LOGINความสงสัยใคร่รู้อันเป็นนิสัยประจำตัวมิอาจหยุดยั้งได้ ขนาดเสือกไดอารี่ของคนอื่นยังทำได้ ประสาอะไรกับการถามใครสักคนถึงเรื่องที่อยากทราบ แพรวตรงดิ่งเข้าไปหาเจ้าหน้าที่มูลนิธิคนหนึ่งที่ยืนอยู่แถวนั้น
.
“พี่คะทำไมพวกพี่มากันน้อยจังเลยอ่ะ รถชนกันมากมายเสาไฟฟ้าก็ล้ม แล้วแบบนี้กว่าจะกู้สัญญาณต่าง ๆ ได้ไม่ใช้เวลาเป็นวันเลยหรอคะ?”
เท้าสะเอวถาม ยืนจังก้าแถมยังไม่เว้นระยะห่าง
.
“บ้านน้องอยู่แถวนี้เหรอ?”
.
“อะ.. เอิ่มค่ะ.. บ้านไม้ข้างหลังนี่บ้านหนูเอง หนูจะเอารถออกแต่ถนนดันเละไปหมด ทีมงานพี่ไปไหนหมดคะ?”
ขายผ้าเอาหน้ารอดไปพลาง ดีที่แพรวยังหัวไวทำให้เจ้าหน้าที่มูลนิธิในชุด PPE ต้องเล่าความจริงก่อนหน้าที่จะมาถึงที่นี่ให้ฟัง
.
ว่าสาเหตุที่มีเจ้าหน้าที่กู้ภัยมาน้อยก็เพราะคณะทำงานทีมสอบสวนโรคเชิงรุก ได้ทำการตั้งด่านตรวจหากระเทยอย่างเข้มข้น พวกเขาเพิกเฉยต่อการตรวจหาเชื้อโควิดแล้ว แต่มาสนใจวิธีฆ่าเชื้อด้วยการนำสิ่งมีชีวิตผิดเพศไปทดลองในห้องแล็บแทน กระเทยก็เลยเป็นที่ต้องการตัว ใครที่มีบุคลิกเป็นผู้ชายเลยต้องโดนตรวจสอบผ่าน 3 กรรมวิธีสำคัญได้แก่
.
หนึ่งการตรวจความกว้างของปลายลิ้น กล่าวคือโดยทั่วไปผู้หญิงจะมีปลายลิ้นที่เล็กแหลม แต่ถ้าเป็นผู้ชายจะมีปลายลิ้นที่ป้านกว่า เพราะฉะนั้นใครที่เป็นสาวประเภทสอง อัตราความกว้างของอวัยวะส่วนนี้จะต้องมีความกว้างไม่เกิน 2 - 4 ซม.
สองวัดระดับความสูง โดยปกติมาตรฐานชายไทยความสูงเฉลี่ยจะอยู่ที่ 167 - 170 ซม. หากผู้หญิงคนไหนผ่านไปผ่านมาแล้วพบว่ามีความสูงถึงเกณฑ์ดังกล่าว พวกเธอจะต้องถูกจับมาตรวจทันที โดยต้องสงสัยไว้ก่อนว่าอาจจะเป็นกระเทยที่ปลอมตัวมา หญิงไทยมีอัตราความสูงเฉลี่ยอยู่ที่ 157 - 159 ซม. เพราะฉะนั้นถ้าพบผู้หญิงผมยาว , ขายาว , โครงใหญ่ , และสูง 180 ซม. อัพ ก็ให้สงสัยไว้ก่อนว่าอาจจะใช่กระเทย
สามขนาดอวัยวะเพศ ตามสามัญสำนึกของสาวประเภทสองที่ยังไม่ได้ผ่านการแปลงเพศ พวกเขาจะมีกรรมวิธีในการซีนอวัยวะส่วนนั้นด้วยรูปแบบต่าง ๆ ที่พิลึกพิลั่น อันจะส่งผลให้ขนาดขององคชาติเล็กลงอย่างมีนัยยะสำคัญ กรณีนี้ทีมแพทย์จะมีแผ่นกระดานเจาะรูตรงกลางสำหรับวัดขนาดมาให้ รูดังกล่าวมีความยาวเส้นผ่านศูนย์กลางอยู่ที่ 3 ซม. ซึ่งเท่ากับจู๋ของเด็กอนุบาลตอนกำลังนอนหลับเท่านั้น และถ้าใครก็ตามที่ยัดกระจู๋ผ่านรูนี้ได้ก็จะถูกจับตัวไป ในฐานะของกระเทยชายที่ชำนาญการแต๊บในระดับ Expert
.
