THREE YEARS LATERKANE celebrated his seventh birthday. Malaki na ito at sobrang daldal. Malapit ito kay Nikole dahil siya ang kinikilala nitong ina. Ginanap sa isang hotel ang kaarawan nito dahil gusto talaga ni Kaden na bongga ang handa ng anak pagdating ng ikapito nitong kaarawan. Masayang nairaos naman iyon. Everyone had fun despite it was a children’s party. Naroon ang mga apo at anak ng mga business associates nila. Habang ang mga matatanda ay nagsasaya rin naman at nag-uusap tungkol sa negosyo. “Callie! Juliette! Behave!” pinanlakihan ni Nikole ng mata ang mga anak dahil panay ang takbo ng dalawa at baka madapa. Mag-aapat na taon na rin ang kambal at tinuturing na nilang nakatatandang kapatid si Kane dahil madalas silang magkakasama. Maya-maya pa ay tumatakbo sa gawi niya si Kane. Habang lumalaki ang batang ito ay lalong lumalabas na para silang pinagbiyak na bunga ng ama.“Mama Niki!” Kade shouted excitedly.“Kane, darling!” magiliw niya itong sinalubong.Humalik ang bata
DUMATING ang Mother’s Day. Nikole wore her best to make sure she’d stand out. Kitang-kita niya sa mukha ni Kane ang tuwa dahil kasama niya ito sa Montessori na pinapasukan. Kane was in grade two. Pawang may mga sinabi sa buhay ang mga naroon dahil isang ekslusibong paaralan iyon na mayayaman lang ang makakaafford. Proud na nakakapit si Kane sa kamay ni Nikole na wari ay dinidisplay nito sa mga kaklase na may kasama siyang nanay. There was a small program where Kane was tasked to recite a poem. Tuwang-tuwa si Nikole na kinunan ng picture ang bata. Just like his father, Kane was intelligent and advanced in his age. He spoke eloquently. Patunay roon na paborito ito ng Lolo nitong ibida sa mga kumpadre nito. “I think I shall never see, a poem lovely as a tree…” tuloy-tuloy na tumula si Kane ng pamosong tula ni Joyce Kilmer. Kay Nikole ang pinakamalakas na palakpak nang matapos ang bata. Sayang wala rito ang ama nito para masaksihan iyon. “Mama Niki, did I do well?” tanong no Kane na
DAHIL sa madalas na pangungulit ni Kane na gusto nang magkaroon ng nanay kaya sinubukan ni Kaden na makipagdate. Dahil wala siyang oras na maghanap kaya pinatulan na niya ang reto ng mga panyero niya dahil bihira raw mangyari na siya na mismo ang naghanap.Ngayon heto si Kaden nangangalay na ang panga sa kakangiti. Ayaw naman niyang magmukhang bastos sa kausap. Kasalukuyan siyang nasa isang kilalang Italian restaurant kasama ang isang Filipino Korean na si Samantha Park. She preferred to be called Sam. Parang gustong pagsisihan ni Kaden na sinubukan niya ang pagba-blindate.Goodness gracious, I won’t do this again! Kung sa hitsura lang naman ay wala siyang maipipintas dito. Taglay nito ang mga katangiang hinahanap madalas ng lalaki sa isang babae kung pisikal na aspeto ang pagbabasehan. Matangkad ito at makinis ang namumula-mulang kutis. Pantay-pantay ang ngipin at maganda ang tsinitang mata.Kaden tried his best to carry the conversation. Idinaan na lang niya sa mga biro. Pakiramdam
DUMATING ang baby shower ni Kaira. Pamilya at malapit na kaibigan lang ang mga naroon. Ginanap iyon sa mansion ng mga Elorde. Malapit na kasi ang kabuwanan nito. Kaira was expecting a baby boy. They all wore white dresses since it was the motiff. Iniwan ni Nikole ang kambal sa Lolo Vicente ng mga ito. Gustong-gusto naman kasi ng kambal doon. Lalo na ngayon na nakapansin-pansin na lalong lumalakas ang daddy niya mula nang magkaroon ng mga apo. “Congratulations, Kai! Now it’s your turn to be a mother!” She kissed Kaira’s cheeks. “Sorry, I didn’t get to buy a gift. Cash na lang. Is five million enough?”“Sure, no problem! That’s too much, Niki.”“It’s for the baby.” Hinawakan niya ang malaking tiyan nito.Nagulat sila nang biglang dumating si Kaden na may kasama ng mestisahing babae.“Who is that?” bulong ni Nikole sa kaibigan. Mula noong gabing aksidente silang nagkita saItalian restaurant kung saang nagkahulihan na magka-date ay wala pang nababanggit si Kaden na may bago na itong nak
