(Secretary Lee POV)
Pinagbuksan ako ng naglalakihang pinto. Narito ako para makuha ang alak na matagal nang naka-imbak sa wine cellar ni Master Cedrick. Tumampad sa akin ang napakaraming botelya ng alak. Maraming klaseng alak ang naroon. Tinitignan ko ang mga label, hangang sa mapadako ang aking paningin sa alak na dapat nakunsumo na noon. Sampung taon ang nakalipas.
His wedding wine.
Dahil nga sa trahedyang nangyari, hindi natuloy at nanatili sa lalagyan nito. Sa tingin ko nga kahit mamatay siya, hindi niya ito iinumin kahit kailan.
“Here Secretary Lee.” bigay sa akin nang bote. Isang 1945 Romanee Conti.
Yeah. Master Cedrick is a wine collector. He loves wines specially the bloody red.
“Thanks.” saka nilagay namin ng maigi sa isang lalagyan na gustong makita ni Master Cedrick. Gusto niyang maayos na inilalahad sa kanya ang mga bagay-bagay. Perpekto lahat.
Lahat ng bagay sa paligid niya, nais nito maging perpekto at walang makitang kamalian.
Di ko nga alam kung bakit tumagal ako sa kanya. Ang sinundan kong secretarya nito, he is just two hours old at pinatalsik kaagad. Dahil nga sa pagkakamali nito sa paglagay ng tasa sa mesa niya.
He is crazy right? A mad perfectionist.
But I need this job. I perform well, and thanks pareho kaming sumailalim sa sakit na OCD. Obsessive Compulsive disorder.
Ngunit malala yung kanya… Ginagawa lang naman niyang baliw ang mga taong nakapaligid sa kanya.
Agad akong dumiretso sa bahay nito di kalayuan sa wine cellar nito. The gates were highly secured gate. Braided Iron fences for Anti-terrorism and Anti-climb features. Fences to keep unwanted 'guests' out. The size of the post plays a major role with effectiveness of keeping perpetrators away from designated areas. Larger posts are very challenging to grasps, especially posts designed with hard, sharp edges. The tips of posts can further deter intruders by offering an intimidatingly dangerous design where body parts can be snagged.
Fiber-optic motion sensors, security cameras, double row fence system with razor ribbon and concertina wire, cable reinforcement and bollard systems are only a few components of most-impenetrable fences in the entire world. A critical asset that becomes crippled could become a national disaster.
Ginagawa niya ito dahil ata sa nakaraang pangyayari.
The Wu's Wedding Massacre.
A happy day that turns into a nightmare.
Sa pamamahay niyang ito, lahat automatic. Di ka makakapasok kung di ka nga enrolled sa security system ng pamamahay niya.
The door open for me, after nga malaman na wala akong kasamang iba.
Sa pagpasok ko sumalubong sa akin ang ambiance na napaka-kalma. Halos ginawa na nga niyang dinding ang isang aquarium na mula ceiling hangang sahig. Naroroon ang ilang rare fish na mahuhuli nga sa kailaliman ng dagat. Palibhasa, napakalapit ng bahay niya sa dagat. Maririnig mo ang hampas ng alon sa dalampasigan.
Sinalubong ako ng kambal niyang katulong. Si Rhio at Rhoa, they are highly agent known, but resigned after they know how the world works.
“Secretary Lee, hinihintay ka ni Master Cedrick. Sumunod ka sa akin.” si Rhoa na babae sa kambal. Habang si Rhio napangisi na lamang sa akin, lalaki ito.
Hinatid ako ni Rhoa sa pinto at ng buksan ko. Iyon ang pinto papunta sa dalampasigan. Lalong naging malinaw sa aking tenga na hindi kalmado ang tubig dagat dahil sa lakas ng hampas ng alon sa dalampasigan.
Ang simoy ng hangin na lalong magpapasakit ng ulo ko. Tss. I don’t have enough.
