เทปกาวหลายขนานปิดทับช่องว่างใต้ประตู ขอบหน้าต่างอัดแน่นไปด้วยกาวยางซิลิโคน ชนิดที่แม้แต่แมลงวันสักตัวก็แทรกผ่านเข้ามาไม่ได้ แอร์ถูกปิด เปิดเพียงระบบฟอกอากาศพอให้ได้ใช้หายใจ และถ้าหากฆ่าแพรวที่มีส่วนร่วมในการแย่งหายใจทิ้งได้ พีก็คงทำไปแล้ว
.
“มึงเว่อร์อ่ะอีพี!”
แพรวตะโกนบอก ขณะนั่งกดโทรศัพท์เล่นอยู่บนโซฟา
.
“ช่างมึงสิ! ก็นี่มันห้องกู ๆ จะทำอะไรก็ได้ มึงไม่เห็นสิ่งที่มิวท์ทำเหรอ? มึงเห็นกับตาแล้วมิใช่รึไงว่าข้างนอกนั้นเป็นยังไงบ้าง กันไว้ดีกว่าแก้นะมึง!”
ร่างหนาดั่งหมีป่าแบกตู้กับข้าวโครม ๆ พีลากมันมากั้นประตูหน้าห้องเอาไว้ เขากลัวเชื้อไวรัสขึ้นสมองจนต้องรีบกลับมารีโนเวทห้องตัวเอง ให้เป็นดั่งห้องปิดตายอย่างที่เห็น
.
“เฮ๊อะ! ตื่นตูมชะมัด! ต่อให้มีโคนัน 10 คนก็ไขเข้ามาไม่ได้หรอกถ้ามึงทำขนาดนี้”
แพรวประชด
.
“ไม่ช่วยก็อย่าพาลดิ กูรู้หรอกว่ามึงคิดอะไรอยู่ในหัว ทำเป็นกลบเกลื่อนความเสียใจใช่ไหมล่ะ? ตอนซ้อนมอไซต์กูกลับมามึงถึงไม่พูดไม่จาสักคำ”
.
เจอประโยคนี้เข้าไปเล่นเอาสาวเจ้าถึงกับจุก แพรวเสยผมหนึ่งทีถึงรู้ว่าใบหน้าที่เคยขาวเด้งบัดนี้มีแต่คราบน้ำตา พีแทบไม่อยากเชื่อว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเห็นแพรวนั่งนิ่งไม่สนใจโลก แต่แท้ที่จริงแล้วเพื่อนกลับชุ่มโชกไปด้วยความเศร้าโศก
.
“ฮะ..ฮือ..อ..อ~!”
มุมปากเบ้ออกข้างทำเหมือนจะร้อง
.
สตรีผู้มีสามีคนเดียวกับเพื่อนลุกขึ้นยืนกอดอก พลางเลี่ยงสายตามองไปทางอื่น สุดวิสัยที่พีจะต้องรีบเข้าไปปลอบ
.
“เฮ๊ยแพรวกูขอโทษ ปากกูไม่ดีเอง มึงทำใจดี ๆ ไว้นะ”
“เดี๋ยวมันก็ผ่านไปมึง อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด สันดานคนมันไม่ดีมึงจะไปแก้อะไรได้”
“มึงร้องไห้ไปทั้งมิวท์ทั้งพี่เปรมเขาก็ไม่รู้หรอก มีแต่ตัวมึงแล้วก็กูนี่แหละที่ต้องแบกรับแทน”
ร่ายยาวเป็นฉาก ๆ ปากพูดไปมือก็โอบไหล่เพื่อนไว้ด้วย
.
เพื่อนก็ห่วงโรคก็กลัวไวรัสร้ายไม่เข้าใครออกใคร ในยามที่ยาฆ่าเชื้อกับแอลกอฮอล์หาซื้อลำบาก วิธีไหนพอจะทำได้ก็ต้องทำไปพลางก่อน นี่ถ้าวันหนึ่งวันใดเชื้อเกิดมีแนวโน้มแรงขึ้นกว่าเก่า พีก็เตรียมใจไว้แล้วว่าอาจจะต้องสละเหล้าที่สะสมไว้ เขาคงต้องอาศัยแอลกอฮอล์ที่อยู่ในขวดเหล่านั้นราดรดโซนอาศัยตรงนี้ไปพลางก่อน
.
