Chapter 20We went home to my penthouse at nine in the evening. Wala nang katao-tao sa kompanya nang umalis kami. Sinabi ko na sa labas na lang kami kumain ng dinner pero pinilit niya na magluluto na lang siya.Kaya nang makarating kami sa penthouse ko ay talagang nagluto nga siya habang ako tamad na nakaupo sa high stool sa island counter. Nakapangalumbaba ako habang nakatitig sa kanya na nagluluto. He's topless and he's busy cooking.I silently imagine how would he look like ten years from now.Pero mabilis akong bumalik sa reyalidad nang bumaling siya sa akin."Who taught you how to cook?" I asked curiously. Ako natuto ako dahil wala akong choice. Pero kung titingnan ay magaling talaga siya. I can cook while he is pro."My mother. Sa Zamboanga pa lang tinuruan na niya ako," he answered. Nangunot ang noo ko. "Zamboanga? You are not born and raised here in Manila?" I asked and he shook his head.I can't believe those questions slipped out from my mouth."No, I was born and raised in
Chapter 21"Oo, buntis ako at ikaw ang ama ng dinadala ko," Trisha said before she ran out of my office.Napaawang ang mga labi ko at hindi ako makapagsalita sa gulat. Zale turned to me. Nagmamakaawa ang mga mata niya. May kaunting luhang namumuo. Mas lalo kong naramdaman ang paghapdi ng puso ko dahil doon. And I stopped my tears from falling when he followed Trisha without saying anything."I understand it, d*mn," biglang sambit ni John.Biglang umikot ang paningin ko. Tuluyan akong nanghina pero mabilis akong nasalo ni John kaya hindi ako natumba."Hey, are you okay?" nag-aalala na tanong niya kaya napakurap ako bago tumango."I need to go," sabi ko kalaunan saka dahan-dahan na lumabas ng opisina at sumunod naman siya sa akin ni tila nag-aalala pa rin.John followed me until I reached my car. Mabilis akong nagmaneho pauwi at habang nasa daan ay biglang rumagasa ang mga luha ko. I cried while driving. Nanlalabo ang paningin ko at nang maipit ako sa traffic ay doon ako biglang napahag
Chapter 22Unti-unti kong nilibot ang tingin ko sa venue kung saan ginaganap ang anniversary party ng kompanya ngayon. Mga respetado at mayayaman taong ang imbitado. Mga politiko, negosyante at ilang mga sikat na artista. All employees of our company are present too.Dad's busy talking to our guests same as my Mom and my sister. Marami ring lumalapit sa akin at nakikipag-usap ngayon na hindi pa pormal na nagsisimula ang program. I made sure that everything is polish and elegant.Kita ko sa mukha ng mga magulang ko na masaya sila. I made sure that the venue is elegany as I am. The music is mellow. The foods are great. And everyone is in their best tux and gowns.Natigil ako sa pagmamasid sa paligid nang may lumapit sa aking mga negosyante para makipag-usap. Nadala ako sa pakikipag-usap kaya maski ako ay nagulat nang magsalita ang kinuha kong masters of ceremony sa gitna na magsisimula na ang program.Mabilis akong nagpaalam sa mga kausap ko para pumunta sa table namin ng pamilya ko. M
Chapter 23If they doesn't want me in their life then I'll leave. Pagod na rin naman ako. Maybe for now I'll focus on myself and on my pregnancy.Mugto ang mata ko nang gumising ako. And I feel so broke and angry when the front desk of this condominium building called me that I have things down stairs. Mabilis ko iyong pinaakyat sa unit ko. And I saw my things. From my office.Napatulala ako sa mga gamit ko na nakalagay sa isang brown na box.Napatiim bagang ako.Ano pa nga ba ang inaasahan ko?Nagawa nila iyon kagabi at mabuti naman dahil hindi rin nila pinatapon ang mga natitira kong gamit sa opisina.Hindi ko alam kung ano ang lalabas sa bibig ko kapag nakita ko sila. I hate them so much. I hate tfhem beause I am not doing anything aside from making them proud. But in the end, I am still the bad one.When I opened my new phone news about last night welcomed me. Walang kurap kong binasa itong lahat ng article. Kyla was confirmed that she's the new Ceo. Naglabas pa ng statement si Da
