Kitang-kita ni Hiraya ang pag-aalala at takot sa mukha ni Reyko nang makita ang kapatid niyang punong-puno ng dugo habang tinitingnan ng doktor. Parang may gustong sabihin ang lalaki ngunit hirap itong magsalita. Napaawang ang mapupulang labi nito upang handa na sanang magtanong ngunit naunahan ito ng doktor. “Pasensya na Mister. Nakunan na ang misis mo’t hindi na namin naligtas ang bata sa sinapupunan niya. Kailangan ng maraspa ang loob nito sa lalong madaling panahon baka ika-lason pa ng asawa mo ito. Pakipirmahan na lamang sa kin ng pasyente.” Agad na binigay ng nars ang form kay Reyko. Nanginginig namang kinuha ni Reyko ang papel at agad na pinirmahan ito. Si Mayari ay agad na pinasok sa emergency room upang maraspa na ngayon ay namimilipit sa sakit. Nang makita ang sitwasyong iyon ay hindi mapigilan na sumikip ang dibdib ni Hiraya. Hindi siya makapaniwala sa nagawa ng asawa niya sa kan’ya. Sa harap niya mismo at sinampal pa siya ng katotohanan—niloloko na pala siya ng asawa m
“Talagang okay lang, Hiraya? Sabi ng doktor ay maselan ang pagbubuntis mo ngayon kaya dapat ay huwag kang magpapagagod at magpapa-stress. Alam mo na ang dapat mong gawin, okay? Mag-te-text ulit ako sa’yo mamaya, mag-se-send din ako ng list ng mga masusustansyang pagkain na kakainin mo,” sabi ni Mayumi habang nag-aalalang nakatingin sa kaibigang si Hiraya. Nasa harapan na sila ngayon ng bahay nila ni Reyko, hinatid kasi siya nito, ayaw na sana niyang makaisturbo pa sa babae ngunit ito naman ang nag-insist sa kan’ya. “Naiintindihan ko, Mayumi. Pasensya na, inisturbo at pinag-alala pa kita.” Hinawakan ni Mayumi ang kan’yang kamay saka pinisil iyon, sumilay ang mapait na ngiti ng kaibigan at seryosong nakatitig sa kan’ya. “Hiraya, kailan ka pa magttyaga riyan sa asawa mong nuknukan ng kasamaan? Iyong nangyari noon ay hindi mo naman kasalanan, hindi mo naman ginustong mabuntis niya, ‘di ba? Ginawa mo lang naman ang lahat upang magkaroon ng kompletong pamilya iyang anghel na nasa sinapup
Malamig na tinitigan ni Reyko ang divorce paper na hawak-hawak ni Hiraya, nilampasan lamang ng lalaki ang papel at umupo sa malambot na kama nila.Kinuha ang isang sigarilyo at humithit doon. Alam niyang alam na ng lalaki kung ano ang naglalaman ng papel na hawak-hawak niya. Kita niya ang paghithit ng sigarilyo ni Reyko at mabilis na ibinuga iyon kung kaya’t nagkaroon ng usok ang silid. Napaubo si Hiraya at napahawak sa kan’yang tiyan. Gan’to ang lalaki, walang pakialam sa kan’ya kahit na buntis siya. Siguro naman alam nitong masama sa usok ng sigarilyo ang buntis ngunit patuloy pa rin ang paninigarilyo nito sa harap niya. Matapos ang sandaling katahimikan ay nagsalita ang lalaki, “Napag-isipan mo na ba ‘yan ng mabuti? Sigurado ka na ba sa desisyon mo?” Ang ekspresyon ni Reyko habang tinatanong iyon ay kalmado, ni walang nakikitang ibang ekspresyon si Hiraya rito. “Oo naman.” Hindi maiwasang manginig ni Hiraya habang nagsasalita. Pagod na pagod na rin kasi siya sa relasyong siya
