Share

บทที่ 15 : กระเทยเฒ่า

Penulis: L.sunanta
last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-24 21:16:48

และขณะหลับนี่เองที่ทำให้พวกคุณหมอเห็นตรงกันว่าจะต้องเร่งสรุปผลแอนติบอดี้ให้แล้วเสร็จ พวกเขาต้องทำงานแข่งกับเวลาจะช้าไม่ได้ ขืนช้ากว่านี้บ้านเมืองคงพังทลายไปซะก่อน ตัวอย่างเลือดของผู้ป่วยโควิดนับสิบชุดจึงถูกนำมาสานต่อที่ห้องแล็บปฏิบัติการ แอนติบอดี้ที่ได้มาจากเปรมสด ๆ ร้อน ๆ ถูกนำมาหยดใส่ลงไปในจานเพาะ ทำให้กระบวนการสังเคราะห์เดินหน้าต่อไปได้

.

ดูทรงพวกคุณหมอคงจะพอมีหวัง ค่อนข้างจะได้ผลดีทีเดียวเมื่อเลือดของเปรมที่เป็นต้นตอของเชื้อสายพันธ์ุ New hell ได้เข้าไปทำลายเชื้อโควิดสายพันธ์ุเก่าได้อย่างราบคาบ มันทำการจับคู่กับฮิโมลโกลบินในกระแสเลือดผู้ป่วย และแบ่งตัวเองออกไปกระตุ้นภูมิต้านทานให้แก่เซลล์เม็ดเลือดขาว ทำให้ร่างกายผู้ป่วยเกิดภูมิและต่อสู้กับเชื้อไวรัสชนิดเก่าได้อย่างมีนัยยะสำคัญ

.

ทว่าก็น่าเสียดายที่ดันดีไม่สุด เพราะหลังจากใช้กล้องจุลทรรศน์ส่องครั้งแล้วครั้งเล่า บวกกับการวิเคราะห์ตัวอย่างเชิงลึกอีกนับพัน ๆ ตัวอย่าง คณะแพทย์ต่างก็ลงความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่าเลือดของเปรมนั้น Positive เกินไป แอนติบอดี้จากสารคัดหลั่งในตัวเขาให้ฤทธิ์ที่เข้มข้นมากจนล้นต่อความต้องการของร่างกาย หากนำไปฉีดให้แก่ผู้ป่วยโควิดจริง กล่าวคือพวกเขาจะหายจากเชื้อตัวเก่าแต่จะมาติดเชื้อสายพันธุ์ New hell ที่รุนแรงกว่าชนิดเดิมแทน นั่นจึงเท่ากับว่าที่ทำมาล้วนสูญเปล่า , ไร้ค่า , ไร้ราคา , ไร้ประโยชน์

.

ความผิดหวังและคราบน้ำตาบังเกิดขึ้นในห้องแล็บ หมอหลายสิบชีวิตที่ได้ชื่อว่าเป็นที่สุดของประเทศ ต่างก้มหน้ายอมรับว่าไม่เหลือแสงสว่างใดที่ปลายอุโมงค์อีกแล้ว เปรมคือความหวังเดียวที่มี มิหนำซ้ำเขายังเป็นถึงลูกชายคนเดียวของบริษัทผลิตยายักษ์ใหญ่ที่มีบุญคุณต่อหมอทุกคนในประเทศ แล้วนี่เหรอคือสิ่งที่พวกเขาได้รับ ถ้ามีวิธีที่ทำให้แอนติบอดี้ในเลือดเปรมอ่อนค่าลงบ้างก็คงดี น่าเสียดายที่ในโลกนี้ยังไม่มียาที่ทำแบบนั้นได้

.

“นอกเสียจากการทำให้เลือดของเขาสูญเสียความเสถียร!”

เสียงนายแพทย์อาวุโสเจ้าของโครงการโพล่งคำขึ้นกลางห้องแล็บ แกมีผมสีขาวสว่างโพลนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยย่นและริ้วรอยจากความตึงเครียด สวมแว่นหนาเตอะแต่การประเมินสถานการณ์นั้นค่อนข้างเฉียบคม

.

