CHAPTER 7 - BIDDING

DUMATING ang unang araw sa trabaho ni Nikole kasama ang kanyang ama. Hindi naman siya nito pine-pressure basta raw matutunan niya ang pasikot-sikot sa negosyo nila. Alam naman nito ang kanyang kakayahan, sadyang hindi lang talaga siya nagseseryoso sa buhay.

“We’ll attend a bidding today,” sabi ni Vicente sa anak habang inaayos nito ang pagkakabuhol ng kurbata.

“Oh, sure.” Tumango si Nikole. Handa na siya para sa araw na iyon. She wore a maroon business suit paired with a skirt above the knee of the same color. Samantalang six-inched black stiletto naman ang napili niyang sapin sa paa. She looked intimidating, at iyon naman talaga ang nais niyang mangyari.

“Just stay beside me and watch. This is a big project, and we need to choose a suitable contractor.”

“Okay, Dad. Noted.”

Sabay silang lumabas ng bahay. Awtomatikong napasimangot si Nikole nang makita si Julian sa tabi ng sasakyan at inalalayan siyang makapasok.

Agad namang pumasok si Julian sa pulang kotse at naupo sa driver’s seat. Magkaibang sasakyan ang gamit nila ng ama for security reasons.

Seryoso naman ang mukha ni Julian at paminsan-minsan sumusulyap sa kanya. Ito ang dahilan kung bakit hindi siya makalabas-labas sa nakalipas na araw dahil lagi itong nakabuntot sa kanya. Kaya minabuti na lang niyang mag-stay sa bahay at mag-painting para libangin ang sarili.

Hindi na rin siya kinukulit ni Alex mula nang gabing binisita siya nito. And somehow, she felt at peace. Ayaw na niyang magsayang ng emosyon sa isang walang kuwentang lalaki. Besides, she was too focused to reach her goal—to bring Cross into bed.

Lihim siyang napangiti nang maisip si Cross. Tiyak na makikita niya ito ngayon kaya talagang nagpaganda siya.

Agad namang napalis ang ngiti niya nang magsalubong ang mata nila si Julian mula sa rear-view mirror. Pinaikot niya ang mata. Then she caught him smirked and shook his head.

“Princess, we’re here,” seryosong wika ni Julian matapos i-park ang sasakyan. Mabilis itong lumabas at inalalayan siyang makababa.

 “I can manage!” Inis na hinawi ni Nikole ang binata.

Hindi naman kumibo si Julian at sumunod na lang sa kanya para salubungin ang kanyang ama. Magkakasabay silang naglakad patungo sa main door ng thirty-storey building—ang Castellaneta Real Estate Corporation o CREC.

Taas noong naglakad si Nikole katabi ng ama hanggang marating nila ang malawak na conference hall. Nagpaiwan si Julian sa may pintuan.

Halos lahat ng mga bidder ay naroon na. Komporatbleng naupo si Nikole sa tabi ng kanyang ama habang nasa kabilang dulo ang sekretarya nito.

MALIKOT ang mata ni Nikole nang makapasok sa loob ng conference hall. Halos kumpleto na ang Board of Directors pero hindi niya makita si Cross.

As if on cue, biglang bumukas ang pinto at iniluwa roon ang kanyang pinapantansya. Cross looked so hot in his navy-blue business suit. His drop fade hair cut added to his oozing sex appeal. Pakiramdam niya nanuyo ang lalamunan niya at tila ba slow motion sa paningin niya ang paglakad nito patungo sa kinaroroonan niya.

Shit. Pilyang bumaba ang mata niya sa pagitan ng hita ng binata.

Oh, god! She swallowed hard. Kung anu-anong kamunduhan ang naisip niya.

“Hey, Niki! Are you alright? It’s nice to see you here.”

Kaswal siyang kumurap-kurap. Ang nag-aalalang mukha ni Kaden ang sumalubong sa kanya. Kasabay nitong pumasok si Cross pero hindi niya ito napansin.

She cleared her throat and averted her gaze. “I’m not used to being in a crowd like this.”

Easy, Nikole. You’ll get him soon. Be patient, darling, paalala niya sa sirili.

Naupo si Kaden sa tabi niya samantalang si Cross naupo sunod sa kaibigan matapos magbigay galang sa presensya ng ama ni Nikole.

“It’s gonna start,” ani Kaden sabay tingin sa suot nitong gold wristwatch.

Nagkunwaring naka-focus si Nikole sa ginaganap na bidding. Pero ang totoo ay lumilipad ang diwa niya. Pasimple rin siyang sumasalimbad ng tingin kay Cross na seryosong inaaral ang bawat proposal ng mga contractor na dumalo.

Pinigil ni Nikole ang mapahikab. Ayaw naman niyang ipahiya ang ama dahil hindi maglalaon ay ipapakilala na siya nito bilang nag-iisang tagapagmana.

“You can excuse yourself. You seemed uncomfortable,” bulong ni Kaden sa dalaga.

“I’m enjoying,” sinikap niyang ngumiti.

Nagkibit ng balikat si Kaden. “Don’t worry. This won’t take long. It’s already obvious that Triple C Construction will be awarded.”