Dahan-dahang minulat ni Hiraya ang kan’yang mga mata. Nakahinga siya ng maluwag nang makitang nasa loob pa rin siya ng kanilang kwarto. Salamat sa Diyos dahil hindi pa siya patay, akala niya’y malalagutan na siya ng hininga dahil sa pagkakasakal sa kan’ya ni Reyko. Tumulo ang luha ni Hiraya habang nakatingin sa kisame. Napahinga siya ng malalim saka napahawak sa kan’yang tiyan. Mabuti naman at ligtas sila ng anak niya. Subalit hindi na sila magiging ligtas pa kung mananatili pa siya sa tabi ni Reyko. Matapos na makapag-ayos ay agad na bumaba si Hiraya upang mag-almusal dahil sobrang nagugutom siya. Nang makaupo sa mesa ay agad na pinaghandaan siya ng mga katulong doon. “Madam, ang sir po ay maagang umalis kanina,” sabi ng katulong kung kaya’t tumango na lamang siya. Palagi niya kasing tinatanong sa mga katulong kung nasaan na ang sir nila upang paghandaan sana ng almusal. Nang matapos mag-almusal ay agad na bumalik si Hiraya sa kwarto, kinuha ang maleta at wallet nia at bumaba ul
Huminga ng malalim si Hiraya at napaupo sa upuan na nasa gilid ng kwarto ng kan’yang ina. Napahilot siya sa kan’yang ulo saka napahawak sa tiyan. Biglang nawalan siya ng lakas dahil sa pagkikita nila ng kan’yang kapatid na si Mayari. “Hiraya! Nakita ko ang kapatid mong kakalabas lamang kanina, anong nangyari? Okay ka lang ba? Tanginang kabit na iyon, talagang bumisita pa talaga rito sa ospital, para ano? Para guluhin ka na naman? Ha! Kung hindi ko lang ito workplace ay sinabunutan ko na talaga kanina!” galit na galit na sabi ni Alena, nanginginig ang mga kamay nito dahil sa sobrang inis sa kapatid niya. “Hayaan mo na, Alena. Hindi niya ako matatalo, kilala mo naman ako,” sagot ni Hiraya saka inayos ang sarili. “Hayaan?” inis na sabi ni Alena. “Hindi! W-Wait…” Napakunot ang noo ni Alena, “Balita ko makikipaghiwalay ka na kay kupal? Totoo ba iyon? Mabuti naman at natauhan ka na!” Napatango si Hiraya bilang sagot, “Subalit ayaw niyang pirmahan.” “What? Ayaw niyang pirmahan at ano n
Limang araw ng hindi nakakatanggap si Hiraya ng tawag mula kay Reyko. Hindi naman sa gusto niyang tumawag ito sa kan’yang telepono subalit kailangan niyang malaman kung napirmahan na ba nito ang divorce agreement na iniwan niya sa kanilang kwarto pati pinadala niya sa kompanya nito. Biglang sumakit ang kan’yang ulo dahil simula noong nakipaghiwalay siya kay Reyko ay tambak na problema ang dumating sa kan’ya. Ang pina-book ng major client niya sa gaganaping birthday ay biglang ikinancel nito. Kahit na nagkapirmahan na sila at nagbigay na ng downpayment ang client niya ay kinancel pa rin nito at hindi naman lamang siya pinaabisuhan agad. Napahinga ng malalim si Hiraya saka napahilot sa ulo. Hindi na rin nito kinuha ang downpayment na para bang bayad na ito ng client sa pag-cancel ng book nito. Alam niyang kagagawan iyon ni Reyko, hindi siya tanga para hindi malaman iyon. Subalit hindi niya lang maintindihan kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nito tinitigilan, dahil ba na
“Mayumi, pwede mo ba akong matulongan? May kilala ka bang Dr. Gab Wilson? Isang magaling surgeon dito sa Pilipinas, ni-recommend kasi Doc. Analyn ang doktor na iyan para operahan ang nanay.” Napakunot ang noo ni Mayumi saka nagtanong. “Si Doc. Wilson? Kilala ko nga siya, isa siyang genius doctor dito sa Pilipinas, bakit? Anong nangyari? May nangyari bang masama kay Tita?” Nahihimigan ng pag-aalala ang boses ni Mayumi. “Oo eh, kanina ay inatake na naman ito, ang doktor na mag-o-opera sa kan’ya ay hindi maganda ang kalagayan ngayon, nais ko sanang kausapin si Doc. Wilson kung maari, tulungan mo ako please, Mayumi…”“Hmm, saturday ngayon ‘di ba? Ang alam ko nasa club ngayon ang lalaki. To think na maggagabi na for sure naroon na ang doktor na iyon sa isang sikat na bar na pagmamay-ari ni Lance DeJucos. Ibibigay ko sa’yo ang lokasyon ng bar na iyon, gusto mo bang samahan pa kita?” tanong ni Mayumi ngunit umiling lamang si Hiraya. “Ako na ang bahala, salamat sa tulong mo, Mayumi,” sago
