DALAWANG KATAWAN ang magkadikit sa isa’t isa. Iyon ang nangyayari ngayon sa mag-asawa habang nasa loob ng dressing room.Mas lalo pa ngang nangahas si Louie na ipadama ang pagkalalake nang mapansin ang reaksyon nito.Dahil itanggi man ni Zia ay hindi maikakaila sa ekspresyon na naapektuhan siya sa ginagawa ni Louie. “A-Akala ko ba ay importante sa'yo ang banquet na 'to? Malapit nang mag-umpisa ang celebration, baka ma-late tayo,” ani Zia sa kabila ng init na nararamdaman.Tila natauhan naman si Louie at bahagyang lumayo. “Sayang naman,” aniya saka tuluyang lumabas sa fitting room. Bumalik sa sofa na parang walang nangyari.Nang makapili na si Zia ng dress. Blue one-shoulder na bagay naman sa kanya ay saka siya inayusan sa buhok maging sa make-up. Pagkatapos ay nagbayad si Louie saka sila umalis sa lugar.Sumakay sa kotse at pinaandar papunta sa venue ng banquet party. Eksaktong alas-siyete ng gabi ay dumating sila. Unang lumabas si Louie para pagbuksan ng pinto si Zia. Nakalahad pa ng
PAGBALIK ni Zia ay hindi na maipinta ang ekspresyon na napuna naman ni Louie. Ibinaba niya ang hawak na wine glass at nilapitan ito. “What’s the problem? Masama ba’ng pakiramdam mo? Gusto mong umuwi?” sunod-sunod na tanong ni Louie. Tumango ito kaya saglit siyang umalis para personal na makapagpaalam sa mag-asawang Lim. Matapos ay sabay silang umalis sa venue at nagtungo sa kotse. Pagkasakay sa driver seat ay hinubad niya ang suot na coat para ipantakip sa hita ni Zia habang nakangiti, “Nagustuhan ni CEO Lim ang proposal at gustong makipag-partnership dahil na rin sa influence na ibinigay mo sa asawa niya.” Tumango lang si Zia bilang tugon dahil nararamdaman na niya ang pagod sa maghapong pagtulong sa party. Saglit na nagtagal ang titig ni Louie. Hindi akalain na ng dahil kay Zia ay magiging matagumpay ang plano niya para sa Lim corporation. Ang tingin lang kasi niya dati ay asawang walang kakayahan maliban sa usaping roman
HABANG naghuhugas ng pinagkainan ay biglang tumayo si Louie para yumakap mula sa likod. Idinantay pa nga ang ulo sa balikat ni Zia habang dinadampian ng halik sa tenga. Nakiliti si Zia at nanghina ang tuhod kaya natigilan sa paghuhugas. “A-Ano ba, ‘wag kang magulo,” saway niya kay Louie. “Akala ko ba’y pagkain lang ang sadya mo rito, kaya anong ginagawa mo ngayon?” Pero sa halip na lumayo ay mas hinigpitan pang lalo ni Louie ang yakap at saka bumulong, “Zia, bumalik ka na,” aniya sa pinakamalambing na tonong magagawa. Biglang natigilan si Zia. Ito kasi ang unang beses na nagsalita si Louie na hindi tunog nag-uutos. Malambing at talagang bibigay ang sino man makakarinig ngunit hindi siya pwedeng maging marupok. Kailangan niyang alalahanin ang mga pinagdaanang sakit sa loob ng apat na taong pagsasama. Matagal natahimik si Zia kaya gumalaw muli si Louie at hinalikan ito sa buhok. “H
SIMPLE LANG ang gusto ni Zia. Ang gumaling ang ama, makalaya si Chris at muling makaahon sa hirap ang kanyang pamilya.Pero siyempre hindi ganoon kadali makuha ang mga ninanais. Hindi pa siya pinapaburan ng panahon ngayon.Hindi pa lalo na at ayaw pa rin siyang pakawalan ni Louie. Magkaganoon man ay tuloy pa rin ang buhay at hindi na masiyadong iniisip ang mga problema.Hanggang isang gabi, sa Lopez hotel habang nagtatrabaho ay bigla siyang nilapitan ni Austin. “Tumawag si Lindsay at gusto kang makausap, urgent daw.”Pagkabigay ng cellphone ay nahimigan ni Zia na tila nagmamadali ito. “Hello, Lindsay, ba’t ka napatawag?”“Zia! Nandito ako ngayon sa ospital at nagkakagulo! Nasaktan ni tita Maricar si Bea, pumuntah ka na rito sa canteen, dali!”Maingay ang background at kahit naguguluhan ay agad namang tumakbo si Zia palabas ng hotel. Sumunod si Austin at nag-alok na ihahatid siya.Ilang minuto ang dumaan bago makarating s
