Someone's POV
Sa wakas...
Simula ng nangyari ang insidente ay hindi na muling makausap si Piper. Parang wala siya sa sarili.
Palaging nakakulong sa kwarto at nagmumukmok. Minsan pang nadatnan ito ni Letty na tumatawa mag isa habang kausap ang larawan ni Cade, o hindi kaya naman larawan ng tunay niyang mga magulang.
Kasalukuyan may dalang tray si Letty upang mananghalian si Piper. Pag bukas niya ng pinto ay hawak nito ang gunting at ginugupit ang sariling buhok.
Ang mahabang buhok ni Piper ay gulo-gulo. Ilang araw na kasing hindi naliligo dahil nagwawala siya sa tuwing inaaya siya na maglinis ng katawan. Ang mga mata niya ay malalim at maitim ang ilalim. Halos wala na siyang pisngi at payat ang mga braso niyang puro sugat. Paano ay kinakalmot minsan ang kanyang sarili kapag nakikita niya si Donya Leonora.
"Piper! Wag mong gawin yan! Pa-panget ang buhok mo!" ma
Disclaimer:This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative works from or exploit the contents of the story in any way. Please obtain permission.-----Author's Note: I-eedit ko pa po ito at posibleng mabawasan ng kaunti tapos madagdagan po ng chapters para ma-emphasize 'yung love story.Dinededicate ko po ito para
Probinsya"Ang lupa ng mga magsasaka! Ibalik! Ibalik!" agang-aga ay iyon agad ang bumulabog sa akin. Napabalikwas ako sa aking kama dahil sa ingay. Maagap kong hinawakan ang aking likod dahil sa pagbagsak ko sa sahig."Kainis! Bakit ang ingay?!" reklamo ko.Bumukas ang pinto at isa sa mga kasambahay namin ang siyang tumulong sa akin upang ako'y tumayo. Sa totoo lang kahit magkaiba kami ng estado sa buhay siya ang tinuturing kong isa sa mga totoong kaibigan ko bukod kay Aria. Natandaan kong nag away kami ng isang ito over petty things at isa na do'n ang hindi niya pagsama sa akin mag aral malayo. Ngunit ng maglaon naman ay naintindihan ko ang kanyang rason ng magkausap kami.Syempre! Sinong hindi ma-to-touch sa k
Hapag"Mabuti naman at naisipan mong umuwi rito, Anak", sabi ni Papa sa kalagitnaan ng aming pagkain.Hiniwa kong dahan-dahan ang beef steak upang malasap ang nanunuot na lasa nito. Si Mama naman na katapat ko ay aking sinulyapan. Namutawi ang ngiti nito at ginantihan ko rin siya ng isang ngiti.Inabot niya ang kamay kong nasa mesa at hinaplos iyon. "Akala ko hindi ka susunod sa akin sa pag uwi mo dito. Sabi kasi ni Pixie ay abala ka sa mga projects mo"Ilang beses niya kong niyayang umuwi rito pero ni-isang beses ay hindi iyon umubra sa akin.Balak ko naman talagang umuwi rito. Pagkatapos sana ng aking teleserye pero nagkaroon ako ng photoshoot sa isang sikat na clo
Real DateNang matapos kumain ay pumunta kami sa terrace ng bahay. Malaki iyon kaya kasya ang iilang mesa. Pinaghila ko ng upuan sila Mama at Papa malapit sa round table.Umupo na rin ako sa tabi nila. Si Letty naman ay pinaglagay kami ng meryenda sa mesa. Ilang oras kasi matapos ng umagahan ay nag badminton kami nila Papa. Kaya nakaramdam kami ng gutom. Ito na rin ang nagsilbing tanghalian namin. Alam nilang hilig ko ang badminton noon pa. Ito na rin ang bonding naming pamilya."Piper, about your project na binanggit mo kanina. Sinong leading man mo? This time I want you to date for real", madalas akong kulitin ni Mama sa ganitong bagay. Gusto niyang ayusan niya ko for my 'first real date'. Dahil ang mga nakadates ko noon ay para sa mga fans. Gustong-gusto nila akong
CadeHabang naglalakad sa malawak na palayan ng aming pamilya ay ninammam ko ang sariwang simoy ng hangin nitong probinsya. tyPapunta ang daan na ito kina Letty."Pakiramdam ko I will enjoy my vacation." sa sulok ng aking mga mata kita ko kung paanong ngumiti si Letty.Habang hawak ko ang skin care products na hindi ko dapat malimutan. Hawak niya ang iba ko pang gamit."Sana nga. Hindi ko alam kung anong naisip mo, Piper. Mabuti na lamang at pinayagan ka ni Inay. Susunod din si Itay para mabantayan ka"Ilang beses kong kinulit si Manang Evy na payagan akong magbakasyon sa kanila. Unang pangungulit ko ay hindi siya pumayag pero pagkalaon ay pumayag din naman. May isa
MatandaNang nasa mismong baryo na kami ni Letty ay para bang nakahinga ako. Ang iilang mga bata doon ay naglalaro ng moro-moro at ang iba naman ay nagtatago sa puno.Ang grupo ng matandang naghanay sa tindahan habang humalakhak sa kanilang pinag uusapan ay napatigil sa kasiyahan. May mangilan-ngilan sa kanilang masama akong tinignan at iba naman ay ngumiti sa akin."Tara na. Baka pati bahay natin angkinin din niya. Anak pa naman siya ni Don Emilio", bulung-bulungan ng ilang kababaihan na may hawak na basket ng mga gulay at kanya-kanyang pumulas sa kanilang mga bahay.Hindi ko sila pinansin bagkus ay tuwid pa rin akong naglakad habang si Letty naman ay patakbong hinabol ako.
Puberty Hits"Wow? Hindi ka na pala maarte. Anong nangyari sayo?"Natawa ako sa kanyang tanong. Hinampas siya ng kapatid nitong nakaupo sa kanyang tabi."Sabihin na nating natuto ako sa community service namin noong first year college ako", pagsagot ko ng pag may malalaki sa aking tono.It was challenging. Iyon bang gigising kami ng maaga ng mga groupmates ko para maipaghanda ng makakain ang mga bata sa lansangan at turuan sila. Hindi naman dapat ganon ang aking community service. Nahuli lamang ako sa pagregister kaya imbis na ka-department ko ang kasama ko. Sa education students ako napabilang. I have no choice that time lalo pa't my cousins are watching every actions and decisions that I made.
Lecio"Paano naman nangyari iyon?", kanina pa ko pabalik-balik sa paglalakad habang hawak ang aking baba at nakapatong ang isa kong kamay sa aking braso.Si Letty na abalang inaayos ang gamit ko sa may cabinet ay nakapokus lamang sa kanyang ginagawa. Kanina niya pa ko hindi iniimik. Marahil ay napagod siya sa paglalakad naming dalawa. Idagdag pang inaayos niya ang gamit ko.Nang makitang nakaupo na siya sa malaking papag na may foam ay tumabi ako sa kanya. Tatlo lang ang kwarto nila at hindi kasing laki ng kwarto. But the space is fine with me. Makakagalaw pa rin naman ako ng ayos. Sabi ni Abel ang pangatlong kwarto ay para sa kanyang mga magulang na minsan lang umuwi lalo na si Mang Ben dahil abala siya sa pagiging driver ko.