Isang hinala ang pumasok din sa isipan ni Avigail... Maari kayang pipi ang batang babae?
Dahil dito, lalong nadagdagan ang awa niya sa bata, at malumanay na bumulong, "Ibigay mo ang kamay mo kay Tita, okay lang ba?"
Inilapit niya ang kamay niya sa bata.
Tumingin ang bata sa kanya nang may pag-aalinlangan, ngunit lumambot ang ekspresyon nito nang marinig ang malumanay niyang boses.
Hindi nagmadali si Avigail; hinintay niya itong unti-unting magtiwala sa kanya.
Nag-alinlangan ang batang babae nang matagal bago iniabot nang dahan-dahan ang kanyang kamay kay Avi.
Nang mahawakan na niya, mahigpit na hinawakan ni Avi ang bata, ngumiti, at marahan itong itinayo. Sinamantala niya ang pagkakataong iyon para muli itong suriin.
Dahil dito, mas naging malapit sila sa isa't isa.
Malambot ang katawan ng bata at amoy gatas.
Lumalambot ang puso ni Avi, hindi niya maiwasang maalala ang anak niyang nawala noon.
Kung nabuhay lang ito, baka kasing-edad na ito ng batang kasama niya ngayon.
Habang iniisip niya ito, hindi maiwasang may kalungkutang mabanaag sa kanyang mga mata.
Parang napansin iyon ng bata. Tumitig ito sa kanya, hindi gumagalaw, pero ang malalaking mata nito ay nakapako sa kanyang mukha.
Kahit alam nitong hindi dapat lumapit sa mga estranghero, ang tiyahin na ito ay talagang maganda...
At sa di malamang dahilan, gusto niyang lumapit dito.
Napahanga si Angel sa nakita, "Ang cute ng batang ito. Hindi pahuhuli ang itsura niya sa mga anak natin!"
Natapos ang pagsusuri ni Avi at tumango. "Mukhang naligaw siya sa pamilya niya. Dalhin natin siya sa istasyon ng pulis para makontak natin ang pamilya niya."
Matapos magsalita, biglang hinawakan siya ng batang babae.
Nang tingnan siya ni Avi, nakita niyang umiiling ito at maluha-luha ang mga mata, na parang malapit nang maiyak.
Ayaw na ayaw ng bata na magpunta sa pulisya.
Naantig ang puso ni Avi sa kaawa-awang itsura ng bata.
Pero wala siyang ibang magawa. Napakabata pa ng bata, at kung hindi ito agad dalhin sa pulisya, baka pagbintangan siyang nangdukot.
Napabuntong-hininga si Avi.
"Hindi tayo pupunta sa pulisya, okay?"
Yumuko siya at kinausap ang bata, "Alam mo ba ang number ng mga magulang mo? Tatawagan ko sila para sunduin ka."
Sa narinig, tumigil ang bata sa pag-iling at parang nalungkot ang mga mata nito.
Habang hinihintay ang sagot ng bata, iniisip na baka hindi nito alam, handa na sana siyang dalhin ito sa pulisya, nang biglang kumilos ang bata.
Kinuha ng bata ang isang ballpen at maliit na papel sa bulsa, sinulat ang isang number at "Daddy," saka inabot ang papel kay Avi.
Kinuha ito ni Avi, itinipa ang number ng ama ng bata at pinindot ang tawag.
"Ang tahimik talaga niya, siguro nga pipi siya" bulong nina Dane at Dale
Tumigil si Avi, tiningnan ang dalawang anak, at pinaalalahanan sila, “Don’t tell that words again to her. Okay?”
Biglang tumuwid ng tayo ang dalawa at ngumiti nang may pagsisisi sa bata.
Tumingin ang batang babae sa kanila at walang malay na lumapit nang konti kay Avi, mahigpit na hawak ang laylayan ng damit niya.
Nang hindi na siya makatingin, kinumpirma ni Avigail ang number at pinindot ang dial button...
Sa Villafuerte de mansion,
Pumasok si Dominic sa loob ng bahay na seryoso ang mukha. "Nakita na ba si Skylei?"
Lumapit ang mayordoma na may pag-aalala sa mukha at sinabi, "Hindi pa po, wala pa ring balita tungkol sa batang babae."
Kasabay ng pagkakasabi niya, parang naramdaman niya ang mabigat na presensya ng batang amo.
Ang kanyang mukha ay malamig at mabagsik, at ang mga kilay ay nakakunot.
Hinahanap na nila ang lahat ng puwedeng paghanapan.
Saan pa kaya makikita ang batang iyon?
May nangyari na nga kaya sa kanya?
Nang maisip ito, bumalot ang mabigat na aura kay Dominic na tila gustong wasakin ang lahat.
