Umupo ako at nagsimulang magsalita si Ryan. "Umm, alam kong nasa tamang age ka na so I can't bribe you anymore, can I?"
Ngumiti ako at sumagot, "Definitely not."
Hindi na ako bata para kausapin at kumbinsihing mag-oo sa relasyon nila ng mama ko. In the first place, wala namang namamagitan sa kanila.
"I will go straight to the point," sambit ni Ryan. "May gusto ako sa mama mo. Dati pa lang, gusto ko na siya."
Nawala ang ngiti ko sa mga narinig. Hinintay ko itong tapusin ang sinasabi.
"Kahit noong mga panahong wala ka at may hindi kayo pagkakaintindihan, naging sandalan ako ng mama mo. Jack, gusto ko sana mas sandalan pa ako ng mama mo. Lumalaki na si Amy at sa tingin ko kailangan ni Marianne ng makakasama sa pagpapalaki rito."
Napatingin ako sa table bago ako nag- salita. "So sinasabi mo bang ikaw ang kailangan ni mama sa pagpapalaki kay Amy?"
&nb
Simula pagkabata, naging masunurin at responsableng anak si Jack. Kung may mga gusto ito ay pinaghihirapan at pinagpapaguran nito upang makamit o di kaya naman ay hinihintay lamang ito na dumating ng kusa sa kanya.Napalaki ko si Jack na selfless at sobrang mapagpasensyang tao. Kaya naman ngayong mga nakaraang araw na pinapakita niya ang selfish side niya ay medyo naninibago ako. Pero ito ‘yung tipo ng pagbabago na naiintindihan at tanggap ko. Gusto ko ring maintindihan ni Jack na hindi ako mawawala sa kanya. Na mahal at iniibig ko rin siya gaya ng nararamdaman niya para sa akin.Kasalukuyang mahimbing ang tulog ni Jack sa tabi ko. Gabi na at tulog na rin ang anak naming si Amy. Hindi ko mapigilan ang sariling pagmasdan ang payapang mukha ng anak kong si Jack.Hinawi ko ang isang hibla ng buhok na dumadampi sa mga mata niya at saka hinaplos ang noo nito. Ano nga ba ang dapat kong gawin para matahimik na ang b
Pilit kong kinontrol ang sariling damdamin at hinarap si Ryan. "Mali ka, Ryan. Wala na ang anak ko at si Crista. Hiwalay na sila.""Kung totoo yang sinasabi mo, bakit hindi mo tawagan ngayon si Jack?" paghahamon ni Ryan sa akin.Natahimik ako ng ilang sandali bago ko nilabas ang phone ko at mabilis na dinial ang numero ni Jack. Tumigil ang tibok ng puso ko ng walang sumagot sa kabilang linya.Nakapatay ang telepono nito."Marianne... Baka nandito pa sila. Gusto mo bang kumpirmahin?" pag-aya ni Ryan sa akin.Alam kong hindi magagawa ni Jack ang sinasabi ni Ryan ngayon sa akin. Malabong magsinungaling ang anak ko sa akin. Hindi siya tulad ng tatay niya.Pero bakit unti unting nawawalan ako ng pag-asa habang patungo sa sinasabing silid ni Ryan? Hindi ko na alam ang totoo sa hindi. Hindi ko rin alam kung paanong napapayag ako n
May mga bagay sa mundo na kahit ano pa ang gawin mo ay hindi mo na ito mababago. Gaya ng sobra sobrang pagmamahalan namin ni Jack, alam kong hindi pa rin kami pupwede sa paningin ng iba. Napakahirap at imposibleng matanggap ng madla.Pero iba ang nasa isip ni Jack."Pakasal tayo," sambit ni Jack na parang ito na ang pinakamadaling gawin sa mundo para sa kanya."Aki-""Hindi ngayon, alam ko hindi pwede. Pero someday... Ayaw mo ba ma?" tanong nito sa akin.Pareho kaming hubad sa ilalim ng kumot at nasa kama, yakap yakap ako ni Jack mula sa likod at hinahalik-halikan ang balikatat leeg ko habang nagkwe-kwentuhan.Ayon rito, aasikasuhin na nila ni Crista ang divorce papers nila upang wala na silang ugnayan pa. Napabuntong hininga ako sa narinig ngunit tumigil naman ang pagtibok ng puso ko nang sambitin ni Jack ang tungkol sa kasal.&n
Pagmulat ko ng mga mata ay kaagad kong nakita ang isang puting kisame na hindi pamilyar sa akin. Napaupo ako kaagad at tumingin sa paligid. Hindi ko mapigilang kabahan. Nasa isang silid ako na halos kulay puti at itim bawat sulok at bagay. Halos walang laman ang silid maliban sa malaking kama kung saan ako nagising.Palakas ng palakas ang tibok ng puso ko habang iniisip ang mga nangyari. Pag-bukas ko ng pinto noon, nakita ko si Crista. Magsasalita na sana ako nang biglang may kung anong bagay na dumampi sa ulo ko kaya nawalan ako ng malay.At hindi nga ako nagkakamali. Ilang sandali pa ay nagbukas ang pinto at tumambad sa akin si Crista."Crista... Anong ibig sabihin nito? Saan mo ko dinala?" tanong ko kay Crista.Mukhang nakasarado ang lahat ng bintana at pinto nito kaya kailangan kong maging mahinahon upang makaalis sa lugar na ito. Hindi ko alam ang motibo ni Crista ngunit nag-aalala n
