FORTUNE 166 รู้ได้ยังไงว่าไม่รัก..

“แต่..เลือดมันไม่ยอมหยุดไหลเลยนะคะ..”

“ฉันไม่เป็นไรจริง ๆ แต่ถ้าเธอร้องไห้นั่นต่างหากล่ะที่ทำให้ฉันเจ็บ”

“ฉันไม่ได้ร้องเพราะคุณสักหน่อย ฮึก ฉันแค่เจ็บตา”

“เดี๋ยวนี้เธอโกหกบ่อยขึ้นนะ”

“แต่ฉันไม่เป็นอะไรจริง ๆ อย่ารู้สึกผิดไปเลย”

“คนบ้า! ทำไมถึงต้องเจ็บตัวด้วย”

“เพราะถ้าปล่อยให้เธอเจ็บนั่นจะเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกเจ็บมากกว่า”

อีวานหันมาหาขนมปังเขายกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มเธอ เขาลูบหน้าเธออย่างอ่อนโยน ในตอนแรกที่เขาสนใจในตัวเธอคือการเห็นเธอทรมานกรีดร้องอยากเห็นน้ำตานั้นที่ร้องไห้เพราะเขา

“คนดีของฉันอย่าร้องไห้ไปเลยนะ”

แต่ตอนนี้สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือน้ำตาเธอเพราะมันทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดตามไปด้วย เขาอยากเห็นขนมปังมีความสุข เพราะเธอคู่ควรกับการมีความสุข

“ก็แผลคุณเลือดไหลออกมาไม่หยุดเลย..”

“มันจะไม่เป็นไร”

“ถ้าแผลคุณติดเชื้อล่ะหรือมันฉีกมากกว่าเดิม” เธอเป็นห่วงแล้วก็กังวลมาก ๆ

“ไม่ติดเชื้อหรอก.. เมื่อเราออกจากที่นี่กันไปได้แล้วฉันจะไปโรงพยาบาลทันที โอเคไหม”

“แต่เธอต้องอยู่ข้างฉันตลอดเวลาการรักษาเลยนะ”

“ฮึก ค่ะ” ขนมปังพยักหน้าขึ้นลงเป็นเข้าใจ อีวานหันกลับไปข้างห