EP.3
ธาวินช้อนอุ้มเธอขึ้นแนบอก แล้วพาไปที่เตียงด้วยความเร็ว ฝ่ามือใหญ่เล้าโลมสัมผัสเนื้อผิวขาวเนียนละเอียด ใบหน้าหล่อโน้มกระซิบข้างใบหูชวนให้คนฟังสยิวซ่าน อลินดาตาฉ่ำปรือร่างกายเหมือนคนหมดแรงไปดื้อ ๆ เมื่อถูกเขาโอ้โลมไม่หยุดพัก
ร่างกำยำปล่อยแรงปรารถนาดำมืดอีกครั้ง เขาถกเสื้อสายเดี่ยวเธอขึ้นเหนืออก ปากหยักครอบเม็ดทับทิมสีหวานในทันใด ลิ้นร้อนละเลงปัดป่ายเม็ดตุ่มไตพลันกระดกรัวชิมยอดอกอย่างเหือดกระหาย
มือสากเลื่อนลงต่ำกว่าสะดือมาหยุดอยู่ที่กลางกายสาว เขาจับเธอถอดรูดกางเกงขาสั้นพร้อมกับกางเกงชั้นในลงมาให้พ้นขา ได้เห็นเนื้ออวบอูมสีขาวเต็มสองตาชัด ๆ ทำเอาธาวินเผลอกลืนน้ำลายลงคอไปหลายอึก
ปลายนิ้วทั้งห้าลูบสัมผัสกลางกาย แล้วใช้นิ้วกดไปยังจุดอ่อนไหว สอดนิ้วร้ายเข้าไปทักทายความเปียกลื่นในโพรงเนื้อในฉ่ำน้ำ
“อื้อ ยะ อย่า”
"ทำไม”
“ฉันกลัวเราสองคนจะมองหน้ากันไม่ติด”
“ก็มองอยู่ เคย ๆ กันแล้ว จะกลัวอะไร”
“ฉันขอนะ อย่าดีกว่า” ดวงตาใสกระจ่างมองสบดวงตาล่ำลึกอย่างเว้าวอน ธาวินถอดถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน เขายอมถอยให้ก่อน เก็บความปรารถนาดำมืดกลับลงไป แล้วโยนกางเกงขาสั้นให้เธอสวมใส่ อลินดารับมาไว้แล้วสวมใส่ด้วยความเร็วก่อนที่เขาจะเปลี่ยนใจ
“ฉันยอมให้แค่วันนี้” แต่ทว่ายังคงมีข้อต่อรอง ธาวินเกลี่ยเส้นผมสีทองทัดใบหู ขยับใบหน้าจูบกลีบปากสีชมพูเป็นการมัดจำ
“โกรธฉันไหม”
“ไม่”
“จริง ๆ นะ”
“อืม ฉันไปก่อน” ธาวินลุกลงจากเตียงด้วยใบหน้าเรียบเฉย ผิดกับก่อนหน้าที่เขาแสดงท่าทีหิวโหยต่ออลินดา เธออยากให้เขาหยุด เขาก็หยุด แต่จะให้นั่งอยู่ด้วยกันต่อในห้องเพียงสองต่อสอง ยังไงเสียเธอก็ไม่พ้นเขาอยู่ดี
“เดี๋ยว”
“อะไร”
“ขอกอดแกหน่อยสิ” อลินดาตั้งท่าจะลุกขึ้น แต่ทว่า...
