Share

บทที่ 16 : ฝ่ามือ

Author: L.sunanta
last update Last Updated: 2025-06-27 23:00:09

ผิวพรรณดูมีน้ำมีนวลขึ้น รอยจ้ำตามแขนขาและลำตัวเริ่มจางไป เปล่าเลยเปรมไม่ได้ใช้ครีมบำรุงผิวสารสกัดจากเมือกหอยทากใด ๆ ทั้งสิ้น หากแต่เป็นเพราะผลจากเลือดของกระเทยเฒ่าที่ฉีดเข้าสู่เส้นเลือด ปฏิกิริยาอลูมินั่มแทบจะเกิดขึ้นในทันที วินาทีที่เลือดจากสองแหล่งแล่นผสมกัน ทำให้เกิดสภาวะเชื้อผลักเชื้อ และแอนติบอดี้กำลังจะอ่อนฤทธิ์

.

ได้ผลอย่างชะงักงันเมื่อมองด้วยตาเปล่า มีทีมแพทย์อีกหลายชุดใส่ชุด PPE เข้ามาเช็คผลและเก็บผลเลือดไปตรวจในห้องแล็บ เพื่อความแน่ใจว่ามีแอนติบอดี้ในการรักษา Covid-19 แล้วจริง ๆ  ประเทศไทยกำลังจะรอด พวกเราผลิตยารักษาได้เองแม้ที่มาที่ไปจะแปลกพิสดารไปซะหน่อยก็เถอะ

.

3 วันผ่านไป

.

ภายหลังจากการเฝ้าติดตามอาการและเช็คผลแล็บ ก็ได้ข้อสรุปออกมาว่าเปรมยังคงมีเชื้อสายพันธุ์ New hell อยู่ในร่างกาย แต่จะไม่แสดงอาการและอัตราการแพร่เชื้อก็อยู่ในระดับต่ำ นอกเหนือจากนั้นคุณหมอยังวิเคราะห์ต่ออีกว่าเพราะเหตุใดเลือดกระเทยอาวุโสถึงได้ผล  

.

คำตอบคือเพราะเลือดที่ได้มานั้นมีส่วนผสมของแอลกอฮอล์อยู่เยอะมาก เรียกได้ว่าทุก 10 ซีซีจะมีเหล้าผสมอยู่ถึง 3 ใน 4 ส่วน มิหนำซ้ำในเลือดของเธอก็ยังมีส่วนผสมของยาคุมกำเนิด มวลสารสากลของกระเทยทั้งชาติที่มีไว้สำหรับกินเพื่อให้หน้าอกมีขนาดใหญ่คล้ายกับผู้หญิง

.

ปัจจัย 2 สิ่งนี้รวมกันทำให้แอนติบอดี้ในการรักษาสัมฤทธิ์ผล เปรมก็เลยกลับมามีสุขภาพแข็งแรงและหายโทรม เนื้อตัวเขากลับมาเต่งตึงใบหน้าที่เคยซูบผอมก็กลับมามีสีสัน เรียกรอยยิ้มให้แก่บรรดาหมอ ๆ ทั้งคณะ พวกเขาถึงกับกอดคอกันกระโดดโลดเต้นดีใจกันสุดเหวี่ยง ที่ในที่สุดก็ทำให้เปรมที่เป็นตัวแม่แห่งเชื้อสายพันธุ์ New hell กลายเป็นอาวุธสำคัญที่ใช้รักษาเชื้อโควิดเวอร์ชั่นออริจินอลได้ 

.

สถานการณ์เริ่มคลี่คลายลงทีละเปราะ ผู้คนเริ่มทยอยหาย มีการออกข่าวกันครึกโครมว่ารัฐบาลค้นพบยาต้านเชื้อสูตรใหม่ที่ทำให้โรงพยาบาลและสถานกักกันโรคต่าง ๆ มีปริมาณผู้ป่วยลดลง แอนติบอดี้จากตัวเปรมใช้ดีเหลือเชื่อ เขาถูกนำตัวออกจากห้องขังพลาสติกและสามารถเดินไปไหนมาไหนได้ แต่ก็ถูกขอร้องเอาไว้ว่าให้อยู่ในบริเวณอาคารของโรงพยาบาลในเครือ AP แห่งนี้ไปพลางก่อน

.

