Share

Destined to be Hurt
Destined to be Hurt
Author: Eli

Chapter 1

Author: Eli
last update Last Updated: 2022-08-04 12:51:08

"Babe san ka ngayon?" tanong ko sa girlfriend ko na si Angela.

"Andito ako sa bahay. Bakit?" sagot niya.

Napapikit ako ng mata dahil sa pagsisinungaling niya. Hindi niya alam na nandito ako sa bahay nila at naghihintay sa kanya.

"Pwede ba tayong magkita? I miss you babe," sabi ko at pilit na pinapalambing ang boses ko kahit na ang totoo ay gusto ko ng magalit at prangkahin siya.

"Sorry babe may pupuntahan kasi kami ni mama. Next time na lang. Pasensiya ka na I need to hang up aalis na kami. Bye," sagot niya at pinatay na ang tawag ko.

Pilit akong ngumiti sa mama ni Angela na nakatingin lang sa akin. Nagpaalam na lang ako sa kanya dahil parang hindi ko na kayang kontrolin pa ang pangingilid ng luha sa aking mga mata.Tumango lang sa akin ang mama ni Angela at ngumiti.

Mabilis akong pumasok sa kotse ko at tahimik na umalis sa bahay ng girlfriend ko. Sobra akong dismayado sa pagsisinungaling niya sa akin.

Tinawagan ko ang best friend kong si Mark dahil kailangan ko ng kausap. Kailangan ko ng kaibigan na mapagsabihan ng sama ng loob ko. Ngunit ring lang ng ring ang cellphone niya. Tinawagan ko ulit ngunit hindi parin siya sumasagot. Imbes na dumeretso ako sa bahay ay mas pinili kong dumeretso na lang sa simbahan.

I was greeted by a very quiet and a big church surrounded by a beautiful plants with a variety of flowers. On the side of the walls are a row of tall pine trees where birds perched on it. I can hear their chirping along with the murmur of water coming from the fountain on the side of the church.

I went inside and sat in the front seat and prayed fervently.

Ang simbahang ito ang tambayan ko mula pagkabata hanggang ngayon na binata na ako. Nag-eenjoy kasi ako sa pagkanta ng mga worship songs at pagpapiano. Kaya kahit hindi oras ng worship, prayer meeting, dawn prayer o practice ng music ministry ay pumupunta ako dito. Ito din ang kanlungan ko kapag nalulungkot ako o nasasaktan tulad na lang ngayon.

Lumapit ako sa piano na nakapwesto sa gilid ng polpito at sinimulang laruin ito. Idinadaan ko na lang sa pagkanta habang nagpapiano ang sama ng loob na aking nararamdaman.

Hindi ko lubos maisip kung bakit kailangang magsinungaling sa akin si Angela. May kutob na akong niloloko niya ako. Kailangan kong gumawa ng paraan para malaman ang totoo.

Tumingin ako sa pambisig kong relo at mahigit isang oras na pala ako dito sa loob ng simbahan. Kailangan ko nang umuwi dahil may pasok pa ako sa paaralan.

Pagdating ko sa bahay ay sumalubong agad sa akin si papa.

"Anak galing ka ba sa simbahan?" tanong niya sa akin.

"Opo pa. Pupunta po ba kayo doon?" tanong ko dahil hawak niya ang bible at susi ng kotse niya.

"Oo anak, may kailangan kasi akong ayusin doon. Maiwan na kita. Kumain kana baka malate ka sa klase mo. Isabay mo narin ang kapatid mo kasi hindi ko siya maihatid ngayon. Alis na ako," paalam ni papa.

"Sige pa ingat po kayo," tugon ko.

Dumeretso na ako sa kusina at nadatnan kong nakatakip lang ang mga pagkain sa lamesa. Kumuha na ako ng plato ko at kumain na ng tanghalian.

Pagkatapos ko kumain ay pinuntahan ko muna ang kapatid ko sa kwarto niya.