SA OSPITAL, kasama ang ama ay inilihim ni Zia ang nangyari kay Maricar. Nagdahilan siya na masama ang pakiramdam nito kaya pinagpahinga niya muna sa apartment at siya na lamang pansamantala ang magbabantay. “’Wag mo na akong alalahanin dito, anak. May mga Nurse naman na tumitingin sa’kin kaya umuwi ka na lang at magpahinga,” ani Arturo. Umiling-iling naman si Zia habang hinahaplos ang kamay nito. Nalulungkot siya sa nangyayari ngayon. Paano niya gagawan ng paraan na mailabas si Maricar gayong sinampahan ito ng physical injury ng magulang ni Bea. Paniguradong magtatagal ito sa kulungan dahil wala silang pampiyansa. Ilang minuto ang lumipas nang tuluyang makatulog si Arturo. Doon lang nagkaroon ng pagkakataon si Zia na hawiin ang buhok na tumatabing sa isang bahagi ng kanyang mukha. Natatakot siyang mapansin ng ama ang pamumula ng kanyang pisngi. Medyo napalakas ang pagkakasampal sa kanya na hanggang ngayon ay ramdam niya pa rin ang pagmamanhid. Samantalang sa labas ng kwarto ay pal
NAPASINGHAP si Zia sa mapangahas nitong ginawa. Buong akala nga ay talagang huhubaran siya ngunit hindi nito tinuloy. Hanggang sa bigla na lang siyang niyakap ni Louie mula sa likod at itinulak sa glass-window. Lapat na lapat ang harapan niya sa bintana. Kinabahan siya dahil kitang-kita niya ang ibaba. Baka biglang mabasag at mahulog siya. Ikinatakot niya rin na baka may makakita sa kanya na ganoon ang ayos sa katabing building. “Louie!” hiyaw niya sa sobrang takot. “I just want to clarify na ino-offer mo ‘tong katawan mo sa’kin kapalit ng paglaya ng step-mom mo, right?” bulong ni Louie na nakuha pang halikan sa tenga at leeg si Zia. “Pero ilang beses ko nang natikman at ginamit ang katawan mo. Anong benefits ang makukuha ko sa katawang gamit na gamit na? Gusto mo talagang magpakababa ng ganito pero ayaw mo namang bumalik sa’kin na mas convenient para sa’yo?” Mas dumiin ang yakap ni Louie sa puntong ramdam na ni Zia mula sa likod ang pagkalalake nito. At nilalamukos pa ang isang u
SHE felt helpless. Pakiramdam ni Zia ay isa siyang mababang-uri ng babae. Iyon ang ipinaparamdam ngayon sa kanya ni Louie dahil sa ginagawa nito. Mula noon hanggang ngayon ay hindi pa rin siya kayang respetuhin. Walang pinagkaiba sa mga babaeng bayaran. Na kahit anong pakiusap ay naging bingi si Louie na patuloy siyang hinahalikan at hinahawakan sa iba’t ibang parte ng katawan kahit anong tutol niya. Tumigil saglit si Louie dahil sa pagpupumiglas ni Zia. Nairita siya at tuluyang hinawakan ang buhok nito sabay pinaharap ang mukha para mahalikan sa pisngi. Nagpumiglas naman si Zia hanggang sa mahagip ng mata ang fruit-knife na nasa side-table. Pilit niyang inaabot ngunit hindi niya mahawakan nang maayos hanggang sa malaglag sa sahig. Desperada na siya ng mga sandaling iyon. Kapag hinayaan niya si Louie na gawin ang gusto nito ay para na rin niyang sinabing babalik siya sa dating buhay bilang asawa nito. Buhay reyna sa mata ng iba ngunit mas masahol pa sa katulong ang pagtrato. Aya