“โห.. งั้นการที่พี่ผ่านมาได้ก็แปลว่าถูกตรวจครบทุกเงื่อนไขเลยเหรอคะ?”
แพรวตาโตเป็นประกาย
.
“ใช่มันค่อนข้างจะใช้เวลาเลยล่ะ ต้องขอโทษในความไม่สะดวกด้วย พี่คิดว่าอีกเดี๋ยวคนอื่น ๆ ก็คงจะทยอยตามมาเอง บ้านเมืองเราตอนนี้ก็แบบนี้แหละครับ อะไร ๆ มันก็ไม่เหมือนเดิมเขาถึงเรียกว่า New normal ไง”
.
“อืม..ม..ม ค่ะ หนูเข้าใจแล้ว”
.
จบประโยคก็หลบฉากถอยออกมา แพรวปล่อยพี่กู้ภัยในชุด PPE ทำงานต่อส่วนตัวเธอในใจกลับมีแต่อีพีและความเป็นห่วง เพราะตอนนี้จากที่ฟังมาก็ค่อนข้างเป็นไปได้สูงทีเดียวที่พีจะโดนกักตัวไว้ที่ด่านตรวจ ควานหากระเทยงั้นเหรอ? ไม่บอกจะหาว่าโม้ว่าอีพีนั่นแหละตัวแม่แห่งวงการเลย ถ้ามันตายไปสักคนกลุ่มชายรักชายคงอุปสมบทหมู่ถวายความอาลัยให้แก่มันกันทั้งประเทศ
.
กระเทยควายป่า กระเทยคิงคอง ไม่รอดแน่หลับตาดูก็ยังดูออกว่าอีพีคือสาวประเภทสองผิวหมึกที่บุคลิกคล้ายกับ "รัศมี แข" ผสมกับ “ไมค์ ไทสัน” คงไม่แคล้วโดนจับตัวไปทำการทดลองหายาฆ่าเชื้อเป็นแน่ แพรวที่เดินผละตัวออกมาเลยต้องคิดหนัก พลันกอดอกยืนเพ้อรำพันอยู่คนเดียว
.
“ก็ไม่ชัวร์เสมอไปหรอก?! ความสูงในเกณฑ์ข้อสองอาจจะใช่ พีมันสูงตั้ง 185 ซม. ส่วนลิ้นในข้อหนึ่งก็ใช่เช่นกัน เราจำได้ตอนที่มันใช้เลียจุดซ่อนเร้นให้เราตอนที่ได้กัน”
“แต่ข้อสามนี่สิที่ยังมีลุ้น! ดุ้นอีพีไม่เล็กนะบอกเลย! ซีดดดดดด!”
“แค่คิดถึงยังเสียวหว่างขาพับ ๆ ใครไม่โดนไม่รู้หรอก เผิน ๆ ไอ้กระดานวัดที่พี่เจ้าหน้าที่บอกจะหักครึ่งเอา ตอนที่อีพีแยงจู๋เข้าไปตรวจจุดนี้น่าจะทำให้มันหลุดจากข้อครหาการเป็นกระเทยได้”
“หวังว่านะ..?”
.