 “คุณพยาบาลตอนนี้โรงบาลเรามีผู้ป่วยโควิดกี่คน?”

.

พยาบาลสาวหุ่นสะบึมคนเดิมรายงานไปตามความจริง ทำให้ทราบว่าที่นี่มีผู้ติดเชื้ออยู่มากทีเดียว แต่ละคนมาจากต่างสาขาอาชีพแล้วก็มีทั้งเด็กและผู้ใหญ่รวมไปถึงกลุ่มเพศทางเลือกด้วย ซึ่งสาเหตุที่หมอผู้รับผิดชอบโครงการถามเช่นนั้นก็เพราะแกต้องการจะทราบตัวเลขของผู้ป่วยโควิดที่เป็นเพศหญิง  

.

ไอเดียของแกคือการถ่ายเลือดใหม่ให้กับเปรม โดยการนำเลือดผู้หญิงที่มีฮอร์โมน Estrogen ถ่ายโอนเข้าไปด้วย ด้วยวิธีนี้จะทำให้การผลิต Growth ฮอร์โมนของเปรมมีปริมาณที่น้อยลง สารคัดหลั่งจากตัวเขาจะด้อยคุณภาพลงไปตามกัน แล้วแอนติบอดี้ที่สกัดใหม่หลังจากนั้นก็จะให้ค่าความเข้มข้นที่ลดน้อยลงตามไปด้วย จนสุดท้ายทีมแพทย์ก็จะนำมาฉีดเพื่อรักษาผู้ป่วยโควิดคนอื่น ๆ ได้

.

เป็นแผนที่ฟังดูปังแต่ยังไม่เคยมีใครทดลองทำมาก่อน หลักฐานคือบรรดานายแพทย์คนอื่น ๆ ต่างก็ยังคงตั้งคำถามกับไอเดียนี้อยู่ ทว่าด้วยความเกรงใจในความอาวุโสบวกกับเวลาที่กระชั้นชิด พยาบาลสาวที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ก็เลยต้องรีบลงมือจัดแจงระดมเก็บตัวอย่างเลือดผู้ป่วยโควิดเพศหญิงตามที่คุณหมอสั่งทันที

.

เธอเขี่ยแท็บเล็ตบนมือให้หน้าจอสว่างขึ้น พลางรายงานตัวเลขต่อหน้าคุณหมอทุกคนอีกครั้ง

.

“เรามีผู้ป่วยสตรีจำนวน 65 รายค่ะ ดิฉันจะให้พยาบาลทุกคนระดมเก็บตัวอย่างเลือดเดี๋ยวนี้เลยค่ะคุณหมอ”

.

“ขอบคุณมากแล้วลงไปเจอกันที่ชั้นใต้ดินนะ ผมจะไปตระเตรียมคุณเปรมหมายเลข 001 ของเราให้พร้อมสักหน่อย เราคงต้องพึ่งเขาอีกสักยก”

คุณหมอผมสีดอกเลาพูด

.

.

คนที่ซวยก็เลยกลายเป็นเปรมโดยไม่ต้องสืบ ตลอดระยะเวลา 1 สัปดาห์หลังจากนั้นเขาแทบไม่ได้หลับได้นอน ตามตัวมีแต่รอยเข็ม พยาบาลในชุด PPE เดินเข้าเดินออกเป็นว่าเล่นเพื่อเข้ามาฉีดเลือดติดเชื้อของสตรีเข้าสู่ร่างกายเขา ฉีดแล้วก็รอผลแล็บ แล้วก็ฉีดอีก แล้วก็รอผลแล็บ สลับไปสลับมาอยู่แบบนี้ แต่จนแล้วจนรอดจนกระทั่งผู้ป่วยโควิดหญิงล่วงเลยมาถึงรายสุดท้ายในรายที่ 65 ค่าความเข้มของแอนติบอดี้ในเลือดเปรมก็ไม่ได้ลดน้อยลงไปเลย เขายังคงเป็นตัวอันตราย และเลือดของเขาก็ยังพร้อมจะแพร่เชื้อ Covid-19 สายพันธุ์ New hell ได้อยู่ต่อไปไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

.