Biglang dumating ang isang babaeng maganda ang makeup na nagmamadali, "Dom, totoo bang nawala si Lei? Nahanap niyo na ba siya?"
Si Lera Gale,
Ang babaeng minsan na niyang gustong pakasalan!
Pero ngayon, nang makita niya ito, kumalma ang mukha niya at sinabi, "Hindi pa natatagpuan! Dumating ka na rin lang, gusto ko sanang tanungin, ano ba ang sinabi mo kay skylei kaninang hapon? Bakit siya biglang lumayas?"
Napanganga si Lera sa tanong niya, at napatingin nang gulat, "Dominic, ano bang ibig mong sabihin? Pinaghihinalaan mo bang may ginawa ako kay Leilei?"
Bahagyang nasaktan ang ekspresyon niya, "Wala akong ginawa! Kung di man alam ng iba, ikaw dapat ang nakakaalam, di ba? Matagal ko nang tinituring na anak si Skylei. Kahit malamig ang pakikitungo niya sa akin, lagi kong sinusubukang maging mabait sa kanya. Kaya wag mong sabihin sa akin na pinalayas ko siya!"
Habang sinasabi niya ito, mukhang malapit na siyang maiyak at mukhang inosente.
Pero sa loob ng kanyang isip, gusto niyang hindi na sana bumalik ang pipi na iyon!
Kanina, may sinasabi siya sa bata na baka hindi maganda, at sinabihan itong kapag ikinasal siya kay Dominic, magkakaroon ng mas maraming cute na kapatid.
Dahil doon, baka hindi na siya magustuhan ni Dominic!
Dahil pipi at walang kuwenta ang batang iyon, wala siyang silbi...
At hindi niya inaasahan na aalis ang bata sa bahay!
Sana nga mawala na ito sa landas niya!
Pagkalabas ng mansyon, diretso nang minaneho ni Luisa ang sasakyan patungo sa bahay ni Avigail.Nag-aayos si Avigail ng pananghalian kasama ang mga bata nang tumunog ang doorbell ng kanilang mansyon. Akala niya si Dominic ang dumating para bisitahin ang mga bata, o kaya si Angel para kumustahin ang kalagayan, kaya’t hindi na siya nag-isip nang husto. Ibinaba niya ang hawak at tinungo ang pinto.Pagbukas niya, natigilan siya.“Matagal na rin,” panimula ni Luisa, sinisipat siya mula ulo hanggang paa.Muling bumalik sa wisyo si Avigail at bahagyang yumuko. “Mrs. Villafuerte.”Isang malamig na tugon lang ang isinagot ni Luisa. “Ganito ba ang pagtanggap mo sa bisita? Pinapatayo lang sa pintuan?”Bahagyang kumunot ang noo ni Avigail at maingat na pinagmasdan si Luisa. Malinaw pa sa isip niya ang Allianawa nito noon sa research institute.Simula noon, hindi na sila nagkita. Bakit kaya siya nandito ngayon? At higit sa lahat, nandito si Skylie. Noong huli, winasak ni Luisa ang institute dahil
Napilitan si Manang Susan na magsinungaling at sabihing kukunin niya si Skylie—pero sa totoo, tumuloy siya sa study para hanapin si Dominic.Nang magkatabi na sila ng kanyang ina, alam ni Dominic na hindi na niya maitatago pa ang totoo.“Wala rito si Skylie,” diretsong sabi niya.Lalo pang sumama ang mukha ni Luisa. “Ano’ng ibig mong sabihin?”“Wala rito si Skylie ngayon, at hindi mo siya makikita,” ulit ni Dominic, kalmado ang tono.Pagkasabi niya noon, ibinaba ni Luisa ang tasa nang mariin, lumagapak ito sa mesa. “Nasaan siya?”May hinala na si Luisa, pero gusto pa rin niyang marinig mula sa anak mismo.Natahimik lang si Dominic, bahagyang nakakunot ang noo.“Kay Avigail ba siya?” Lalong nag-init si Luisa nang hindi sumagot ang anak. “Si Avigail na nga ang nagdulot ng sakit kay Skylie, bakit mo pa pinayagang sumama sa kanya?”Mas lalong tumindi ang kunot sa noo ni Dominic habang tinitingnan ang ina. Sigurado siyang may kakaiba sa biglaang pagpunta nito at sa agarang paghahanap kay S