เอาใจช่วยเพื่อนสุดฤทธิ์ ยาคุมก็ยังไม่ได้กินทั้งที่กำหนดเวลาของความฉุกเฉินอยู่ที่ 12 ชั่วโมง / หนึ่งเม็ด ทานเบิ้ลกันสองครั้งถ้ากินผิดเอสเตอโรนในยาจะไม่เกิดปฏิกิริยา ทำให้ผนังช่องคลอดยังคงหนาและไม่ยอมสลายตัว เอ็มบริโอจากตัวอ่อนเสปิร์มจะสามารถเข้าไปฝังตัวที่ผนังมดลูกได้ ทำให้เกิดสภาวะตั้งครรถ์แบบไม่พร้อมขึ้น
.
ดูเหมือนเหตุการณ์มากมายที่ประเดประดังเข้ามาจะทำให้แพรวลืมเรื่องนี้ไปซะสนิท สมาธิของเธอจดจ่ออยู่แต่กับสัญญาณมือถือและอินเตอร์เน็ต เธออยากเล่าสิ่งที่รู้มาจากห้องแล็บใต้ดินให้พีรับรู้จับใจ แล้วก็อยากจะรู้ด้วยว่าตอนนี้เพื่อนที่เผลอได้กันนั้นมุดหัวอยู่ที่ไหน และเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง
.
เธอเดินเตร็ดเตร่วนไปมาอยู่บนสนามหญ้าแห้งตายหน้าบ้าน ทำได้เพียงรอแล้วก็รอขอให้บรรดาเจ้าหน้าที่เคลียร์ถนนเสร็จเร็ว ๆ จะได้ออกไปตามหาเพื่อนได้ซะที
.
“กระบะเราขับไม่เป็นแต่ถ้าเป็นมอเตอร์ไซต์ก็พอไหวอยู่ กุญแจแขวนอยู่ตรงประตู แค่ซ่อมทางเท้านิดเดียวเอง ขอแค่มีพื้นที่พอให้ล้อลงวิ่งได้ ฉันจะออกไปหาแกเองเลยอีพี ฉันไม่ใช่ผู้หญิงประเภทเจ้าหญิงในปราสาทที่วัน ๆ รอแต่พระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยหรอกนะ ”
“แกไม่ใช่ตุ๊ดเว๊ยเพื่อน! ถ้าแกโดนจับ! หลักฐานอันสุดวิปริตวิตถารในโทรศัพท์ฉันนี่แหละที่จะช่วยแกได้ ฉันจะเอาไปยืนยันกับพวกคุณหมอเอง!”
.
ลมหนาวกึ่งกรรโชกโบยตีใส่หน้า หน้ากากกันแก็สถึงกับขึ้นฝ้าส่วนเสื้อผ้าชุดกันฝนก็ปลิวไสว นั่นไม่ได้ช่วยให้อุณหภูมิในใจของแพรวเย็นลงเลย หากแต่เป็นสิ่งที่ตามมาหลังวายุภักมนตรานั้นต่างหาก ที่ทำให้สาวเจ้าเริ่มจะมีรอยยิ้ม
.
“ปริ๊น! ๆ , ปริ๊น ๆ , ปริ๊นนน!!!”
.
คิดยังไม่ทันเสร็จถนนก็ยังซ่อมไม่เสร็จ แต่ในชั่วพริบตาที่คิดถึงโคตร ๆ ร่างหนาทะมึนทึมของพีกับคณะเจ้าหน้าที่ทีมกู้ภัยในชุด PPE ก็โผล่พ้นหัวมุมถนนผุ ๆ พัง ๆ ออกมา
.