“แต่มันจะไม่จบที่กอด” เสียงทุ้มตอบกลับมองดวงหน้าสวยขึ้นสีแดงจัด มุมปากหยักยกยิ้มเจ้าเล่ห์ ไม่ให้เอาแต่มาขอกอด คราวนี้เขาไม่ยอมถอยให้แน่
เช้าวันต่อมา ธาวินขับรถมาส่งอลินดาที่หน้าตึกในตอนเช้า ส่วนเขาวันนี้ไม่มีเรียน แต่ตั้งใจจะมาส่งเธอเพราะอยากอยู่ใกล้ ๆ
“วันนี้ขึ้นไปนั่งเป็นเพื่อนฉันได้ไหม” ดวงตาหวานกระพริบตาอ้อน ทำเอาคนมองชักจะอดใจไม่ไหว เลยหอมแก้มนุ่มไปฟอดใหญ่ ถือเป็นการลงโทษที่มาทำตาหวานออดอ้อนใส่
“ไอ้บ้า เดี๋ยวคนเห็น”
“เพื่อนเธอไม่มาเรียนอีกแล้ว”
“อืม โอปอลบอกว่าป่วย”
“แล้วก็เชื่อ”
“จะให้ทำยังไงล่ะ เธอบอกแบบนี้นี่ แล้วตกลงแกจะขึ้นไปเรียนเป็นเพื่อนฉันไหม”
“อืม”
ตกลงสองคนนี้เขายังไงกันแน่
ต้องใครสักคนตกอยู่ในเฟรนโซนชัวร์
เขาเปิดตัวกันหรือยัง
ตัวติดกันตลอดเลยอ่ะแก
เพื่อนนี่โคตรหล่อเลยเนอะ ฉันชอบอ่ะ แต่ปากเสียเกิ๊น
มึงดูเบ้าหน้าเพื่อนเขาด้วยค่ะ เป็นถึงดาวมหาวิทยาลัย แกหมดสิทธิ์
ว๊าย เขาจับมือกัน แฟนกันแล้วแน่ ๆ
ตลอดทางที่เดินเข้ามาในตัวอาคาร ทั้งสองได้ยินเสียงนินทามาตลอดทาง ธาวินเลยถือโอกาสจับมือบางเดินขึ้นตึกเรียนไปด้วยกัน
“ก็ไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้”
“เธอไม่ชอบ?”
“...ชอบสิ” อลินดากระซิบบอก ใบหน้าสวยขึ้นสีระเรื่อ เธอดีใจยิ่งกว่าสอบได้เกรดเอเสียอีก นี่นับเป็นครั้งแรกที่เขาจับมือเธอเดินในมหาวิทยาลัย
“งั้นคืนนี้ฉันขอ” ธาวินแกล้งอ่อยเธอเสียงพร่า ดวงตากลมโตเบิกกว้างเต็มสองตา ขยับมือตีลงไปบนแขนล่ำ ไอ้เพื่อนนี่มันเข้าขั้นโรคจิตชัด ๆ
“โอ๊ย...เมื่อคืนฉันอดไปแล้ว วันนี้ฉันต้องได้”
“แกจะพูดดังทำไมเนี่ย”
“อายทำไม ฉันไม่ได้พูดคำว่า ‘เอา’ เมื่อไหร่” เน้นคำที่เธอไม่อยากให้เขาพูดออกมา ใบหน้าหล่อเหลาแสดงสีหน้ายียวน ใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มเป็นเชิงหยอกเย้าให้เธอลนลาน
อลินดาทำหน้าเหลอหลา หันมองซ้ายขวา แล้วรีบพาเขาขึ้นห้องเรียนให้ไวที่สุด ก่อนที่เขาจะหลุดปากพูดเรื่องน่าไม่อายในที่สาธารณะ
ในชั่วโมงเรียนอลินดาตั้งใจจดเรคเชอร์ที่อยู่บนกระดาน ส่วนชายหนุ่มคนข้าง ๆ ที่มานั่งเรียนเป็นเพื่อนนั้น...
