S-VVIP BRUTISH ROOM
ภายใต้เขตหวงห้ามชั้นสามที่เป็นชั้นบนสุด ทั้งชั้นเป็นของห้อง s-vvip ด้านในทั่วตกแต่งอย่างหรูหราคุมโทนสีดำ ด้านบนมีแชนเดอเรียที่ทำจากเพชรแท้ทั้งหมดส่องสว่างไสวให้สามารถมองเห็น แต่ยังมีจุดสนใจมากกว่านี้ ที่ผนังหลังโซฟาที่กว้างใหญ่ มีภาพวาดขนาดใหญ่ติดอยู่ เมื่อใครก็ตามที่เดินเข้ามาจะต้องเห็นภาพนี้เป็นสิ่งแรก คือรูปนกฟีนิกซ์คู่มีสีเงินกับสีทองกลางปีกเด่นสง่า บ่งบอกความยิ่งใหญ่ของคนที่เป็นเจ้าของคลับ “พวกมึงสี่คนคิดอะไรถึงได้พร้อมใจกันมาประเทศไทย” เคอร์วินที่เดินมานั่งเอ่ยถามเพื่อนรักทั้งสี่คนที่จู่ๆ ก็โทรศัพท์มาบอกว่าอยู่ประเทศไทย เมื่อรู้เลยนัดให้มาที่คลับทันที “ก็แค่อยากมาหาที่เที่ยวใหม่ๆ” “กูได้ยินว่าสาวๆ ที่นี่เด็ด เลยอยากรู้ว่าเด็ดจริงไหม?” ลูเซียโน่หรือลูซหยักคิ้วใส่ก่อนจะยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบ สายตาก็กวาดมองลงไปยังหญิงสาวด้านล่าง “หึ” อีวานหัวเราะในลำคอ นั่งกอดอก ปากบางได้รูปคาบบุหรี่รสชาติช็อกโกแลตรสชาติที่โปรดปราน แน่นอนว่าบุหรี่ที่เขากำลังสูบอยู่ในปาก คือผลิตภัณฑ์จากบริษัทตัวเอง บริษัทที่ผลิตเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ กัญชา บุหรี่มวนบุหรี่ไฟฟ้า รวมไปถึงสารเสพติดที่เอ่ยไม่ได้… “ไม่รู้สิคงเด็ดละมั้ง” เคอร์วินที่ไม่ได้สนใจอะไรก็ตอบออกไป “มาตั้งนานไม่รีวิวของเลยนะมึง” น้ำเสียงเข้มของลูเซียโน่พูดต่อประโยคเคอร์วิน คืนนี้ต้องได้ผู้หญิงกลับไปนอนกอดสักคนสองคน.. “แล้วนี่มีแพลนจะกลับไปฝรั่งเศสบ้างไหม” เรนเดลที่นั่งอยู่ฝั่งมุมโต๊ะเอ่ยถามเพื่อนรักทั้งสองคน “ยัง ที่นี่มีสิ่งน่าสนใจ..” คาร์ลเตอร์ตอบ เคอร์วินก็พยักหน้าตามพี่ชาย ทั้งสองคนไม่เคยแยกจากกันอยู่แล้ว และยิ่งตอนนี้มีของที่น่าสนใจอยู่ด้วยจะไปปล่อยไปเฉยๆ ได้อย่างไร “ที่ว่ามีสิ่งที่สนใจ เป็นของหรือคน?” เจริคที่นั่งตรงกลางเงยหน้าขึ้นมามองคาร์ลเตอร์สลับไปที่เคอร์วิน “คงเป็นอย่างหลังสินะ” อีวานพูดต่ออย่างรู้ใจเพื่อน เพราะตอนนี้ที่เขาเองก็ยังไม่กลับไปดูงานที่ไร่ ทั้งที่ควรจะไปตั้งนานแล้ว ยังต้องไปอิตาลีอีกด้วย ‘เพราะยัยตัวแสบคนเดียวเลย!’ “เออ! เรื่องคลับของกลุ่มเราดำเนินการไปถึงไหนแล้ววะ” ลูเซียโน่เปิดหัวข้อเรื่องถามเพื่อนถึงคลับที่พวกเขาจะเปิดร่วมกันทั้งในไทยและต่างประเทศ “ยื่นเรื่องเรียบร้อย จะเริ่มสร้างต้นเดือนหน้า” เรนเดลตอบ นิ้วเรียวดันแว่นขึ้น “มั่นใจไหมว่าจะเป็นอันดับหนึ่งได้ คิดว่าคนจะให้ความสนใจกับธุรกิจกลุ่มพวกเราไหม” เคอร์วินยกแก้วไวน์ดื่ม “แค่เชื่อเสียงของพวกเรา นั่นมันก็มากพอแล้ว” อีวานเอ่ยเสียงเรียบ แต่แล้วจู่ๆ ลูกน้องคาร์ลเตอร์กับเคอร์วินก็ขัดจังหวะขึ้น ก็จะรู้ว่าสิ่งที่ได้พูดไปก่อนหน้านั้นคือเรื่องจริง คนที่สองแฝดให้ความสนใจโผล่มาถึงที่ ทำให้เพื่อนอีกสี่คนเริ่มอยากรู้ขึ้นมาว่าคนที่ชื่อ ‘ผิงอัน’ คือใครกันถึงทำให้สองแฝดดูลุกลี้ลุกลนได้เพียงนี้ พรึ่บ!! สองคนพี่น้องลุกจากโซฟาพร้อมกันแล้วเดินออกไปจากห้องทันที ลูเซียโน่ที่กำลังจะอ้าปากถาม ก็ได้แต่ต้องกลืนคำพูดทั้งหมดลงคอ “คนไหนคือผิงอัน” เรนเดลเอ่ยถามลูก้าที่ยังไม่ได้เดินออกไป “ผู้หญิงที่ยืนอยู่โต๊ะตรงกลางคนเดียวน่ะครับ ชุดเดรสสีดำเปิดโชว์หลังครับ” สี่หนุ่มบรูทิชที่เหลือ พร้อมใจกันหันไปมอง สายตาคมกริบจับจ้องไปที่ผู้หญิงที่ลูก้าบอก เมื่อได้เห็นเข้าใจเลยว่าทำไม เธอทั้งสวยสะกดตา นี่ขนาดในคลับไม่ค่อยมีแสงสว่างของไฟนะยังไม่สามารถปกปิดความสวยของเธอได้เลย “หน้าตาคุ้นๆ …” เรนเดลที่ยังไม่เมาเพ่งดูใบหน้าของผิงอันก็รู้สึกคุ้นตาอย่างบอกไม่ถูก “เหมือนเด็กผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า รักแรกของไอ้แฝดอะ”ลูเซียโน่ว่าต่อ “จะใช่ได้ไง เด็กคนนั้นตายไปนานแล้ว” เจริคยกขาขึ้นไขว่ห้างเงยหน้าขึ้น หยิบบุหรี่ไฟฟ้าขึ้นสูบในท่าทางสบายๆ “เออว่ะก็จริง แต่เหมือนมากเลยนะ” ลูเซียโน่ยังคงพูดต่อ แต่ก็ต้องเก็บความสงสัยนั้นไว้ “บางคนตาย แต่อาจตายไม่จริง” อีวานที่นั่งเงียบมานานจู่ๆ ก็พูดขึ้นมาเพื่อนเริ่มคิดว่าอีวานไปรู้อะไรมาหรือเปล่า แต่ก็ปัดความคิดนั้นออกไป “นายท่านครับ นั่น ผู้หญิงคนนั้น” ฮาร์ทเดินแทรกเข้ามาในห้อง พูดเสียงดังแล้วชี้ให้อีวานดู อีวานลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินไปยังกระจก สายตามองลงไปด้านล่าง เพื่อนอีกสามคนก็มองตาม วันนัดมาเจอกันแต่ดูท่าคงอยู่ด้วยกันได้เท่านี้แล้วสิ.. “เป็นเธอแน่นอนครับ ผมจำได้” “กูรู้” เขาเองก็ไม่มีทางลืมใบหน้านั้น ดวงตากลมโต ใบหน้าสวยสลักจิต.. “อะไรของพวกมันวะ?” ลูเซียโน่ขมวดคิ้ว “ไม่รู้” เรนเดลยกไหล่ขึ้น “เป็นสิ่งที่เพื่อนมึงให้ความสนใจ และอีกไม่นานจะเปลี่ยนเป็นจุดอ่อน” เจริคเอ่ยและรู้ว่าหลังจากนี้ เพื่อนทั้งสามคนกำลังจะมีจุดอ่อน และสิ่งนั้นคือสิ่งที่อีวานเกลียดที่สุด “ฮะ !?