เสียงแตรดังสนั่นเหลือบตาหันมองโดยพลัน ดันวิ่งช้าราวกับรถขายกับข้าว รถบรรทุกหกล้อคันนี้มีอุปกรณ์ช่างสารพัดบรรจุมาเต็มกระบะหลัง มันค่อย ๆ เคลื่อนตัวลัดเลาะเศษซากความเสียหายเข้ามาสบทบในพื้นที่ พร้อมกับนายช่างโยธาธิการ , บุรุษพยาบาล , ทีมกู้ภัย ที่ต่างก็นั่งบนกระบะหลังมาด้วยความแออัด
.
ทุกคนในนี้ล้วนผ่านการตรวจคัดกรองครบทั้ง 3 กระบวนการแล้วทั้งสิ้น พวกเขาแมนจริงไม่ได้เป็นกระเทย นั่นรวมไปถึงพีที่เกาะขอบหน้าต่างโหนระโยงระยางมาแบบโคตรเท่ห์ เขาดูแมนมาก ๆ เก๊กหน้าเก๊กตาตีขรึมชี้ไม้ชี้มือราวกับกระเป๋ารถเมล์เซอร์ ๆ ที่ชำนาญพื้นที่เป็นพิเศษ
.
“ซ้ายเหลือเยอะพี่! ซ้ายอีก! ห่างพี่.. ห่าง.. ตรงเลยพี่ยาวไป.. ยาวไป.. ยาววว~!”
ขนาดน้ำเสียงยังเปลี่ยนไป
.
นี่พีกินอะไรเข้าไปเขายังเป็นเขาคนเดิมอยู่หรือไม่ จังหวะที่รถบรรทุกคันนี้วิ่งผ่านหน้าแพรวไปเธอได้แต่ช็อค! หรือเธอจำคนผิด? ไม่น่าใช่! เพราะทันทีที่รถบรรทุกจอดคนแรกที่กระโดดลงมาจากประตูก็คือพี เขาตรงเข้ามาหาแพรวแบบไม่ลังเล ติดก็แค่ไม่เหลือความตุ้งติ้งที่เคยชินก็เท่านั้นเอง
หน้าท้องแบนราบบดนาบเข้าหากัน มิวท์อยู่บนเจนิสอยู่ล่างการสั่นเทิ้มดังกล่าวค่อย ๆ ทุเลาลง แล้วก็ดูเหมือนว่าเรี่ยวแรงที่ใช้ห้ามหั่นจะเอาชีวิตของมิวท์ก็เริ่มอ่อนแรงลงเช่นกัน เธอค่อย ๆ กลับคืนสู่สภาวะของคนปกติ จุกหัวถันชูชันเกร็งเสียว และแม้แต่กงเล็บที่ยื่นยาวออกมาก็เริ่มหดสั้นกลับลงไป."พี่มิวท์คะ.."เจนิสกระแอมถามทั้งที่ใบหน้ายังคงบี้อยู่กับร่องนมของมิวท์ เธอผินหน้าเอียงเปลี่ยนมุมไปมาพอให้มิวท์ตื่นตัว สลับกับการแลบลิ้นเลียที่ฐานเต้าด้านล่างพลันลากวนโค้งไปตามความอวบอูมของบัวตูมคู่."แผล็บ.. บ.. บ.. บ!"."อ่าาา..า..า..า..า.."รุ่นใหญ่เผลอหลุดครางออกมาแผ่วเบา ลมหายใจร้อนผ่าวพ่นพรูออกมาทดแทนไอแห่งความเหม็นสาปจากเชื้อโควิด ตามติดมาด้วยผิวพรรณที่กลับมามีน้ำมีนวลเป็นสีชมพูบานสะพรั่งอีกครั้ง นี่คือผิวแบบลูกคุณหนูขนานแท้ มันคงผ่านการทำสปาร์มาจากหลายสถาบัน จึงไร้ซึ่งรอยด่างรอยดำ กระจ่างใสราวกับหลุดออกมาจากกระปุกครีม ซึ่งแน่นอนว่าเป็นอะไรที่โคตรจะน่าฟัด!.ทว่าพอต้องมานอนคร่อมร่างของเด็กมัธยมอยู่แบบนี้ จิตใต้สำนึกของมิวท์ก็ต้องทำหน้าที่ของมันผ่านการปกป้องตัวเอง ทำให้สาวเจ้าต้องตัวกระตุกอีกหน พลั
