Chapter 5

“TAKE a seat,”

Ngumiti ng bahagya si Sarah ng paghilahan siya mismo ni Kenneth na magiging ex-husband na niya ngayon. Sino nga bang mag-aakala na asawa niya ang pinakang sikat at pinakang mayaman na business man sa mundo na si Kenneth Adams.

Sa halos anim na taon nilang pagkakakasal ay walang ibang nakaalam sa katotohanan na iyon dahil na rin sa kagustuhan niya na ilihim ang lahat. Noong una hindi niya kilala si Kenneth, kaya nga pumayag agad siya maging bride nito pero ng makilala niya ito ay doon siya nabahala.

Alam niya na maraming tagahanga ang lalaki na halos baliw na baliw sila. Example na jan nung panahon na nagtatrabaho palang siya. Naririnig na niya ang pangalan nito sa mga katrabaho, kaya talagang hindi niya inaasahan na ang ina-admire nila ang napangasawa niya.

Pero hindi katulad ng mga nagpapakasal na mahal nila ang isat-isa, sila hindi. Nagpakasal sila dahil kailangan ni Kenneth ng bride while her? Kailangan niyang mabuhay para maipanganak ang mga anak.

Na ngayon ay nawawala ang dalawa at hindi siya kilala ng bundo.

Sa totoo lang hindi niya alam kung bakit napunta sa ganon ang sitwasyon. Ibang iba ito sa kaniyang naiisip at pinapangarap na mangyari. Though alam niya na hindi siya basta basta matatanggap ng mga anak sa tagal ng panahon na wala siya, pero hindi sa ganitong paraan.

“Where is the divorce papers?”

Yan agad ang tanong ni Sarah ng makaupo siya sa upuan. Habang si Kenneth namam ay natigilan sandali at napakapit ng mahihpit sa upuan na hinila niya para sa asawa.

Kadarating lang nila at ito agad ang hanap sa kaniya ng babae. Naiinis siya, hindi niya iyon nagugustuhan. Pero kahit ganon ay kinalma niya ang sarili lalo na at paulit ulit na nag eeco ang boses ni Ghill sa kaniyang isip.

‘Kumalma ka at wag pairalin ang init ng ulo!’

Napailing siya doon at naupo sa kaniyang upuan.

“Let’s talk about that later, let’s eat first.”

Wala ng nagawa si Sarah dahil sumenyas na si Kenneth sa mga waiter na naroroon. Actually, nirentahan ng lalaki ang buong restaurant kaya sila lang ang nasa loob. Naiilang nga si Sarah dahil alam niyang nasa kanilang dalawa ang atensyon ng mga sumalubong sa kanila kanina.

Alam kong may katanungan sa mga isip nila pero sa ilang years na nilang pagsasama ni Kenneth sanay na din siya. Wala naman na leaked na photos sa mga nakalipas na taon kaya walang problema.

Hangga’t walang nakaka-alam na may relasyon sila ni Kenneth safe siyang makakakilos ng maayos.

Maraming pagkain na tila ba’y huling pagkain na nila iyon sa gabing iyon.

“Bakit naman ang dami? Di ka ba kumain? Kasi alam ko nag mamadami ka lang na pagkain kapag gutom ka.”

Napahigpit ang kapit ni Kenneth sa kutsara at tinidor na hawak niya. Katulad ng nakagawian nilang mag asawa ay paghahainan siya ni Kenneth habang di Sarah naman ang nagluto ng pagkain nila.

“This might be our last meal together,” medyo mahinang sabi nito.

Natahimik si Sarah dahil doon at hinayaan ang lalaki. Ngunit ang totoo ay tama ang sinabi ni Sarah kay Kenneth. Hindi pa talaga siya kumakain simula ng sabihin nito na makikipaghiwalay na siya.

Bukod sa sanay siyang kumain na kasama si Sarah ay nawalan siya ng gana sa lahat kaya hindi siya nakapag trabaho ng maayos at nag isip ng mga paraan na kaya niyang gawin para lang matigil ang divorced papers.