ดึงสติกลับมา ณ เหตุการณ์ปัจจุบัน ในอ้อมกอดอันสุดล่ำแพรวเอ่ยคำขึ้น
.
“มึงดีกับกูจังเลยพี~!”
หน้าสวยแฉลบสายตาขึ้นถาม กายของพวกเขาติดกันแนบชิด ชนิดที่ระยะห่างที่เกิดขึ้นมีเพียงฝุ่นผงบนโซฟาเท่านั้นที่แทรกตัวเข้าไปได้
.
“เอ้า! ก็มึงเพื่อนกูนี่นา?!”
.
“แต่มิวท์ก็เพื่อนกูเหมือนกันนะ ทำไมถึงทำกับกูแบบนี้ได้ ไม่อยากจะเชื่อเลย ฮึ.. ฮือ.. ฮือ.. ฮือ ๆ ”
น้ำในตาเอ่อล้นดวงเนตร ปลายเล็บจิกลงที่ต้นแขนพีจนเกิดเป็นรอยข่วน
.
“แกร๊ก!”
.
“โอ๊ย! กูเจ็บนะอีแพรว! , อีดอก!”
โน้มตัวลงตะแคงข้างเข้าใส่ บัดนี้กลายเป็นร่างกายของพวกเขาที่หันหน้าเข้าหากันนอนเหยียดขาตีคู่กันอยู่บนโซฟา ตาประสานตาได้ยินแม้กระทั่งเสียงลมหายใจของคนตรงข้าม
.
“พี~~!”
กระเส่ากว่านี้ก็เสียงของนางเอก AV ตอนโดนเล้าโลมแล้ว
.
“มึงเคยได้กับพี่เปรมไหมกูถามตรง ๆ ?”
.
จ้องเขม็งตะแคงมองจริงจัง มือเรียวกรีดกรายขึ้นไปอังกับแผงอกแกร่ง แม้จะแตะโดนแค่เสื้อแต่แพรวก็สำผัสได้ถึงลอนกล้ามแน่น ๆ กับเสียงเต้นของหัวใจพีที่สั่นรัวผิดปกติ
.
“อีบ้า! ไม่เคยโว๊ย! กูแค่ไปกินเหล้ากับพวกพี่ ๆ เขาเฉย ๆ กูไม่เคยคิดจะทำอะไรกับแฟนเพื่อนหรอก ถึงกูจะเป็นเกย์แต่พี่เขาไม่ได้เป็นโอเค๊!”
.
“งั้นที่มึงเล่าตอนอยู่ร้านเหล้าก็โกหกสิ?”
.
จากแค่แตะคราวนี้ปลายนิ้วซุกซนถึงขั้นเขี่ยวนที่ยอดถัน นั่นทำให้แพรวรับรู้ได้ถึงความชูชันอันเกิดจากการปลุกเร้า พีจึงรีบสวนคำกลับ
.
“กูไม่ได้โกหก!”
.
“งั้นก็พิสูจน์มา!”
.
“อะไร?! ยังไง?!”
.
“จูบปากกู!”
.
“เพื่อ..?”
“มึงเป็นบ้าเหรอ..อีแพร..ว..ว… อุ๊บ!!!”
.
“จุ๊บ ,จุ๊บ , จ๊วบบบ..บ..บ..บ , จุ๊บ”
.
ให้ตายเถอะพับผ่า! ชั่วเสี้ยววินาทีแห่งความสับสนในอารมณ์ทางเพศ แพรวก็ได้จู่โจมเข้าก่อน หล่อนยื่นริมฝีปากตัวเองเข้าไปประกบกับพี ทั้งยังมีการสอดลิ้นเข้าไปเวียนวนจนสาสมใจ รสสัมผัสนั้นเต็มไปด้วยความรุนแรงหน่วงหนัก พีพยายามจะดึงรั้งแต่ก็ถูกแพรวขืนเอาไว้ บางจังหวะก็ถึงกับตบแขนของพีออก
.
“จ๊วบบบบ..!”
“จุ๊บ! , จุ๊บ! , จุ๊บ!”
.
“อ่าาา~! เอากับกูสิพี~! เอากู! กูมันผู้หญิงขี้เงี่ยนที่ไร้ค่าไม่มีราคาอะไร อ่าาา~!”
“ก็แค่อีตัวที่ถูกผู้ชายฟันแล้วก็ทิ้ง , อืม , อ่าาา..า..า..า"
.