จากด้านหนึ่งสู่อีกด้านหนึ่ง สาวน้อยวัยมัธยมเร่งฝ่ามือกระโจนโผทะยานไปสู่ตำแหน่งที่คิดว่าได้ยินเสียง พลางผงะเข้ากับรอยโหว่บนตัวเครื่องที่เกิดจากบานประตูที่กระเด็นออกไป แสงสว่างจากหลอดไฟภายในส่องลอดออกมาเป็นลำ นาทีนั้นแม้แต่แท่งไฟในมือเธอก็คงจะไม่จำเป็นซะแล้ว."มีการต่อสู้กันงั้นเหรอ?"เจนิสกระซิบ.พูดกับใครก็ไม่รู้ในเมื่อก็อยู่ตัวคนเดียว เหมือนเธอกำลังประเมินสถานการณ์ ข้างหน้ามีศพ ข้างหลังประตูพัง แล้วเมื่อกี้ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงกรี๊ด! นั่นอาจจะเป็นเสียงของมิวท์ก็ได้ บางทีเธออาจจะอยู่ในสภาวะวิกฤต."หรือมีผู้ติดเชื้อบุกเข้ามาทำร้ายพี่มิวท์?!".คราวนี้ไม่คิดแล้วแต่เหวี่ยงร่างกายเข้ามาในเครื่องเลย! โดยไม่สนหน้าอินท์หน้าพรหม เจนิสใช้แรงเหวี่ยงจากกระเป๋าเป้ตวัดทีเดียวร่างบางของเธอก็ม้วนหน้าเข้ามาด้านในราวกับนักยิมนาสติก เสี่ยงตายไม่ว่ามารยาทไม่ต้องทุกสิ่งที่ทำล้วนมาจากความต้องการจากหัวใจ ทว่าสิ่งที่เธอเห็นก็คือ...มิวท์ในเวอร์ชั่นผู้ติดเชื้อ.. ที่ยืนจังก้าเล็บยาวเฟื้อยลากมากับพื้น.!.หากย้อนกลับไปอ่านสักหน่อย จะเห็นเลยว่าบุคลิกของมิว์นั้นใกล้เคียงกับเปรมตอนที่รอเย่อร์เธอในห้องกระจกมาก
ปลายนิ้วแห้งผากราวกับกระดาษทราย กว่าจะสัมผัสได้ถึงหยดน้ำหยาดแรกกลีบผกาก็ช้ำมากจนออกสีแดงแกมระเรื่อ มิวท์เสียวแค่ในใจแต่ร่างกายกลับไม่เป็นดังที่หวัง เธอเอาแผ่นหลังพิงกับกำแพงห้องโดยสารพลางหลุบสายตามองเรียวขาของตัวเองทั้งสองข้างที่ตั้งชันขึ้นและกำลังสั่นระริก เธอเร่งเกินไปเธอฝืนทั้งที่ไม่ได้เงี่ยนจริง.ตอกย้ำการโกหกตัวเองด้วยการดีดกางเกงผ้ายืดที่พันอยู่กับข้อเท้าออก เธออยากเห็นความงุ้มเกร็งของปลายตีน เผื่อจะทำให้มีอารมณ์กระสันขึ้นมาต้านทานการกลายร่างได้บ้าง."ซีดดดด...จิ๋มแห้งจัดเลยอ่ะโถ่เอ๊ย!".แท่งน้ิวเปลี่ยนจากสองเป็นสาม ชี้ , กลาง , นาง เรียงตัวเป็นขยุมพลันยัดเข้าไปแบบสุดเหยียดก็แล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ผลหล่อนจึงได้รับแต่ความเจ็บปวดกลับมา แรงเสียดสีที่ขาดน้ำหล่อลื่นเป็นอะไรที่ทำร้ายช่องคลอดมาก มิวท์เหมือนกำลังทำทารุณกรรมกับตัวเอง และที่สำคัญที่สุดก็คือ ณ ตอนนี้และเดี๋ยวนี้ มุมมองสายตาของเธอก็เริ่มเห็นเป็นฉากสีแดงและเส้นเลือดยึกยือถักทอขึ้นมาแล้ว!."เรากำลังจะกลายร่าง.. อ่ะ.. อ๊ากกก..ก..ก..ก , อั๊ก..ก..ก!""เด็กผู้หญิงคนนั้นกับแท่งไฟส่องสว่างในมือ ทำให้เชื้อโควิดในตัวเรากำลังจะออกมา..