“หมอต้องขอร้องคุณให้อยู่ที่นี่ต่อสักพัก เราต้องใช้เลือดคุณรักษาคนไข้รายอื่นอีกหลายชีวิต”

คุณหมอเจ้าของโปรเจคออกปากขอร้อง

.

“ยินดีครับหมอเจาะเลือดผมไปเลยอยากได้เท่าไหร่ก็เอาไป ผมเองก็ต้องการแบบนี้อยู่แล้วไม่รีบร้อนอะไรหรอกครับ”  

เปรมพูดกึ่งอมยิ้ม สำหรับเขาแล้วแค่ไม่โดนขังในห้องพลาสติกโปร่งใสกับสายระโยงระยางติดตามตัวก็มีความสุขจะแย่ การได้นั่งคุยกันในออฟฟิศแบบนี้แหละดีที่สุด 

.

ทว่าท่าทีของหมอนี่สิที่ดูไม่สู้ดีนัก แกถอนหายใจยาวพลางล้วงมือลงไปหยิบแฟ้มโปรเจคขึ้นมากางให้ดู

.

“พลั๊ววว!”

(เสียงฟาดแฟ้มลงใส่โต๊ะ)

.

“ผมคงต้องพูดกับคุณตรง ๆ คือตอนนี้ทีมแพทย์ของเราได้ตกลงร่วมกันแล้วว่าจะมีโปรเจคใหม่โดยใช้คุณเป็นศูนย์กลาง”

.

“ผมเป็นศูนย์กลาง? , คืออะไร? , ยังไงครับ? ”

ชายหนุ่มสงสัย

.

“คุณเปรียบเหมือนอาวุธชิ้นเดียวที่ใช้จัดการเชื้อร้ายได้ เราเลยคิดว่าจะหันมาผลิตวัคซีนชนิดพ่นแทนการสกัดแอนติบอดี้แบบเดิมที่เคยทำ”

.

"หือ!"

“ก็ดีนี่ครับก็เอาเลือดผมไปสกัดสิ ผมไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว”

.

“ไม่ ๆ ๆ คุณเปรมคุณเข้าใจผิดแล้ว”

“สถานการณ์ตอนนี้เป็นภาพลวงตา ตัวเลขผู้ป่วยลดลงก็จริงแต่อัตราการแพร่กระจายของโรคยังพุ่งสูงมาก การสกัดแอนติบอดี้จากเลือดคุณนั้นช้าเกินไป เรารักษาคนไข้ให้หายได้วันละ 10 คน ในขณะที่มีคนติดเชื้อเพิ่มวันละเป็นหมื่น ทีนี้คุณเห็นรึยังว่าตัวเลขมันไม่สัมพันธ์กัน”

.

“ก็ทำไมหมอไม่ดูดเลือดผมไปให้เยอะกว่านี้ละครับ ไม่เห็นจะยาก”

.

หมอใหญ่ถอนหายใจปลดปลง เขาใช้สันมือดันแฟ้มเอกสารเข้าไปใกล้ ๆ เปรม  พลันพูดขึ้นว่า

.

“แต่คุณจะตายนะ!”

.

“ห๊าาา!?”

.

“จริง! ผมไม่ได้ล้อเล่น กราฟในแฟ้มบอกชัดว่าร่างกายคุณทนไม่ไหว ย้ำอีกครั้งว่าคุณคืออาวุธชนิดเดียวที่เรามีเพราะงั้นเราจะทำให้คุณเสียชีวิตไม่ได้เด็ดขาด คุณคือความหวังของมวลมนุษยชาติ ผมกับทีมก็เลยต้องการจะเสนอทางออกด้วยการผลักดันคุณให้ขึ้นมาเป็นแนวร่วมกับทีมงานสืบสวนโรคของเรา”

“เราจะตั้งคุณให้เป็นหัวหน้าทีมผู้พิทักษ์”

.