" จุ๊บ , จุ๊บ , จุ๊บ , จ๊วบบบ! ”
.
สติแพรวหลุดไปไกลมาก จนพีต้องกลั้นใจสุดแรงเกิดเพื่อผลักแพรวให้กระเด็นออกไปห่าง ๆ ทั้งสองรุกขึ้นนั่งหยุดการกระทำทุกอย่าง แล้วคุยกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น ไม่สิ! พีตะโกนอัดหน้าแพรวเลยต่างหาก
.
“อีแพรว! อีบ้า! ผีเข้ามึงหรออีห่า?!”
พูดไปพลางเช็ดคราบน้ำลายออกจากปากตัวเองไปด้วย ชายหนุ่มเร่งจัดระเบียบเสื้อผ้าตนเองบัดสีบัดเถลิงที่สุด ตุ๊ดที่ไหนจะรับได้เกือบถูกชะนีปล้ำ
.
แพรวก็เลยตอบกลับไป
.
“ก็พิสูจน์ไง? พิสูจน์ว่าเพื่อนแต่ละคนจะจริงใจกับกูรึเปล่า กูรู้จักกับคนไหนคนนั้นแม่งหักหลังกูหมด!”
“มึงเองก็ด้วย มึงไม่ต้องทำเป็นพูดดีเลย อยากเอากูก็บอกเหอะ!?”
.
จบคำพูดนี้เจ้าของหุ่นสวยก็สานต่อ แพรวปรี่เข้าไปคร่อมทับร่างของพีไว้ในท่านั่ง เธอสอดมือเข้าไปใต้เป้ากางเกงเขาก่อนจะใช้เพียงปลายนิ้วเกลี่ยแยงเบา ๆ พอให้ได้อารมณ์
.
“ซีดดดดดด~!”
.
“อย่าแพรว.. กูขอร้อง.. กูไม่หักหลังมึงหรอก.. กูสาบาน”
“มึงทำแบบนี้.. กูกลัวใจตัวเอง.. โอ๊ยยย..ย..ย.. อย่าแพรว..ว.ว.ว~!”
.
“อื้อ!!!”
.
“หึ..!”
แพรวได้แต่แสยะยิ้มเธอไม่แม้แต่จะปริปากพูดอะไรเพราะหลักฐานก็เห็นอยู่ทนโท่ แม่งเกร็งโด่อย่างกับสากตำน้ำพริก ไหนล่ะที่บอกว่าจะไม่เอาเพื่อน ทำจู๋แข็งใส่เพื่อนสนิทได้นี่คือสิ่งที่คนเป็นเกย์เขาทำกันงั้นเหรอ
.
มือเรียวยังคงชักต่อ มันตะกุยเขี่ยแท่งเอ็นมหัศจรรย์ราวกับเห็นเป็นคอนโทรลเลอร์ของเกมเพลย์สเตชั่น ข้อมือหมุนติ้วปั่นควงชักเข้าชักออก ฝั่งเปรมเองก็ไม่หยอก เขาเร่งใช้เท้าเขี่ยเอากางเกงของตนออกไปไกล ๆ
.
“ไม่ไหวแล้วโว๊ย!!!”
“อ่าาาา…อั๊กก…ก…ก…ก”
“กูเตือนมึงแล้วนะแพรว!…อื้อ..อ..อ..อ..อ่าาา”
.
“ก็เอาสิ! เอาเลย! ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย ผู้ชายมันก็สันดานเดียวกันทั้งโลก”
ฟังก็รู้ว่าประชด
.
แต่!
.
“ซีดดดด! มึงนี่มันนน!”
กัดฟันแน่นเสียวสะท้านปลายเท้าแทบจะหงิกงอเป็นยอดผัก ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ณ ตอนนี้พีเหลือแค่เสื้อผ้าท่อนบนเท่านั้นที่ยังไม่ได้ปลดเปลื้องออกไป ก่อนที่แพรวจะแทรกขึ้น
.
“ต่อไปกูจะอมแล้วนะ?”
.
“อย่า!!!”
.
“เอ้าพี! ทำไมต้องปฏิเสธล่ะ มึงโกหกร่างกายตัวเองไม่ได้หรอกนะ มึงอ่ะแข็งใส่เพื่อน! ”
.
