Home / Romance / FORBIDDEN DESIRES / Chapter 3: RAVENHART GROUP

Share

Chapter 3: RAVENHART GROUP

Author: Alores
last update Last Updated: 2025-08-29 19:31:46

Makalipas ang isang buwan

Maingay at buhay ang mga kalsada ng Maynila, busina ng sasakyan, sigaw ng mga tindero’t tindera na nagbebenta ng mga paninda, at ang mahinang alingawngaw ng mga sasakyan. Mahigpit ang hawak ni Amariz sa leather envelope, pero taas-noo pa rin siyang naglakad. Every step toward the towering glass building of Ravenhart Group felt like a step into another world.

The lobby was sleek and intimidating, makinang na marble floors, na parang mahihiya kang tumapak rito at baka madumihan. at ang tahimik ngunit mabilis na galaw ng mga propesyonal. Mga receptionist na parang sanay na sanay sa sistema.

“Welcome to Ravenhart Group,” bati ng babae mula sa front desk, malamig at pormal ang tono.

“I have an appointment,” Amariz said, holding the envelope tightly.

“Name?”

“Amariz solene Valente,” sagot niya

Mabilis na tumipa ang receptionist sa keyboard. “Yes. Take the elevator to the fifteenth floor. Mr. Ravenhart is there. Good luck.”

Huminga ng malalim si Amariz bago pumasok sa glass elevator. Habang umaakyat, unti-unting lumiit sa paningin niya ang syudad sa ibaba.

Pagbukas ng pintuan, bumungad sakanya ang executive floor, maliwanag, moderno, at dama ang karangyaan. People in tailored suits walked past, nodding curtly or ignoring her entirely. Amariz felt their eyes, judging her, testing her.

Tahimik ang pasilyo papunta sa executive office, tanging tunog ng heels niya ang kumakalampag sa marble floor. Habang papalapit sa glass doors, para siyang naglalakad papunta sa entablado kung saan huhusgahan siya bago pa man siya makapagsalita.

She paused at the door, with a heart hammering. And then, there he was.

Mr. Ravenhart.

Nakaharap ito sa bintana, nakaupo sa itim na leather swivel chair. Ang sikat ng araw ay tumatama sa kanya, his posture relaxed but commanding, completely unaware of her presence.

The sunlight cut across the office in sharp beams, outlining him like a sculpture of power. Amariz held her breath. Mas malaki ito kaysa sa inaasahan niya, isang presensyang kayang lamunin ang buong pagkatao niya.

For a heartbeat, she hesitated.

Her eyes fixed on the motion, every second stretching impossibly long. As he turned, his gaze landed on her, piercing and sharp.

“Can I help you?” His voice was low, calm, but edged with authority, each word deliberate.

Nanuyo ang lalamunan ni Amariz bago nakasagot. “I… I’m Amariz Solene Valente, I have an appointment.”

He raised an eyebrow, the faintest twitch of amusement, or challenge, passing across his otherwise unreadable expression. “Amariz Solene Valente,” he repeated. “I wasn’t expecting anyone.”

She swallowed, feeling every nerve in her body ignite.

His scrutiny was intense, making her every misstep feel monumental.

She could sense here that, under his gaze, there would be no mercy for weakness.

“Come in,” utos nito, leaning back slightly in his chair, the movement deliberate, and commanding. “Let’s see if you’re here to work… o para lang sayangin ang oras ko.”

Amariz stepped forward, heart hammering, palms slightly clammy, she realized that her future, her survival, was in this man’s hands

Amariz walked in, heels clicking softly against the polished floor.

“Please,” his voice finally cut through the silence, smooth but commanding. “Have a seat.”

Amariz slid into the chair across from him, gripping the leather envelope tightly. Every nerve in her body screamed, but her face remained composed. She handed him the envelope, careful to maintain a steady voice.

Binuksan ni ginoong Ravenhart ang sobre, at mabilis na sinuri ang laman, at tumingin ulit sa kanya. “I see you have a recommendation,” he said. “Tell me about yourself

Huminga si Amariz nang malalim. “ Anak ako ng kasambahay ng pamilya Sullivan,” mahinahon niyang sagot. “Lumaki ako sa paligid ng negosyo nila at natuto akong magmasid. Gusto kong patunayan ang sarili ko, hindi dahil sa pangalan o pribilehiyo, kundi dahil kaya ko.”

He raised an eyebrow, leaning back in his chair, studying her carefully. “anak ng kasambahay,” he repeated slowly. “You don't look like one” may pag dududang wika nito

“Well Hindi ho kita masisisi, ganon lang talaga ako kaganda para mapagkamalang tagapagmana” nakangiting sagot niya

“ well I don't see you as an heiress either” nakataas kilay na bwelta nito sa napaka humble na sinabi Niya.

