MALAKAS ang kabog ng dibdib ni Nestor habang magkasama silang nakatayo ni Ariel sa labas ng gate ng resort. Alam niya kung bakit siya kinakabahan. Dahil kay Carmela.
Hindi talaga niya gustong maapektuhan sa kakaibang damdaming nararamdaman niya para sa babaeng iyon. Pero kahit anong gawin niya ay hindi niya mapigilan. At naiinis siya sa sarili niya dahil doon.
Si Ariel na ang pinag-door bell niya. Ilang sandali lang at may isang unipormadong katulong na ang nagbukas ng gate. Iniwan sila pansamantala ng kasambahay saka binalikan para patuluyin.
“Dito muna kayo, pababa na si Ma’am Carmela. Maghahanda lang ako ng maiinom ninyo,” pagkasabi ay tinalikuran na nga sila ng katulong.
“Ang swerte naman natin. Yung anak pala ni Don Martin ang haharap sa atin,” halata ang kasiyahan sa tono ng pananalita ni Ariel bagaman pabulong iyon.
Hindi sumagot si Nestor. Nang mga sandaling iyon ay mas nangingibabaw kasi sa kanya ang labis na kabang nararamdaman niya. At lalo pang nagtumindi iyon nang marinig niya ang magagaan at papalapit na yabag sa kinaroroonan nila.
“Good evening,” ang nakangiting bati sa kanila ni Carmela.
Totoong natulala at parang wala sa sariling napatayo ng kusa si Nestor sa pagkakakita sa babae.
Kulang ang salitang maganda upang bigyan ng hustisya kung gaano ito karikit sa paningin niya. Kaakit-akit na ito sa paningin niya kaninang umaga nang makita niya ito sa dalampasigan. Pero ngayong malapitan at magkaharap na talaga sila, para itong anghel na bumaba mula sa kalangitan.
Ang mapupula nitong mga labi, parang napakasarap halikan. Napakaganda ng buhok nitong gusto niyang suklayin gamit ang mga daliri niya mismo. At ang lahat ng damdaming ito ay tunay na estranghero para sa kanya. Masakit mang aminin pero tanging kay Carmela lamang niya naramdaman. Hindi maging kay Victoria na limang taon na niyang kinakasama.
“Magandang gabi po, Ma’am,” si Ariel iyon.
Tumango si Carmela saka nakangiting pinaglipat-lipat ang paningin sa kanilang dalawa ni Ariel.
“Ako nga pala si Carmela,” anitong inilahad ang kamay kay Ariel na tinanggap ng kaibigan niya.
“Ariel po, Ma’am,” anito.
Tumango ulit si Carmela saka siya naman ang hinarap. Gaya ng ginawa nito kay Ariel ay inilahad nito ang kamay sa kanya. Sa simula ay totoong nag-alangan siyang tanggapin iyon. Pero nang sikuhin siya ni Ariel ay parang noon pa lamang siya natauhan kaya nagmamadali niyang tinanggap ang pakikipagkamay ng babae.
“Nestor po, Ma’am,” mababa ang tinig niyang sambit.
“Nestor,” ani Carmela na inulit pa ang pangalan niya.
Nakatitig sa mukha niya si Carmela. At parang iyon lang din ang hinihintay niya kaya nagkaroon siya ng sapat na lakas ng loob upang salubungin ang mga titig nito.
“Oo nga pala, upo kayo,” anitong itinuro ang garden set na kanina ay okupado nilang dalawa ni Ariel.
Ilang sandali pa at nagbalik na rin ang kasambahay. May dala itong tray na may dalawang baso ng orange juice.
“Si Papa talaga ang dapat haharap sa inyo. Kaya lang kausap niya ang lawyer namin kaya sinabi ko sa kanya na ako nalang,” panimula ni Carmela.
Nang hindi sila magsalita ni Ariel ay muling nagpatuloy si Carmela sa iba pa nitong gustong sabihin.
“Kung sakaling magustuhan namin ang serbisyo ninyo, baka hanggang sa magbukas itong restaurant-hotel and resort namin ay isa na rin kayo sa regular na pagkuhanan namin ng isda. At kung may mga kakilala kayo, i-refer na rin ninyo sila sa amin,” wika pa ni Carmela.
“Naku Ma’am, tiyak na matutuwa ang mga taga rito sa Eldoria sa plano ninyong iyan,” ani Ariel na nakangiti at excited siyang nilingon. “Hindi ba Nestor?” anito pa.
Tumango siya habang hindi pa rin talaga niya magawang alisin ang pagkakatitig sa magandang mukha ng babae sa kanyang harapan.