/ ฮะ !?” อีวานดึงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ กดโทรศัพท์โทรไปหาเพื่อนด้านล่าง “พาผู้หญิงคนนั้นขึ้นมาด้วย” -“ผู้หญิงคนไหน?” คาร์ลเตอร์ถามกลับ “คนที่ยืนจับแขนมึงนั่นแหละ” เมื่อสั่งเพื่อนสนิทเสร็จเขาก็ตัดสาย มือกำแน่น ทุบลงไปที่กระจกไม่ได้ออกแรงมาก “เจอกันสักทีนะ!” “แล้วฉันจะเล่นสนุกกับเธอยังไงดีนะ!?” -คนกับสิ่งของอะไรน่าสนใจกว่ากัน-25 ธันวาคม 2025 เป็นวันสำคัญอีกวันที่ทุกคนได้มาร่วมแสดงความยินดีในพิธีมงคลสมรสระหว่างอีวานกับขนมปัง จัดขึ้นในวันขอบคุณพระเจ้าหรือคำเรียกติดปากว่าวันคริสต์มาส วันดี ๆ แบบนี้เหมาะจัดงานสำคัญอย่างมาก งานแต่งครั้งนี้ค่อนข้างจัดอลังการเจ้าบ่าวตั้งใจให้สมเกียรติเจ้าสาวผู้หญิงที่เขารัก แขกจากฝั่งเจ้าบ่าวและเจ้าสาวรวมกันแล้วประมาณ 250-300 คน ถึงจะคัดเลือกส่งการ์ดเชิญให้แค่คนสนิทกับคนสำคัญก็ยังมีแขกเยอะมากพอสมควรด้วยความที่ขนมปังก็มีเพื่อนเยอะ อีวานก็เป็นตระกูลใหญ่นักธุรกิจที่คนรู้จักหลายแวดวง “ทำตัวไม่ถูกเลยว่ะ เพื่อนในกลุ่มแต่งงานกับนักธุรกิจหมื่นหรือแสนล้านใช่ไหม คนคงมากันเยอะมากเลยอะ” ฟิสิกส์เอ่ยแล้วกวาดสายตามองไปรอบ ๆ งาน ไม่รู้ว่าเขาต้องอะไรอึ้งก่อนดีระหว่างเรื่องที่เพื่อนสนิทแต่งงานกับมาเฟีย จำนวนโต๊ะมากมายสำหรับแขก และในความสวยงามอลังการของงานแต่งเพื่อนสาวคนสวยซึ่งเหมาะสมมาก “จริง เรื่องขนมปังกับผิงอันทำกูช็อคทุกครั้งที่รับรู้” ต้นปาล์มพูดต่อ เพราะเวลาที่ขนมปังหรือผิงอันทักเข้ามาเล่าเรื่องชีวิตให้เพื่อนในกลุ่มฟังจะต้องเป็นเรื่องพีค ๆ ตลอดเลย “อืม ดีนะเพื่อนได้คู่ช
4 เดือนต่อมา.. เวลานั้นผ่านไปเรื่อย ๆ จนเข้าใกล้วันกำหนดการคลอดเจ้าตัวเล็กที่เป็นเหมือนกาวใจผสานความสัมพันธ์ของพ่อกับแม่ที่มาต่อติดให้ทั้งสองได้เรียนรู้และใกล้ชิดกันมากกว่าที่ผ่านมา แม้ว่าระหว่างทางอาจจะล้มลุกคลุกคลานมีบททดสอบให้อีวานกับขนมปังได้พิสูจน์ความรักเยอะมาก แต่อยากบอกว่าลูกชายคนนี้เกิดขึ้นมาจากความรักพวกเขาจริง ๆ แล้วตอนนี้อีวานก็กำลังพิสูจน์ตัวเองให้ขนมปังได้เห็นว่าตัวเขานั้นสามารถเป็นทั้งคนรักและพ่อที่ดีได้ ‘ดีใจที่มีลูกเข้ามาเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปในชีวิต’ 22:35 PM เป็นเวลาเข้านอนของขนมปังกับอีวาน แต่ก่อนจะนอนก็มีกิจวัตรที่เขาคอยทำให้เธอมาตลอดตั้งแต่ได้อยู่ด้วยกันมา “ที่รักมาทาครีมก่อนนอนนะครับ” “คืนสุดท้ายแล้วสิที่พี่จะมาคอยทาครีมที่ท้องโต ๆ ให้ขนม” ขนมปังเอ่ยเสียงหวานเมื่อคิดว่าพรุ่งนี้ก็ถึงวันที่เธอจะต้องไปโรงพยาบาลเพื่อเตรียมตัวคลอดลูกชาย “ไม่ครับ คืนต่อ ๆ ไปพี่ก็จะยังทำเหมือนเดิม ถึงที่รักจะคลอดลูกแล้วพี่ก็ไม่หยุดดูแลที่รักหรอกนะครับ” “พี่อีวานทำให้ขนมรู้สึกเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดเลยรู้ไหมคะ” “พี่ก็คือผู้ชายที่โชคดีที่สุดเหมือนกันที่มีว่าที่ภรรยาแสนดีอ