“And yet, here you are, walking into my office with… poise and confidence that many of our top candidates lack. Interesting.” dugtong nito

Amariz felt heat rise to her cheeks but didn’t look away. “I’ve learned early that life won’t wait for you. You either adapt… or get left behind.” seryoso ng sagot niya

He leaned forward suddenly, his gaze sharp, as if trying to weigh every word against her expression. “You’ve handled pressure before?”

“I’ve had to,” she said softly, a faint smile tugging at her lips. “Being unseen teaches you to notice everything… and to survive in any environment.”

Sandaling natahimik ang silid, saka bahagyang lumambot ang mga mata ng lalaki. Ngunit agad din iyong tinakpan ng isang malamig na tingin.

Mr. Ravenhart leaned back again, steepling his fingers. “I have to admit… you’re not at all what I expected from someone claiming to be a maid’s daughter. Most people would have bowed under the pressure, intimidated by me, by the reputation of this company. Yet you’re standing here… calm, composed, and perhaps even… confident enough to challenge me.”

Amariz’s pulse quickened. She held his gaze, voice steady. “I don’t intend to challenge you. I just intend to prove that I can do the work… and do it well.”

“Ms. Amariz Solene Valente,” dahan-dahan niyang binigkas, para bang nilalasap ang pangalan. “I think we’ll be… very interested to see what you’re capable of.” ng dahil sa sinabi nito, sumilay ang ngiti sa labi ni Amariz

Tumayo si Amariz, ramdam ang bigat ng bawat hakbang palabas. Ngunit bago pa siya makarating sa pinto—

“I don’t want you to leave without knowing my name…” bahagyang ngumisi si Ravenhart, ang boses ay mababa at nakakapangilabot.

“I’m Alaric Lysandre Ravenhart.”

Nagtagal ang tingin nito sa kanya, saka muling ngumisi.

“It’s so nice to meet you, Miss Amariz Solene Valente.” tango lang ang isinukli niya rito

As the door clicked behind her, she quickly get out.

Her chest tightened. halos madapa siya sa pagmamadaling makalayo.

Thump… thump… thump…

“What the heck! Why is my heart like this “ sigaw niya sa isip

Huminga siya nang malalim, pilit pinapakalma ang sarili, at muling naglakad.

This is just the beginning… and I can’t afford to let anyone know who I really am.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 10: Confrontation

    “I’m surprised you’re still alive,” malamig na bungad ni Alaric Tumalim ang tingin niya, diretso ang lakad hanggang sa mesa ni Alaric. “Thanks to you, muntik na akong mamatay.” Ang boses niya’y matalim, malamig, parang kutsilyong humihiwa.Tumayo si Alaric, mabigat ang bawat hakbang papalapit sa kanya. Huminto ito ilang pulgada lang mula sa kanya.“Dapat ba akong mag sorry? Or dapat bang magpasalamat ka? Because that task—” napakagat ito ng labi, halos nanggagalaiti, “—was supposed to break you. Pero nandito ka pa rin.”Tinapatan din ni amariz ang malamig na tingin na ibinigay ni Alaric “ kung balak mong sirain ako, Hindi kita pagbibigyan “ malamig na wika niya. Habang naka tingin sa matalim na mata ni Alaric.Nagulat si amariz ng mabilis na sinunggaban siya ni Alaric sa braso at hinila palapit, halos magdikit na ang kanilang mga labi. Ang kanyang hininga’y mabigat, at amoy alak .“You think you’re strong? You think you can just walk into my world and defy me?”“Let go of me, lysandr

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 9: Clash in the lobby

    Mabigat ang bawat hakbang ni Amariz nang bumalik siya sa Ravenhart Group. Kakatapos tapos lang niya sa unang task na ibinigay sa kanya, isang misyon na halos ikamatay niya. May mga gasgas pa siya sa balat na tinatakpan ng long sleeves, ngunit pinagsawalang bahala niya na lang ito, ang mga mata niya ay nananatiling matalim, walang bakas ng panghihina. The lobby gleamed with glass and marble, parang hotel na sobrang sosyal. The employees in corporate chic attire moved around with folders, coffee, and tablets. ramdam niya ang titig ng ibang empleyado. May mga bulong bulungan na agad kumalat, ngunit hindi niya iyon pinansin. Focus, Amariz. You’re back. Mission complete. Bitbit niya ang envelope ng mga dokumentong galing sa assignment na halos ikamatay niya. Diretso siyang nag lakad papuntang elevator. Pero sa isang iglap, may bumangga sa kanyang isang babae Splashhh! Mainit na kape ang tumapon, tumalsik sa sahig at bahagyang dumikit sa laylayan ng damit ni Amariz. “Oh my Go