เปรมอึ้งไปในทันใดความเย่อหยิ่งที่เคยมีกลายเป็นความหลัง แถมยังออกอาการละล้าละลังทำอะไรไม่ถูก พอดีกันกับที่คุณหมอพลิกหน้ากระดาษเปิดให้เขาดูโปรเจคที่คิดจะทำ ในนั้นมีตัวหนังสือยึกยือที่อ่านไม่ออกแต่มีรูปภาพของฝ่ามือแล้วก็เครื่องยนต์กลไกต่าง ๆ ลักษณะเป็นแผนผังคล้ายกับพิมพ์เขียว

.

ก่อนที่ต่อมาคุณหมอจะยกมือตัวเองขึ้นมาชูไว้ตรงหน้า กางนิ้วทั้งห้าออกจากกันเสียงดัง

.

“พรึบบบ!!!”

.

“คุณเปรมโปรเจคนี้จะทำให้คุณกลายเป็นคนเหนือคนไปเลยล่ะ คุณไม่อยากเป็นฮีโร่เหรอดูเหมาะกับคุณมากเลยนะ ดีกว่าให้คนมองคุณเป็นขยะแพร่เชื้อตั้งเยอะถูกไหม? ”

“เซ็นต์ยินยอมตรงนี้ซะสิ”

“เซ็นต์ซะนี่ผมพูดกับคุณดี ๆ แล้วนะ”

.

เคาะนิ้วป็อก ๆ ลงตรงท้ายเอกสาร คีย์เสียงเยือกเย็นราวกับอมฮอลล์ เกิดเป็นการมัดมือชกแบบกลาย ๆ

.

“เอิ่ม..ม..ม.. เรื่องนี้คือ?”

.

เปรมจะเลือกอะไรได้ไหม เปรมจะเลือกไม่เซ็นต์ได้หรือเปล่า ♪ ท่อนฮุคเพลง cover ดังของ The Toy คงช่วยอะไรไม่ได้ เพราะในบั้นปลายเปรมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเขาบ้าง

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 78 : ทะเลแหวก

    “ผมทุบกระป๋องก๊าซได้รึยังพี่แพรว!”หนูน้อยป้องปากตะโกนถาม ภายใต้กระแสลมต้านที่พุ่งอัดเข้ามาอย่างรุนแรง .ณ ตอนนี้หัวเรือกำลังเชิดทำมุมราว 30 องศา มันแล่นแหวกอากาศและโดนน้ำทะเลน้อยมาก แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่ได้รับผลกระทบอะไร เพราะทุกครั้งที่แรงพุ่งจากก๊าซด้านหลังเริ่มซาลง ส่วนหน้าที่โบ๊ทรับผิดชอบอยู่ก็จะเป็นที่แรกที่โดน Covid-19 เล่นงานก่อนส่วนอื่น แพรวจึงรีบตะโกนตอบน้องกลับไปในเสี้ยวอึดใจ.“รอจังหวะให้เรือช้ากว่านี้อีกนิดแล้วจัดการเลยโบ๊ท! เราต้องทำงานให้สัมพันธ์กันนะ งั้นจะใช้ประโยชน์จากก๊าซได้ไม่เต็มที่!”“เราอาจจะหนีไปไม่พ้นเมืองหลวงก็ได้ ถ้าก๊าซในสต็อกเราหมดก่อน!”.“ครับพี่.. ผมเข้าใจแล้ว!”.ร่างเล็กของเด็กประถมก้มต่ำลงจนลำตัวแทบจะครูดกับพื้นเรือ โบ๊ทเจตนาจะทำให้ตัวเองสัมผัสโดนลมให้น้อยที่สุด พลันกระเถิบตัวขึ้นหน้ากระดืบ ๆ ไปราวกับตัวหนอน กระทั่งมาถึงจุดที่เป็นมุมสามเหลี่ยมตรงหัวเรือได้สำเร็จ ที่นี่เขาก้มลงไปมองผืนน้ำด้านล่างได้อย่างสบาย อ่านค่าความเร็วจากการกะด้วยสายตา แล้วทันทีที่เห็นว่าเรือเริ่มช้า เขาก็ได้ทุบก๊าซกระป๋องหนึ่งแล้วก็ปามันลงไป.“ตูมมมมม!!!!”.“ฟู่~~~!!!!!!!