“Kung sakali bukas, pwede ko kayong samahan para makilala ninyo ang iba pang mangingisda na taga rito,” maging siya ay nagulat sa mga salitang iyon. Pero alam naman niyang hindi na niya mababawi iyon kaya hinayaan at pinanindigan nalang niya.
“Sige, walang problema,” agad namang sang-ayon ni Carmela.
Ihinatid pa sila ng dalaga hanggang sa may gate ng bahay nito. Habang si Nestor, pilit niyang ginawan ng paraan na maitago kay Ariel ang labis na kaligayahang nararamdaman niya nang mga sandaling iyon.
“Bukas ng hapon pagkatapos kong mag-asikaso sa mga nahuli ko babalikan kita dito para maipakilala sa iba pang taga-rito,” iyon ang pangakong iniwan ni Nestor kay Carmela.
Tango lang ang isinagot doon ng dalaga at pagkatapos ay umalis na rin sila.
*****
“MAGANDA ba siya?” tanong ni Victoria habang abala ito sa ginagawang pagsusuklay ng buhok.
Bagong ligo ang babae at talagang humahalimuyak ang bango nito.
“Oo, pero syempre mas maganda ka pa rin sa paningin ko,” sagot niyang siya namang totoo.
Aminado siyang maganda si Carmela at mayroon siyang kakaibang nararamdaman mula nang una pa man niya itong makita. Pero hindi tamang alagaan iyon. Kailangan niyang panindigan si Victoria na mas matagal na niyang kasama. At higit sa lahat, ito ang tunay na minamahal niya at nagmamahal sa kanya.
Nilingon siya ni Victoria saka binigyan ng titig na tila hindi kumbinsido. Napangiti roon si Nestor kaya mabilis niyang hinawakan ang braso ng babae saka ito hinila. Sa ginawa niyang iyon ay napadapa si Victoria sa ibabaw niya.
Agad na nasamyo ni Nestor ang mabangong hininga ni Victoria na pamilyar man sa kanya sa loob ng limang taon ay palagi pa rin nagpapa-ulol sa kanya. At iyon ang naging dahilan kaya mabilis na nag-init ang pakiramdam niya. Idagdag pa ang katotohanang napakabango nito.
“Mahal kita, Victoria,” bulong niya saka ito mariing siniil ng halik sa mga labi.
*****
MABILIS ang naging epekto kay Victoria ng halik na iyon. Kahit pa sabihing limang taon na silang magkasama at maraming beses na silang nagtalik ay hindi pa rin nagbabago ang mataas na paghahangad na nararamdaman niya para kay Nestor.
At bilang babae, alam niya at kabisado na niya kung paano ito paliligayahin. Kaya naman hindi na siya tumanggi nang ihiga siya ni Nestor sa sahig na kawayan ng kanilang kubo kung saan sila gumulong para magbago ng posisyon.
“Ikaw pa rin ang pinakamaganda sa paningin ko, Victoria,” bulong nito saka hinawakan ang tuwalyang nakatapis sa katawan niya. Inalis nito iyon kaya tuluyang nahantad sa lalaki ang alindog na alam niyang kinababaliwan nito.
“Nestor,” anas niya nang maramdaman ang mainit na labi ng lalaki na nagsisimulang dumampi sa balat niya.
Mariin na ipinikit ni Victoria ang mga mata niya. Habang hinahayaan niyang dampian ni Nestor ng nakapapasong mga halik ang buong katawan niya. Kabisado na niya ang kinakasama. Alam niyang hindi lamang iyon ang ipagkaloob nito sa kanya. At masasabi ni Victoria na nakahanda siya.
Ang magkabila niyang dibdib ang pinagpiyestahan muna ni Nestor. Pero habang ginagawa nito iyon ay sinasabayan nito ng masuyong pagdama sa hiyas niyang alam niyang basang basa na.
“Mmmmnnn…” ungol ni Victoria nang maramdaman niya ang isang makapanindig balahibong pagkagat na ginawa ni Nestor sa dulo ng kanyang dibdib.
Tanging kandila lamang ang tanglaw nila nang mga sandaling iyon. Dahil katulad ng dati ay nawalan ng kuryente. Pero para sa isang katulad niyang labis na umiibig ay nakadagdag pang higit sa mapusok at maromantikong atmopera ng paligid ang usok ng kandila na nalalanghap niya ngayon.
“Mahal na mahal kita, Nestor,” aniya pa nang iupo siya ni Nestor saka ipinosisyon sa kandungan nito.
Nakita niya ang ginawang pagsuyod ng tingin ng lalaki sa buong mukha niya. Pagkatapos niyon ay siniil siya nito ng halik sa mga labi na malugod rin naman niyang tinugon. At ilang sandali pa, hindi na rin niya nagawang maghintay. Siya na mismo ang kumilos upang pag-isahin ang mga katawan nila.