ภาพในฝันประเดประดังเข้ามาในหัว ภาพของการสังวาชกันในน้ำ ภาพของมิวท์สาวสวยหุ่นงามที่ถูหน้าอกบี้บดกับแผ่นหลังของเธอ สิ่งเหล่านี้ทำเอาเจนิสถึงกับมือไม้สั่น แม้ว่าเธอจะมองไม่เห็นโลโก้ของบริษัท AP ตรงท้ายเครื่องบิน และจากจุดที่ยืนอยู่ก็สูงและมืดเกินกว่าจะพิสูจน์อัตลักษณ์ได้ แต่ด้วยสัญชาตญาณที่ติดตัวมายังไงเธอก็ว่าใช่ นี่ต้องเป็นเฮลิคอปเตอร์ที่ตั้งใจออกมาตามหาแน่นอน."เอาไว้ก่อนเรื่องช่วยเหลือผู้คน เสียใจด้วยนะคะน้า แต่ก็ต้องขอบคุณด้วยเหมือนกันนี่ถ้าไม่ใช่ลูกผัวน้าหนูคงไม่ได้เจอกับเครื่องบิน"."ปั๊ก! , ฟู่..!!!"จากอุปกรณ์จุดไฟในมือกลายเป็นแท่งไฟส่องสว่าง มันถูกกระทุ้งด้วยหัวเข่าและเปล่งแสงสว่างโพลงออกมาทำให้ทั้งสองฟากของซอกเขากลายเป็นสีแดง."รู้ว่าเสี่ยงแต่คงต้องขอลอง" ถ้าจะต้องมีซาวด์ดนตรีประกอบเพลง "เล่นของสูง" ของวงบิ๊กแอสถือว่าเหมาะมาก เพราะเจนิสรู้อยู่แก่ใจว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้นเสี่ยงแค่ไหน แท่งความร้อนเรืองแสงที่ถืออยู่จะกลายเป็นตัวล่อชั้นดีให้บรรดาผู้ติดเชื้อพุ่งเป้ามาที่เธอ แต่ก็นะ! จะให้ทำไงได้ล่ะในเมื่อหัวใจเรียกร้อง.เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณคิดหาเหตุผลให้กับความรัก เมื่อนั้นก็แปลว่
"ไป! ,ไป! ,ไป!, เดินหน้าเร่งฝีเท้าหน่อยทุกคน! ใกล้จะค่ำแล้วอย่าแตกแถวดูแลกันและกันด้วย!"เสียงหัวหน้าหน่วยหันมากำชับ."อีกราว 500 เมตรก็จะถึงประตูหน้าวิลเลจแล้ว ในนั้นทุกคนจะปลอดภัยสบายใจได้"แกผินหน้ากลับมามองตรงพลางกระชับปืนคู่ใจแนบวงแขน แบกเป้ประทับบ่าเดินจ้ำอ้าวรวดเร็วปานจรวด.ที่ด้านหลังมีสมาชิกกลุ่มเพิ่มจำนวนขึ้นกว่า 20 ชีวิต มีทั้งเด็กและผู้หญิงแล้วก็คนแก่ ทุกคนต่างอยู่ในสภาพเหนื่อยล้าอิดโรย โดยมีสมาชิกหน่วยลาดตระเวนกระจายตัวล้อมรอบพวกเขาไว้อีกชั้นหนึ่ง พวกเขาต่างปฏิบัติหน้าที่อย่างแข็งขันแล้วก็โชคดีมากที่ไม่มีใครเสียชีวิตจากการปะทะกันเมื่อตอนบ่ายเลย.