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 77 : ออกทะเลแกรนด์ไลน์

    “ซ่าาาา~!”เสียงโครงเรือยอร์ชที่ยังต่อไม่เสร็จกระทบผิวน้ำกระซ่านเซ็น พอดีกันกับโดรนอารักขาที่ใช้งานได้โคตรจะคุ้ม มันตัดสายเคเบิลที่ยึดโยงออกไปหมดสิ้น พลันลอยขึ้นไปบนฟ้าเพื่อทำหน้าที่ฉายไฟส่องสว่างลงมา ราวกับสปอร์ตไลท์ตามสนามกีฬากลางแจ้ง.“แชะ! , แชะ!”.ราตรีกาลเข้าครอบครองท้องฟ้า ส่วนท้องธาราก็เป็นไปตามการคำนวณ ระดับน้ำทะเลสูงขึ้นจริงเฉกเช่นที่แพรวฟันธงเอาไว้ ต่างคนต่างรีบกระโจนลงเรือ และแม้ตัวบอดี้จะโคลงเคลงหนักมาก แต่ก็นับว่าดีอย่างที่ยังพอจะแบกรับน้ำหนักของทุกคนไหว ในส่วนนี้ต้องยกเครดิตให้กับทักษะของช่างต่อเรือ หรือไม่ก็เศรษฐีเจ้าของทุนทรัพย์ เพราะลำพังก้าวแรกที่ย่ำลงมา แพรวก็เห็นแล้วว่าทุกส่วนของโครงสร้างล้วนทำขึ้นจากวัสดุชั้นเยี่ยมเกรดพรีเมี่ยมทั้งสิ้น .เธอสั่งให้สองเด็กสาวเพื่อนเจนิสเอาเศษไม้แผ่นแบน ที่วางกระจัดกระจายอยู่ทั่วไปมาทำเป็นที่คัดท้าย มีความโชคดีอย่างที่ของเหล่านี้ไม่ใช่ของหายากอะไรนัก ถ้าอยู่บนเรือที่ยังต่อไม่เสร็จ หลังจากนั้นก็สั่งให้พวกเธอ Stand by รอคัดท้ายตามคำสั่งอีกที ก็เลยเหลือแต่เจนิสกับโบ๊ทที่ยังว่างงานและยังไม่ได้รับมอบหมายให้ทำอะไร.เรือค่อย ๆ แล่นออ

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 76 : เรือยอร์ชที่เคยหรู

    นั่นจึงเท่ากับว่าน้ำในทะเลอาจจะไม่ปลอดภัย บางทีแม่น้ำสาขาทุกสายก็อาจจะปนเปื้อนไปด้วยเชื้อแล้วก็ได้ เพื่อพิสูจน์ข้อเท็จจริงโบ๊ทจึงได้ขยับนิ้วมือกับแหวนทั้ง 5 ของเขาอีกที .“ฟิ้ว~!”โดรนอารักขาลำเก่งโฉบปักหัวลงมาจากเบื้องบน ราวกับพญาอินทรีย์พร้อมเข้าประจำที่.มันยื่นท่อนเหล็กสีเงินลักษณะคล้ายก้านปรอทวัดไข้ออกมาจากลำตัวส่วนล่าง ซึ่งเป็นตำแหน่งเดียวกันกับที่กระสุน .35 มม. จำนวนมหาศาลร่วงกราวลงมาเมื่อตอนก่อน ความยาวของอุปกรณ์ชนิดนี้น่าจะราว 2 ไม้บรรทัดเห็นจะได้ และโบ๊ทเรียกมันว่า “โคโรน่ามิเตอร์” ซึ่งเป็นเครื่องมือที่มีไว้สำหรับตรวจหาเชื้อโควิดโดยเฉพาะ.เขาสั่งการให้โดรนอารักขาหย่อนมันลงไปในน้ำทะเล แกว่งส่ายวนคนไปมาราว 20 - 30 ทีโดรนก็ยกตัวเองขึ้นจากน้ำ ปรากฏว่าไฟสถานะบนลำโดรนถึงกับแดงโล่! การลิงค์สัญญาณเกิดขึ้นทันที ก่อนจะฉายค่าสถานะและชุดข้อมูลพร้อมกับผลแล็บไปยังกระจกครอบแก้วที่โบ๊ทสวมใส่อยู่ พลันเปลี่ยนใบหน้าบ่องแบ้วของเขาให้กลายเป็นจอแสดงผลไปในบัดดล.“มันก็เหมือนการ “swab”(สว็อป) ตอนเราไปให้หมอแหย่จมูกนั่นแหละครับพี่ ๆ แค่เปลี่ยนจากรูจมูกคนเป็นน้ำทะเล ว่าแต่ผลเป็นไงบ้างครับ? ”โบ๊