Dalawang palapag ang bahay namin at ang kwarto naming magkakapatid ay nasa ikalawang palapag. Kaya kailangan ko munang umakyat sa palikong hagdan bago makarating sa kuwarto namin. Tatlo kaming magkakapatid at tig-iisa kami ng kwarto na may kanya-kanyang comfort room.

Kumatok muna ako ng tatlong beses sa kwarto ni Sarah, ang bunso namin.

"Hindi po naka-lock iyan, pasok na po kayo," sabi ni Sarah mula sa loob ng kuwarto.

"Sarah, ready ka na ba? Sabay kana daw sa akin mamaya dahil hindi ka maihatid ni papa," sabi ko sa kanya.

"Opo kuya. Ready na po ako," sagot niya.

"Ok, hintayin mo na lang ako sa sala. Maligo lang ako saglit," sabi ko at nagmadali na akong pumunta sa kuwarto ko na katabi lang din ng kuwarto ni Sarah.

Habang naliligo, hindi ko maiwasan ang isipin si Angela. Gusto ko siyang makausap para itanong kung ok lang ba kami. 8 months na kaming magkasintahan ngunit ngayon ko lang siya nahuling nagsinungaling sa akin. Mabait si Angela kaya minahal ko siya ng lubos. Hindi siya katulad ng mga ex-girlfriend ko na masyadong demanding at maluho. Kaya nga labis akong nasasaktan sa pagsisinungaling niya sa akin.

12:30 na nang makarating kami ni Sarah sa paaralang pinapasukan namin. Ang paaralan na pag-aari ng mga magulang ni mama. May oras pa ako upang hanapin si Angela sa Department nila ngunit hindi ko siya makita. Tinawagan ko ang number niya ngunit out of coverage area. Wala akong nagawa kundi pumasok na lang muna sa klase ko.

I can not concentrate the discussion because I was thinking of Angela. I miss her. She didn't even attended worship yesterday and I can't find her now either.

What's happening to her? Iniiwasan niya ba ako?

Natapos ang araw na ito na hindi ko nakita si Angela. Hindi ko rin makontak ang number niya at wala rin akong makuhang impormasyon mula sa mga kaibigan niya.

"Huwag mong hanapin ang taong ayaw magpakita," sabi ng best friend niya na si Flor.

"What do you mean Flor?" I asked.

"Hindi pa ba obvious Paul? Ayaw kang makita ni Angela. I tried to talked to her and convince her na kausapin ka niya at sabihin ang problema niya ngunit tumanggi siya. Wala daw siyang mukhang ihaharap pa sa'yo," paliwanag ni Flor.

"Anong problema niya? Bakit niya sinasabing wala siyang mukhang ihaharap sa akin?" nagtatakang tanong ko

.

Mas maganda kung siya na lang ang kausapin mo Paul. Puntahan mo na lang siya sa bahay nila at huwag kang aalis hangga't hindi mo siya nakakausap," tugon niya at tumalikod na siya sa akin.

Naiwan akong napaisip sa sinabi ni Flor.

Kinagabihan ay pumunta nga ako sa bahay nila Angela. Hindi pa ako nakakarating sa gate nila pero natanaw ko na si Angela na nakatayo sa labas ng gate kasama si Mark. Magkaharap sila at magkahawak ang kamay. Biglang dinambol ng kaba ang aking dibdib. Pinark ko ang kotse ko malapit sa kanila at dali-daling bumaba. Ngunit pagtingin ko sa kanila ay naghahalikan na sila. Pareho pa silang nakapikit kaya hindi nila ako nakita na papalapit sa kanila.

"What is the meaning of this?" galit na tanong ko sa kanila habang nakakuyom ang mga palad ko.

Gusto kong manapak ng tao ngunit inisip kong Pastor ang papa ko kaya pinigilan ko ang sarili ko. Nakayuko lang ang bestfriend kong si Mark at si Angela ay nakatingin sa akin na para bang nakikiusap na huwag akong manggulo.