เสียงวิพากษ์วิจารณ์จึงถาโถมเข้าไปสู่นายแพทย์ผู้รับผิดชอบโครงการอย่างเลี่ยงไม่ได้ ไม่เว้นแม้กระทั่งหมอด้วยกันเองที่อายุน้อยกว่า ต่างคนก็ต่างพยายามค้านว่าวิธีนี้มันไม่เวิร์ค แต่แกก็ยังคงดื้อ เดือดร้อนไปถึงคุณพยาบาลที่ต้องมารับคำสั่งเพิ่มเติมในอีกคำรบ

.

“คุณพยาบาลเดี๋ยวคุณช่วยทำเรื่องไปที่โรงพยาบาลตามต่างจังหวัดนะ ว่าให้พวกเขาส่งตัวผู้ป่วยโควิดที่เป็นผู้หญิงมาที่ตึกเราหน่อย บอกเขาด้วยว่าเป็นโรงพยาบาลในเครือ AP  อะไร ๆ จะได้สะดวกขึ้น”

หมอสูงวัยกำชับ

.

สวนทางกับผู้ช่วยสาวที่ตอบกลับมาแบบห้วน ๆ เธอปาดนิ้วลงบนจอแท็บเล็ตพลางทอดสายตาดูตัวเลขสต๊อกผู้ป่วยอีกครั้ง  

.

“ก็ทำได้อยู่ค่ะคุณหมอ แต่หนูอยากให้คุณหมอลองทำอะไรดูสักอย่าง เราอาจจะมองข้ามผู้ป่วยตกสำรวจกลุ่มนี้ไป “พวกกระเทย” อ่ะค่ะ พวกเขามีทั้งฮอร์โมนเพศหญิงและเพศชายอยู่ในคน ๆ เดียวกัน  บางทีอาจจะเวิร์คก็ได้นะคะ”

.

เรียกเสียงฮือฮาจากคณะแพทย์ได้เป็นวงกว้าง มันอาจจะฟังดูบ้าบิ่นแต่ก็ดูเป็นเหตุเป็นผลอยู่พอสมควร มิหนำซ้ำผู้ป่วยกลุ่มนี้ก็มีอยู่ในสต๊อกอยู่แล้ว จึงไม่จำเป็นต้องเสียเวลาไปกับการรอส่งตัวผู้ป่วยจากต่างจังหวัด เปรมเองก็เหนี่อยล้าเต็มทีขืนใช้งานเขามากไปกว่านี้ เกิดตายขึ้นมาประเทศชาติคงจะดับสูญ

.

สาวประเภทสองตัวเป็น ๆ แถมพ่วงด้วยอายุอานามที่มากถึง 65 ปี จึงถูกนำตัวเข้ามาพบคณะแพทย์ “กระเทยเฒ่า” คือโค้ดเนมที่พวกคุณหมอเรียกเธอ ทว่าครานั้นเจ้าหล่อนก็ไม่ได้ว่าอะไรก็ในเมื่อหลักฐานก็เห็นอยู่ทนโท่ เธอพร้อมซะยิ่งกว่าพร้อมกลายเป็นดีซะอีกที่เลือดของเธอจะได้เป็นหนึ่งในหน้าประวัติศาสตร์ หากมันจะช่วยรักษาเชื้อโควิดได้เธอก็แสนจะภาคภูมิใจ

.

“เจาะไปเลยค่ะหมอ ดิฉันพร้อมแล้ว”

กระเทยเฒ่าพูด เธอสะบัดผมต่อไม่รอแล้วนะพลันยื่นแขนให้คุณพยาบาลคนเดิมจัดแจงด้วยความเต็มใจ

.

"จึก!"

.