ถึงตรงนี้ระเบียบร่างกายก็ได้มีการเปลี่ยนแปลง แพรวยืดตัวเองกระเถิบขึ้นด้านบนพลางปล่อยให้เปรมนั่งถ่างขาเอาแผ่นหลังพิงโซฟาเอาไว้ มันคือท่า cow girl ตามแบบฉบับของชาวอเมริกัน เพียงแค่ขย่มไม่กี่ครั้งกระดูกเชิงกรานก็จะกระแทกกับหัวหน่าวในจังหวะที่เร้าใจฟินโคตร ๆ
.
แต่ก็ไปไม่ถึงฝันเพราะพีที่เป็นคู่นอนดันเกิดอาการตบะแตกขึ้นมาซะก่อน เขากลายเป็นเกย์เสินเจิ้นไปแล้ว ทันทีที่พ่ายแพ้ให้แก่กลิ่นกายสาวของเพื่อนและเรือนร่างอันอ้อนแอ้นแอ่นนูน
.
“พรวดดดดด!”
.
“ว๊ายยย!”
.
สปริงตัวขึ้นทีเดียวเนื้อตัวแพรวก็ถึงกับกระเด้งกระดอน เธอนอนเอียงกระเท่เร่อยู่บนโซฟาขาไปทางแขนไปทางกลับหัวกลับหาง โดยมีร่างหนาถมึงทึงของพียืนค้ำในมุมสูง เขาเอาเธอแน่เธอรู้สึกได้ ตอกย้ำสิ่งที่คิดด้วยคำพูดคำจาที่คิดไว้แล้วว่าคงได้ยินเข้าในสักวันหนึ่ง
.
“มึงยั่วกูเองนะอีแพรว!”
“ถ้าอยากโดนนักกูก็จะจัดให้ เอาให้แม่งคลานไปฉี่ไม่ไหวเลยคอยดู!”
.
เค้นเสียงแน่นในลำคอเสียงกรามขบกันเหมือนจะแตก แถมไม่มีพฤติกรรมเกย์ที่หลงเหลือ พีพุ่งเข้าไปขย้ำแพรวโดยไม่ทันให้ตั้งตัว เขาขึ้นคร่อมทับร่างกดน้ำหนักตัวทั้งหมดขึงให้แพรวไร้ซึ่งการขัดขืน ตามติดมาด้วยการสอดฝ่ามือเข้าไปใต้ชายเสื้อ ตวัดแค่ทีเดียวเสื้อยืดคอกลมตัวบางก็ฉีกขาดเป็นแนวลึกแหกเป็นสองซีก
.
“แคว๊กกกกกก!!!”
.
“กรี๊ดดดด! , เบาหน่อยพี!”
.
“เบาพ่องมึงสิ! กูทนไม่ไหวแล้วโว๊ย! นมมึงใหญ่มาก!”
.
เป็นอีกครั้งที่พละกำลังอยู่เหนือทุกอย่าง ไม่ถอด! ไม่ปลด! ไม่แกะ! ห่าไรทั้งนั้น! พีแค่ทำการขย้ำแล้วก็กระชาก! สายเสื้อในสีพาสเทลขาดกระจุย! เขาปามันทิ้งไปด้านหลังแบบไม่ไยดี พอก้มหน้าลงมาก็เห็นเป็นเนินภูเขาคู่ที่กระเพื่อมดีดเด้งต้านทานแรงโน้มถ่วง
.
“ซีดดดดดดดด!”
.
ความกำหนัดกามสะท้านทรวง เพื่อนก็เพื่อนเถอะเกย์ก็เกย์เถอะในเมื่อผู้หญิงเขายั่วจะให้ทำยังไง อดใจไม่อยู่กระบวนการสมสู่จึงเริ่มต้นขึ้น พีเข้าเกียร์หนึ่งด้วยการซุกหน้าลงมาเลีย
.
“แผล็บ!”
.
“อื้อออ~! พี~! กูเสียว..ว..ว..ว~!”