Sa kabilang direksyon nina Reyko ay naroon si Dr. Wilson kasama nito ang barkada habang nagtatawanan at nagiinuman. Si Dr. Wilson na hawak-hawak ang isang bote ng alak at isang kamay nito ay nakapulupot sa bewang ng dalaga. Sabi kasi ni Mayumi kay Hiraya, every weekend talaga ay pumupunta ang doktor sa club na ito upang maghanap ng matitirang babae. Tama, napakababaero ng doktor kahit pa sabihing genius doctor ito. Hindi naman nahirapan si Hiraya sa paghahanap sa lalaki nang makapasok siya sa loob ng club. Mabilis niyang nilapitan ito, “Dr. Wilson, may sasabihin sana akong importante sa’yo, pwede ba kitang makausap kahit ilang minuto lamang. This is really important.” Hindi na siya nag-aksaya pa ng panahon, straight to the point niyang sinabi na nais niyang makausap ang doktor. Nang marinig ang pangalan ay napalingon si Dr. Wilson sa kan’ya. Nagningning ang mga mata ng doktor ng sandaling makita siya. Si Hiraya, kahit hindi na mag-ayos ay talagang likas na maganda, mahaba at medyo
Matapos ang kanilang pananghalian ay napagkasunduan na gaganapin ang exhibit ay sa katapusan ng taon. Isa rin si Lucas sa naging estudyante ng ama nito at mahilig din sa pagpipinta. Hindi rin ito gaanong sikat sa mundo ng sining ngunit ang lalaki naman ang manager ng matanda. Hanggang sa nalaman din ni Hiraya na ang si Mr. Park at ang lolo ni Rhob ay magkaibigan pala. Alas sais na ng gabi ng inihatid ni Rhob si Hiraya sa mansyon. Ang plano ay si Lucas sana ang maghahatid sa babae ngunit bigla itong nagkaroon ng emergency kung kaya’t walang choice silang si Rhob na ang maghatid sa kanya. Ang kotse ni Rhob ay huminto sa harap ng mansyon. Lalabas na sana si Rhob nang pigilan niya ito. “Huwag mo na akong pagbuksan pa. Kaya ko namang buksan ang pinto, Rhob…”Napatitig lamang si Rhob sa kanya at huminga ng malalim. “Natatakot ka bang makita niya tayong magkasama?”Hindi na nagsinungaling pa si Hiraya at mabilis na tumango. “Ayaw ko na ring magkaroon pa ng gulo. Alam kong magagalit siya ka
Ilang araw ng nagpapahinga si Hiraya at nang gumaling na ang sugat niya sa kamay ay pumasok na rin siya sa kanyang studio. Nang makapasok siya sa kanyang studio ay tila ba ginanahan siya sa mga oras na iyon. Nakapag-alam na rin siya sa kanyang kaibigan na si Sunshine na lilipat na rin siya dahil bumalik na rin sa wakas ang studio niya. Nang makita ang tambak na dokumento sa kanyang mesa at napahilot siya sa kanyang sentido. Agad niya itong tinrabaho hanggang sa malapit na rin ang uwian, pumasok ang kanyang assistant na si Minerva at iniabot kay Hiraya ang mga dokumentong hawak nito, "Hiraya, ito na ang mga impormasyon tungkol sa year-end art exhibit at narito na rin ang mga materyales na ipinadala ni Mr. Park, pakitingnan na lang, girl!""Ah, nga pala bago ko makalimutan, paulit-ulit na tumawag ang mga empleyado ng Takahashi Group of Companies. Gusto rin nilang dito gaganapin ang charity auction event para sa anniversary celebration nila sa katapusan ng taon,. Mukhang malaki ang b
