HINDI KAYANG IPALIWANAG ni Margaux ang mga sumunod na nangyari. One second, she was on the ground, and the next, she was already back beside the tree house.Binuhat ba siya ni Rome papunta roon? Siguro. All that she was aware of was the rough texture of the tree against her back and his intoxicating scent.Ramdam niya ang init ni Rome habang nakadikit ang dibdib nito sa kanya. He was pinning her down like a prey, pero ni katitiing na takot ay wala siyang madama."Lasing ka ba?"She closed her eyes and shook her head like a good girl. His breath fanned her ear and it deliciously tickled her a bit. Was it even normal for her sex to be this responsive? Hindi niya na rin alam.'Back out, Margaux. Hindi magandang ideya ito. Hindi talaga mabuting ideya ito—'"Oh, God!" Napigil ang pag-iisip niya nang walang pasabi nitong dakmain ang kanyang kanang dibdib. Desire cruised her veins. Umawang ang kanyang mga labi nang i-clip nito ang kanyang dunggot sa mga daliri nito.Masarap...Sobra."R-Rome,
CRAP. WHAT ELSE COULD BEST DESCRIBE sitting in the dark and listening to Alejandro's masterpiece for the hundredth time?[Narinig ninyo 'yon, Maestro?]"Ang ano?"[This part.] Tumipa si Lucille sa computer nito. She rewound the piece and played a particular segment. Same old. Wala pa ring naiintindihan si Rome kundi kalampag ng piano. [Listen to this part carefully—]"I'm fucking tone deaf, Lucille!"[Maestro, please. Isang beses pa.]"Tumigil ka na." Gigil na tumayo siya mula sa inuupuan bago lumapit papunta sa bintana. He needed to breathe. Masyado nang maraming oras ang sinasayang nila at hindi malayong dumating na ang Don. Kailangang mapatay niya ito oras na dumating ito. Kaya lang ay ni isang lead sa Amati ay wala pa rin sila. Killing him was easy, however, it was the 'add-on' assignment that wasn't.Rome palmed his face in frustration. "Sabihin mo na lang nang diretso 'yong napansin mo, Lucille. I want this mission done as soon as possible."[I'm doing my best, Maestro—]"Kulang
MARGAUX'S BODY turned into a mass of need as soon as Rome's mouth met hers. Kinagat nito ang kanyang pang-ibabang labi at awtomatikong bumuka ang kanyang bibig para sa mainit na dila nito.He was tasting her savagely. Like a starving beast, ravishing her mouth while gripping her hips. May diin ang bawat pisil nito sa kanyang katawan at hindi niya mapigil ang mapaungol dahil dito. How come his mouth always tasted sweet with a tinge of mint? Ito na yata ang lalaking may pinakamatatamis na labing natikman niya.'Talaga? Mas masarap kaysa kay Greg?' Dagli siyang natigilan sa naalala pero bago pa niya mabigyan ng atensyon 'yon ay bigla na siyang ibiniling padapa ni Rome. Her body ended up half hanging on the bed as Rome pressed her down against the sheets "Oh God—""I can't give you foreplay at this rate, cara," Torture was on his voice as he began kissing her nape and shoulders. His bursting breath was like splashes of coals against her skin — mainit na masarap.Nagmamadaling gumapang ang
"EYES ON ME, WIFE." Margaux stopped scanning the function hall when a strong arm snaked around her waist. Magkahalong init at irita ang nadama niya nang kabigin siya palapit ni Rome.Sinadya niyang huwag tumingin dito nang pasimple niyang tanggalin ang kamay na nakahapit sa kanyang balakang. They were so close, at halos hindi na siya makagalaw sa ginagawa nito.Ilang minuto matapos ang sagutan nila sa kotse ay kumbinsido na siyang mali talagang dalhin sa okasyong 'yon ang lalaki. Kanina niya pa ito gustong-gustong sipain palabas ng function hall.As expected, all eyes were on them as soon as they walked in. Pagbungad pa lang ni Rome sa grand door ay napalingon na lahat dito. She couldn't blame them since she intended to shock everyone by bringing a 'very' amiable man.She was pleased with everyone's reaction. More so, when Rome tenderly held her hand and guided her in. Parang bumagal ang oras ng mga panahong 'yon. She felt like a queen being escorted by a stunning king.Hindi niya ala