"I'm sorry Paul. It's time to tell you that I want to break up with you. Sana mapatawad mo ako dahil nahulog ako sa iba," sabi ni Angela sa malumanay na tinig.

Parang pinagsakluban ako ng langit at lupa sa narinig ko mula sa girlfriend ko. Ang nakakuyom kong mga palad ay unti-unting nagbukas upang hawakan ang kanyang mga kamay ngunit iniwasan niya ito.

"Ano ang nagawa kong kasalanan sa'yo para saktan mo ako ng ganito? Naging masama ba akong boyfriend para ipagpapalit mo sa best friend ko? Ano ang meron sa kanya na wala sa akin Angela?" nagsusumamo kong tanong.

"Wala kang kasalanan Paul. Ako ang may kasalanan dahil hinayaan kong mahulog sa kanya kahit na alam kong boyfriend kita. Hindi ako karapat-dapat sa'yo Paul kaya maghiwalay na lang tayo. I'm sorry pero mas mahal ko na ngayon si Mark kaysa sa'yo," sabi niya habang nakatitig sa mga mata ko.

Tumingin ako kay Mark ngunit nanatili lang siyang nakayuko at hawak na ang kamay ni Angela. Napuno ng galit ang puso ko kaya hindi ko na napigilan ang suntukin siya sa mukha.

"Traydor ka Mark! Ginago mo ako! Ahas ka! Alam mo kung gaano ko kamahal si Angela pero palihim mo na pala siyang inaagaw sa akin. Hayop ka! Gago ka! Pinagkatiwalaan kita!" sigaw ko habang pinagsusuntok si Mark.

Hindi ko napigilan ang napamura dahil sa galit na nararamdaman ko. Nagsilabasan na ang mga kapitbahay nila Angela maging ang mga magulang at kapatid niya dahil sa pagsisigaw ko. Narinig ko pa ang sinabi ng isang kapit-bahay nila na, "Anak yan ni Pastor Dan di'ba? Bakit siya nanakit ng walang kalaban-laban? Hindi man lang siya naawa?" sabi ng isang matandang babae.

Inawat ako ng kuya ni Angela dahil hindi naman lumaban sa akin si Mark. Ang kinalabasan, ako ang naging masama. Nakita ko pa si Angela na umiiyak at alalang-alala habang pinupunasan ang mga dugo sa mukha ni Mark. Hindi ko na sila kayang panoorin pa kaya dali-dali akong tumalikod at sumakay na sa kotse ko at umalis na doon.

Hindi ko namalayan na pumatak na pala ang luha ko sa mata. Sobrang sakit ng nararamdaman ko. Kaya pala wala siyang mukhang ihaharap sa akin dahil best friend ko ang pinatulan niya. Minahal ko siya ng tapat. Sabi niya mahal na mahal niya ako at gusto niya akong makasama sa pagtanda ngunit bakit nagbago? Marami kaming pangarap. Nangako kaming walang lokohan at walang iwanan. Marami kaming gustong gawin na magkasama ngunit bakit naglaho na lang bigla? Isa siyang manloloko. Bagay nga sila ni Mark dahil pareho silang manloloko. Bakit hindi ko yun napansin noon? Bakit ako nagtiwala sa kanila? Gusto kong makalimot kahit sandali.

Gusto kong magwala. Gusto kong maglasing para makalimot.

Napadpad ako sa isang bar dito sa Makati. First time kong pumasok sa bar para maglasing. Hindi ko tanggap na niloko na naman ako ng isang babae at ang masaklap kasama pa nito ang pinagkakatiwalaan kong tao. Ano bang mali sa akin na palaging naloloko ng babae? Hindi naman ako masamang tao para isipin kong karma ko ito. Hindi ko deserved ang masaktan at lokohin lang ng paulit-ulit.

"Ayaw ko na! Gusto ko nang mamatay!" sigaw ko na ikinalingon sa akin ng ibang tao sa bar.