“โฮ่.. ฮี้.. โฮ่.. ฮี้.. โฮ่.. โฮ่.. โฮ่!”.ภาพในจินตนาการคือทาซานมาโผล่กลางกรุง แม้รูปร่างตัวเองจะเหมือนกับสัตว์ป่ามากกว่าคน แต่พีก็ไม่สนอะไรอีกต่อไปแล้ว อะดรีนาลีนหลั่งยิ่งกว่าตอนมีเซ็กส์ จับทุกสิ่งทุกอย่างมาผูกรวมกันด้วยเงื่อนพิรอด อันเป็นศัพท์แสงจากวงการลูกเสือที่เคยเรียนมาเมื่อครั้งเป็นเด็ก.“ซ้ายทับขวา.. ขวาทับซ้าย.. แล้วก็ดึง.. สติพี! สติ! อย่าล่กใจเย็นเข้าไว้!”“ชื่อมันก็บอกว่าเงื่อนพิรอด เราต้องรอดสิวะจะมิรอดได้ไง!”.บ่นพึมพำกับตัวเองโดยไม่แคร์ว่าใครจะได้ยินไหม ณ ตอนนี้กล่องลังเบียร์เริ่มจะยุบ มองเข้าไปเห็นแม้กระทั่งดวงตาของคุณหมอที่ส่องทะลุเลนส์แว่นตรวจจับความร้อนสวนออกมา พวกเขาเห็นพีเต็ม ๆ เห็นชัดแจ่มแจ้ง แถมยังวิทยุรายงานเป็นพัลวันว่ามีคนบ้าแก้ผ้าอยู่ตรงระเบียง.“ว๊ายยยย!”“ไม่! เราไม่มีเวลากรี๊ดดด! เราต้องรีบเหวี่ยงตัวลงไปก่อนจะถูกจับ”.ไม่พูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลา กระเทยหนุ่มจัดแจงทิ้งปลายเชือกที่ทำขึ้นจากเสื้อผ้าทั้งหลายลงไปยังระเบียงห้องเด็กด้านล่าง พลางบรรจงใช้ปลายอีกด้านมัดกับราวเหล็กกันตกของห้องตัวเอง โดยหวังจะใช้ประโยชน์จากความยืดหยุ่นของเจ้าสิ่งนั้น.“กางเกงใ
กำมือถือเอาไว้พอหลวม ๆ พียังคงรู้สึกสำนึกบุญคุณต่อพระผู้เป็นเจ้าที่เตือนสติเขาให้ปิดเครื่องได้ทันเวลา เพราะเสียงข้อความเพียงเล็กน้อย ก็มากพอที่จะเปิดเผยสถานที่ซ่อนลับของเขาให้เป็นที่ประจักษ์ได้ .“อีแพรว! อีห่า! เกือบทำกูงานเข้าแล้วไหมล่ะ?”กระเทยควายพร่ำบ่นกับตัวเอง ในขณะที่หัวใจก็สั่นรัวราวกับกลองชุด.เรียกได้ว่างานนี้ถ้าไม่ได้ทักษะการเป็นนักดื่มตัวยงช่วยไว้เขาคงไม่รอด เพราะประตูทึบตันที่เจ้าหน้าที่เคยบอกแท้ที่จริงก็คือกล่องลังเบียร์จำนวนมาก ที่พีดื่มแล้วก็โยนขวดทิ้งไว้ตรงระเบียงด้านหลัง ดูจากตาเปล่าน่าจะมีมากถึง 1,000 - 2,000 ขวด เขาจับขวดเหล่านั้นยัดใส่กล่องแล้วก็วางเรียงไว้เป็นชั้น ๆ โดยหวังว่าสักวันจะเรียกคุณลุงซาเล้งค้าของเก่าขึ้นมาขนไปขาย.ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าเป็นพวกมันนี่เองที่พีใช้ลากมาขวางประตู ปริมาณที่มากบวกกับรูปทรงที่สอดรับกัน ทำให้เกิดสภาวะทึบตันตรงทางเข้าระเบียง จากอีกฝั่งพวกเจ้าหน้าที่จะเห็นเป็นเพียงกำแพงกระดาษสีน้ำตาลเท่านั้น ครั้นพอคิดที่จะผลักหรือดันเข้าไปกลุ่มลังบรรจุขวดก็จะพากันเซ็ตตัวนิ่งตรึงติดแน่น อันเป็นผลพวงมาจากรูปแบบการเรียงซ้อนที่ชิดกันสุด ๆ ชิดจนไ
