Chapter 1- Serenity Enriquez

Isang guwapo at matipuno na lalaki ang nasa opisina ni Manolo Enriquez. May katangkaran at medyo moreno. Hapit na hapit ang suot nito na damit na pinatungan ng itim na leather jacket. Kahit nakaupo ay mahahalata ang maganda at matipuno nito na pangangatawan. Tahimik siya na nakaupo at naghihintay lamang sa mga tanong na ipupukol sa kan’ya ng matanda na kaharap niya.

Tahimik naman si Manolo na pinagmamasdan ang lalaki na kaharap niya. Maya’t-maya niya rin na binabalik-balikan ang hawak-hawak niya na papel na naglalaman ng kumpleto na detalye ng lalaki na nasa opisina niya ngayon.

Just like before, he was faced with another man that he needed to interview for a position that was never available in the first place. But he can’t really say no to his angel. He will always be at the beck of her desires and whims.

"Tristan Rances." Paninimula ni Manolo habang tinanguan siya ng kan’yang kausap upang kumpirmahin ang pangalan na kan’yang binanggit. "Start telling me about yourself and your skills."

"Tristan Rances, sir." sagot naman ng kan’yang kaharap. "Graduate of management, sir, but I realized that working in an office is not really my passion. I like action and being on the field, sir, and that is why I shifted to training in the special forces. Hindi lamang pumayag ang mga magulang ko na maging parte ako ng elite force kaya naging bodyguard na lang ako. But don’t get me wrong, hindi basta bodyguard lang ang trabaho na ito sa akin. This job is fulfilling, as it is my dream kaya naman-"

"Kaya naman, you are hired." Isang boses ng babae ang pareho na nagpalingon kina Manolo at Tristan sa may pintuan. At doon nakatayo ang ngiting-ngiti na magandang babae na sobra ang igsi ng suot na bestida. "Hi, Tristan!" Kinikilig-kilig pa nito na sabi habang lumakad papalapit sa kinauupuan ng aplikante na iniinterbyu.

"Angel, what are you doing here again?" Nakabusangot na tanong naman ni Manolo sa babae na walang pakundangan na pumasok sa kan’yang opisina habang iniinterbyu niya si Tristan. "You know so well that you are not supposed to be here when I’m talking to someone."

Hindi nawawala ang matamis na ngiti sa babae na umupo pa sa harapan ni Tristan at nag-cross leg pa, kaya naman lalo na tumaas ang suot-suot nito na maikli na bestida. Agad naman na ibinalik ni Tristan ang kan’yang atensyon sa lalaking kanina ay kausap niya. The woman is clearly seducing him, but he won't heed.

"Sweetie, Linda told me that Tristan is here. At alam na alam ko naman na kung ano-ano na naman ang mga walang basehan mo na itatanong sa kan’ya, so I am doing the honors of hiring him."

"What?" Napalakas ang boses ni Manolo kaya naman bahagya na napalunok si Tristan. Hindi naman nagpatinag ang babae at inarko pa ang kilay sa matandang lalaki.

Parehas na natigilan ang dalawa habang si Tristan ay palipat-lipat lamang ang tingin sa kanila. Umirap pa ang babae kay Manolo saka binalingan si Tristan. "You’re hired, Tristan. You’ll be my bodyguard." Kumindat pa ang babae sa kan'ya saka tumayo, nag-flying kiss kay Manolo at lumabas ng silid na iyon.

Napabuntong hininga na lamang si Manolo at muli na ibinalik ang atensyon sa lalaking kaharap. "As it is, you’re hired, Tristan Rances. You’ll be the bodyguard of my daughter, Serenity Enriquez."

—---

"Serene, alam mo na hindi maaari ang gusto mo. Malalagot ako sa tatay mo. I need this job, kaya please naman." Pakiusap ni Tristan kay Serenity habang ang babae ay nakakunyapit sa braso niya. "Serene, please."

Huminto si Serenity sa paglalakad at mataray na hinarap ang lalaki. Ipinagkrus pa niya ang mga braso sa kan’yang harapan saka inarko ang kilay. "Isang tanong, isang sagot, Tristan. Do you, or do you not?" 

"Serenity, huwag ka na nga magtanong ng mga ganyan. Sabi ko naman sa’yo na hindi maaari ang gusto mo dahil matatanggal ako sa trabaho." Tristan is frustrated. He wanted to, and he wants to say yes, but he knows he can’t.

Napasimangot si Serenity at bumuntong hininga pa. "Huling tanong na ito, Tristan. Do you like me and want to be with me, or do you not want to? At siguraduhin mo na totoo ang isasagot mo sa akin."

Walang nagawa ang lalaki kung hindi ang mapahimas sa kan’yang batok. "I do." Sagot niya na ang mata ay nakatuon sa babae sa kan’yang harapan. "I like you, but I can’t. Kailangan ko ng trabaho at kapag nalaman ng tatay mo na tinalo ko ang anak niya ay siguradong malilintikan ako."

Ngiting-ngiti si Serenity sa naging tugon ni Tristan. "You like me, I like you, tapos ang usapan natin. This conversation is just between you and me. Walang Manolo Enriquez ako na binanggit. And believe me, you’ll stay in your job. Ako nga ang nagpa-hire sa’yo kahit na may bodyguard na ako, kaya hindi mo kailangan na mag-alala sa sasabihin ng daddy ko."