Kahit malakas ang tugtugin at hiyawan ng mga tao sa paligid ko ay may mga nakarinig pa rin sa pagsigaw ko. Tinungga ko ulit ang isang baso ng tequila hanggang sa hindi ko na alam ang sumunod na nangyari.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Destined to be Hurt   Chapter 29

    PAUL POVHindi ko na mabilang kung ilang beses kong sinabi sa sarili ko na ayoko na. Noong iniwan ko ang third year college sa Aurora Academy, akala ko tapos na ang lahat. Hindi lang dahil sa sakit. Hindi lang dahil sa gulo. Kundi dahil wala na akong natirang lakas para ipagpatuloy pa.Pero heto ako ngayon—nakatayo sa pila sa registrar ng CEU Makati, may hawak na brown envelope na parang bumigat sa bawat hakbang ko. Nandoon lahat ng requirements ko—birth certificate, ID photos, recommendation letter, at ‘yung papel na pinakaayaw kong tingnan: ang transcript na nagpapaalala kung saan ako natigil.Third year, first sem. Doon ako huminto. Parang sasakyang naubusan ng gasolina sa gitna ng daan. At ngayon, ilang buwan matapos ang katahimikan, sugat, at pag-aalinlangan, heto ako. Gusto ko ulit bumiyahe. Hindi para sa iba. Hindi para patunayan ang kahit ano. Kundi para sa sarili kong unti-unting natututong maniwala muli.Pagharap ko sa counter, pinilit kong panatilihin ang boses ko na kalmad

  • Destined to be Hurt   Chapter 28

    Kinabukasan, tahimik lang ang paligid ng bahay ni Lola Aurora. Maaga akong nagising, pero hindi dahil sa ingay ng alarm. Para bang kusa na lang bumangon ang katawan ko. Magaan ang pakiramdam—hindi pa buo, pero mas magaan. Parang tinanggalan ng gapos.Paglabas ko ng kwarto, nagtungo ako sa kusina. Naabutan ko si Papa, nagkakape na. Akala ko kagabi lang siya magpapalipas ng oras dito kay Lola. Pero heto pa rin siya—tahimik, pero halatang may gustong sabihin.“Pa, di po ba dapat nasa bahay ka na?” tanong ko habang inaabot ang tasa.“Bumalik muna ako saglit. Gusto sana kitang yayain... umuwi,” diretsong sabi niya.Napatingin ako sa kanya. Hindi dahil sa gulat, kundi dahil sa bigat ng salitang uwi. Matagal na rin akong hindi tumira sa bahay namin.“Miss ka na ni Sarah,” dagdag niya. “Lagi kang tinatanong. Si Daniel din. Hindi siya palasalita, pero noong nalaman niyang nagkita tayo, nagtanong agad kung uuwi ka na raw.”Tahimik lang ako habang nagtitimpla ng kape. Miss ko na rin sila, lalo na

  • Destined to be Hurt   Chapter 27

    PAUL POVPagkaalis ng dalawang babae sa buhay ko—este, dalawang nagpapagulo sa isip ko—hindi muna ako agad umalis sa lugar na ‘yon. Sa totoo lang, hindi ko alam kung saan ako pupunta. Wala rin naman akong ibang lakad. Wala ring maisip na gawin. Kaya naglakad-lakad lang ako saglit, hanggang sa mapadpad ako pabalik sa kotse.Nasa driver's seat ako ngayon, nakasandal at nakapikit. Hindi para matulog, kundi para makalubog sa katahimikan. Sa sarili kong ingay.Ramdam ko pa rin ang bigat ng mga sinabi ni Andrea. Hindi niya ako sinigawan, hindi siya nagdrama, pero may puwersa ang boses niya. May tapang sa likod ng sakit. At mas masakit ‘yon kaysa kung sumigaw siya. Kasi alam kong sinubukan niyang maging matatag, kahit masakit na ang kanyang loob.“Sana maging totoo tayo kahit minsan,” narinig kong sabi niya kanina, bago siya umalis.Walang sagot ang mga tanong niya. Ako man, hindi ko rin alam ang totoo. Saan ba ako sa buhay niya? Kaibigan? Panakip-butas? Tagapagligtas? Boyfriend? O isang alaa