“Paano mo nalaman na magkasama sila?” tanong ni Luisa.Handa si Lera sa sagot. “Simula nang mawala si Skylie noon, lagi na akong may tao para magbantay sa kanya kapag umaalis siya ng bahay.”Sa marinig iyon, tuluyan nang ibinaba ni Luisa ang depensa niya kay Lera at nagsimulang magtanim ng sama ng loob kay Avigail. Ilang beses ko na siyang binalaan na layuan si Skylie. Anong lakas ng loob niya para suwayin ako?Patuloy namang nagbuhos ng apoy si Lera. “Siguro nga, wala lang talagang masamang intensyon si Ms. Suarez at gusto lang niyang mamasyal kasama si Skylie. Hindi lang siguro niya naisip ang kondisyon ng paligid. Kaya ngayon… nag-aalala ako.”Muli siyang tumigil at hindi tinapos ang sinabi.Kumunot ang noo ni Luisa. “Nag-aalala? Ano’ng inaalala mo?”“Parang may nakuha siyang impeksyon. Hindi ko alam kung kumusta na ang pakiramdam niya ngayon.” Malumanay ngunit puno ng malasakit ang tono ni Lera.“Ano?” Kumunot ang noo ni Luisa. Sapat na ang galit ko na isinama ni Avigail ang apo k
Walang saysay ang patuloy na interogasyon kung ayaw niyang magsabi ng totoo at kung sino ang nasa likod niya. Kahit gaano kalaki ang Villafuerte Group, wala tayong magagawa kung walang ebidensya.Desidido si Dominic na unahin munang makuha ang ebidensya.Agad naintindihan ni Henry ang taktika nito. Hindi niya talaga pinakakawalan si Hanna—gusto lang niyang pakalmahin para makakuha tayo ng mas maraming ebidensya.Nang malinawan siya, unti-unti ring humupa ang galit niya. Agad niyang inutusan ang mga tauhan na sundan si Hanna.Samantala, nakahinga nang maluwag si Hanna pagkaraang makalabas ng lobby ng Villafuerte Group.Bilang beteranong imbestigador, marami na siyang narinig tungkol kay Dominic.Sabi sa mga balita, si Dominic ay walang puso at walang inuurungan.Kanina lang, sigurado na siyang hindi na siya lalabas nang buhay mula roon. Ang makatakas at makalakad paalis ay isa nang himala.Nang akala ni Hanna na maaari na siyang magpakampante, may napansin siyang kakaiba. Bilang isang
Nakaramdam siya ng matinding kaba.Napansin ni Dominic ang pag-aalinlangan ni Hanna; dumilim ang mga mata nito at bumigat ang presensya sa paligid. “Sige, ganito na lang. Sino ang nag-utos sa’yo na sundan siya?”Natigilan si Hanna. Pagkatapos ng ilang segundong pag-iisip, napilitan siyang sumagot, “W-Wala.” Simula noon, araw-gabi na siyang nagtatrabaho pero ni singkong duling, wala pa siyang natatanggap.Para sa kaniya, kahit malaman pa ni Dominic ang totoo balang araw, sulit pa rin—basta makuha niya ang perang ipinangako sa kaniya.Pero kung isusumbong niya si Lera ngayon, baka pati ‘yon ay mawala.Pagkatapos magsalita ni Hanna, bigla niyang narinig ang bahagyang kaluskos. Maingat siyang tumingala—at nakita si Dominic na tumayo mula sa mesa at naglakad papalapit sa kaniya.Kung nakaka-intimidate na si Dominic habang nakaupo, lalo pa ngayong nakatayo ito—mas ramdam ni Hanna ang bigat ng presensya nito, para bang hinihigpitan ang paligid ng hangin.Huminto si Dominic sa harapan niya, w
Pagkaalis ni Dale, sinimulang pag-aralan nina Avigail at Angel ang résumé ni Justine. Biglang nag-iba ang ekspresyon ni Angel nang makita niya ang pangalan ng isa sa mga institusyong pinagtrabahuhan ni Justine noon.Napansin iyon ni Avigail at agad nagtanong, “Ano ‘yon?”Itinuro ni Angel ang pangalan ng research institute sa screen at mariing sinabi, “Itong research institute na ‘to ay pagmamay-ari ng Ferrer Group.”Matagal nang nakabase si Angel sa maynila at halos lahat ng research institute sa Pilipinas ay nakatrabaho na niya. Kaya kabisado na niya ang background ng bawat isa. Dahil na rin sa gusot sa pagitan nina Avigail at Lera, mas naging maingat siya kapag may kaugnayan sa mga institusyong nasa ilalim ng Ferrer Group.At nagkataon, isa ito sa mga research institute na minsan na rin niyang nakatrabaho. Sa sinabi ni Angel, bahagyang napakunot ang noo ni Avigail.Masusing binasa ni Avigail ang impormasyon at may napansin sa petsa ng pagbibitiw ni Justine mula sa research institute