Tss. Ibang klase din talaga ang boss ko. Oo, inari na nga ni Master Cedrick ang dalampasigan.
Umangat ang paningin ko sa kalangitan. Nagnining-ning ang mga butuin. At mamaya, alam kong madadaig sila ng liwanag nang buwan.
Di kalayuan nakita ko ang lalaki na naglalakad-lakad. Nakasuot ng puting roba. Nililipad sa katawan niya.
Tahimik ko siyang pinuntahan. Sinundan ang mga yapak niya.
Napatawag siya kanina sa akin dahil di na naman ito makatulog. Malalim ang kanyang iniisip.
Naramdaman niya ang presensya ko ngunit patuloy parin ito sa paglalakad. Hangang sa nakarating kami sa naghihintay na beach chair at mesa na paglalagakan nga ng alak.
Naupo siya. Isinandal ang likuran saka ipinikit ang mga mata.
Nanatili akong hintayin siya na maunang magsalita. That's the rule. Ang salita niya ang priority namin, kung ayaw nga mawalan ng trabaho. Saka, wag na wag mong babasagin ang katahimikan niya.
He is the owner of the Multi-Billionaire Wu Pharmaceutical Company. He is a physician and perform the surgery only during full moon. Pinipili din ang pasyente na nais gamutin. Kalimitan trabaho ko muna i-background check ang lahat ng detalye tungkol sa pasyente nito.
“Fill the glass.” Ang boses nitong malamig pa sa yelo. Puno ng katigasan ang puso.
Kumilos ako. Maingat na sinalinan ang wine glass.
Saka niya iminulat ang kanyang mga mata na parang malulunod ka sa nararamdaman niyang pagkamunhi sa mundong to.
“Tomorrow, we will be having a full moon. Give me the cards.” Agad kong lapag ng briefcase sa mesa.
Kinuha niya ang wine glass. Saka nga napakalayo ng paningin habang pinapaikot-ikot ang alak sa baso.
Maingat kong inilapag sa mesa ang hinihingi niya.
Hangang sa napatikim ito ng alak.
Patay ako, kung mali nga ang alak na binigay sa akin.
Ngunit nakahinga ako ng pinagpatuloy niya ang pag-inom. Matapos niya ilapag ang baso sa mesa, agad kong sinalinan ulit.
Kinuha niya ang cards of data. Mabusisi niyang binasa ang summarization ko. Naroroon ang detalye kung ano ang case ng mga sakit ng pasyente at mga larawan nito.
Meron ako ngayong nakuhang tatlong pasyente.
Narinig ko ang ngisi ni Master Cedrick. Nagulat na lamang ako ng pinalipad niya sa dagat ang isang card. Lumutang ang pagmumukha ng gobyernador. Hangang sa kinain ng alon.
Yun pa naman ang naki-usap sa akin na kahit anong mangyari, siguraduhin ko na siya itong mapipili. Ngunit sa nangyari ngayon, buntong hininga ang maisasagot ko dito.
Ang ikalawang card ay lumipad din.
“I choose this patient.” lapag niya sa mesa.
Isang porman sa di kilalang construction agency. Malamig ang puso niya sa mga taong may kakayanan. But he is an angel sa mga taong mahihirap at talagang nangangailangan pang mabuhay.
“I'll perform the surgery by midnight tomorrow.” Tumango ako sa kanya.
@Death Wish
Hi sa lahat!
Alam ako na ang makakapagbasa lang naman nito ay yung marunong umintindi ng tagalog. Ahahaha. So Nice to meet you all! Pa-REVIEW NA DIN PO.
Marami akong tagalog books and will update sooner. Love you guys!
Drop kayo ng napakagandang comment!Taming the Dangerous CEO [TAGALOG]
Fated to Mary the Devil [TAGALOG]Doctor Alucard Treasure [TAGALOG]Alpha King Checkmate [TAGALOG]Nine Months [Tagalog]The Devilish Billionaire [Tagalog]Love you all! And thank you sa supporta ng napakarami!
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair