CHAPTER 6 - BODYGUARD

INIS na tinawagan ni Nikole ang kanyang ama. Tiyak na gising pa ito dahil dito malamang galing ang utos na bantayan siya.

“Hello, sweetheart. Are you alright? I heard you were in trouble,” magiliw na salubong ng ama sa kabilang linya.

“Dad, come on! What’s with these men? Akala ko ba nag-usap na tayo tungkol dito? Hindi naman ako gano’n ka-exposed sa media para manganib ang buhay ko,” reklamo niya.

“Okay, I’ll think about it. Let me talk to Jules.”

The line went dead. Maya-maya pa ay narinig niyang may kausap ang driver. “Yes, sir. The princess is okay.”

Pinaikot ni Nikole ang mata dahil sa narinig.

Princess, my foot.

Nanggigigil talaga siya. Kung matagal nang laging nakabuntot sa kanya ang mga bodyguards. Hindi kaya alam din ng mga ito na pumunta siya sa condo ni Alex dati at umuwing laglag ang balikat? Probably they knew even the smallest detail of her private life! Masyado siyang naging kampante sa sinabi ng daddy niya.

“Rest assured, sir. We’ll take good care of her,” sabi ni Julian na hindi nawawala ang konsentrasyon sa pagmamaneho.

“Dumeretso tayo sa bahay. Gusto kong makausap si Daddy,” wika ni Nikole matapos makipag-usap ni Julian sa kanyang ama.

“As you wish, Princess.”

“Don’t call me that!” angil niya sa lalaki. Masyado itong pa-cool at hindi niya gusto ang pagiging presko nito.

Julian shrugged. Hindi na ito nagkomento pa.

Nanatiling nagpupuyos pa rin si Nikole hanggang marating ang mansyon nila sa isang exclusive subdivision sa Makati.

Hindi na niya nahintay na pagbuksan siya ng pinto ng sasakyan dahil mabilis siyang nagmartsa palabas at tinungo ang bahay. Naabutan niyang nagkakape ang kanyang ama sa mahabang sofa, na wari ay hinihintay talaga siya.

“It’s almost three in the morning, sweetheart. What happened?” nakangiting tanong ng ama.

Humalik pa rin siya sa pisngi nito kahit inis na inis siya.

“Dad, please. Remove my bodyguards. They make me uncomfortable!” Padabog na naupo siya sa tabi nito.

“You’re reeking of alcohol. Mabuti na lang at hindi ka napahamak.”

“Daddy naman e. I’m old enough to take care of myself. I know my limitations. Hindi naman ako uminom nang sobra.”

“You can’t blame me. You’re a billionaire’s only daughter. Your safety is a priority.” Nagkibit lang ng balikat ang ama.

“I feel betrayed. Akala ko ba pumayag ka nang wala akong bodyguards?”

“I never agreed. You only assume that since they were concealing their presence.”

Hinawakan ni Nikole ang ama sa balikat. “Dad, I promised not to give you a headache. I only want to enjoy my freedom! I deserve a break. I’m heartbroken.”

“You’ll move on. You’re still young. Better avert your focus on these unimportant things.”

“Please, I’ll start working along with you. I don’t need these bodyguards. Please…” Nagmamakaawang anas niya.

Nagbuga ng hangin si Vicente. “Sorry, sweetheart. But I can’t do that.”

Her jaw flexed. “Okay, let’s meet halfway. Give me just one bodyguard. I don’t need ten!”

Tumingin sa kanya ang ama at wari ay inaarok ang kanyang sinabi. “Okay, deal.”

Nakahinga nang maluwag si Nikole. Madali niyang matatakasan ang bodyguard kung mag-isa lang ito.

“All right. I’m good with that.”

Humigop ng kape ang ama. “Jules will be with you all the time. I can’t entrust you with anybody.”

Napaangat ang isa niyang kilay. “What about Kaden?”