PC Hospital 🏥 ขนมปังดูศึกษามาก่อนจะวางแผนย้ายที่อยู่ ซึ่งตัวเลือกแรกคือ พีซีโรงพยาบาลเอกชนในตัวอำเภอปากช่องมีเครื่องมือแพทย์ทันสมัยและบริการครบครัน ดูแลอย่างดีตั้งแต่ฝากครรภ์ไปถึงคลอดบุตร คุณหมอในโรงพยาบาลก็มีรางวัลการันตี ซึ่งเธอก็เลือกฝากพิเศษ“เอารถเข็นไหม”“ไม่ค่ะ เดินไหว”อีวานประคองขนมปังไปห้องตรวจ นั่งรอเข้าห้องตรวจไม่ถึงห้านาทีก็มีพยาบาลเดินมาเชิญให้เข้าไปพบหมอ คุณหมอสาววัยสามสิบต้น ๆ เริ่มอธิบายเรื่องต่าง ๆ ที่อีวานควรทราบ ระยะเวลากำหนดคลอด สุขภาพของแม่และเด็ก เรื่องที่ต้องระวัง การควบคุมอาหารให้กินอย่างเหมาะสม อีวานตั้งใจฟังและจำได้ทั้งหมด“ผลเลือกปกตินะคะไม่มีภาวะเบาหวานแทรกซ้อนแต่ก็ต้องควบคุมการกินให้พอดี แต่หมอวางใจดูคุณพ่อคุณแม่จะสายดูแลสุขภาพกันอยู่แล้ว”“ต่อไปเป็นการอันตร้าซาวด์นะคะ”มาถึงขึ้นตอนที่คุณพ่อคุณแม่มือใหม่รอคอย การได้รู้ว่าลูกในท้องนั้นเป็นเพศอะไร เมื่อคืนขนมปังก็คุยกับอีวานว่าจะเก็บผลไว้จัดงานเซอร์ไพรส์รู้พร้อมทุกคนไหม แต่พอตกตะกอนความคิด ช่วงนี้เพื่อนสนิททั้งเขาและเธอค่อนข้างยุ่งเลยเลือกว่าจะไม่จัดงานเลี้ยง แต่จะเป็นการทักไปบอกเพื่อนทุกคนแทน ส่วนในตอนนี
อีวานยังคงนอนมองขนมปังหลับอยู่เงียบ ๆ จนเวลาผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมงเมื่อขนมปังได้นอนพักผ่อนจนเพียงพอ ก็ตื่นจากการหลับใหลและสิ่งแรกที่เธอเห็นก็คืออีวานเขานอนตะแคงหันมองเธอนัยน์ตาสีฟ้าน้ำทะเลดูเศร้าหมอง และเขายังปล่อยให้น้ำตาไหลอาบแก้มแต่กลับไร้เสียงสะอื้น “เป็นอะไรไปคะ ร้องไห้ทำไม” เธอยันกายลุกขึ้นนั่งเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง อีวานก็ลุกนั่งตามเขายิ้มเล็กน้อย ขนมปังยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาให้อีวานลูบแก้มเขาเบา ๆ เป็นการปลอบใจ “พี่..แค่รู้สึกดีใจที่ได้กลับมาอยู่ข้างเธอ” “ดีใจจนร้องไห้เลยเหรอ? แปลกมาก” ขนมปังไม่คิดว่าคนที่จิตใจเข้มแข็งที่โดนปืนยิงมีดแทงจนเกือบตายยังไม่แสดงความรู้สึกเจ็บปวดอะไรเลย แต่ตอนนี้เขากำลังนั่งร้องไห้ต่อหน้าเธอ เธอสัมผัสได้ว่านี่ไม่ใช่การร้องไห้ของความรู้สึกดีใจ แต่เขากำลังเศร้าอยู่ต่างหาก ‘แล้วเขาเศร้าเรื่องอะไรล่ะ..’ “พี่ไม่สบายใจหรือ..” “ไม่ พี่โอเค หิวหรือยังครับเดี๋ยวพี่ทำอะไรให้กินนะ” อีวานรีบเปลี่ยนเรื่องทันที ไม่อยากให้เธอมากังวลใจไปกับความรู้สึกที่มันตีกันไปมาในจิตใจเขา ตอนนี้สิ่งที่เขาควรทำที่สุดคือ ทำให้เธอมีความสุขและได้เห็นว่าเขาเปลี่ยนไปแล้วจริง ๆ