Tila tumigil na naman ang oras sa mga sandaling iisa kami ni Jack. Sinandal ako nito sa isang puno at bahagyang binitbit habang paulit ulit naming inangkin ang isa't isa.Kahit nasa labas at hindi sanay ay kasing init pa rin ng dati naming ginagawang pagtatalik ang naramdaman ko. Habol ang hiningang kumapit ako ng mabuti kay Jack habang patuloy na lumalabas pasok ang pagkalalaki niya sa akin."Aahh, Aki," pag-tawag ko rito habang malagkit at puno ng init at emosyon kaming nagtitigan.Mariin akong hinalikan ni Jack sa labi saka binuka pa lalo ang mga hita ko. Ramdam ko ang sobrang pagka-excite ng katawan ni Jack. Tigas na tigas ang pagkalalaki nito na halos ayaw tigilan ang aking pagkababae. Pangalawang round na namin ito sa parehas na posisyon ngunit ibang sarap ang pinapadanas nito sa akin.Hindi ko mapigilang labasan nang ilang beses pang tirahin ni Jack ang mga sensit
Halos mahimatay ako sa takot nang maramdaman ko ang hindi pamilyar na katawang lumapit sa akin. Tumigil ang tibok ng puso ko nang makita si Jack na hawak ng dalawang kalalakihang hula ko ay mga tauhan ni Crista.Ganun na lamang ang laking gulat ko nang biglang magsalita ang nasa likod ko, "Huwag kang maingay. Tutulungan ko kayo."Sinenyasan nito ang tatlo pang lalaki sa likod ng mga puno at doon ko na lang napansin ang kanilang kakaibang mga kasuotan at kulay ng balat. Tinanggal ng lalaki ang paghawak sa bibig ko.Naluluha akong nagsalita, "Please. Iligtas niyo yung anak ko. Parang awa niyo na."Tumango ang mga ito sa akin at saka nag-sigalaw. Isa sa mga ito ay tinignan ako sa mga mata. "Dito ka muna. Wag kang aalis dito."May mga sinabi pa ito sa mga kasama niya na hindi ko maintindihan. Iba ang kanilang lingwahe. Ang isa sa kanila ay naiwan at sinamahan ako. M
Rinig ko ang tunog ng tubig na parang nanggagaling sa isang talong malapit. May mga huni rin ng ibon at tunog ng mga dahon na sumasayaw sa mga puno. Ramdam ko rin ang medyo malamig at basang hanging dumadampi sa balat ko. Dahan dahan, binuksan ko ang mga mata.Unang nasulyapan ko ay ang isang kisame... na gawa sa kahoy? Kumunot ang noo ko sa hindi pamilyar na lugar. Naramdaman ko ang sobrang sakit na pakiramdam sa tagiliran ko bandang tyan. Sa isang iglap, tumigil ang aking paghinga.Nasaan si mama?Tumingin ako sa paligid at hinanap si mama ngunit wala ito. Habol ang hininga at kahit nahihirapan ay pinilit kong umupo.Bumilis ang tibok ng puso ko nang unti unti ay naalala ko ang mga nangyari. Pauwi na sana kami ni mama at nahanap na namin ang kalsada. Pero biglang dumating ang mga tauhan ni Crista. At may mga binatang medyo kakaiba ang itsura na dumating at nakigulo rin. Biglang tu
Dahil hindi ko pa kayang maglakad ng dalawang oras ayon kanila mama, napilitan akong magstay na rin muna sa lugar na ito. Sa totoo lang, namimiss ko na si Amy. At pansin ko rin ito kay mama."Kaya ko na," sambit ko rito nang minsang mapag-isa kami habang nanghuhuli ng isda malapit sa talon.Kasama namin ang ilan pang mga kalalakihan ngunit nagtungo ang mga ito upang mangaso naman."Aki, sabi ng manggagamot kailangan mo pa ng dalawang araw," banggit ni mama sabay haplos sa braso ko. "Huwag mong pilitin, okay?"Napabuntong hininga ako. "Ma, hindi na ako bata. Tsaka, alam ko miss mo na rin si Amy. Sila Tita Jonah."Tinitigan ako nito at tumango, "Oo, miss ko na nga sila. Lalo na si Amy... Pero Aki, anak rin kita. Ayokong may mangyaring masama na naman sayo sa daan."Tumahimik ako at napapagkalalakig na lang kay mama. Kahit kailan ta