/พี.. มีเจ้าหน้าที่บุกขึ้นไปบนตึก/แพรวส่งข้อความแชทมาทางโทรศัพท์./เออ..กูเห็นล่ะ/ปลายนิ้วบิ๊กเบิ้มแต่พิมพ์ตอบได้เร็วเป็นจรวด กระเทยหนุ่มเครียดจัด./มึงอยู่ไหน?/./หลังห้อง.. ตรงระเบียง/./รีบหนีด่วน ด้านล่างมีกระเทยกับทอมโดนจับเข้ารถผู้ต้องขังเพียบ พวกเขาจะเอาไปขังต่อที่ไหนไม่รู้ น่ากลัวมาก!/.สิ้นสุดข้อความนี้แพรวก็ยืนก้มหน้าจ้องจอสมาร์ทโฟนอยู่นาน สลับกับการแหงนหน้ามองไปยังห้องของพีที่อยู่ชั้นบนสุด แน่นอนว่าเธอมองเห็นระเบียงก็จริง แต่ด้วยความที่ตึกอพาร์ทเม้นท์นั้นสูงลิบตามาก ร่างหนาของเพื่อนจึงมิอาจสังเกตเห็น .ประกอบกับเมื่ออยู่นานเข้าเจ้าหล่อนเองก็ถูกมองว่าเป็นผู้ต้องสงสัยไปด้วย กล่าวคือมีเจ้าหน้าที่ในชุด PPE เข้ามาสอบถามว่าเหตุใดเธอถึงมายืนด่อม ๆ มอง ๆ อยู่ตรงนี้ ประชาชนคนอื่นเขาอยู่ในเคหะสถานล็อคดาวน์หนีการติดเชื้อกันหมด แต่ด้วยความที่แพรวมีไหวพริบปฏิภาณดีเลิศบวกกับถือโทรศัพท์ไว้ในมือ สัญชาตญาณจึงบอกทันทีว่าจะให้เจ้าหน้าที่เห็นบทสนทนาในแชทไม่ได้เป็นอันขาด ทางออกของเธอจึงเป็น...“ฮัลโหล.. แม่เหรอคะ? ใช่ค่ะ! ใช่แม่..แป๊บนะเดี๋ยวหนูรีบเข้าไป”.“ค่ะแม่! เดี๋ยวนี้แหละ ตอนน
“โครมมม!”.“หึ! ทำไมประตูบานนี้พังเข้ามาง่ายจัง เหมือนแค่วางพิงไว้เฉย ๆ เลย?”เจ้าหน้าที่ผู้ถือวิทยุหันมาคุยกับเพื่อน พวกเขาทำแบบนี้กับทุกห้องและล่าตัวบุคคลกลุ่มเสี่ยงสูงที่เป็นชาวสีม่วงผิดเพศ ลงไปกักขังไว้ด้านล่างได้หลายรายแล้ว.“ระวังตัวด้วยล่ะ อาจจะเป็นกับดักก็ได้ คนข้างในอาจจะมีอาวุธ”เสียงทีมที่มาด้วยกันร้องเตือน.“อืม..จริง ทุกคนระวังตัวด้วยนะ!”เขาตะโกนบอกทุกคนพลางกระชับวิทยุไว้จนมือเปียก โดยทุกคนที่พูดถึงนั้นก็มีทั้งกระสอบป่าน , ปืนช็อตไฟฟ้า , แล้วก็ลูกดอกอาบยาสลบ.ประหนึ่งรู้มาก่อนกาล ว่าที่นี่คือห้องของพีกระเทยควายรูปร่างสูงโปร่งแห่งทุ่งบางกะปิ ผู้ซึ่งบัดนี้กำลังหมดแรงอ่อนล้าหลังเพิ่งผ่านการถ่างขาสังวาชกับเพื่อนสาวมาหยก ๆ.“สองคนทิศ 12 นาฬิกา อีกคนมากับฉัน! ชิดกำแพงไว้! เราจะโอบจากด้านข้าง!”.“ตรึม! , ตรึม! , ตรึม! , ตรึม! ”.ฝ่าเท้าโหมกระหน่ำโรมรันไม่มีการย่องเบาแบบภารกิจสายลับใด ๆ ทั้งสิ้น ทุกอย่างเต็มไปด้วยความอึกทึกครึกโครม ส่วนหนึ่งก็เพราะอุปกรณ์เซ็นเซอร์ที่ติดตั้งอยู่บนแขน ที่มีการแจ้งเตือนอย่างแน่ชัดว่าในห้องแห่งนี้มีชาวรักร่วมเพศอาศัยอยู่ เลือดของพวกเขากำลังเป