“Yeah,” hindi na siya nag-kumento. Dahil sa loob ng ilang oras ay wala talaga siyang interes sa mga nangyayari. Parang gusto tuloy niyang pagsisihan na maging sekretarya ng ama kahit hindi naman talaga niya ginagampanan.

Pasimple siyang lumingon kay Cross. Right, he was her goal. Masyado pang maaga para mawalan siya ng gana.

She was instantly fired up with that thought. Muli niyang itinutok ang atensyon sa bidding at ilang sandali pa ay in-award na ang project sa contractor.

“I knew it. Triple C is one of the biggest architectural firms in the country.” Napapailing na wika ni Kaden.

“Sorry, I’m not that familiar. But I’ll keep that in mind.” Totoong wika ni Nikole.

Nagsitayuan ang mga tao at nagpalakpakan. Agad na ipinakilala ang CEO ng Triple C para sa isang speech.

Agad na natigilan si Nikole nang mapagsino ang lalaki. He looked familiar.

“Hello, everyone! I want to take this opportunity to thank CREC for awarding us this housing project. I’m Architect Clivenson Garcia, the CEO of Triple C Construction…”

Clivenson?

Nanlaki ang mata ni Nikole nang unti-unting maalala kung sino ang lalaki. Ang minsang nakaharutan niya sa bar at niyayang maging parte ng kanyang harem!

Halos nanginginig si Nikole nang buksan ang dala niyang handbag at hinugot ang wallet kung saan naroon ang calling card na binigay nito.

Malinaw ang nakasulat:

ARCH. CLIVENSON D. GARCIA/ Chief Executive Officer/ Triple C Construction

Oh, shit!

Nahigit niya ang paghinga nang makitang palapit ito sa dereksyon niya at nakipagkamay sa kanyang ama.

“Thank you so much, sir!” magiliw na wika ni Clive sa ama.

“You’re welcome,” Nakangiting tinanggap ng ama ang kamay ng binata.

Halos hindi makatingin nang deretso si Nikole sa mata ng lalaki nang dumako ito sa kanya at inilahad ang kamay.

“It’s nice you to see you here,” ani Clive na lalong lumawak ang ngiti.

“Are you acquainted? She’s my daughter, and she’s the one in charge of this project,” proud na wika ni Vicente.

Gulat na lumingon si Nikole sa ama. Hindi niya alam ang ibig nitong sabihin. Pero nanatili siyang nakataas-noo at ngumiti.

“Yes, we actually met before,” ani Clive. There were unspoken words in his glances at Nikole. Kaya pigil niya ang paghinga dahil baka may sabihin itong hindi kaaya-aya.

“Good to hear that.” Natutuwang wika ni Vicente na walang kaalam-alam sa planong mangolekta ng lalaki ng anak at isa sa mga nirecruit nito ay nasa mismong harap niya.

Kinamayan rin ni Clive sina Kaden at Cross. Muli ay tumingin ito kay Nikole at nanunudyo ang mata.

Hindi niya namalayan na napahawak siya nang mahigpit sa kamay ni Kaden. Parang gusto niyang lamunin ng lupa sa pagkakataong iyon. Paano kung sabihin ni Clive sa kanyang ama ang kalokohang pinagagagawa niya?

Ni hindi pa nga siya nakakapag-umpisa sa plano niya kay Cross, heto at mukhang mapupurnada pa yata.

Nikole cleared her throat. “I’ll excuse myself, Dad. I need to go to the ladies’ room.”

“Go ahead.”

“Sir, I’ll accompany her. She might be a little shocked since it’s the first time she went out with a crowd like this,” ani Kaden. Naramdaman yata nito na may bumabagabag sa kanya.

Tumango ang matandang lalaki.

Nagmadaling naglakad si Nikole at sandali niyang sinulyapan si Cross bago tuloy-tuloy na tinungo ang ladies’ room.

“What have you done this time, Niki? Para kang nakakita ng multo nang makilala mo ang CEO ng Triple C.” Agad na sita ni Kaden sa dalaga nang makalabas siya sa ladies’ room.

Nakapamulsa ang kaibigan at wari ay pinag-aaralan ang mukha niya.

Huminga nang malalim si Nikole bago nagsalita. Wala siyang planong magsinungaling sa binata pero tinantiya pa rin niya ang sitwasyon.

“Don’t mind it, Kade,” sandali siyang nag-atubili.

“Oh, come on! Hindi mo ako madadaan sa ganyan. Why do I have this creepy feeling? Anong kalokohan na naman ba ang ginawa mo?”

“It’s not that important. It’s just that I met Clive a week ago, and he’s interested to be part of my harem.” Nagkibit siya ng balikat na tila ba wala lang sa kanya.

“He what?!” Nanlaki ang mata ni Kaden. Nanggigigil na umambang susuntukin siya ng lalaki pero alam niyang hindi naman nito gagawin.

Come to think of it, mukhang ang langit na ang gumawa ng paraan para makita niya ulit si Clive at malaki ang maitutulong nito para makuha niya si Cross.

Nikole flashed her sinister smile, na lalong ikinagigil ni Kaden.