07

KABADO si Velora, pinagpapawisan ang kanyang palad sa nerbiyos habang nakatingin sa pinto ng condo unit ng kanyang amo na si Dewei. Wala na itong atrasan, andito na siya at hindi na makakawala pa sa anumang gustong gawin ng binatang amo.

Napahinga siya ng malalim saka kinuha ang key card na inabot sa kanya sa reception kanina. Ang pakilala niya ay empleyado ni Mr. Dewei Hughes. Maigi na lamang ay nag-iwan pala ang binata ng spare key card para sa kanya. 'Di na niya maistorbo ang amo para pagbuksan siya ng pintuan.

"Para sa pagpapagamot ni Vanna. Kaya ko 'to..." ani Velora, kahit halata ang pag-aalangan sa kanyang tinig.

Nai-swipe niya ang key card at agad bumukas ang pinto. Naihakbang ni Velora ang paa papasok sa loob. Ito ang unang beses na nakapasok siya sa loob ng condo unit ng amo. Dinig niya na hindi ito madalas puntahan ni Dewei. Dahil naninirahan ito kasama ng parents at kapatid na bata sa kanya ng limang taon.

Dahan dahan ang bawat hakbang ni Velora, tila nag-iingat na huwag makalikha ng kahit kaunting ingay. Hindi siya sigurado kung nauna nang dumating si Dewei, pero sa tingin niya, tama lang ang oras ng kanyang dating.

Nasa sala si Velora ng unit, namangha siya sa ganda ng mga kagamitan sa loob. Halatang mamahalin lahat, at makikita kung gaano karangya ang buhay ng kanilang CEO. Malayong malayo sa kanilang buhay ni Vanna, na patuloy na nagtataka kung nasaan ang kanilang ama. Matagal na kasing wala siya balita at hindi na din ito nagpakita sa kanilang magkapatid.

"Sir Dewei... andito na po ako..." tawag ni Velora sa amo. Ilang saglit siyang naghintay ng sagot, ngunit katahimikan lang ang bumalot sa buong paligid.

"Sir..." ulit niyang tawag habang pasilip silip sa pasilyo na sigurado siyang papunta sa kwarto ng binata.

"Velora, you came." Napatingala si Velora nang marinig ang baritonong boses ng amo.

Napaayos siya ng tayo at pilit inalis ang bara sa kanyang lalamunan, kasabay ng pag-aayos sa kanyang damit. At paglundo ng kanyang dibdib sa kaba nang makita ang matalim na titig ni Dewei sa kanya.

Sinuyod niya ng tingin ang kabuuan ng amo. Suot ni Dewei ay loose shirt at casual shorts, simple lang, pero litaw na litaw ang karisma na maging siya ay naaakit.

The shirt casually drapes over his chest and shoulders, accentuating his strong physique, while the shorts, simple but well-fitted, show off his toned legs. He looks like he doesn't need to try hard, but his presence commands attention effortlessly.

"O-Opo. May pinag-usapan tayo, at—"

"Not now," putol ni Dewei sa kanyang sasabihin. "Let's eat first. Naghanda ako ng pagkain. Hindi ko gustong kumain na mag-isa at saka hinintay talaga kita."

Natigilan si Velora, nagtaka sa pagbabago ng tono ng amo. Hindi ito ang Dewei Hughes na kilala niya sa Solara Essence. Ang Dewei na kilala niya ay malamig, mapagmataas, at laging galit sa lahat.

"Nakakain na po ako. Kayo na lang po..." mahina niyang tanggi.

"No, you need to eat with me. Nagugutom na ako at hinintay talaga kita." Hinawakan ni Dewei ang pulsuhan ni Velora at hinatak papunta sa kusina.

"E, sir, hindi po ba dapat gawin na natin 'yung dahilan kung bakit ako andito? Para matapos na at makauwi na ako," giit niya, ngunit natigilan siya nang huminto si Dewei at mariing tumingin sa kanya.

"Ang usapan natin, you'll be mine the whole night. And I'm trying to do something different for you, Velora. Gusto kong itama kahit isang beses lang. Let me show you na hindi lang ako ang lalaking kilala mo bilang boss sa Solara."

Napatingin si Velora sa mga mata ni Dewei. May kung anong bigat sa boses nito na hindi niya maipaliwanag. Pero hindi rin niya maiwasang magduda sa binata sa sinasabi nito.

"Let's eat first, Velora. Lalamig lang ang pagkain." At hinila nito ang upuan para sa kanya.

Wala sa loob na naupo si Velora, habang sinusundan ng kanyang mata ang bawat galaw ng amo. Nang makaupo ito sa tapat niya, hindi niya napigilang magsalita.

"Hindi lang ako sanay na nakakita kayong ganito, sir. Ang mga negosyo niyo at ang Solara ang importante sa inyo. Business is business at ang lahat ng bagay ay may kapalit," sabi ni Velora, na halatang nagtataka pa rin sa iginagawi ni Dewei.

Saglit na natahimik si Dewei, ang mga mata niya'y nakatuon kay Velora.

"I know. I don't blame you for thinking that way. Ginawa ko ang lahat para ipakita na walang halaga sa akin ang maraming bagay at mga taong nakapalibot sa akin, lalo na ikaw. Pero gusto kong malamang mo, Velora, na mali iyon."

Nagulat si Velora sa sinabi ng amo, pero nanatili siyang tahimik at pinakikinggan ang bawat salita ni Dewei.

