Chapter 6:The Case hearing

Zahara POV

Narinig ko ang mahihinang bulungan ng mga taong nanonood sa hearing.

"Tama ba na ikaw ang nagsampa ng kasong ito laban kay Mr. Velasquez ?" tanong ng prosecutor.

Tumango si Stacey "Opo. Masyado siyang marahas… Madalas niya akong sigawan, pagbantaan, at minsan… sinasaktan niya ako."

Hindi ko maiwasang mapailing. Napaka-theatrical ng performance niya, pero hindi ako magpapadala sa emosyon.

"Attorney De Costello," tawag ng judge, "you may proceed with your cross-examination."

Tumayo ako, diretso ang tindig, at lumapit sa witness stand.

"Miss Herrera," panimula ko, malamig ang boses ko. "Sabi mo, madalas kang saktan ni Mr. Velasquez . May maipapakita ka bang konkretong ebidensya—tulad ng medical records, police report, o kahit anong dokumento—na magpapatunay sa mga paratang mo?"

Napansin ko ang bahagyang pangangatal ng kanyang mga daliri habang hinahawakan ang microphone.

"W-Wala akong medical records. pero may mga chat messages ako," sagot niya, pilit na kalmado.

Tumango ako, tila interesado. "Chat messages? Galing saan?"

"Mula kay Arden mismo. Nagpapakita ito kung paano niya ako tinatakot at minamaliit."

Pinasa ng prosecutor sa akin ang kopya ng mga screenshots na sinasabi niya. Kinuha ko ito at tiningnan isa-isa.

"Hmm," unti-unti akong ngumiti, saka lumingon kay Stacey "Miss Herrera, sigurado ka bang totoo ang mga mensaheng ito?"

"Oo!" sagot niya agad.

Dahan-dahan kong inilapag ang mga dokumento sa lamesa at naglakad palapit sa kanya.

"Kung gayon, paano mo ipapaliwanag na ang font style at timestamp ng mga mensaheng ito ay hindi tugma sa regular na format ng messaging app na gamit ni Mr. Velasquez "

Nanlaki ang mata niya.

"At hindi lang ‘yan," dugtong ko, hawak ang isa pang dokumento. "Nakipag-ugnayan kami sa isang forensic expert, at ayon sa initial findings, may mga inconsistencies sa metadata ng mga screenshots na ito. In short, posible itong manipulated."

Tahimik ang buong courtroom. Kitang-kita sa mukha ni Stacey ang gulat at takot.

Lumingon ako sa judge. "Your Honor, we formally request a digital forensic investigation on these alleged messages. We believe this is a case of fabricated evidence."

Tumango ang judge. "Request granted. The court will verify the authenticity of the presented evidence before proceeding further."

Nilingon ko si Arden, at nakita ko ang isang tusong ngiti sa kanyang labi—parang gustong sabihin na "Nice move, Attorney."

Pero hindi ito tungkol sa kanya.

Para sa akin, hindi ito tungkol sa pagpapakitang-gilas. Ang mahalaga ay ang katotohanan.

At ngayon, mukhang mas lalo pang titindi ang labanang ito.

Nakita ko ang pag-alala sa mukha ng prosecutor habang ang judge ay seryosong nakatitig sa akin. Samantalang si Bianca—ang witness na kanina ay puno ng kumpiyansa—ay mukhang nauupos na kandila.

"Miss Herrera," bumaling ulit ako sa kanya, ang boses ko ay malamig at matalim. "Alam mo ba ang bigat ng isang fabricated evidence sa korte?"

Hindi siya sumagot.

"Kaya mong mabilanggo sa perjury," dagdag ko, isang hakbang palapit sa witness stand. "At kung mapapatunayang sinadya mong sirain ang reputasyon ng aking kliyente, maaari kang kasuhan ng libel at falsification of evidence."

Lalo siyang namutla, at ang kanyang kamay ay tila nanlalamig sa mahigpit na pagkakahawak sa microphone.

"T-Totoo ang mga sinabi ko!" pilit niyang paglilinaw, ngunit nanginginig ang kanyang boses. "Si Arden Velasquez ay isang mapanakit at walang puso! Maraming beses niya akong tinakot! Kung hindi niya ako sinasaktan, sinisira naman niya ang pagkatao ko!"

Nilingon ko ang judge. "Your Honor, hanggang ngayon, wala pa rin siyang naipapakitang solidong ebidensya. Ang mga screenshot na ito ay may discrepancies. Kung talagang may physical abuse na naganap, nasaan ang medical reports? Nasaan ang witnesses na makakapagpatunay?"

Lalo pang lumalim ang katahimikan sa courtroom.

"Objection, Your Honor!" sigaw ng prosecutor. "Attorney De Costello is pressuring the witness!"