ออสก้ามีรางวัลนักแสดงสมทบยอดเยี่ยมฉันใด สาวประเภทสองนางนี้ก็คงจะลงเอยเช่นนั้น เพราะหลังจากนำเลือดของเธอไปฉีดให้เปรมเสร็จ เธอก็ถูกจับใส่รถเข็นและเข็นกลับไปนอนพักยังจุดที่กันไว้สำหรับผู้ป่วยโควิด - 19 ในโรงพยาบาลตามเดิม แล้วหลังจากนั้นที่นี่ก็ไม่มีใครได้เจอเธออีกเลย รางวัลของเธอคือคำกล่าวขอบคุณจากบรรดาคุณหมอ พร้อมกับเสียงสวดภาวนาว่าขอให้เคสนี้สำเร็จ ขอให้เลือดกระเทยทำให้เลือดแมน ๆ เงี่ยน ๆ ของเปรมเจือจางลง แอนติบอดี้จากตัวเขาจะได้นำมารักษาผู้คนได้

.

หลายชั่วโมงผ่านไป

.

ภายในห้องพลาสติกที่มองเห็นกันและกันจากทั้งสองฟาก เปรมลืมตาตื่นขึ้นพร้อมกับความรู้สึกคุ้นชินนั่นคือความชาตรงบริเวณท้องแขน ตรงตำแหน่งที่ถูกเจาะให้เลือด เขาลุกขึ้นจากเตียงได้เองพลันพยายามมองไปรอบ ๆ  จ้องหน้าพวกคุณหมอคุณพยาบาล แล้วก็พบว่าหน้ากาก N95 แทบไม่ช่วยอะไรเลย เพราะแววตาของแต่ละคนนั้นเป็นแบบเดียวกันหมด คือกำลังตั้งคำถามว่าการฉีดเลือดกระเทยเข้าร่างครั้งนี้สำเร็จตามที่คิดรึเปล่า?  

.

“ไงล่ะหมอ! มันสำเร็จไหม อย่าพากันเงียบสิตอบผมด้วย?”

เปรมทุบกระจกพลาสติกโครม ๆ เขาเองก็อยากรู้เช่นกัน

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 78 : ทะเลแหวก

    “ผมทุบกระป๋องก๊าซได้รึยังพี่แพรว!”หนูน้อยป้องปากตะโกนถาม ภายใต้กระแสลมต้านที่พุ่งอัดเข้ามาอย่างรุนแรง .ณ ตอนนี้หัวเรือกำลังเชิดทำมุมราว 30 องศา มันแล่นแหวกอากาศและโดนน้ำทะเลน้อยมาก แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่ได้รับผลกระทบอะไร เพราะทุกครั้งที่แรงพุ่งจากก๊าซด้านหลังเริ่มซาลง ส่วนหน้าที่โบ๊ทรับผิดชอบอยู่ก็จะเป็นที่แรกที่โดน Covid-19 เล่นงานก่อนส่วนอื่น แพรวจึงรีบตะโกนตอบน้องกลับไปในเสี้ยวอึดใจ.“รอจังหวะให้เรือช้ากว่านี้อีกนิดแล้วจัดการเลยโบ๊ท! เราต้องทำงานให้สัมพันธ์กันนะ งั้นจะใช้ประโยชน์จากก๊าซได้ไม่เต็มที่!”“เราอาจจะหนีไปไม่พ้นเมืองหลวงก็ได้ ถ้าก๊าซในสต็อกเราหมดก่อน!”.“ครับพี่.. ผมเข้าใจแล้ว!”.ร่างเล็กของเด็กประถมก้มต่ำลงจนลำตัวแทบจะครูดกับพื้นเรือ โบ๊ทเจตนาจะทำให้ตัวเองสัมผัสโดนลมให้น้อยที่สุด พลันกระเถิบตัวขึ้นหน้ากระดืบ ๆ ไปราวกับตัวหนอน กระทั่งมาถึงจุดที่เป็นมุมสามเหลี่ยมตรงหัวเรือได้สำเร็จ ที่นี่เขาก้มลงไปมองผืนน้ำด้านล่างได้อย่างสบาย อ่านค่าความเร็วจากการกะด้วยสายตา แล้วทันทีที่เห็นว่าเรือเริ่มช้า เขาก็ได้ทุบก๊าซกระป๋องหนึ่งแล้วก็ปามันลงไป.“ตูมมมมม!!!!”.“ฟู่~~~!!!!!!!

