Arden Velasquez POV Pinatay ko ang sarili kong ama. Pero bago ‘yon, alam kong kailangan kong iligtas si Zahara—ilayo siya sa gulo. Kaya dinala ko siya sa lumang apartment. Isolated. Tahimik. Walang makakahanap sa kanya. Pero kahit gano’n kalayo, hindi pa rin pala sapat. FLASHBACK — Two Weeks Ago Zahara shot my father. She aimed. She fired. Akala naming tapos na ang lahat. Pero hindi. May suot siyang bulletproof vest. He knew. Nalason na niya ang isip ni Zahara. Siniraan niya ako. Tinaniman ng duda at sakit. “Do you really think I’m stupid?” she shouted. Mabilis akong napalingon. ‘Di ako makapaniwala. She was here. She found us. “It can’t be… You should die right now, Don Felipe!” Pero nagtawanan lang lahat. Kasama ako. Kailangan kong magpanggap. "You really thought Arden still loved you?” my father mocked. “He used you. Again. And you believed him. Pathetic." Hindi ko siya hinayaang masaktan pa. Kinuha ko ang syringe at tinurukan ko siya ng Midazolam. Tahimik siya
ZAHARA POINT OF VIEWFight for us. Sabado ngayon. It's his father 65th birthday..It's been 1 week days since may huling nangyari sa amin ni Arden.It was hot and intense.Pero Ngayong gabi..Isang plano ang gagawin namin para managot si Don Felipe sa mga kasalanan niya sa akin at sa mga anak niya.Tahimik akong nag-aayos ng mga pinggan..At pinupunusan ko to gamit ang tuyong tissue ng biglang may yumakap sa akin'Huh??...Anak ng tokwa!What he is doing?!"Arden, Leave me alone. Alam mong hindi pa tyo pwedeng makita ng daddy mo na mag kasama Diba kasi —"Agad niyang pinutol ang sasabihin ko."My dear Zahara, You will break that fake fucking engagement whether he like it or not"Gulat akong humarap sa kanya."Arden ano ba talaga plano mo para sa tin?"He suddenly claimed my lips..A kiss without doubt.."After a year I will marry you Zahara just wait for me amore." he answered sweetly and kiss my forehead.He never changed his mind of being with me again.Yumakap ako sa kanya.At isa
ARDEN VELASQUEZ – POV(SPG. Mature content. Not suitable for young readers.) R-18Isang buwan na rin ang lumipas.Tuloy-tuloy pa rin ang training nina Zahara, at mukhang mas lalong lumalalim ang kumpiyansa nila sa isa’t isa.Si Kurt at Venisse?Mukhang nagkaayos na. May mga sulyap na, at bumalik na sa dati ang mga ngiti nila. Pero kami ni Zahara?Putangina. Hindi ko alam kung may "kami" pa ba.Nakatayo ako ngayon sa terrace, isang sigarilyo ang dahan-dahang nauupos sa mga daliri ko.Hinahayaan ko lang ang malamig na hangin ng gabi na tangayin ang mga alaalang hindi ko pa rin mabitawan. Maya-maya pa, aalis na kami papuntang Misibis Bay. Cagraray Island. Bacacay. Dito lang sa Albay.Family trip daw. Para raw makapagpahinga.Pero ang totoo? May plano rin kami para sa birthday ni Dad.Isang plano na babago sa mga buhay namin. Pero kahit may ganitong mga plano, parang may kulang. Parang may butas pa rin sa dibdib ko.Biglang bumukas ang sliding door sa likod ko."Arden... Can we talk?
3rd person pov (Kurt Velasquez POV) Rated spg not suitable for young readers! Chocolate or Strawberry??Hindi na mabilang ni Kurt kung ilang beses na siyang sumulyap sa pinto ng OR lounge, para lang maputol ang tahimik at nakakainip na atmosphere ng ospital. Sa loob ng isang linggo mula nang magsimula ang training camp nina Zahara at Venisse, naging mas tahimik ang bahay—at mas mainit ang ulo ng kuya niyang si Arden.Pumasok si Arden sa lounge, suot pa ang scrub suit, pawisan at halatang pagod. Pero kahit pagod, dala pa rin nito ang usual na tikas at presensya. Umupo ito sa tapat ni Kurt, walang imik.Kurt sipped his coffee, pinili ang timing bago nagsalita."Kuya, chocolate or strawberry?"Napakunot ang noo ni Arden. "Ha? Anong tanong ‘yan?""Just answer. Chocolate or strawberry?""Chocolate. Bakit?""Nothing. Just checking kung heartbroken ka na."Sabay ngisi ni Kurt."Putek, ikaw talaga."Pero hindi rin napigilang ngumiti ni Arden kahit halatang inis sa naging biro ng kapatid
3rd Person Pov (Venisse Fuentes)Nararamdaman ni Venisse ang panlalamig ng paligid dahil bukas pa ang mga bintanasa labas. May kakaibang pakiramdam siyang hindi niya maipaliwanag—parang may mali. At hinding-hindi niya hahayaang may ibang madamay pa sa madilim na mundo ng mga Congrego.“Oh Venisse! You're here!” Masiglang bati ni Arden nang pumasok siya sa kwarto. Naroon din si Zahara, may ngiting abot-tainga.“Yeah. Meet your pamangkin, Aliah,” masaya niyang sagot habang inaabot ang bata sa kanyang tito.Napuno ng kagalakan ang mata ni Zahara habang pinagmamasdan ang mag-tito.“Oh what a lovely name. Ilang months na siya?” tanong ni Zahara habang nilalaro ang kamay ng bata.“She’s six months old na,” ani Venisse. “Maiwan ko muna si Aliah sa inyo ha.”Umalis siya ng tahimik, dala ang mabigat na pakiramdam na hindi niya maalis sa dibdib.Pagdaan niya sa veranda, isang tanawin ang bumungad sa kanya—ang asawa niyang si Kurt, masayang nakikipag-usap sa isang babaeng halatang sanay sa ate
ZAHARA POINT OF VIEW After one week... Nagsimula na ang plano. At sa gabing ito, mapapako ang pangalan ko sa isang engagement na hindi ko pinangarap. Ang lalaking itatali sa akin ay si —Azriel "Zion" Buenaventura. Pangalawang pinsan ni Arden sa father side ng kanyang ama. Hindi ko siya personal na kilala. Pero ngayon, haharapin ko siya bilang magiging “fake fiancé.” Sumunod ako sa utos ni Madam Victoria. Wala na akong ibang choice. Kahit pa bawat hakbang papunta rito ay parang tinutusok ng kutsilyo ang puso ko. Alas-siete na ng gabi. Ang buong private resort ng mga Congrego, tila ginawang itong set ng isang mala k-drama na pelikula . Mga palamuting kristal na naglalaro sa liwanag ng chandeliers. Champagne na umaagossa bawat wine glass. Tawa ng mga bisita at musika na kumakalat sa buong paligid . Tahimik akong nakatayo sa gilid ng dance floor. Nakamasid. Pinagmamasdan ang mga taong walang bahid ng lungkot. Sayaw dito, halakhak doon. Akala mo walang nagtatago ng