Mas lalong natakot ang mukha ni Jonah, agad na lumuhod at hinawakan ang laylayan ng pantalon ng lalaki, "Sasabihin ko na, sasabihin ko na po, huwag niyo lang ako idedepatsya... huwag muna kayong umalis, sasabihin ko sa inyo ang lahat! Pero ipangako niyo sa akin na kapag sinabi ko na ang totoo—palalayain niyo na ako at ang mga magulang ko at…” Humigpit ang hawak ng dalaga sa laylayan ng pantalon ni Reyko. “ Ipangako niyong bibigyan ako ng isang milyon..."Kumunot ang noo ni Reyko, malamig at matalim ang mga mata nitong tiningnan ang babae. Mabilis niyang inalis ang hawak ng babae sa pantalon niya kung kaya’t tumilapon ang babae sa sahig. Si Marco naman na naninigarilyo ay nakasandal lamang sa sofa, "Saan ka pupunta Reyko?" Kailan pa si Reyko nawalan ng pasensya?"Magpapahangin lang, ituloy mo ang pagtatanong dito," sabi ni Reyko.Hirap na bumangon si Jonah, gulo-gulo na rin ang mukha ng dalaga. “Kahit huwag na pala ang pera, sasabihin ko na lang sa inyo ang lahat pero please lang sa
Sa kabilang banda, hindi man lang makatulog si Hiraya, nakaupo lamang siya sa kwarto. Sa totoo lang, pagkatapos niyang uminom ng gamot, dapat sana'y natutulog na siya nang mahimbing pero hindi siya makatulog, sa tuwing ipipikit niya ang kanyang mga mata, para bang bumabalik siya sa aksidente na nangyari noon. Sobrang kalunos-lunos ang aksidente. Sinadyang binangga ng ama ni Kris ang kotseng minamaneho ni Reyko. Kung hindi dahil sa harang na nasa seaside ay nahulog na sana ang asawa. Nagmamaneho siya sa likod ng lalaki at sinunundan ang lalaki, kahit buntis siya noon ay nagawa pa rin niyang sundan si Reyko. Hindi niya alam kung bakit naisipan niyang sundan ng lihim ang lalaki pero para bang may nag-udyok sa kanya na sundan ito. Kitang-kita niya ang paghinto ng kotse ni Reyko at ang lalaki sa driver's seat ay puno ng dugo, nakasubsob sa manibela at wala ng malay. Sa puntong iyon nanlalaki ang kanyang mga mata nang makita ang truck na papaandar upang banggain ang kotse ni Reyko. Agad
Agad namang inasikaso ni Rhob ang discharge papers ni Hiraya, kumuha rin siya ng gamot at handa na ring umalis. Pero pagkalabas pa lang nila ng pinto ng ward ay may lumapit na pigura sa kanila. Si Reyko ang lalaking iyon. Sa isip-isip ni Reyo, ilang minuto lang siyang nawala ngunit ma-di-discharge na agad si Hiraya? Siya ang asawa ngunit bakit hindi man lang siya sinabihan nito? Pinapunta pa talaga ng asawa niya si Rhob para asikasuhin ang papeles? Napahangos siya ng malalim at akmang hahawakan na sana si Hiraya nang bigla siyang pinigilan ni Rhob. Punong-puno ng tensyon ang paligid sa mga oras na iyon. Dumilim at tumawa ng pagalit si Reyko sa lalaki, "Dr. Rhob, saan mo balak dalhin ang asawa ko, ni hindi ka man lang nagpaalam sa akin?""Tapos na siyang obserbahan ng doktor at pwede na rin siyang lumabas ng ospital. Ihahatid ko na siya pauwi,” malamig na sagot ni Rhob."Oh, ganun ba? Kung gano’n, hindi pala okay ang ospital na ito? Kahit walang pahintulot ng pamilya, basta-basta n
Siguro’y nalaman ni Reyko ang lahat nangyari sa assistant nito. Kung hindi dahil kay Rhob, baka isa na siyang bangkay ngayon o kaya naman ay na-rape na siya ng lalaking iyon. "Pinahanap ko na ang lalaking iyon kay Marco. Huwag kang mag-alala, gagawin natin ang lahat para makulong ang lalaking iyon sa bilangguan."Malamig na tumingin si Hiraya sa asawa at napangiti ng mapait, "Patay na siya, ano pa bang gusto mong gawin, Mr. Takahashi? Baka naman gusto mong pahirapan din ang pamilya niya gaya ng ginawa mo sa akin noon?"Napailing si Hiraya sa lalaki. “Huwag mo ng gawin, maging mabait ka na lang for once. Inosente ang pamilya ng lalaking iyon…” Biglang naalala ni Hiraya ang batang babaeng umiiyak kanina. Napakuyom siya ng kamao at huminga ng malalim. "Sa huli, ikaw naman ang dahilan kung bakit nangyari iyon."Dumilim ang mga mata ni Reyko, matagal na tumitig ang lalaki sa kanya. Napahawak na lamang ito sa batok at nagsalita. "Magpapasuri ka ulit sa doktor mamaya pagkatapos noon ay u