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 77 : ออกทะเลแกรนด์ไลน์

    “ซ่าาาา~!”เสียงโครงเรือยอร์ชที่ยังต่อไม่เสร็จกระทบผิวน้ำกระซ่านเซ็น พอดีกันกับโดรนอารักขาที่ใช้งานได้โคตรจะคุ้ม มันตัดสายเคเบิลที่ยึดโยงออกไปหมดสิ้น พลันลอยขึ้นไปบนฟ้าเพื่อทำหน้าที่ฉายไฟส่องสว่างลงมา ราวกับสปอร์ตไลท์ตามสนามกีฬากลางแจ้ง.“แชะ! , แชะ!”.ราตรีกาลเข้าครอบครองท้องฟ้า ส่วนท้องธาราก็เป็นไปตามการคำนวณ ระดับน้ำทะเลสูงขึ้นจริงเฉกเช่นที่แพรวฟันธงเอาไว้ ต่างคนต่างรีบกระโจนลงเรือ และแม้ตัวบอดี้จะโคลงเคลงหนักมาก แต่ก็นับว่าดีอย่างที่ยังพอจะแบกรับน้ำหนักของทุกคนไหว ในส่วนนี้ต้องยกเครดิตให้กับทักษะของช่างต่อเรือ หรือไม่ก็เศรษฐีเจ้าของทุนทรัพย์ เพราะลำพังก้าวแรกที่ย่ำลงมา แพรวก็เห็นแล้วว่าทุกส่วนของโครงสร้างล้วนทำขึ้นจากวัสดุชั้นเยี่ยมเกรดพรีเมี่ยมทั้งสิ้น .เธอสั่งให้สองเด็กสาวเพื่อนเจนิสเอาเศษไม้แผ่นแบน ที่วางกระจัดกระจายอยู่ทั่วไปมาทำเป็นที่คัดท้าย มีความโชคดีอย่างที่ของเหล่านี้ไม่ใช่ของหายากอะไรนัก ถ้าอยู่บนเรือที่ยังต่อไม่เสร็จ หลังจากนั้นก็สั่งให้พวกเธอ Stand by รอคัดท้ายตามคำสั่งอีกที ก็เลยเหลือแต่เจนิสกับโบ๊ทที่ยังว่างงานและยังไม่ได้รับมอบหมายให้ทำอะไร.เรือค่อย ๆ แล่นออ

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 76 : เรือยอร์ชที่เคยหรู

    นั่นจึงเท่ากับว่าน้ำในทะเลอาจจะไม่ปลอดภัย บางทีแม่น้ำสาขาทุกสายก็อาจจะปนเปื้อนไปด้วยเชื้อแล้วก็ได้ เพื่อพิสูจน์ข้อเท็จจริงโบ๊ทจึงได้ขยับนิ้วมือกับแหวนทั้ง 5 ของเขาอีกที .“ฟิ้ว~!”โดรนอารักขาลำเก่งโฉบปักหัวลงมาจากเบื้องบน ราวกับพญาอินทรีย์พร้อมเข้าประจำที่.มันยื่นท่อนเหล็กสีเงินลักษณะคล้ายก้านปรอทวัดไข้ออกมาจากลำตัวส่วนล่าง ซึ่งเป็นตำแหน่งเดียวกันกับที่กระสุน .35 มม. จำนวนมหาศาลร่วงกราวลงมาเมื่อตอนก่อน ความยาวของอุปกรณ์ชนิดนี้น่าจะราว 2 ไม้บรรทัดเห็นจะได้ และโบ๊ทเรียกมันว่า “โคโรน่ามิเตอร์” ซึ่งเป็นเครื่องมือที่มีไว้สำหรับตรวจหาเชื้อโควิดโดยเฉพาะ.เขาสั่งการให้โดรนอารักขาหย่อนมันลงไปในน้ำทะเล แกว่งส่ายวนคนไปมาราว 20 - 30 ทีโดรนก็ยกตัวเองขึ้นจากน้ำ ปรากฏว่าไฟสถานะบนลำโดรนถึงกับแดงโล่! การลิงค์สัญญาณเกิดขึ้นทันที ก่อนจะฉายค่าสถานะและชุดข้อมูลพร้อมกับผลแล็บไปยังกระจกครอบแก้วที่โบ๊ทสวมใส่อยู่ พลันเปลี่ยนใบหน้าบ่องแบ้วของเขาให้กลายเป็นจอแสดงผลไปในบัดดล.“มันก็เหมือนการ “swab”(สว็อป) ตอนเราไปให้หมอแหย่จมูกนั่นแหละครับพี่ ๆ แค่เปลี่ยนจากรูจมูกคนเป็นน้ำทะเล ว่าแต่ผลเป็นไงบ้างครับ? ”โบ๊