"I know I’ve treated you like someone I paid for pleasure… at hindi mo alam kung gaano ko gustong baguhin 'yon. Ngayon lang ako magkakaroon ng pagkakataon na baguhin ang tingin mo sa akin." Itinaas niya ang paningin, seryoso ang mga matang tumitig sa dalaga. "You’re a virgin, and I want your first time to be something you’ll treasure, not regret."

Hindi naman makatingin ng diretso si Velora kay Dewei. Napakuyom siya ng kanyang kamay sa ilalim ng mesa, ang boses ni Dewei ay puno ng emosyon, pero hindi niya maiwasang magduda sa lahat ng ipinapakita ng binata.

"Sir, hindi po gano'on kadali... hindi po gano'on kabilis magbago ang tingin ko sa inyo. Dahil sa mga naranasan ko sa inyo." Hindi niya mapigilan ang panginginig ng kanyang boses.

"I know, Velora. But tonight, let me try. Let me show you na hindi ako isang halimaw tulad ng iniisip mo." Tumayo si Dewei at marahang itinulak palapit ang plato ni Velora. "Let's eat, please. Para naman may lakas ka mamaya."

Napakagat labi si Velora at sinimulan ang pagkain pero hindi niya maiwasang mapaisip. Totoo kaya ang nakikita niya? O isa lang itong panibagong laro ni Dewei Hughes? Mga tanong niya sa isip habang nakatingin sa kawalan.

Tahimik silang kumain. May ilang kay Velora sa kakaibang pakikitungo ng amo niya. Pero pilit niya itong inaalis sa kanya at umaaktong normal sa harap ni Dewei.

Nakaupo si Velora sa sopa, nakayuko ang ulo habang magkasalikop ang dalawang kamay. Napatingin siya sa amo na bumalik sa sala, kipkip ang isang bote ng alak habang may matamis na ngiti sa labi.

"Uminom ka para maalis ang kaba mo. I feel you're nervous. Come on, Velora," natatawang umiiling ang binata at umupo sa tabi ng dalaga.

Ang cool ng dating ni Dewei, kaya parang lovers sila kung titingnan. Pero lust lang ang nag-uugnay sa kanila. Pareho nilang kailangan ang isa’t isa para sa magkaibang dahilan. At ngayong gabi, mawawala na ang pinakamahalagang bahagi ng sarili niya. Hinding hindi niya iyon pagsisisihan dahil para kay Velora, kung hindi niya maibibigay ang sarili sa lalaking pakakasalan niya, mas mabuti pang kay Dewei na lang. Sa kabila ng mga pangit na ipinakita nito sa kanya, nagiging mahalaga na rin sa kanya ang amo.

"Here," alok ni Dewei basong hawak na may lamang alak. Tinignan iyon ni Velora.

"Hindi naman po ako umiinom, sir..."

Napahalakhak si Dewei. "Velora Venice, my beautiful Velora. Hindi marunong uminom, ano bang alam mo?" May nakakauyam niyang tanong.

"Nakakainsulto naman 'yon, sir," nakaismid na sabi ni Velora. Tinaasan niya ng kilay ang binata

Humalakhak ng malakas si Dewei.

"I'm just teasing you. Hindi ka kasi mangiti, kitang kita talaga ang nerbiyos sa'yo. Relax, hindi naman ako nangangain ng tao. Iba nga lang ang gusto kong kainin sa'yo." Nang-iinis pang saad ng binata na inakbayan sa balikat ang dalaga.

Napaangat ang tingin ni Velora sa katabi. Nginitian siya nito ng mapang-asar. Nanadya ata talagang inisin siya.

"Masaya ka na bang asarin ako, sir? We have business together, kaya ako nandito. Don’t treat me like your girlfriend. Nakakatindig ng balahibo, oh," sabi ni Velora na ipinakita ang braso kay Dewei.

Hindi niya maintindihan kung anong nangyayari. Parang kahapon lang, itinuturing siyang isang babaeng nagbebenta ng aliw. Ngayon, halos ituring siya bilang isang mamahaling hiyas.

Kinabig ni Dewei si Velora palapit sa kanyang dibdib. Hinalikan niya ang leeg ng dalaga, kasabay ng banayad na paglanghap sa halimuyak nito. Napakislot si Velora, tila nakikiliti, at hindi na nagawang pigilan ang mapangahas na amo.

"Your scent is always tempting. It drives me crazy every time, Velora. Alam mo ba 'yon? And I can't resist you," bulong ni Dewei na puno ng init at pagnanasa.

Humarap si Velora sa kanya, ang mga mata niya ay nangungusap. "Kung hindi ako mabango, baka hindi mo na ako gusto," tugon niya, kasabay ng paglingkis ng kanyang mga braso sa leeg ng binata.

Nag-angat ng isang sulok ng labi si Dewei at isang mapang-akit na ngiti ang sumilay. Bumaba ang kanyang tingin sa mapulang labi ni Velora — matingkad, kaakit akit, at tila humihila sa kanya palapit ang red lipstick nito.

F^ćk!

Napatigil siya, ang init sa katawan ay umaabot sa bawat hibla ng kanyang pagkatao. Ramdam niya ang hindi mapigilang pag-alsa ng kanyang damdamin, pati na ang kanyang pagnanasa na unti unting nagpapasikip sa pagitan ng kanyang shorts. Nakakawala ng kontrol sa sarili, buong buo siyang nalulunod sa mapang-akit na presensiya ni Velora.