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 75 : Drink water

    ห้าชีวิตกับอีกหนึ่งลำโดรนย่างกรายเข้ามายังโซนลับแลแห่งนี้ด้วยความมุ่งมั่น ย้อนกลับไปไม่ได้คือเหตุผลข้อที่หนึ่ง ส่วนการไปต่อไม่ได้เพราะข้างหน้ามีแต่ทะเลคือเหตุผลข้อที่สอง แพรวก็เลยเดินนำหน้าแบกกระเป๋าเป้อาด ๆ พลางควัก Glock 18 อาวุธประจำกายขึ้นมาประทับเล็งเอาไว้ เพราะไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เรียนตามตรงว่าท่าเรือเป็นแอเรียที่เธอมีข้อมูลน้อยมากเมื่อเทียบกับที่อื่น ที่นี่แทบจะไม่ได้ถูกเขียนรายละเอียดใด ๆ ไว้ในแผนที่เลย ฉะนั้นหน้าที่ของมันจึงจบลงเพียงเท่านี้.“พรึบ!”แพรวพับแผนที่เก็บเข้าไปในกระเป๋า สื่อให้ทุกคนเห็นว่าแต่นี้ต่อไปคือการด้นสดล้วน ๆ พลาดก็คือตายและถ้าไม่อยากตายก็จงอย่าพลาด.“ระวังตัวด้วยทุกคน เราจะเข้าไปในโกดังนั่นดู คิดว่าน่าจะเป็นคลังเก็บสินค้าและบันไดลงสู่ท่าเรือก็น่าจะอยู่ในนั้น”แพรวกระซิบบอก.เช่นกันกับเจนิสกับเพื่อน ๆ ที่ต่างก็ระวังหน้าระวังหลังให้กันเป็นอย่างดี เธอจับมือโบ๊ทเอาไว้แทบจะตลอดเวลา โดยหารู้ไม่ว่าโดรนอารักขาที่ลอยอยู่บนฟ้า นั้นมีขีดความสามารถที่สูงกว่าคนจริง ๆ อย่างพวกเธอสามคนรวมกันซะอีก.“ไม่เป็นไรครับพี่เจนิสไม่ต้องดูแลผมดีนักหรอก ทางที่ดีผมว่าพ

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 74 : ไปไหนไปด้วยเราก็ช่วย 2 บาท