MARAHANG naupo sa kama si Zia nang isara ni Louie ang pinto matapos makuha ang pagkaing inutos nito sa secretary.Pinanuod niya si Louie habang inaalis ang takip ng round transparent container. Porridge ang binili ni Alice para sa kanya habang morning breakfast naman ang kay Louie. Matapos ay kumuha rin ng inumin at nilagay sa bed tray.“Ayoko,” ani Zia.Natigilan naman si Louie at napatingin sa kanya. “Ayaw mo nitong pagkain?”“Ayoko nitong ginagawa mo, Louie. Hindi ikaw ito at kahit magbago ka pa’y hinding-hindi na maibabalik sa dati ang lahat. Napagod na ang puso kong mahalin ka.”“Ayos lang, hindi na mahalaga kung anong nararamdaman mo sa’kin. Wala akong pakialam dahil sa panahon ngayon, inconvenience ng matatawag ang pagmamahal. Hindi ka bubuhayin at mapapalamon lalong-lalo na sa kinakaharap mong problema.”Iyon ang paniniwala ni Louie. Ang isang gaya niyang businessman ay hindi naniniwala sa pag-ibig. Sa mundong ginagalawan niya ay ito lang ang mahalaga; kasikatan, yaman at kapa
NAPANGANGA sina Shiela at Asher habang kinilig naman si Amber na tinakpan pa ang bibig. Ngunit si Chris ang naging matindi ang reaksyon."Ano?! Pa'nong-- Bakit?!" nagugulahan niyang tanong. Dahil para sa kanya, mananatiling bata si Chantal. Hindi pa siya handang mag-settle down ito. Lalo na ngayon na limang taon itong nawala at bumalik na kasal na sa iba?!Napangiti naman si Chantal sa naging reaksyon ng Ama. Kaya nilapitan niya ito at nilingkis ang braso, tila naglalambing. "Sorry po. 'Pa."Napabuntong-hininga naman si Chris. "Hindi, pasensiya na rin. Nabigla lang ako sa sinabi mo." Pagkatapos ay binalingan si Felip. "Maaari ba kitang makausap?"Tumango naman ito saka sumunod patungo sa study room."Kinakabahan ako," ani Chantal habang nakatanaw sa dalawa."Don't worry. Kakausapin lang siya ng Papa mo," komento naman ni Shiela. "Gusto mo bang samahan muna ako sa kusina? Gusto kong lutuin ang paborito mo. Si Felip-- Ang asawa mo, anong gusto niyang pagkain para maihanda ko rin."Sinab
LIMANG TAON ang lumipas...Marami ang nangyari sa loob ng mga panahon na iyon. Naging presidente ng kompanya si Archie. Napagtagumpayan niyang i-expand ang negosyo sa iba't ibang bansa sa loob lang ng dalawang taon ng ganoon kabilis!At pormal na rin itong na-engaged kay Heather at ikakasal na ngayong taon, pina-finalized na lang ang magarbong kasal.Nakapagtapos na ng elementarya si Amber habang si Asher naman ay kasalukuyang nag-aaral sa kolehiyo. Ilang birthdays, okasiyon at holidays ang nagdaan pero...Wala pa rin silang naging balita kay Chantal.Dinamdam ng husto ni Shiela ang pag-alis ng anak. Si Chris naman ay nagalit nang malaman na nilihim ng dalawa ang relasyon.Nagalit rin siya sa sarili dahil pakiramdam niya, isa siya sa dahilan kaya nagkalabuan ang dalawa hanggang sa napagpasiyahan na nga ni Chantal na lumayo.Kung alam niya lang, hindi na sana niya ipinares si Archie kay Heather.Pero habang tumatagal, unti-unti na nilang tinanggap na hindi na ito babalik pa kahit anong