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 8: The real player

    Habang lumiliko ang kotse palabas ng main road, biglang may umilaw na headlights sa salamin. Isang itim na SUV ang nakabuntot sa kanila at sobrang dikit… tapos isa pa ang sumulpot sa gilid.Napakagat-labi si Amariz.“Of course…” bulong niya, sa malamig ang tono.“Ma’am…” nauutal na sabi ng driver, at pawis na pawis, “para pong sinusundan tayo ng mga sasakyan—”“Just keep driving,” matigas niyang utos.Pero mabilis na hinarang ng SUV ang kalsada, at ang isa naman ay bumuntot para harangan ang daan nila. Ilang lalaking naka itim na jacket ang naglabasan, bitbit ang mga armas.“Baba sa kotse!” malakas na sigaw ng isa.Natigilan ang driver, at nanginginig. Napabuntong-hininga si Amariz, saka tinanggal ang seatbelt niya.“Dumapa ka lang. Huwag kang gagalaw.”Binuksan niya ang pinto, at sinalubong ang mainit at mabigat na hangin ng gabi. Bitbit pa rin ang case, tumayo siya sa gitna ng mga lalaking pinalibutan siya.“Ang aga niyo namang mag-effort,” malamig niyang sabi, habang nakataas ang k

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 7: The fight

    Inayos ni Amariz ang strap ng kanyang leather sling bag, ang kanyang mga daliri ay dumampi sa gilid ng kanyang telepono kung saan kita pa rin ang mga bilin ng sekretarya. Task: Retrieve the package. Deliver by midnight. Do not fail. It sounded simple. Too simple, and simple tasks often hid the sharpest teeth. Dumating siya sa tagpuan, isang abandonadong warehouse na may mga sirang bintana at graffiti na nakadikit sa mga dingding. Amoy kalawang at mamasa masa na semento ang hangin. Ang mga anino ay kita sa mga sulok Isang lalaki ang lumabas sa isang sulok mayroon itong peklat sa Mukha, iginaya siya nito papunta sa Isang kwarto ng bodega. Naningkit ang kanyang mga mata. This is too easy. Amoy kalawang at gasolina ang loob ng kwartong pinasukan nila. Isang bombilya lang ang nakasabit sa gitna, mahina ang ilaw at gumagalaw pa tuwing tatamaan ng hangin. Nakatayo si Amariz, malamig ang tingin sa lalaking kaharap niya. “Maupo ka” wika ng lalaki at itinuro ang upuan, naupo naman

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 6: A broken man

    Umiinom si Alaric sa dulo ng leather booth, maluwag ang kwelyo, namumula ang mga mata niya, nagliliyab pero walang tinatapunan ng tingin, kahit maraming nag papapansin, his silence was heavier than the music. Sa tapat niya, nakaupo ang tatlong pinakamalapit niyang kaibigan, si Damien, malamig ang mga mata at laging kalmado. si Rafael, siya ang pinaka rational sa grupo, at si Vincent, ang pinakabata pero loyal. Tahimik silang nagmamasid, knowing that tonight Alaric wasn’t a CEO, he was something raw, dangerous, on the edge. Biglang ibinagsak ni Alaric ang baso, dahilan upang kumalat ang laman sa mesa. “Alam n’yo ba kung ano’ng pakiramdam,” mababa at puno ng sakit ang boses niya, “na hawakan ang kamay ng babaeng pakakasalan mo, habang unti-unti siyang nawawalan ng buhay sa harap mo?” Natahimik sila. Kumuyom ang kamao ni Alaric sa baso, halos mabasag ito. “She begged me… begged me not to let go.” mapait siyang natawa. “hindi ko siya binitawan. Hinawakan ko ang kamay niya hang

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 5: The task

    Ravenhart Tower shimmered against the pale sun, para itong tore na hindi mapapantayan ng kahit anong building sa siyudad. Employees in sharp suits rushed through its glass doors, bawat hakbang ay mabilis, bawat boses ay mahina, walang naglalakas loob na gumawa ng ingay. Lahat alam na ang gusaling ito ay hindi lang basta kumpanya, ito ang kaharian ni Alaric lysandre Ravenhart. At sa pinakamataas na palapag ng gusali, naghihintay ang hari. Nakaupo si Alaric sa leather swivel chair niya, nakaharap sa panoramic view ng siyudad. In his hand, a file folder lay unopened, though he didn’t need to read it. He had memorized every line of the report. Last seen with the victim: Amariz Solene. Parang sumpa ang pangalang iyon sa isip niya. Isang mahinang katok ang kaniyang narinig. “Come in,” malamig na wika niya .. Dahan dahang bumukas ang pinto. Pumasok si Amariz, hawak-hawak ang folder na mahigpit na nakasiksik sa dibdib niya. Ang heels niya’y marahang kumakalabog sa polished m

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status