Katulad ngayon, susubukan niyang ipapigil ang gusto ni Sarah. Kung tututol si Sarah, syempre marami pa siyang paraan na naisip. Hindi siya papayag na mag hiwalay silang dalawa ng ganon ganon lang.

Habang kumakain ay hindi alam ni Sarah kung paano sisimulan ang pagtatanong kung may alam ba ito sa anak niya o wala. Iyon ang unang beses na kumain sila na wala siyang masabi. Malamang dahil iyon sa atmosphere na kakaiba dala ng pakikipaghiwalay niya.

Napabuntong hininga siya at nagsalita.

“I’m sorry,”

“Sorry for what?” Tanong ni Kenneth na ineenjoy lang ang kaniyang pagkain.

“Kasi makikipaghiwalay ako sayo. Well, sa contract naman talaga natin two years lang, pero dahil nagkasakit si mama—na hindi ko ginusto at walang may gusto, tumagal tayo ng ilang taon.”

Yes, tama ang nabasa mo dahil tumagal lang sila ng anim na taon pa dahil nagkasakit ang kaniyang ina. Pareho nila na ayaw ma stress lalo ang ina ni Kenneth kaya nag agree sila na hanggang sa gumaling ito.

Last year pa sana iyon kaso kita niyang tuwang tuwa pa ang mama ni Kenneth sa kaniya kaya hinahayaan niya. Sobrang bait kasi ng mga ito kay Sarah kaya tunay na magulang na rin ang turing niya sa mga ito.

Kaya nga ng magkasakit ang ina ni Kenneth ay nalungkot siya ng sobra sobra.

“Marami pa akong bagay na gustong magawa at alam kong ganoorin ka rin. Baka this time mahanap mo na rin ang para sayo hindi ba?”

Hindi alam ni Sarah kung bakit siya biglang nakaramdam ng kirot ng sabihin niya ang bagay na iyon. Napailing nalang siya sa naisip at muling tumingin kay Kenneth.

“We both know that our marriage was fake and I have to thank you for everything that you’ve done for me. I will treasure that and bury at the deepest part of my heart. Besides six years was no joke, nasanay na rin ako sa inyo… sa mama mo, papa mo, kay Ghill syempre lalo na sayo.”

Hindi maiwasan ni Sarah na mapangiti habang sinasabi niya iyon. Tila nag flashback sa kaniya lahat ng ala-ala na mayroon sila. Kung maibabalik niya lang ang kahapon ay hindi siya nag sisisi na nakilala niya ang mga ito.

Pero ang pinag sisisihan niya lang ay ang pag iwan niya sa mga anak. Natakot kasi siya na madamay ang mga ito pero kahit ano palang protekta ang gawin niya ay mapapahamak pa rin sila. Mas lumala pa nga e.

Samantalang si Kenneth naman ay naalala din ang kanilang nakaraan. Yung mga panahon na bago palang si Sarah sa kanila at hindi nagbago ang ugali nito mula umpisa hanggang sa ngayon.

Habang tumatagal nga ay nahulog ang loob niya sa asawa. Yes, mahal niya si Sarah kaya nga ng sabihin nito ang tungkol sa divorced ay nawala na siya sa kaniyang sarili. Hangga’t kaya niya ay gagawa siya ng paraan wag lang ito mahiwalay sa kaniya.

“Paano si mom?”

Napabuntong hininga si Sarah sa tanong na iyon ni Kenneth. Alam niya na mababanggit nito ang ina, syempre pareho silang may care para sa ginang. Ayaw nila pareho na ma stress ito at muling magkasakit.

“Don’t worry I will remain to be friends with your mom. Ayaw ko din naman maulit ang nangyari noon kaya hindi ko na hahayaan ‘yon.”

Nang magkasakit ito ay lahat sila naging matamlay. Lahat sila nahirapan, mabuti at andoon si Sarah. Si Sarah ang nag tyaga mag alaga at mag aruga dito. 24/7 siyang nasa tabi ng ina ni Kenneth, hindi niya ito iniwan sa lahat ng okasyon lalo na kaarawan nito.

“Are you really sure you wanted a divorce?”

Napahigpit ang kapit ni Sarah sa kaniyang kutsara at tinidor.