SA ISANG IGLAP ay tumulo ang luha sa mga mata ni Chantal. Halo-halo ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon pero mas nanaig ang galit at pagkabigo.Pakiramdam niya ay pinagtaksilan siya ni Archie. Oo, siya itong nakipaghiwalay pero ni minsan ay hindi niya kinalantari si Edward o ibang lalake. Ginamit niya man ang binata pero hindi siya humantong sa kahit na anong physical touch.Si Archie mismo ang paulit-ulit na nagsasabing walang namamagitan na relasyon kay Heather pero ano itong nakikita niya ngayon?Sa huli, sa halip na sugurin ang dalawa ay umalis na lamang siya at bumalik sa restaurant. "Excuse po, sa'n dito ang restroom niyo?""A-Ayos lang kayo, Ma'am?" tanong ng waitress sabay turo sa direksyon ng restroom. "Doon banda, Ma'am."Tumango lang si Chantal bilang pasasalamat saka nagmamadaling magtungo roon. Hindi siya pwedeng bumalik sa table na ganoon ang kanyang itsura, paniguradong tatanungin siya ng pamilya kung bakit siya umiiyak.Pumasok siya sa isa sa mga cubicle saka i
BAGO pa man makakilos si Chantal ay binuksan na agad ni Archie ang pinto ng kotse at hinila siya palabas. "S-Sandali, nasasaktan ako!" exaggerated niyang sabi kahit hindi naman ganoon kahigpit ang pagkakahawak nito."Lumabas ka riyan, kanina pa kita tinatawagan pero hindi ka sumasagot!" inis na sabi ni Archie.Nang walang ano-ano ay hinawakan ni Edward ang braso nito. "Pare, nasasaktan mo na ang kapatid mo.""Hindi ko siya kapatid!" sumabog na ng tuluyan si Archie saka tinabig ang kamay nitong nakahawak.Hindi naman nagustuhan ni Edward ang inasal nito kaya lumabas siya sa kotse upang harapin ang binata.Naalarma naman si Chantal, kinakabahan na baka magkagulo ang mga ito kaya lumabas na rin siya sa sasakyan at humarang sa pagitan ng dalawa. "Please, 'wag kayong mag-aaway." Saka hinarap si Archie. "Nanuod lang kami ng movie kaya sorry kung hindi ko napansin ang tawag mo."Para naman walang narinig si Archie at nakipagsukatan pa ng masamang tingin kay Edward. "Sugod," paghahamon pa niy
SA HALIP na sagutin ang tanong ay ngumisi lang si Archie at pagkatapos ay isinubsob ang mukha sa balikat ng dalaga.Hindi naman iyon nagustuhan ni Chantal dahil amoy na amoy niya ang alak sa katawan nito. "Ano ba, ang baho mo!" Saka ito tinulak-tulak.Ngunit hindi natinag si Archie at niyakap lang ito nang mahigpit. "Miss na miss na kita.""Lasing ka na!" reklamo ni Chantal saka pilit kumakawala. Nang matagumpay na maialis ang braso nitong nakapulupot sa kanyang bewang ay agad siyang umalis sa kama. "Umalis ka na bago pa may makapansin." Sabay turo sa pinto.Kumurap-kurap si Archie at sa isang iglap ay bigla na lang sumigaw, "Ba't ganyan ka sa'kin?!"Napasinghap at nataranta si Chantal sa ginawa nito. Natatakot siyang baka marinig ito ng kasama nila sa bahay. Kaya dali-dali siyang lumabas ng kwarto matapos kunin ang phone. Tumakbo siya hanggang sa makababa ng hagdan.Kapag lasing si Archie, kailangan niya lang hindi magpakita para hindi siya kulitin. Dahil kapag hindi siya lumayo ay p
SIMULA ng bumalik si Chantal sa Baguio ay lagi na niyang dinadahilan na busy siya sa tuwing pinapauwi kapag may okasyon. Kung hindi naman ay sinasadya niya talagang wala si Archie, nalalaman niya iyon kapag tinatawagan niya si Asher o hindi kaya si Amber.Sa loob ng limang buwan ay hindi siya umuuwi hanggang sa dumating ang Christmas holiday.Hapon ng araw na iyon ng dumating siya sa bahay. Mahigpit na yakap sa bewang ang sinalubong ng kapatid."Mabuti naman at nandito ka na, Ate! Kanina pa kita hinihintay," excited na sabi ni Amber.Hinaplos naman ni Chantal ang buhok nito. "Sina Mama at Papa?""Si Papa, wala pa pero si Mama ay nasa kitchen, nagluluto."May lumapit naman na katulong at nag-alok na ito na lamang ang mag-aakyat ng bagahe sa kwarto.Hinayaan naman ni Chantal at sumunod kasama ang kapatid. "Si Asher, nasa'n?""Nasa room... Si kuya Archie naman ay hindi pa umuuwi like Papa," tugon ni Amber.Medyo natigilan saglit si Chantal ng banggitin nito ang pangalan ni Archie. Hindi
NAPALUNOK si Chantal habang nakatitig sa Ina. Kulang na nga lang ay mabuwal siya sa labis na kabang nararamdaman."... 'Ma," sambit niya pa rito.Bumuntong-hininga si Shiela saka in-off ang ilaw. "Dis-oras na ng gabi pero nag-iingay kayong dalawa ni Archie. 'Wag niyong hintayin na si Chris ang magising." Pagkatapos ay tumalikod na siya upang lumabas."S-Sandali lang, 'Ma," pigil ni Chantal. "Hindi ba kayo magtatanong?"Lumupaypay ang balikat ni Shiela saka nagsalita ng hindi ito nililingon. "Hindi na kailangan ng tanong, halata naman." Saka sinara ang pinto.Akmang magsasalita at pipigilan pa ito Chantal pero sa huli ay pinili na lamang manahimik. Nanghihina siyang bumalik sa kama at naupo.Ilang minuto siyang natahimik, lumuluha habang iniisip kung anong sunod na gagawin ngayon natuklasan na ang lihim nilang relasyon ni Archie?Ang pag-iyak niyang iyon ay nakatulugan niya hanggang sa magising na halos hindi niya maibuka ang mga mata. Namamaga sa labis na pag-iyak.Nanunuyot din ang l
NANATILING tahimik ng ilang segundo sa kwarto kaya binuksan na ni Shiela ang pinto at tumambad sa kanya ang anak na nakatayo sa malapit. "Si Chantal?" tanong niya nang hindi ito makita, saka pumasok sa loob.Nilibot niya ang paningin sa buong kwarto at nilingon si Archie. "Ba't 'di ka sumasagot, nasaan ang kapatid mo?"Napalingon naman si Archie sa pinto ng banyo nang bumukas ito at lumabas si Chantal na nakatungo.Kumunot-noo naman si Shiela saka nagpalipat-lipat ang tingin sa dalawa. "Ano bang nangyayari sa inyo at ba't kayo nagsisigawan?""Wala lang po 'yun--""Nainis ako," putol ni Archie sa sasabihin ni Chantal. "Kasi naman, ilang beses ko ng sinasabi na kung hindi naman niya gusto ay 'wag siyang basta-bastang um-oo sa mga request niyo."Napasinghap si Shiela sabay baling ng tingin kay Chantal. "Totoo ba? Napilitan ka lang na um-oo na makipag-date kay Edward?""Kilala niyo naman si Chantal, 'Ma. Mahihiya 'yang humindi sa inyo," si Archie ang sumagot.Naikuyom naman ni Chantal ang
BAGO pa makapag-react si Archie ay may dumaan na babaeng customer patungo sa restroom. Kaya nagpigil siya, mariin kinuyom ang kamay. Bakas sa mukha niya ang iritasyon pero nagawa pa rin huminahon. "Sa bahay na natin 'to pag-usapan." Pagkatapos ay nauna nang umalis.Si Chantal naman ay pumasok sa restroom, naghugas ng kamay kahit hindi naman kailangan. Wala lang, gusto lang niyang mapag-isa kahit sandali."Ayos ka lang?" tanong ng babae kanina na dumaan.Tiningnan ito ni Chantal saka malungkot na nginitian, hindi alintana na naluluha siya ng sandaling iyon."Magkakaayos din kayo ng boyfriend mo," patuloy pa ng babae."Salamat." Pagkatapos ay umalis na siya. Pagbalik sa table ay ang malawak na ngiti agad ni Edward ang sumalubong."Ayos ka lang ba?"Natigilan si Chantal dahil pangalawang beses ng may nagtanong sa kanya, ibig sabihin ay mahahalata talaga sa mukha niya na hindi siya totally fine.Pagkatapos ay nilingon niya ang table kung saan nakaupo ang Ina saka si Archie, na masama ang