pa ito makasagot, mabilis na lumapit si Kane at marahang hinila si Cassie pabalik sa tabi niya.

"Tandaan mo ang patakaran, Cassiane," bulong ni Kane sa malamig ngunit may bahid ng pagbabanta nitong tinig. "Wala kang ibang lalaking kakausapin nang hindi ko alam."

Naramdaman ni Cassie ang panlalamig ng paligid. Ngunit higit pa roon, alam niyang hindi ito matatapos dito.

Habang hinila siya ni Kane palapit, ramdam ni Cassie ang lalim ng tingin nito—tila ba isang babala, isang pagsubok sa kanyang katatagan.

"Kaibigan ko si Nathan," aniya, pilit na pinapakalma ang sariling galit. "Wala kang karapatang pagbawalan akong makipag-usap sa kanya."

Matalim ang tingin ni Kane nang yumuko siya upang bumulong sa tenga ni Cassie. "Kaibigan? Wala akong pakialam kung ano siya sa'yo noon. Ngayon, ikaw ay akin. At hindi ko gusto ang ideya na may ibang lalaking lumalapit."