แต่ถ้าเป็นช่วงเวลาโพล้เพล้ใกล้ค่ำแบบนี้ก็ไม่แน่ ไม่มีใครอยากเสี่ยงกับกลุ่มผู้ติดเชื้อเวอร์ชั่นกลางคืนหรอก หัวหน้าหน่วยก็เลยพยายามย้ำนักย้ำหนาว่าให้ทุกคนเร่งฝีเท้าต้องไปให้ถึงวิลเลจก่อนตะวันตกดินให้ได้ ภาษากายดูจริงจังน่าเกรงขาม แต่ใครเล่าจะรู้ว่าในใจลึก ๆ นั้นหัวหน้าเป็นห่วงเจนิสมากขนาดไหน."โถ่.. เจนิสเอ๊ย! อุตส่าห์บอกแล้วว่าให้รักษาแนวด้านหลังเอาไว้ ทำไมถึงทำอะไรโดยพลการนะ""นี่เธอคิดจริง ๆ เหรอว่าตัวเองเก่งพอจะอาสาไปช่วยเหล
ทิ้งกระเป๋าเป้ปลดสัมภาระที่คิดว่าจะเป็นภาระในภายภาคหน้าไว้ที่พื้น เจนิสทำตามอย่างว่าง่าย เธอไม่มีแม้แต่อารมณ์ขี้งอนหรืองี่เง่าใด ๆ ด้วยเพราะรู้สถานการณ์ดี สิ่งที่ติดตัวมาจึงมีแค่ปืนหน้าไม้กับซองใส่ลูกดอก ในทิศหกนาฬิกาด้านตรงกันข้าม ร่างบางเคลื่อนที่ไปข้างหน้าด้วยการคลานศอก เธอกดตัวให้ต่ำกระดืบ ๆ คืบคลานไปอยู่ในแนวด้านหลังสุดตามที่รุ่นพี่ออกคำสั่ง."เข้าใจแล้วค่ะ.. ไว้ใจหนูได้เลยหนูจะระวังหลังให้เอง ถ้าเจอผู้รอดชีวิตบอกให้ตามมาทางนี้ได้เลยนะคะ!"แม้แต่ซุ่มเสียงก็ดุดันจริงจังขึ้น ตอกย้ำว่าเธอไม่ได้มาเล่น ๆ.ด้วยความสัตย์จริงว่าการบู้นั้นไม่ใช่สไตล์ของเจนิสมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เธอเป็นนักรบสายซับพอร์ตไม่ใช่ตัวแทงค์ และถ้านับสถิติการฆ่าผู้ติดเชื้อแล้วล่ะก็ในแคลนก็คงจะเป็นเธอนี่แหละที่ตัวเลขอยู่ในลำดับต่ำสุด กลับกันแต่ถ้าหากเป็นการหนีเพื่อเอาตัวรอดแล้วล่ะก็ เจนิสก็จะพลิกสถิติกลับขึ้นมาเป็นผู้นำแห่งวงการได้เลย.จากคลานเริ่มค่อย ๆ ลุกขึ้นกระหยิ่มย่อง มือเรียวเกี่ยวตะขอขึ้นสายหน้าไม้เตรียมไว้ พลันกระโดดยิงหนึ่งดอกออกไปเมื่อเห็นเป้าหมายชัดเจน."ฟิ้ววว!"."ปั๊ก!"."หัว" เหมือนกันแต่เป็น "หัวเ