And that is enough assurance for Tristan to believe in Serenity’s words and start a relationship with her.

Serenity Enriquez, nag-iisang anak at heredera ni Manolo Enriquez. Lumaki at nag-aral sa ibang bansa sa pangangalaga ng tiyahin na kapatid ng kan’yang ina. Serene was so heartbroken when her mother died during her teenage years, and with her father busy running their media empire ay napagpasyahan na ipadala muna siya sa Amerika. 

And everything is going smoothly until she graduates and starts working. Nang makapagtapos sa pag-aaral ay roon naman parang nakakawala si Serenity at kung ano-ano na kalokohan ang ginagawa. At isa lang ang rason niya sa mga kalokohan niya na iyon. She wanted her father's attention. And she aims to have it in whatever way she can.

Kaya naman nang malaman ng kan’yang ama ang maraming boyfriend nito at ang sakit ng ulo ng tiyahin niya dahil sa kung gaano siya kabilis na magbihis at mag-shopping ay ganoon din siya kabilis na magpalit ng boyfriend ay mabilis siya na pinauwi sa Pilipinas upang magtrabaho na lamang sa kumpanya nila kahit na wala iyon sa plano.

Pero gano'n pa man, kahit na napa-uwi na siya ng kan'yang ama ay para naman din na walang ipinagbago sa kan'ya. She still plays around and changes boyfriends on a weekly basis. And simply because hindi pa rin niya nakukuha ang atensyon na nais niya buhat sa kan'yanga ama. Madalas lamang na ibinibigay ni Manolo sa kan'ya ang mga hinihiling niya, but she wanted more than material things. She wanted to feel her father's presence in her life. But her father still can't.

Masyado na abala ang ama niya sa pagpapatakbo ng empire nila, kaya walang ibang paraan si Manolo kung hindi ibigay na lamang at sundin ang mga kapritso ng kan'yang anak para makabawi. At kadalasan ay lubha na rin na sumasakit ang ulo ng kan'yang ama na wala rin naman na magawa upang hindian ang mga bagay na hinihiling niya.

And that includes Tristan Rances. She doesn’t really need a bodyguard pero nang makita niya ang lalaki sa lobby ng building nila at naghahanap ng trabaho, she instantly fell in love with him. Kaya naman pinilit niya ang daddy niya na palitan ang dating bodyguard niya. Hindi naman tinanggal ang dating nagbabantay sa kan’ya kung hindi idinagdag na lamang sa bodyguard ng ama niya. And the rest is history now. Tristan Rances is her boyfriend, but just like everyone else, he will be no different from them dahil kapag nagsawa na siya sa relasyon nila, she simply has to say goodbye to him.

And that’s what happened to their so-called relationship after three months. Masuwerte pa nga si Tristan at umabot siya ng tatlong buwan kay Serenity na madalas ay isang buwan o linggo nga lang ang mga nagiging nobyo.

"I am sorry, Tristan. It’s not you; it’s just really me. I am the problem."

"Serene, pag-usapan natin ito. Bakit naman ang bilis mo na magbago?"

"I am sorry, Tristan. I need to find myself. I lost myself when I entered a relationship with you."

"Ano? How can you lose yourself when I was the one who lost my identity because of you?"

Napa-ismid si Serenity sa sagot na iyon. "Kaya nga, let’s end this. Pareho tayo na nawawala kaya paano pa tayo magtatagpo kung pareho pala na wala na tayo sa mga sarili natin? Tutal, baliw-baliwan lang ang peg natin, tapusin na natin ito."

"Serene, paano ang trabaho ko?" Tristan is actually not expecting anything from Serenity. Alam naman niya na ito ang mangyayari dahil ilan sa kasamahan na rin niya sa trabaho ang nagbabala sa kan'ya. Trabaho lamang naman talaga rin ang tangi na konsiderasyon niya rito, pero hindi naman maikakaila na nagustuhan na rin niya si Serenity. Ngunit hindi niya pipilitin ang babae na manatili sa piling niya kung ayaw na nito sa kan'ya. But he still needs his job, after all.

"Tristan, it’s okay. You can still have your job. Relasyon lang naman natin ang matatapos pero hindi ang pagiging mag-amo natin. You can still be my bodyguard." Serenity knew that more than their so-called relationship, it was the job that Tristan was actually considering.

Napangiti si Tristan, he badly needed the job, kaya kahit na ayaw niya na lumabas na kahiya-hiya sa dating nobya he needs to lower his pride and forget about his damn ego. "Thank you, Serene."

"Thank you, Tristan, for the three months." Iyon ang huling salita ni Serenity bago siya pumasok sa loob ng bar at iwan si Tristan sa labasan para hintayin ang pag-uwi niya. 

The easiest breakup she ever had entails a night of pure fun! Kaya nagpakalasing-lasing siya dahil sa muli ay malaya na siya. Tatlong buwan rin siya na nakulong sa pagka-mahigpit ni Tristan, and she let him, para naman maramdaman ng lalaki ang pagiging nobyo nito sa kan'ya. But eventually, everything has to end. Tristan is okay, but still not the man that she wishes to marry. And someday, Serenity hopes to find that man who will change her life forever.

May kasabihan nga na "Be careful with what you wish for, because it just might come true." And that night, as Serenity made that wish, the heavens heard her, and she was entangled with a man that she never thought would change her life forever because of one drunken night.