Pero hindi natinag ang judge. "Overruled. The witness must provide concrete proof to support her claims."

Naramdaman kong bumaling sa akin si Arden , ngunit hindi ko siya pinansin. Ang focus ko ay nasa kaso.

Muli akong lumapit kay Stacey , ang tono ko ay mas madiin. "Kung tunay kang biktima, bakit mo kailangang dayain ang ebidensya? Hindi ba’t dapat ang katotohanan mismo ang magpapatunay sa'yo?"

Muli siyang hindi sumagot.

Hanggang sa bumuntong-hininga siya, ang kanyang balikat ay bumagsak—tila nawalan ng laban.

"I-I just… I just wanted him to suffer the way I did," mahinang sabi niya, kasabay ng pagpatak ng luha sa kanyang mga mata.

Halos lumiyad ang prosecutor sa pagkagulat. Samantalang ang judge ay bahagyang tumango—parang nagkaroon na siya ng kasagutan.

Muli kong tinigasan ang boses ko. "So, you admit it? You faked evidence just to ruin his reputation?"

Hindi siya sumagot, pero malinaw ang sagot sa kanyang katahimikan.

Muli kong tiningnan ang judge. "Your Honor, given this confession, we move to dismiss this case on the grounds of false accusations and lack of credible evidence."

Nilingon ng judge si Stacey, na ngayo’y hindi makatingin kahit kanino.

"The court will take this into consideration. We will adjourn for now and review the necessary actions against the complainant for presenting falsified evidence."

Bang!

Tumunog ang malakas na hampas ng judge’s gavel, at tuluyan nang tinapos ang session.

Arden Velasquez is officially off the hook.

Napatingin ako kay Arden nang tumayo siya. May bahagyang ngisi sa kanyang labi habang tinutupi ang kanyang coat.

"Interesting," bulong niya, bahagyang nakatingin sa akin.

Inirapan ko lamang ait hindi ko na lang siya pinansin saka ko inayos ang aking mga gamit.

Pero sa loob-loob ko, alam kong hindi ito ang huling beses na magkakasalubong ang landas namin.

At kung tama ang kutob ko… mas matindi pa ang susunod na laban.

Sana lang talaga. Wag ako buwistin ng sobra nitong kliente ko.

Paglabas ko ng korte, agad akong sinalubong ng matinding dagsa ng mga reporters. Mga mikropono at camera ang bumalandra sa harapan ko, at kaliwa’t kanang tanong ang bumungad.

"Attorney De Costello, ano ang masasabi ninyo sa naging takbo ng kaso?"

"Sa tingin mo ba ay talagang inosente si Mr. Velasquez ?"

"May posibilidad bang kasuhan si Stacey Herrera ng perjury?"

Malamig kong tinapunan sila ng tingin, pero pinanatili ko ang composure ko. Bilang isang abogado, alam kong hindi ako puwedeng basta-bastang magsalita.

"No official statement for now," diretsong sagot ko. "The court's decision speaks for itself."

Magsasalita pa sana sila nang biglang lumitaw si Arden sa tabi ko, nakangiti pero bakas sa mata ang pagod. Mas lalong nagkagulo ang media nang makita siya.

"Mr. Velasquez , may gusto ka bang sabihin sa publiko?"

Tumigil siya sa tabi ko at diretsong humarap sa mga camera. "This case should have never existed in the first place. My name was dragged into a lie, and thanks to my lawyer, the truth was revealed."

Hindi ko alam kung may halong sarkasmo ang sinabi niya, pero tumingin siya sa akin ng may matinding titig—parang sinusuri ako.

"Attorney De Costello, are you planning to work for Mr. Velasquez permanently?" may nagtanong ulit.

Napailing ako at marahang ngumiti. "This was a professional engagement. Nothing more."

"That's disappointing," bulong ni Arden sa tabi ko, sapat lang para ako lang ang makarinig. "Akala ko kasi mas magtatagal ka pa sa tabi ko."

Napakurap ako. Ano raw?!

Napailing ako at mas piniling huwag patulan ang mga biro niya.

"Excuse us," malamig kong sabi bago ako tumalikod.

Pero bago pa ako makalayo, nagsalita ulit siya, mas malakas ngayon.

"I owe you a dinner, Attorney. Isang magandang paraan ng pasasalamat," aniya, na parang sinadya niyang iparinig sa media.

Lalo tuloy silang nag-ingay.

Huminto ako sa paglalakad at huminga nang malalim. Lumapit ako sa kanya, ang mga mata ko ay dumiretso sa kanya—walang halong emosyon.

"Hindi ako nababayaran ng dinner, Mr. Velasquez ," malamig kong tugon.

Ngumiti lang siya, pero bakas sa mga mata niya ang amusement. "Oh, I'm sure I can find other ways to keep you interested."

Tss. Ang lalaking 'to.