Sa kandungan ni Nestor nagsimulang gumalaw si Victoria sa saliw ng tutugin kapwa silang dalawa lamang ang nakaririnig. Pareho at pandalas ang pagpapalitan nila ng banayad na pagsinghap at mga ungol ng kaligayahang sanhi naman ng kanilang ginagawang p********k.
*****
MAHIGPIT na hinawakan ni Nestor ang maliit na baywang ni Victoria na nang mga sandaling iyon ay abala sa bihasang paggalaw sa kandungan niya. Mahal na mahal niya si Victoria, iyon ang totoo. At hindi niya gustong magkaroon ng kahit maliit na puwang ang pag-aalinlangang sa puso nito patungkol sa pagmamahal niya para rito.
“Ohhhh… Nestor… Mmnnnn…” halinghing nito nang muli niyang isinubo ang dulo ng kaliwa nitong dibdib saka iyon nilaro gamit ang kanyang dila.
Alam niyang malapit na itong labasan kapag ganoon na kabilis ang mga galaw nito. At hindi nga siya nagkamali. Dahil ilang sandali pa ay narinig na niya ang impit at pigil na pigil na ungol na pinakawalan ng babae.
Ang pagkakataong iyon ang totoong hinihintay ni Nestor. Kaya hindi siya nag-aksaya ng sandali. Mabilis niyang inihiga sa sahig na kawayan si Victoria habang nanatili ang sandata niya sa loob ng kuweba nito. Pagkatapos, sa kabila ng katotohanang nararamdaman pa rin niya ang mainit na likidong inilalabas nito ay ipinagpatuloy niya ang naudlot na laban.
Sa pagkakataong ito ay sinimulan niyang bigyan si Victoria ng magkakasunod at malalakas na hagupit ng daluyong na muling nagpasigaw rito. Kaya muli ay mariin niya itong hinalikan. Habang ang lakas ng pagpaparusa niya sa pagkababae nito ay hindi niya binawasan. Nagpatuloy siya sa ginagawang paghambalos hanggang nang sa pagkakataong ito ay magkasama nilang tinawid ang kabilang ibayo.
SABADO ng umaga nang atakihin si Carmela nang walang humpay na pagsusuka. “Ano ba kasing nangyari sa iyo? Diyos ko, hindi ko na alam ang gagawin ko. Wala pa naman ang ama mo at nasa Maynila. Sa makalawa pa ang balik niya!” Iyon ang mahabang litanya ni Yaya Ising habang inaalalayan siya nito pabalik sa higaan. Okay naman siya kaninang umaga. Ang hindi niya maintindihan ay kung bakit pagkatapos niyang kumain ng almusal ay bigla siyang nakaramdam ng tila pagbaligtad ng sikmura niya. At dahil iyon sa kinain niyang ginisang corned beef. Mabilis na natilihan si Carmela makalipas ang ilang sandali. Pagkatapos ay minabuti niyang palabasin na muna si Yaya Ising ng kanyang kwarto para mas makapag-isip pa ng mabuti.Sinimulan niyang magbilang. Ang binibilang niya ay ang dapat sana’y petsa ng kanyang buwanang daloy. Tama.May nangyari sa kanilang dalawa ni Nestor noong dalhin siya nito sa kubo. Mahigit maraming buwan na ang nakalilipas. At mahigit siyam na buwang na rin silang pagtagong nagk
GAYA ng napagkasunduan, sinundo siya ni Nestor sa harapan ng bahay nila para samahan siya sa pakikipag-usap sa iba pang mangingisda sa bayan ng Eldoria.Plano talaga niyang magdala ng sasakyan. Pero dahil nga hindi naman pala malayo ang pupuntahan nila ay naglakad nalang siya kasama ang lalaki.“Gusto ko nga palang ipakilala sa iyo ang kasintahan ko, si Victoria,” pakilala pa ni Nestor sa kanya sa isang magandang babaeng tinawag nito sa pangalang Victoria.“Kumusta ka?” aniyang inilahad ang kamay sa babae bilang pakikipagkamay rito na malugod naman nitong tinanggap.Maganda ang ngiting pumunit sa mga labi ni Victoria kasabay ng malugod nitong pagtanggap sa kanyang pakikipagkamay.“Ikinagagalak ko ang makilala ka, Carmela. Masaya rin ako na nagkaroon ng pagkakataong mabuksan muli ang Eldoria Hotel, Restaurant and Resort. Kahit papaano malaking tulong iyan para magkaroon ng trabaho ang iba pang tao rito maliban sa pangingisda,” ani Victoria.Ramdam ni Carmela ang katapatan sa sinabing i