“Well, Kade is an exemption. If you’re with him, then you wouldn’t need Jules. However, Kade is a busy man, at hindi mo siya chaperone.”

Lihim na napangiti si Nikole. Problem solved agad. Kailangan lang niyang laging makasama si Kaden para tantanan siya ng Julian na ‘yon. Masyado itong presko para sa isang bodyguard lang!

DINIG na dinig ni Julian ang usapan ng mag-ama habang nakatayo siya sa hindi kalayuan mula sa likuran ng mga ito.

What a spoiled brat. He thought.

Pinigil niya ang mapailing. Kung hindi lang sa napakalaking offer sa kanya ni Vicente Castellaneta, hinding-hindi niya tatanggapin ang trabahong ito. Hindi basta-basta ang kanyang security agency. Pawang mga VIP ang kanilang mga kliyente.

Kung tutuusin nga. Malaking insulto sa skills niya ang gawin lang na tagabantay ng isang spoiled brat na anak ng bilyonaryo. Pero kailangan niya ng additional funding dahil plano niyang mag-expand ng business at makapag-purchase ng mga bagong equipment para sa training ng kanyang mga tauhan.

But the billionaire business tycoon promised that the work wouldn’t last a year. Maliit na sakripisyo lang ito kung tutuusin. Kailangan lang niyang siguruhin ang kaligtasan ng anak nito dahil masyado itong easy-go-lucky na hindi alintana ang panganib na nakapalibot dito.

Naalala pa niya ang naging pag-uusap nila ng ama ni Nikole.

“Are you going to hire another set of bodyguards after a year?” tanong niya sa matandang lalaki.

“If my daughter continued to become irresponsible. I’ll have her marriage arranged.” Nagbuga ito ng hangin at nagpatuloy, “I can’t blame her. She lost her mother at a young age, at madalas wala ako sa tabi niya dahil sa dami ng inaasikaso kong negosyo. I love my daughter so much, kaya ayaw ko siyang mapahamak.”

“Do you think marrying her off would solve your problem?” tanong ni Julian.

Bahagyang umiling si Vicente. “I don’t think so. But at least someone would look after her.”

Julian nodded.

Sa panahong sinisundan niya ang unica hija ni Vicente, hindi ito basta-basta lang. Akala niya typical na anak mayaman na puro pagpapaganda lang ang inaatupag nito. But he was surprised she was a bit tomboyish, madalas big bike ang ginagamit nito. Bigla lang itong nagbago ng pananamit nitong mga nakaraang araw, at mas naging revealing mula nang nagkahiwalay sila ni Alex. Nikole was showing so much skin after what happened.

Ngayong nakilala na siya nito. Mukhang siya na lang ang mismong naatasang magbantay dito. Iniisip na lang niya na matatapos din ang kanyang kalbaryo.

“Jules, come here!” tawag ng matandang lalaki sa kanya.

Mabilis naman niyang tinungo ang kinaroroonan ng mag-ama.

“Yes, sir?”

“Nikole agreed to have you all the time. Kaya kahit huwag mo nang isama ang mga tauhan mo.”

“Agreed.” Listang sagot ni Julian.

Masama naman ang tingin sa kanya ng prinsesa ng mga Castellaneta. Alam niyang napilitan lang ito.

“I thought you’d be happy that I chose a good-looking bodyguard,” biro ng matandang lalaki.

Lalong sumama ang mukha ng dalaga.

“I chose Jules so it wouldn’t be awkward when you’re together all the time. You two are a good pair.”

Inis na tumayo ang dalaga. “My head is spinning. I need to sleep. Good night, Dad!” tuluyan na itong nagmartsa paalis.

Hatid ng tingin ni Julian ang nagpupuyos na dalaga.

“You’ll need a lot of patience, Jules. I entrust her with you.” Napapailing na wika ni Vicente habang hatid ng tingin ang nagdadabog na anak.

“I’ll protect her, sir.”

Tipid na ngumiti ang matanda at tumango.