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 75 : Drink water

    ห้าชีวิตกับอีกหนึ่งลำโดรนย่างกรายเข้ามายังโซนลับแลแห่งนี้ด้วยความมุ่งมั่น ย้อนกลับไปไม่ได้คือเหตุผลข้อที่หนึ่ง ส่วนการไปต่อไม่ได้เพราะข้างหน้ามีแต่ทะเลคือเหตุผลข้อที่สอง แพรวก็เลยเดินนำหน้าแบกกระเป๋าเป้อาด ๆ พลางควัก Glock 18 อาวุธประจำกายขึ้นมาประทับเล็งเอาไว้ เพราะไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เรียนตามตรงว่าท่าเรือเป็นแอเรียที่เธอมีข้อมูลน้อยมากเมื่อเทียบกับที่อื่น ที่นี่แทบจะไม่ได้ถูกเขียนรายละเอียดใด ๆ ไว้ในแผนที่เลย ฉะนั้นหน้าที่ของมันจึงจบลงเพียงเท่านี้.“พรึบ!”แพรวพับแผนที่เก็บเข้าไปในกระเป๋า สื่อให้ทุกคนเห็นว่าแต่นี้ต่อไปคือการด้นสดล้วน ๆ พลาดก็คือตายและถ้าไม่อยากตายก็จงอย่าพลาด.“ระวังตัวด้วยทุกคน เราจะเข้าไปในโกดังนั่นดู คิดว่าน่าจะเป็นคลังเก็บสินค้าและบันไดลงสู่ท่าเรือก็น่าจะอยู่ในนั้น”แพรวกระซิบบอก.เช่นกันกับเจนิสกับเพื่อน ๆ ที่ต่างก็ระวังหน้าระวังหลังให้กันเป็นอย่างดี เธอจับมือโบ๊ทเอาไว้แทบจะตลอดเวลา โดยหารู้ไม่ว่าโดรนอารักขาที่ลอยอยู่บนฟ้า นั้นมีขีดความสามารถที่สูงกว่าคนจริง ๆ อย่างพวกเธอสามคนรวมกันซะอีก.“ไม่เป็นไรครับพี่เจนิสไม่ต้องดูแลผมดีนักหรอก ทางที่ดีผมว่าพ

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 74 : ไปไหนไปด้วยเราก็ช่วย 2 บาท