    พรรคพวกของโบ๊ทมีกันอยู่หลายคน แล้วก็ดำรงชีวิตแบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ จากการตามล่าของพวก AP เหมือนกับแคลนอื่น ๆ พวกเขามี LGBT รวมอยู่ในกลุ่มเยอะ ก่อนที่ความผิดพลาดจะมาเกิดขึ้นที่ท้องฟ้าจำลอง เมื่อหน่วยแพทย์ของ AP ที่เป็นเจ้าของพื้นที่เดิมเกิดย้อนกลับมาเช็คทรัพย์สิน มีการปะทะกันเกิดขึ้น! แคลนของโบ๊ทแตกเป็นเสี่ยงเนื่องจากไปถือวิสาสะยึดเอาแลนด์มาร์คตรงนี้เป็นจุดพักแรม ผู้คนก็เลยถูกกวาดต้อนไปเป็นจำนวนมาก รวมไปถึงพ่อแม่ของเขาด้วย .ส่วนเหตุผลที่ว่าทำไมโบ๊ทถึงรอดมาได้นั้น ก็อยู่ที่แหวนทั้ง 5 วงบนนิ้วมือของเขานั่นเอง อุปกรณ์ชิ้นนี้มีไว้ใช้บังคับโดรนมากกว่า 150 ลำ บางลำเป็น Riot โดรนติดอาวุธหนัก บางลำเป็นโดรนอารักขา ส่วนบางลำก็เป็นโดรนข่าวสาร โบ๊ทใช้พวกมันอย่างคล่องแคล่วในการต่อสู้กับพวก AP และขับไล่พวกทรราชเหล่านี้ออกไปจากอาคารท้องฟ้าจำลองได้เป็นผลสำเร็จ ทว่าก็ต้องจ่ายค่าเสียหายเป็นการอยู่คนเดียวในอาคารหลังโตแบบโดดเดี่ยว พ่อแม่ไม่อยู่แล้ว เพื่อนฝูงพี่น้องก็โดนหางเลขไปด้วยหมด.ย้อนกลับไปหลายตอนก่อนหน้านี้ เราจึงได้เห็นโบ๊ทใช้กล้องโทรทัศน์ส่องหาแคลนที่ยังมีผู้รอดชีวิตไปทั่วเมือง จนกระทั่งมาพบกับกลุ่

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 73 : โบ๊ท

    เสมือนหนึ่งสิ่งมีชีวิตที่กระเสือกกระสนหาทางรอด ตัวเป็นจักรกลทว่าข้างในคงมีจิตวิญญาณของปลาช่อนที่กำลังจะโดนทุบหัวบรรจุอยู่ Riot โดรนถึงได้แสดงพฤติกรรมเกรี้ยวกราดดังที่เห็น เปลวไฟพ่นออกมารอบทิศราวกับลูกข้างที่รวมร่างกับกระบองไฟ มันพ่นขู่คำรามแล้วก็ได้ผล เมื่อกลุ่มเรดี้ทั้ง 4 นางต่างก็ถอยกรูออกห่างไปทุกที พอเจนิสลองสืบเท้าเข้าไปใกล้มันก็พ่นไฟออกมาใส่อีก.“อ๊ายยย! ไม่ได้เลยพี่แพรวไฟร้อนมากค่ะ!”เธอรีบผินหน้ากลับมาบอก.สวนทางกับแพรวที่มีประสบการณ์มากกว่า หลังจับสัญญาณได้จากไฟสถานะบนตัวโดรนที่มีการกระพริบเปลี่ยนจังหวะไป พลางบอกให้น้อง ๆ ตระเตรียมอาวุธขึ้นมือเอาไว้.“ไม่เป็นไรเจนิส.. ไม่ต้องเข้าไปหรอก.. เราแค่ต้องตามเจ้านี่ไปก็พอ”.“ไปไหนอ่ะพี่?”.“เดี๋ยวก็รู้! เจ้าโดรนนี่ไม่มีทางทำแบบนี้ได้ถ้าไม่มีใครบังคับ.. เชื่อฉัน!”.แล้วก็จริงอย่างที่แพรวสันนิษฐาน ผ่านไปราว 3 นาทีกับอีกนิดหน่อยแก๊สในตัวก็หมดลง จากไฟพุ่ง ๆ ตอนนี้แค่ถ่มถุยออกมายังยากลำบาก ไหนจะท่วงท่าการบินที่กระท่อนกระแท่นเต็มทีนั่นอีก เพดานบินเริ่มลดระดับต่ำลง Riot โดรน เริ่มเบี่ยงเส้นทางบินหนีออกไปอีกฝั่งผ่านการร่อนที่เอียงกระเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status