GIMBAL. IYON ANG NADAMA NI MARGAUX habang pinanonood ang pagbulusok ng kamao ni Greg. Never had she imagined this situation happening. Ni hindi sumagi sa kanyang isip na kaya siyang saktan ng lalaking kaharap.Minahal niya ito. Ilang taon niya itong inibig hanggang sa puntong sinuko niya ito sa kanyang pinsan. Worse? Hindi niya ginawa 'yon dahil sa ginusto niya! Pinagtaksilan siya nito. Nabuntis nito si Francine.Margaux was mortified when she closed her eyes. She was even trembling as she waited for the most painful thing to happen. Hindi lang mukha niya ang nagbabantang basagin ni Greg kundi pati ang kanyang puso. Galit man siya rito ay hindi naman ibig sabihin niyon na lubusan na siyang nakalimot.So she waited for the pain.And waited some more.Until..."FUCK!" Humalo ang malakas na sigaw ni Greg sa tunog ng kung anong bumagsak. Nang muling dumilat si Margaux ay may nakahandusay na ang lalaki sa sahig.Sa sobrang bilis ng mga pangyayari ay ni hindi man lang siya nakapiyok nang ma
"OH MY—UMP!" Margaux's scream could have shaken the walls kung hindi lang ito napigil ng halik ni Rome. For a moment, she was like a fish wiggling her pathetic way out of his grasp.Pumiglas siya hanggang unti-unting tumining sa kanyang isip ang matatamis na labing sumasakop sa kanya. As usual, kusang bumigay ang kanyang katawan dito. She was suddenly engaged in a kissing war. Her hands were gripping Rome by his muscled shoulders as he held her tight against him.Toes to toes.Naked skin to naked skin.And of course, hot tongue to hot tongue."Turn around, cara mia."Hindi pa siya nakakabawi nang bigla siyang ibiling ni Rome paharap sa malamig na tiles. Her breasts flattened against the cold wall, at naramdaman din niya ang pagtusok ng matigas na pagkalalaki nito sa isang pisngi ng kanyang pang-upo. It carnally made her brain swell. Bumigat kaagad ang kanyang puson dahil sa ginawa nito. "R-rome...""Good morning." Hinalikan siya nito sa batok at parang noon pa lang siya nagising mula
"TWENTY-FOUR MILLION."Nanlaki ang mga mata ni Greg nang makita ang numerong nag-flash sa floor to ceiling na screen. Napakadilim sa kwartong kinaroroonan niya at tanging ang kaharap na monitor lang ang nagbibigay liwanag sa lahat.Ilang beses kumurap ang kulay pulang numerong iyon matapos itong ianunsiyo ng isang napakalamig na boses babaeng robot. May mangilan-ngilan ding camera wiindows sa screen, tulad ng mga normal na virtual meetings.Ang kaibahan lang ng nangyayari sa ngayon ay nakamaskra ang lahat ng mga dumalo sa meeting, maliban sa dalawang matanda.'M-Ma! Pa!' his mind screamed as recognition flooded his face.God knows how he ended up tied to that chair. Ni hindi pa nga siya nakakabawi sa panggugulpi ng asawa ni Margaux. Darn it! Akala niya nagbibiro lang ang dalaga nang sabihin nitong darating ang pinagmamalaki nitong esposo. Malay naman niyang 'halimaw' pala ang ilalabas ng kanyang ex, 'di ba?Her husband, Romano Saavedra, was a soulless beast. Nang hindi pa ito nakonten
MARGAUX'S MOUTH SHUT upon hearing Rome. Kabaligtaran sa nakikiusap na tono nito kanina ay naging napakalambing ng utos nito."I like seeing it there. Just keep it there for now, Margaux, please."Gusto niyang takasan ang sitwasyon dahil pinapaalala nito ang mga bagay na gusto na niyang kalimutan. However, she felt trapped in the comfort of his arms. Kaya naman natahimik na lang siya.'Damn it! Stop thinking, Margaux! Just stop—'"Ayos ka lang ba?"Hindi siya makasagot kaya nginudngod na lang niya ang kanyang mukha sa balikat nito. She focused on clearing her mind.Sandali pa at tahimik na narating din nila ang kanyang tree house. Hindi man maipaliwanag ni Margaux kung paano siya naiakyat nito nang ganoon kadali roon, ay tandang-tanda naman niya kung paano ito natigilan nang mabuksan nila ang pinto.Madilim ang buong tree house. Bukod sa liwanag ng buwan na lumalagos sa mga siwang sa dingding ay wala nang iba pang liwanag doon. Tumutulo rin ang tubig ulan sa loob dahil sa butas na kisa