  • Destined to be Hurt   Chapter 26

    PAUL POV11:30 AM. Nakapark na ako sa labas ng Ayala Mall, ang lugar kung saan nagpapart time job si Esther. Tahimik lang ako na nakasandal sa manibela, hinihintay ang message ni Esther. May background music mula sa radyo, pero halos hindi ko na naririnig. 12:00 PM ang usapan namin ngunit nandito na ako at hinihintay siya. ganun ako kasabik na makita siya.Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako. Lunch lang naman ‘to at magkaibigan kami. Madalas naman kaming kumain sa labas dati. Pero ngayon, iba ang pakiramdam na ito. Siguro kasi ngayon, alam ko na sa sarili ko na may nararamdaman ako sa kanya.Nag-vibrate ang phone ko. Dali-dali ko itong tiningnan at tama ang kutob kong si Esther nga ang nagpadala ng message.ESTHER: “Off ko na. Nasa entrance na ako, sa may fountain. Magmessage ka lang kapag malapit ka na.”Agad akong bumaba ng kotse at naglakad papasok sa Ayala Mall. Nakasanayan ko na ang lugar—malamig ang paligid, matao pero organisado, tahimik ang ingay ng sibilisadong city life.

  • Destined to be Hurt   Chapter 25

    PAUL POVPagkatapos ng isang buwang bakasyon sa malamig at luntiang Cagayan Valley, bumalik ako sa Makati kasama ang pinakamamahal kong Lola Aurora. Tahimik lang ako habang binabaybay namin ang daan palabas ng airport, sakay ng itim na SUV na sinundo sa amin ni Mang Berto, ang long-time family driver ni Lola.“Kamusta ang biyahe, Ma’am?” bati ni Mang Edgar habang hawak ang manibela ng sasakyan at nakatingin sa aming dinadaan.“Maayos naman, Edgar. Pero nakakapagod din talaga ang byahe. Buti na lang nandiyan ka,” sagot ni Lola, habang ako naman ay panay ang tanaw sa labas ng bintana. Iniimagine ko pa rin ang katahimikan ng Cagayan—yung simoy ng hangin, ang tanawin ng bundok at palayan, at ang simpleng buhay na panandalian naming tinikman.Habang bumabaybay kami ng EDSA, ramdam ko agad ang pagbabago ng hangin—mula sa sariwang simoy ng probinsya patungo sa mausok at abalang paligid ng lungsod. Napalitan ang mga bundok ng mga billboard, ang katahimikan ng mga busina, at ang simpleng pamum

  • Destined to be Hurt   Chapter 24

    3rd Person POVDumating ang huling araw ng paglilitis. Tahimik ang korte, para bang lahat ay humihinga nang sabay-sabay, naghihintay ng isang katotohanan na kaytagal ipinagkait. Ilang buwan na ring hinimay-himay ng magkabilang panig ang mga ebidensya: ito ang bawat video, bawat mensahe, bawat litrato. Pero ngayon, ang sandaling magtatakda ng lahat ay dumating na.Maingat at metikuloso ang naging presentasyon ng depensa. Ipinakita nila ang mga surveillance footage mula sa convenience store, ang metadata ng mga file na pinaniniwalaang inedit, at ang mga technical report ng isang independent forensic specialist na pinatunayan sa korte. Isa-isa nilang inisa-isa ang mga inconsistencies; mga oras na hindi tugma, mga larawan na lumalabas na ginamitan ng AI filter, at mga screenshot na pinagsama-sama mula sa iba’t ibang chat. Lahat ng ito, binuo sa isang timeline na malinaw na nagpapakita ng sabotahe.Tahimik ang buong courtroom. Tila bawat segundo ay bumibigat. Sa bawat eksenang pinapakita sa

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status