Capitulo Veinte-Ocho

Everything was settled, nasa ospital pa rin Manang Susan. Silang dalawa ni Lali ang nagbabantay sa matanda. Si Raphael ay umalis para magtungo sa opisina, mag kailangan itong ayusin. Nagkaroon daw ng aberya sa bagong proyekto.

Stable na ang lagay ng matanda kaya nakahinga sila ng maluwag lahat. Nagkaroon ito ng mild stroke, mabuti at agad nila itong naisugod sa ospital. Walang pamilya ang ginang, hindi ito nakapag-asawa o nagkaroon ng anak. Kapag nakalabas ito ay sa bahay pa rin ito titira, parte ito ng pamilya ni Raphael. Ito ang nag-alaga kay Raphael at sa kapatid nito. Kahit na nag-asawa na ito ay inaalagaan pa rin nito si Raphael.

“Lali,” tawag niya sa kasambahay.

“Po?” namumula rin ang mata nito sa kakaiyak. Malapit rin kasi ito kay Manang Susan, at nanay ang turing nito sa matanda.

“Lalabas muna ako, okay? May gusto ka bang kainin? Bibili ako.”

Malungkot na ngumiti ang dalaga, “Sandwich na lang po.”

She nodded. Hindi siya sanay na makitang gano’n si Lali. Sanay kasi siyang mali