MALAKAS ang kabog ng dibdib ni Nestor habang magkasama silang nakatayo ni Ariel sa labas ng gate ng resort. Alam niya kung bakit siya kinakabahan. Dahil kay Carmela.Hindi talaga niya gustong maapektuhan sa kakaibang damdaming nararamdaman niya para sa babaeng iyon. Pero kahit anong gawin niya ay hindi niya mapigilan. At naiinis siya sa sarili niya dahil doon.Si Ariel na ang pinag-door bell niya. Ilang sandali lang at may isang unipormadong katulong na ang nagbukas ng gate. Iniwan sila pansamantala ng kasambahay saka binalikan para patuluyin.“Dito muna kayo, pababa na si Ma’am Carmela. Maghahanda lang ako ng maiinom ninyo,” pagkasabi ay tinalikuran na nga sila ng katulong.“Ang swerte naman natin. Yung anak pala ni Don Martin ang haharap sa atin,” halata ang kasiyahan sa tono ng pananalita ni Ariel bagaman pabulong iyon.Hindi sumagot si Nestor. Nang mga sandaling iyon ay mas nangingibabaw kasi sa kanya ang labis na kabang nararamdaman niya. At lalo pang nagtumindi iyon nang marinig
Victoria and Nestor sat down for dinner, the aroma of freshly cooked dishes wafting through the air. The atmosphere was cozy, with the dim light from a nearby lamp casting a warm glow on the table.Magkasalong kumakain ng hapunan sina Nestor at Victoria nang gabing iyon. Maaliwalas ang gabi at ganoon rin sa loob ng simpleng dampa kung saan matagal nang magkasamang naninirahan ang dalawa.Kalahating oras na rin ang nakalilipas pero nasa hangin pa rin ang mabangong amoy ng piniritong isda na niluto ni Victoria. Katulad ng ipinangako sa kanya ni Nestor. Ibinigay nito sa kanya ang pinakamaganda at pinaka malaki nitong huli.“Alam mo ba, Nestor,” pagsisimula ni Victoria na kinuha muna ang baso saka uminom ng tubig. “May narinig akong balita kanina tungkol sa mga bagong lipat na galing pa ng Maynila.”Mula sa pagkakayuko nito sa sarili nitong plato ay nagtaas ito ng tingin saka sinalubong ang mga titig ni Victoria. “Talaga? Ano naman ang narinig mo?”“Ayun, ‘yung nakabila nga resort eh anak
Bumaba si Carmela mula sa van. Agad na hinahaplos ng malamig na simoy ng hangin ng karagatan ang kanyang katawan habang tinitingnan ang maamong bayan ng Eldoria. Ang mga kalsada, pinaganda ng mga tanim na bougainvillea na may iba-ibang kulay. Maging ang mga naglalakihang istrakturang yari naman sa kahoy. At lahat ng nakikita niya ngayon ay naglalarawan ng isang magandang tanawin na nagsasalita ng isang mas payak na buhay na hindi tinatamaan ng kaguluhan ng lungsod. Sa paglipad ng kanyang tingin sa may pampang kung saan maingat na umaalog ang mga bangkang pangisda gawa ng pagtama ng alon, mabilis na binalot ng kapayapaan ang damdamin ni Carmela. Ang Eldoria ay mayroon kaakit-akit na musika na para bang nananahan na sa kanya puso at pandinig na ngayon lamang nagising. Dahil pakiwari niya ay naghintay iyon sa kanya sa napakahabang panahon. Sandaling nagpaalam si Carmela nang hapong iyon para maglakad-lakad. Hindi malayo sa mansion at resort na binili ng kanyang ama. Naging masaya si
Nakangiting pinanonood ni Victoria ang pagsikat ng araw sa Silangan. Nasa dalampasigan siya noon. Ang maliit nilang bayan na kilala sa lahat bilang Eldoria ang tanyag sa bahaging iyon ng norte bilang may pinaka magandang sunrise at sunset. Nasa ganoong ayos rin siya nang mamataan ang isang pamilyar na lalaking abala naman sa paghahanda para sa gagawin nitong paglalayag.Nestor, with a weathered yet content expression, adjusted the brim of his hat and secured the net over his shoulder. Victoria, her eyes reflecting both love and a touch of sadness, walked alongside him, tracing the sandy path to the waiting boat.Bakas sa mabait na mukha ni Nestor ang pagkahapo. Palapit na ito sa kinaroroonan niya kaya hindi na naghintay pa si Victoria at piniling lapitan ang lalaking pinakamamahal niya. Napangiti pa siya nang makitang bahagyang inayos ng lalaki ang suot nitong sombrero. Habang ang lambat na gagamitin nito ay malayang nakasampay lamang sa balikat nito.Nang makalapit ay agad itong niya