หลับ~
“รัก เราขอนั่งตรงนี้ได้ไหม” เสียงทุ้มจากชายหนุ่มผู้มาใหม่ เขาขออนุญาตเธอนั่งลงที่เก้าอี้ตัวข้าง ๆ ความจริงแล้วทั้งห้องยังเหลือที่ว่างอยู่อีกมาก แต่เขาเลือกที่จะนั่งข้าง ๆ ดาวมหาวิทยาลัย หวังทำความรู้จักเธอไปในตัว
“อ่อ ได้ค่ะ”
ในขณะนั้นเองธาวินขยับกายขึ้นนั่งหลังตรง ยืดแขนบิดขี้เกียจยาว อลินดารีบจับแขนเขาลดลง สิ่งที่เขามองเป็นอันดับแรกก็คือไอ้หนุ่มหน้าตี๋คนที่นั่งข้าง ๆ เธอ เขาไม่ได้หลับ แค่พักสายตาเท่านั้น แต่พอได้ยินเสียงผู้ชายมันกวนใจ เขาเลยต้องรีบหันมาดู
“เราชื่อท็อป”
“กูชื่อเพื่อน” ธาวินสวนคำพูดแนะนำตัวเองขึ้นมาในทันที อลินดาที่กำลังจะอ้าปากตอบต้องรีบปิดปากแล้วสะกิดเพื่อนอย่าเสียมารยาท
“ไม่ได้ถาม” ท็อปตอบกลับ มองหน้าอีกฝ่ายนิ่ง
“อยากตอบ จะทำไม”
“พอได้แล้ว” อลินดาปรามเขา อย่ามามีเรื่องกันในห้องเรียน เมื่ออาจารย์ในคลาสเริ่มจะเพ่งเลงพวกเราสามคนที่ส่งเสียงรบกวนสมาธิคนในห้องที่เขากำลังตั้งใจเรียน
“ที่ตรงนี่ว่างหรือเปล่าคะ” หญิงสาวที่เพิ่งเข้าห้องมาใหม่ เธอเดินตรงเข้ามาถามกับธาวิน เห็นว่าอยู่ใกล้กับประตูทางออกพอดี
“ไม่ว่าง ไปนั่งที่อื่น” เสียงทุ้มเข้มสะกดอารมณ์ด้วยความไม่พอใจ เขาเอ่ยกับสาวเจ้าที่ดูจะอยากนั่งลงที่เก้าอี้ตัวข้าง ๆ แต่ทว่าเขาไม่อนุญาต แล้วหันกลับไปจ้องมองดวงหน้าหวานกำลังตกอยู่ในความประหม่า เขาทำให้เธอดูเป็นตัวอย่าง ว่าไม่ควรให้เพศตรงข้ามมาอยู่ใกล้
“กลับห้องไปเธอโดนฉันจัดใหญ่แน่”
EP.7“แกเพิ่งจะทำไปนะ” อลินดาส่งสายตาอ้อนวอน เราสองคนเพิ่งจะทำเรื่องบนเตียงกันไปไม่นาน เธออยากดูซีรีส์ ทำไมไม่ตามใจเธอบ้าง และไหนว่าจะดูด้วยกัน นี่ยังดูไปไม่ถึงไหน ก็จะมาขอดูดนมเธออีกแล้ว “ก็แค่ดูด” เสียงทุ้มเอ่ยพร่า ดวงตาคมปราบฉายแววความปรารถนาดำดิ่งลึก เมื่ออยากได้ในสิ่งที่ต้องการอย่างเอาแต่ใจ ฝ่ามือใหญ่วางทาบทับบนหน้าอก ค่อย ๆ สะกิดเสื้อเธอขึ้นช้า ๆ ทีละนิด ร่างบอบบางแข็งค้าง พยายามกลั้นใจดูซีรีส์ต่อไป คิดเอาไว้ว่าถ้าเธอไม่จิตเตลิด ทำเป็นใจแข็งไม่รู้สึกอะไรสักนิด เขาก็คงจะหยุดทำไปเอง “ใจแข็งจังนะ” “...” “อยากดูซีรีส์ขนาดนั้นเลย”“...”“ขอทีนึงนะครับ” ธาวินขยับตัวขึ้น ใช้น้ำเสียงนุ่มชวนน่าฟัง แลบลิ้นตวัดเลียที่ติ่งหูของอลินดา หวังให้เธอสยิวซ่านและมีอารมณ์ คนตัวเล็กนอนสั่นสะท้าน เรียวปากสวยเม้มเข้าหากันสนิท ธาวินเห็นอาการเธอตอบสนองแต่ยังทำใจแข็ง เขาก็เลย...ใช้ลิ้นเลียตั้งแต่ลำคอลากไล้ไปถึงหน้าแก้ม ริมฝีปากหนางับแก้มนุ่มนิ่ม อยากจะรู้จริง ๆ ว่าเธอจะทนเขาได้สักแค่ไหน “ฉันไม่เคยทำแบบนี้กับใคร” “...”“เธอคือคนแรก” คนฟังหัวใจสั่นไหว อลินดาหันไปมองเขา เธอหาคำตอบจากดวงตาคู่มคมนั้น
