THIRD PERSON POVDays after the tragedy. Dinala si Mandy ng DSWD sa isang bahay ampunan. The nuns changed her surname from Valdez to Saldivar para hindi na maungkat sa ala-ala niya ang masasakit na nangyari sa dating katauhan.Akala ng mga madre ay gano'n lang kadali ang lahat, pero kahit anong gawin ng mga tao sa paligid ni Mandy ay mananatili ang sugat sa puso niya. Nakabaon na ang poot at galit sa kanya na dulot ng taong nagpasunog sa pabrika at pumatay sa Daddy niya.“She's always staring blankly. Palaging wala sa sarili,” nag-aalalang sabi ng isang madre.“Hay, Sister. Iniwan ng ina tapos namatayan pa ng ama. Grabe rin kasi ang dinanas ng batang ‘yan,” tugon ng isa pang madre na kausap niya.Lagi lang nakaupo sa parke ng bahay ampunan si Mandy. Mag-isa at walang kinakausap. Nakatanaw lang ito sa ‘di kalayuan tapos bigla na lang iiyak.She experienced severe depression. Regular din itong chini-check ng psychiatrist ng bahay ampunan dahil ilang beses na nitong sinubukang magpakamàt
MARCO POV“Ahh, dahan-dahan,” pagdàing ko kay Dos habang ginagamot niya ang sugat sa ulo ko. Napapikit ako sa hapdi sa kung ano mang gamot ang nilalagay niya.Ayon sa resulta ng CT scan ay mild injury lang naman ang natamo ko at hindi napano ang bungo ko. Gayunpaman, kailangan akong ma-check from time to time para masigurado na hindi ako nagkaroon ng brain injury o head trauma. May pagkakataon kasi na hindi agad-agad na nakikita ang epekto ng pinsala sa ulo o mas kilala bilang delayed post-concussion syndrome.“Alam mo, Sir. Kung ordinaryong tao lang ang hinampas ng fire extinguisher nang gano'n kalakas, baka pinaglalamayan na ngayon,” napapailing na sabi ni Vien. Ikunwento ko na kasi sa kanila ang nangyaring engkwentro sa pagitan namin ng ng babaeng hindi ko pa rin kilala hanggang ngayon.“Mabuti na rin at ako ang nurse mo, Sir. Military nurse kasi ako dati na naka-assign sa paggamot sa mga sundalong sumabak sa gyera. Easy lang ‘to sa ‘kin,” pagyayabang ni Dos.Bahagya akong natawa s
THIRD PERSON POV Nakakunot ang noo ni Jill habang tinitipa ang telepono niya. She's been dialing Marius’ number consecutively. At ni isa, ay hindi man lang sinagot ng binata. “He's so rude,” nakanguso niyang sabi at inilagay na lang sa bag niya ang telepono saka niya iginala ang paningin sa paligid. Napatitig sa kanya ang iilang bisita na tila ba namamangha sa presensya niya. Her full name is Mary Jill Costova. Nag-iisang tagapagmana ng tanyag na angkan ng mga Costova na nagmamay-ari ng isa sa pinakamalaking kompanya ng mga alahas sa buong Asia at America. Nakasuot siya ng mamahaling pink dress na pinapalamutian ng mga lehitimong dyamante. Sa fashion pa lang niya at postura ay agad mo nang kababakasan ng pagiging anak mayaman. “Oh, Jill, hija. Kanina ka pa?” bati sa kanya ni Ms. Grace na siyang nag-held ng party para sa kaarawan ni Marius. Nagbeso-beso ang dalawa. Parang anak na ang turing nito sa kanya. “Kararating ko lang, Tita. Hindi lang ako nakalapit sa ‘yo agad kasi
SAMARA POV“LET'S GET READY TO PARTY!” shouted the DJ, making the crowd dance even wilder.The midterm exam has just ended, and it wouldn't be complete for a Northford University student without getting wasted on a party.We gathered at 'The Red Velvet,' isang high-end bar sa BGC."Another vodka, Ara," my friend Candice offered, na 'di ko naman tinanggihan.I’m wearing a revealing skirt and a tube top. Feeling the beat, I danced like crazy after downing five shots of vodka, not caring what I looked like. All that matters was having fun until my body can no longer keep up."Look at that guy wearing red shirt, he's cute," Mandy whispered then giggled.Sa tingin ko ay tinutukoy niya yung lalaking may kahalikang blonde girl. I sipped another vodka bago lumapit sa kanila."Hey," pigil ni Mandy na bahagya pang natawa. "I just said he's cute, hindi ko naman sinabing puntahan mo. Kitang may jowa, oh. You're unbelievable."I giggled. "So what? Mas challenging ngang mang-agaw, diba? Tutal maaag