MALALIM na ang gabi pero tuloy pa rin ang party. Pero natulog na nang maaga si Kaira. Habang si Kaden ay nakikipag-inuman sa ama nito. Naroon sila sa veranda. Nagsiuwi na ang ilang bisita. “What happened to the girl you brought here earlier?” usyoso ni Ken sa anak. “My son didn’t like her. So, I removed her from the list.” Kaden chugged his cognac. “Hindi ko kasi maintindihan. Bakit inilalayo mo pa ang mata mo kung meron naman sa malapit.” Makahulugang sambit ng ama. Natawa nang pagak si Kaden. “Who, Nikole? I wish.” “You wish? E tlagang hanggang sa wish ka na lang kung hindi ka gagalaw. You guys are both single now. Matagal nang magkakilala. You’ve been together through the darkest times of your lives. Ano pa ba ang hinahanap mo?” napapailing na saad ni Ken. “Niki didn’t like me.” “Then make her fall for you! Iba na ang sitwasyon niyo ngayon. You’ve both matured. Unlike before na mga bata pa kayo. You’re in your mid-thirties now.” “Niki didn’t want to be in a relationship
“MAMA Niki and Daddy are sleeping together!” halos mabulabog ang buong kabahayan dahil pa ikot-ikot si Kane na nag-sisisisgaw habang hila-hila ang kanyang saranggola. “Yehey, they are making a baby!” Nagulantang ang mga nakarinig. Habang si Ken ay halos about tainga ang ngiti habang nagkakape nang umaga ng iyon. But the olds pretended they didn’t hear it. Bumalikwas ng bangon si Nikole. Kanina niya sapo ang noo dahil sa kahihiyan. Sa dinamirami ng makaka kita sa kanila ay ang batang makulit na iyon pa. Akmang tatayo na siya nang bigla siyang pigilan ni Kaden. “Stay…” “Kade, you have seen what happened? Ano na lang sasabihin ng pamilya mo?” parang biglang nawala ang antok niya sa katawan. “They won’t mind, believe me. Baka nga sila pa ang unang mag-celebrate.” Nikole’s face burned. “But—” “No more buts.” Hinila siya nito pabalik at bigla na lang itong pumaibabaw sa kanya. “You’re really something. After all our acrobatic show last night, you could still walk?” pinalihmgian si
NIKOLE and Kaden celebrated a wedding of a century makalipas ang tatlong buwan. Napakabongga niyon na ginanap sa Manila Cathedral. Halos lahat ng kilalang tao sa mundo ng negosyo ay imbitado roon.Litaw na litaw ang ganda ni Nikole sa suot nitong traje de boda na idinisenyo pa ng pinakasikat na fashion designer sa Europe. She was like a princess. Even Kaden looked dashing in his wedding suit. Every guest was mesmerized by them.Puno ng galak ang bawat pamilya nina Kaden at Nikole. Lalo na si Vicente na hindi napigil ang maluha habang hinahatid si Nikole sa altar. Tuwang-tuwa rin si Kane na laging pinamamalita sa school nito na may bagong mommy na siya. Kane was their ring bearer. He even made Noah his best friend. Naroon rin ang bata bilang coin bearer. Callie and Juliette were the most adorable flower girls. Nagsasaboy ang dalawa ng petals ng pulang tulips sa red carpet nang ginanap ang wedding entourage. Kulay pula at ginto ang motif ng kasal at punong-puno ng mga fresh flowers a
20 YEARS LATERABALA si Nikole sa pagiging Chairman ng CREC at malalaki na ang mga anak nila. She had another two kids with Kaden, isang lalaki at babae ang bunso. Sina Nikolas at Tehani. Ang panganay nilang si Kane ay siya na ngayong namamahala ng law firm. And kambal nilang si Callie at Juliette ay siya namang namamahala ng negosyo ng naiwan ng mga ama niyo. Si Nikolas naman ay mukhang susunod sa yapak ng ama na mag-aabogasya rin. Pero ang bunso nilang si Tehani… ay mukhang hindi pa alam kung saan ang patutunguhan.Nasa loob si Nikole ng kanyang opisina nang biglang pumasok ang madilim na mukha ni Kaden. Halos dalawang dekada na ang dumaan mula nang ikasal sila pero makisig pa rin ito. Alaga nito ang katawan kaya parang hindi ito tumatanda. “What’s wrong sweetheart?” takang tanong ni Nikole sa asawa.“Ang magaling mong bunso may boyfriend na!” Nanggigigil itong naupo sa receiving chair. Masyado itong protective sa bunso na namana yata ang taglay na katigasan ni Nikole noong kabata