Chapter 24The company is failing, that's why they are calling me. The boastful sister needs my help.Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko matapos ang tawag na iyon. Are they using me again?Napahilot ako sa sintindi ko habang nakatingin sa maraming balita tungkol sa kompanya. Hindi ako nakibalita kaya hindi ko alam lahat ng ito. Kyla and Dad refuse to say anything to the media. Si Mommy naman ay hindi rin nagpaparamdam.Ganoon kalala?Higit isang buwan pa lang akong umalis sa Pilipinas!I want to ignore them. I want to ignore them. They ignored me, too. Hindi nila ako binigyan ng atensyon at hindi nila kailanman pinakinggan ang gusto ko. They never cared.So why would I help them?Why would I help the company?But that's company is important to me. I did my best to maintain it on top. Napamahal na sa akin ang kompanya.And that company is made by my grandparents. That the reason why Navrus is well known. That is the reason why we grew up in a silver platter. It helps us a lot. Tha
Chapter 25Naglakad ako papunta sa dati kong opisina. Aligaga si Ann nang makita ako pero kahit ganoon ay pinagbuksan niya ako ng pinto. The familiar yet familiar office welcomed me.And expected, Kyla entered too with her raging eyes."This is my office! I am the Ceo of this company! Wala kang karapatan na umasta na pag-aari mo 'to!" sigaw niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.But as much as I can I won't go closer to her. Sa galit niya ay mukhang masasaktan niya ako ngayon."You are stupid! Dad called me to help you! The company is failing because of you!" sigaw ko pabalik kaya mas lalong umapoy ang mga mata niya sa galit.She was about to shout again but Mom and Dad entered."Dad! What do you mean by this? Kaya ko 'to," nanginginig na sambit ni Kyla pero sinulyapan lang siya ni Daddy at kaagad ring tumingin sa akin."Chloe, this company is also your obligation. This company feed you," sambut ni Daddy kaya nalaglag ang panga ko.I can't believe him."What?" gulat at galit na tanong
Chapter 26The next day, a lot of business trips welcomed me. I want to act like I'm sick because I am too lazy to do it all but I can't. I came here for this. For the company. So I need to do this.I went to Singapore, Thailand, Taiwan and Japan for three days. It was exhausting but a little bit worth it because I closed every deal with the new found investors. At unti-unti na ring bumabalik ang mga dating investors kaya medyo nakakatayo na ang kompanya.Nang makabalik ako sa Pilipinas ay ramdam na ramdam ko ang pagod ko sa pagpapalit-palit ng bansa at ng klima. Dumiretso ako sa unit ko at natulog ng tatlong oras. And I woke up around one in the afternoon so I decided to just eat outside and to visit the company.Wala sa sarili akong naglalakad papasok sa loob ng building habang hawak ang fruit tea sa kaliwang kamay ko. My baby must also be tired. Napabuntong hininga ako saka napabuntong hininga. I am craving for something again. I want sinigang. But the thing is, I want sinigang co
Chapter 27I'm nervous that Kyla must be right. Dad might pass this company to me. He always calls me to consult me about everything. At hindi niya naman gawain iyon noon. He complimented me because I managed to lift the company up in just a short period of time.I must be happy this is what I dreamt of. Pero parang may iba. May may mali. I know Dad. He's bright. At lahat ng tumatakbo sa isipan niya ay planado niya ng husto.I'm already ten days here in the Philippines. Hindi ko alam kung paano ko nagawa 'to. Masaya ako dahil ang bilis ng mga oras. Hindi ko na lang namalayan. I can say that the company is in good state now. Kaunti na lang at babalik na ito sa itaas."This is not good," komento ko sabay iling nang ipakita ni Kyla sa akin ang project na approved na sa kanya.Napakunot ang nop ko nang mapabuntong hininga siya. Na tila pagod na siya sa mga ginagawa niya."Pag-isipan mo naman lahat," inis na sambit ko na siyang dahilan para mapairap siya."Yes, Ate," sarkastikong sambit n