SARAMA POV"Carbon emissions contribute to climate change by trapping heat in the atmosphere and causing global warming..." the guy on the board continued reporting kahit wala namang nakikinig.He's Marco Villaflor, a scholar. He transferred here out of nowhere with his not so awesome fashion style.Mas catchy pa nga ata ang baduy at mumurahin niyang damit kaysa sa pinagsasabi niya sa reporting niya. Dagdag mo pa ang tingin niyang diretso lang kasi bulag. Kung minsan ay napagtitripan pa naming iwan siya habang nagdidiscuss.Nagpangalumbaba ako habang bagot siyang tinititigan.I must admit it. May itsura naman si Marco. His face is chiseled with a strong jawline and high cheekbones. Kaakit-akit din ang mga mata niyang may mahahabang pilik-mata.He looks like a Hollywood American celebrity. Maganda ang postura, matipuno ang dibdib at may katangkaran. Kapag naglakad nga siya hallway ay mala-modelo at malakas ang dating. Matalino rin siya at madiskarte. Ikaw ba naman ang maging bulag na
SAMARA POV"AAAHHH!!!" I screamed out of fear. Madali ko ring tinakpan ang pang-itaas ko. Nang mapagtanto ng misteryosong taong nakatayo na napansin ko siya ay mabilis siyang tumakbo."Why?" Agad na nilingon ni Aldric ang tinititigan ko at isinara ang mga butones niya."P-Parang may tao run kanina?" nanginginig na tinuro ko yung direksyon kung saan ko nakita yung taong nagvideo sa amin.Naalarma si Aldric sa naging reaksyon ko kaya lumabas siya ng kotse kahit hindi niya pa maayos na naisasara ang lahat ng butones niya. Pinuntahan niya yung lugar na tinuro ko at sinubukang maghanap sa paligid.Yakap-yakap ko pa rin ang sarili ko at takot na takot nang makabalik si Aldric sa loob ng kotse.He kissed my forehead at pinakalma ako. "Relax, baka tambay lang na nantitrip. I'll ask the security for cctv footage para mahanap natin kung sino yun.""Pero kinunan niya tayo ng video. I can't afford another scandal now, magagalit na naman si daddy. Ni hindi pa nga ako nakakapag-sorry sa huling nagin
SAMARA POVIlang oras akong nakatulala habang tinititigan si Marco mula sa malayo. He's studying using braille and audio books. Hindi pa rin ako nahihimasmasan sa nalaman ko kagabi. Ni sa panaginip ay hindi sumagi sa isip ko na tatay na siya.Wala sa sariling paulit-ulit na tinutusok ko yung hotdog sa pasta na kinakain ko."Sis, maawa ka naman d'yan sa hotdog mo, durog-durog na, oh. Kainin mo na yan," biro ni Candice. Natigil pa siya sa pag-ccp niya para lang sabihin yun sa 'kin. Kasabay kong kumakain dito sa cafeteria ang dalawang kaibigan ko. Well, palagi naman talaga kaming magkasama.Nagtatawanan sila Candice at Mandy pero hindi ko magawang makisali sa kanilang dalawa. Masyadong occupied yung utak ko."Sa tingin niyo posible yun?" wala sa sariling tanong ko."What?" kaswal na tanong ni Mandy tapos uminom siya ng milktea. "Na may anak na si Marco," diretso kong sabi. Sabay silang nabilaukan."Uho, uho," ubo ni Candice tapos natawa siya. "Joke ba yan? Kita mong bulag, oh," nagpatu
THIRD PERSON POV"Luchi, tell CFO Ferrer na sumunod sa meeting room as soon as possible. We will be having an urgent meeting," utos ni Mr. Licaforte sa sekretarya niya."Right away, Sir," mabilis na tugon ni Luchi at naglakad paalis.Nagkatinginan ang mga empleyado. The meeting must be so important para ipatawag ni Mr. Licaforte ang lahat ng high ranking officials ng kompanya.Nang makapasok sa meeting room ay isa-isa silang umupo. Kanya-kanya silang binigyan ng maiinom ng personnel na naka-assign sa meeting room."Mr. Licaforte, what seems to be the problem?" Agad na bungad ni CFO Ferrer pagkabukas palang niya ng pinto. Dumiretso ito sa nakareserved niyang silya."I should be the one asking you that, CFO Ferrer," sinenyasan ni Mr. Licaforte ang sekretarya niyang si Luchi na kakapasok lang na ibigay sa board members ang kani-kanilang folders na kulay pula. In every Licaforte Corp's meeting, red folders signify bad news so everyone scanned it immediately. Mababakas mo ang pangungunot s