Hatinggabi na nang makabalik si Reyko sa mansyon. Nagulat ang mga katulong nang makita siyang bumalik nang hindi kasama ang asawang Hiraya. Medyo nag-aalala na rin ang ekspresyon ng mga katulong, "Sir, hindi niyo po ba kasama si Madam?"Napataas ng kilay si Reyko sa sinabi ng katulong. Sa katunayan, kanina pa siya balisa dahil hindi niya mahanap si Andrea at nang marinig niyang hindi pa bumabalik si Hiraya, mas lalo siyang napabusangot, "Hindi pa siya bumabalik hanggang ngayon?"Umiling ang katulong, "Akala po namin magkasama kayo ni Madam..."Kinuha ni Reyko ang kanyang telepono para tawagan si Hiraya, pero naka-off na ito. Nandilim ang kanyang mga mata at mabilis na lumabas upang pumunta ulit sa kanyang kotse. Pagkaupo niya sa driver's seat ay tumawag siya kay Assistant Green."Boss, naaksidente po si Madam!"Napamura si Reyko at mabilis na pinaandar ang itim na Sedan sa highway. Mariing humigpit ang pagkakahawak niya sa manibela kung kaya’t nagsilitawan ang mga ugat sa likod ng kan
Gulong-gulo ang isip ni Hiraya sa mga oras na iyon. Napatingin si Rhob sa lalaking walang malay sa loob ng driver's seat at ang kotse nito ay nakaharang sa gitna ng kalsada hindi na rin umaandar. Kinuha ng lalaki ang kanyang cellphone para tumawag ng ibang sasakyan! Mayamaya ay biglang may masangsang na amoy, tumutulo na pala ang gasolina sa kotse ni Rhob at bigla silang nakakita ng ng apoy. Isang malakas na pagsabog ang narinig nila. Biglang lumaki ang apoy kung kaya’t walang pag-aalinlangang niyakap ni Rhob si Hiraya. Halos mabingi sila sa pagsabog ng kotse at ang apoy at usok ay kumalahat sa kalangitan. Dahil sa banggaan ng dalawang kotse sa elevated highway, sobrang naging traffic ang kalsada kaya hindi makausad ang mga police car papunta sa lugar ng insidente.Nang marinig ni Mayumi ang pagsabog habang nakasakay sa police car, nakaramdam siya ng takot, agad na bumaba ng sasakyan at tumakbo. Nang makarating siya sa insentende, bumungad sa kaniya si Rhob na punong-puno ng dugo a
Agad na pinaharurot ng lalaki ang kotse papunta sa flyover. Nakakunot lamang ang noo ni Hiraya habang nakakuyom ang kamao na nakapatong sa tuhod niya. Mahina siyang nagsalita, "Wala akong kinalaman sa nangyari kay Mayari. Kung gusto mong maghiganti, dapat ang asawa ko ang hanapin mo, hindi ako. Inuulit ko wala akong kasalanan."Napalingon siya sa lalaki at nagpatuloy, "At isa pa worth it ba itong ginagawa mo para sa babaeng hindi ka naman pala mahal?"Humigpit ang hawak ni Hiraya sa kanyang damit. Bakit ba siya ang dapat na magdusa sa kasalanan ni Reyko?"Walang kang kasalanan?" sarkastikong tumawa ang lalaki, "Asawa mo ang lalaking iyon! Tapos sasabihin mong wala kang kasalanan? Mrs. Takahashi, kailangan ko pa bang ipaalala sa’yo ang lahat ng mga ginawa mo sa mga babae ng asawa mo??""Ginawa ko?" Napapikit ng mariin si Hiraya, "Wala akong sinaktan o tinapakang tao. Ni hindi ko nga sila tinatakot, kusa silang umaalis. Binibigyan ko pa nga sila ng pera na galing sa aking asawa para hi