    พรรคพวกของโบ๊ทมีกันอยู่หลายคน แล้วก็ดำรงชีวิตแบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ จากการตามล่าของพวก AP เหมือนกับแคลนอื่น ๆ พวกเขามี LGBT รวมอยู่ในกลุ่มเยอะ ก่อนที่ความผิดพลาดจะมาเกิดขึ้นที่ท้องฟ้าจำลอง เมื่อหน่วยแพทย์ของ AP ที่เป็นเจ้าของพื้นที่เดิมเกิดย้อนกลับมาเช็คทรัพย์สิน มีการปะทะกันเกิดขึ้น! แคลนของโบ๊ทแตกเป็นเสี่ยงเนื่องจากไปถือวิสาสะยึดเอาแลนด์มาร์คตรงนี้เป็นจุดพักแรม ผู้คนก็เลยถูกกวาดต้อนไปเป็นจำนวนมาก รวมไปถึงพ่อแม่ของเขาด้วย .ส่วนเหตุผลที่ว่าทำไมโบ๊ทถึงรอดมาได้นั้น ก็อยู่ที่แหวนทั้ง 5 วงบนนิ้วมือของเขานั่นเอง อุปกรณ์ชิ้นนี้มีไว้ใช้บังคับโดรนมากกว่า 150 ลำ บางลำเป็น Riot โดรนติดอาวุธหนัก บางลำเป็นโดรนอารักขา ส่วนบางลำก็เป็นโดรนข่าวสาร โบ๊ทใช้พวกมันอย่างคล่องแคล่วในการต่อสู้กับพวก AP และขับไล่พวกทรราชเหล่านี้ออกไปจากอาคารท้องฟ้าจำลองได้เป็นผลสำเร็จ ทว่าก็ต้องจ่ายค่าเสียหายเป็นการอยู่คนเดียวในอาคารหลังโตแบบโดดเดี่ยว พ่อแม่ไม่อยู่แล้ว เพื่อนฝูงพี่น้องก็โดนหางเลขไปด้วยหมด.ย้อนกลับไปหลายตอนก่อนหน้านี้ เราจึงได้เห็นโบ๊ทใช้กล้องโทรทัศน์ส่องหาแคลนที่ยังมีผู้รอดชีวิตไปทั่วเมือง จนกระทั่งมาพบกับกลุ่

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 73 : โบ๊ท

    เสมือนหนึ่งสิ่งมีชีวิตที่กระเสือกกระสนหาทางรอด ตัวเป็นจักรกลทว่าข้างในคงมีจิตวิญญาณของปลาช่อนที่กำลังจะโดนทุบหัวบรรจุอยู่ Riot โดรนถึงได้แสดงพฤติกรรมเกรี้ยวกราดดังที่เห็น เปลวไฟพ่นออกมารอบทิศราวกับลูกข้างที่รวมร่างกับกระบองไฟ มันพ่นขู่คำรามแล้วก็ได้ผล เมื่อกลุ่มเรดี้ทั้ง 4 นางต่างก็ถอยกรูออกห่างไปทุกที พอเจนิสลองสืบเท้าเข้าไปใกล้มันก็พ่นไฟออกมาใส่อีก.“อ๊ายยย! ไม่ได้เลยพี่แพรวไฟร้อนมากค่ะ!”เธอรีบผินหน้ากลับมาบอก.สวนทางกับแพรวที่มีประสบการณ์มากกว่า หลังจับสัญญาณได้จากไฟสถานะบนตัวโดรนที่มีการกระพริบเปลี่ยนจังหวะไป พลางบอกให้น้อง ๆ ตระเตรียมอาวุธขึ้นมือเอาไว้.“ไม่เป็นไรเจนิส.. ไม่ต้องเข้าไปหรอก.. เราแค่ต้องตามเจ้านี่ไปก็พอ”.“ไปไหนอ่ะพี่?”.“เดี๋ยวก็รู้! เจ้าโดรนนี่ไม่มีทางทำแบบนี้ได้ถ้าไม่มีใครบังคับ.. เชื่อฉัน!”.แล้วก็จริงอย่างที่แพรวสันนิษฐาน ผ่านไปราว 3 นาทีกับอีกนิดหน่อยแก๊สในตัวก็หมดลง จากไฟพุ่ง ๆ ตอนนี้แค่ถ่มถุยออกมายังยากลำบาก ไหนจะท่วงท่าการบินที่กระท่อนกระแท่นเต็มทีนั่นอีก เพดานบินเริ่มลดระดับต่ำลง Riot โดรน เริ่มเบี่ยงเส้นทางบินหนีออกไปอีกฝั่งผ่านการร่อนที่เอียงกระเ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status