จ้วงขาออกไปพร้อมกับการเชิดหน้า บานประตูกลายเป็นที่รองตีนให้เหยียบย่ำ ประดังความแค้นสุมทรวงทำให้แพรวแสดงออกเช่นนี้ เธอหยุดเจรจาพาทีมุ่งหน้าออกไปจากอพาร์ทเมนต์แห่งนี้โดยเร็ว และถึงแม้ว่าพีจะพยายามตะโกนไล่หลังพลันวิ่งเปลือยท่อนบนออกมาตาม แพรวก็ไม่สนอีกแล้ว.“อีแพรวเดี๋ยว! ชุดมึงมันไม่เรียบร้อย มึงจะโนบลาออกไปเดินโทง ๆ ไม่ได้!”.เห็นแต่แผ่นหลังเดินลงบันไดไปไกลลิบ ผมเผ้ากระเซอะกระเซิงตามสไตล์ของคนที่เพิ่งเสียตัว พีหยุดแล้วแต่แพรวไม่ยอมหยุด เขาไม่ใช่พระพุทธเจ้าแล้วแพรวก็ไม่ใช่องคุลีมาล ไม่มีทางที่จะตรัสรู้ชอบได้ด้วยตนเอง กระเทยหนุ่มเลยต้องปล่อยเลยตามเลยเดินวกกลับเข้าไปในห้อง พร้อมกับยกบานประตูทั้งบานเอาไปประกบไว้คืนที่เดิม.“อีห่า! ค่าส่วนกลางกูก็ต้องจ่ายอีก! ขอให้มึงไม่ท้องอย่าให้กูต้องจ่ายค่าเสียหายเป็นการแต่งมึงเป็นเมียเลยอีแพรว!”..ตัดภาพมาที่หญิงสาวเพื่อนสนิท เธอยังคงมุ่ยหน้าเดินเหวี่ยงลงบันไดมาด้วยความหงุดหงิด ห้องของพีอยู่ชั้นบนสุดคือชั้น 5 ซึ่งไม่สูงพอที่จะทำให้อพาร์ทเมนต์แห่งนี้มีลิฟท์ไว้อำนวยความสะดวก สาวเจ้าจึงได้แต่เดินแล้วก็เดิน เดินไปคิดไปว่ายังไงซะสถานที่ ๆ จะไปก็คงไม่พ้
“วางถุงกาวแล้วตั้งสติ” ถ้าเป็นวลีฮิตสมัยก่อนต้องใช้คำนี้ แต่ถ้าเป็นตอนนี้ต้องบอกเลยว่าพลาดที่ไม่ได้ใส่ถุง แพรวลุกขึ้นพรวดจากโซฟาเธอเดินไปเก็บเสื้อผ้า ค่อย ๆ ทยอยสวมใส่ทีละชิ้นด้วยความใจเย็น แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าใส่ไปก็มีแต่รอยขาดจากการถูกกระชากก็ตามที.“……”เงียบเป็นเป่าสาก สาวเจ้าสวมเสื้อนอกตัวบางเป็นลำดับสุดท้าย ก่อนจะขยับตัวไปยืนอยู่หน้าประตู.“มึงจะไปไหน?” พีถาม เขาถูฝ่ามือขยี้หน้าตัวเอง .กระเทยควายอยู่ในอาการจิตตกขั้นสุด บางทีเขาอาจจะไม่ได้ตั้งใจที่จะปล่อยให้เซลล์อสุจิงอกอยู่ในช่องคลอดเพื่อน แพรวจึงโพล่งคำขึ้น.“ก็ไปหาทางแก้ปัญหาไง! กูขอถอนคำพูดที่ว่าไม่เป็นไรนะพี!”“ไอ้พวกผู้ชายสารเลว หน้าไหนก็ไม่ต่างจากหมา ตอนเอาก็ทำรุนแรงพอเลยเถิดทำเรื่องแดง แม่งเห็นมีแต่ผู้หญิงอย่างกูนี่แหละที่เดือดร้อน!”“เหี้ยเอ๊ย! ทำไมมึงปล่อยในวะ อีสัด..ด..ด..ด!”กำหมัดแน่นแถมยังกัดกรามเค้นเสียงสั่นในลำคอ ดูทรงแล้วแพรวคงจะโกรธมากจริง ๆ.แข้งขาเธออ่อนยวบยาบไปหมด แค่นึกถึงกลีบผกาก็สั่นไหว ไม่รู้เหมือนกันว่าเกี่ยวกันไหมแต่เหมือนแพรวจะรู้สึกว่าจุดซ่อนเร้นข้างในนั้นช่างชุ่มแฉะ โกรธจนหยาดน้ำเสียวเล็ดซึมอ