อีวานยกตัวขนมปังขึ้นอุ้มเธอใช้มือกอดคอและขาเกี่ยวลำตัวเขาแน่นกลัวจะตก แต่ไม่มีทางหรอกเพราะอีวานใช้ท่อนแขนแกร่งประคองใต้ก้นสวยพาเดินออกจากห้องอาบน้ำมายังโซฟาในห้องรับแขก เขาวางเธอลงอย่างเบามือ “ที่รักสวยจัง”ขนมปังเอนตัวพิงโซฟายกขาตั้งขึ้นเป็นตัวเอ็ม อีวานคุกเข่าลงสอดมือไปถอดแพนตี้ตัวจิ๋วออกโน้มใบหน้าลงไปยังช่องทางรักเขาส่งลิ้นอุ่นแทงเข้ารูเล็กที่ได้ใช้นิ้วไปก่อนหน้านี้“อีวานอ๊าส์ สะ..เสียว”“อืมอ่าส์ จ๊วบ” อีวานครางเสียงต่ำ ลิ้นร้ายละเลงเลียติ่งเสียวจนเธอยกสะโพกขึ้น มือหนึ่งยกขึ้นมาปิดปาก อีกมือขยุ้มผมสีดำขวับของเขาระบายความเสียวซ่านออกมาโดยกำผมเขาแน่น อีวานลุกขึ้นถอดกระโปรงแสนสวยของขนมปังออก ทำให้เหลือเพียงบราเซียลายลูกไม้สีดำที่ยังคงบดบังเต้านมใหญ่“โคตรเซ็กซี่..”อีวานขึ้นมานั่งหันเข้าหาเธอบนโซฟาแทรกตัวอยู่ตรงกลาง เขาจับท่อนเอ็นร้อนจ่อไปที่ช่องทางรักแต่ยังไม่เอาเข้าไป ใช้เพียงส่วนหัวปลายหยักบานถูขึ้นลงตามกลีบรอยแยก จนหัวชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวาน“อื้อ อีวาน..”“อยากให้ใส่เข้าไปไหมครับ”“อยากค่ะ”“จากนี้ไปเรียกฉันว่าพี่อีวาน”“อื้ออ พี่..พี่อีวาน ช่วยกระแทกเข้ามาในตัวฉันสักทีค่ะ ได้โป
“อย่าทำหน้าโกรธสิเดี๋ยวลูกก็ทำตามหรอก”“ก็คุณมันเจ้าเล่ห์”“ก็ฉันอยากใช้เวลากับเธอนี่นา รวมถึงเวลากับเจ้าตัวเล็กด้วย”อีวานเดินเข้ามาโอบกอดเอวคลอดกิ่วแล้วพูดเสียงออดอ้อนมือหนาลูบท้องนูน ๆ ของเธอไปด้วยความเอ็นดู ยิ่งได้เข้ามาแนบชิดเขาก็ได้กลิ่นหอมหวานคล้ายดอกไม้ที่ออกมาจากเธอนั้นทำให้เขาอยากจะสูดดมมันทุกส่วนของขนมปังไปจนหมดเลยล่ะ เพราะอีวานนั้นโหยหาเธอแบบสุด ๆ แล้วมันคงจะดีถ้าเขาจะได้สัมผัสไออุ่นจากเธออีกครั้ง..“ในบ้านก็เหลือแค่เราสองคนแล้วนะ จะทำอะไรกันต่อดีล่ะครับ”“แผนคุณแน่นอนเลย ไอ้มาเฟียเจ้าเล่ห์กะล่อนที่สุด..” เธอบ่นพึมพำเบา ๆ แต่ก็พอจะทำให้อีวานได้ยินแต่เขาไม่รู้สึกโกรธเลยกับคำด่าของเธอมีแต่ความรู้สึกเอ็นดู“คุณอยากทำอะไรก็ไปทำสิคะ ส่วนฉันจะไปอ่านหนังสือ” เธอตอบแล้วพยายามแกะมือปลาหมึกที่เกาะแน่นไม่ยอมปล่อยจากเอว“ฉันอยากอาบน้ำจังเลย เธอช่วยอาบให้ได้ไหมหมอบอกว่าแผลห้ามโดนน้ำน่ะ ฉันทำไม่ถนัด” อีวานขยับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ปลายจมูกโด่งคลอเคลียอยู่ข้างใบหูเล็ก ความจริงเขาโกหกเขาอาบน้ำเองได้แค่อยากให้เธอทำ“ก็อาบแบบที่เคยอาบไปสิคะ”“พยาบาลเป็นคนทำให้ตลอดเลย ฉันยังไม่เคยได้ลองอาบเองน่