EP.6 หลายวันต่อมา อลินดากับโอปอลนั่งเรียนอยู่หลังห้อง วันนี้เดดไลน์ส่งรายงานกับอาจารย์ ร่างบอบบางนั่งตัวขดเป็นกุ้ง ฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียน เธอปวดท้องประจำเดือน ถ้าไม่ติดว่าต้องพรีเซนต์ด้วย เธอก็คงไม่มาเรียนวันนี้ “ฉันมียาพอนสแตนกินก่อนไหม” โอปอลบอก พร้อมกับหยิบยาให้อลินดาแล้วยัดใส่ในมือเธอ “ไม่ล่ะ ฉันกินก่อนมาเรียนแล้ว” เธอยัดยาคืนกลับเจ้าของ แล้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียนเช่นเดิม อลินดากินยามาก่อนออกจากห้องแล้ว แต่ทำไมอาการเธอถึงไม่ทุเลาลงบ้าง “ฉันอยากได้ถุงน้ำร้อนอ่ะโอปอล” “จะไปเอาจากไหนอ่ะตอนนี้” “เดี๋ยวฉันโทรถามเพื่อนก่อน แกดูอาจารย์ให้ที” อลินดาแอบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายโทรหาธาวิน ในขณะที่ก้มหน้าฟุบลงบนโต๊ะ “เพื่อน ฉันปวดท้อง” [ อืม ] ตอบรับคำสั้น ๆ ธาวินก็เข้าใจได้ในทันที เขารู้ว่าอลินดาปวดท้องประจำเดือน ธาวินกำลังเรียนอยู่ในคลาส เขาลุกออกจากห้องโดยไม่สนอาจารย์ที่กำลังสอน เพื่อนเรียกถามเขาก็ไม่สน มุ่งหน้าตรงไปยังสหกรณ์ของมหาวิทยาลัย หยิบถุงน้ำร้อนสีชมพูที่เธอชอบ จ่ายเงินเรียบร้อย เขาจึงขอให้พนักงานใส่น้ำร้อนในถุงร้อนให้เขาด้วย “น่ารักจริง ทำให้แฟนใช่ไหมเนี่ย” พนักงานสาวแคชเช
EP.5อลินดาอ้าปากค้าง อยากจะเอาหน้ามุดหนีลงดินให้รู้แล้วรู้รอด ได้เธอแล้วเขาก็ยังจะมักมาก เธอพยายามยื้อแย่งโทรศัพท์เขามาลบภาพหน้าอก เกิดมันบ้าเอาภาพเธอไปลงโอลี่แฟน คราวนี้เธอคงได้เป็นฆาตกรฆ่าเขาแน่“ปกติเขามีแต่มะม่วงอกร่อง อันนี้มะม่วงร่องอก ลูกโต ๆ หวานฉ่ำ” ธาวินมองหน้าอกอลินดาเป็นประกาย สองเต้าลูกใหญ่ ๆ กระเด้งเต็มสองตาเมื่อเธอพยายามเขย่งเอาโทรศัพท์เขาไปลบภาพ“ไอ้เพื่อน” อลินดาขึ้นเสียง จ้องธาวินเขม็ง เธอยืนกอดอกเพื่อปกปิดหน้าอกของตัวเอง ถึงแม้จะไม่มิดเลยก็ตาม เมื่อฝ่ายชายจ้องหน้าอกเธอตาเป็นมัน“ภาพไม่หลุดหรอกน่า” ธาวินยิ้มบอกขำ ๆ ก่อนจะโน้มใบหน้าพูดกับเธอใกล้ ๆ ดวงตาสองคู่ประสานกันเป็นหนึ่ง“เพราะฉันหวง”“ฉันไปแล้ว” ใบหน้าสวยย่นจมูกใส่ก่อนไป อลินดาพาตัวเองเดินออกจากห้องด้วยความเร็ว ก่อนที่เธอหัวใจจะวายตรงหน้าเขาหวงเธองั้นเหรอ ในฐานะอะไร เพื่อน หรือมากกว่านั้น“ฉันเปิดประตูให้” อลินดาออกจากห้องธาวินก็เจอโอปอลยืนอยู่หน้าห้อง เธอเปิดประตูให้กับเพื่อนสาวคนสนิทอีกคน วันนี้เธอและโอปอลทำรายงานด้วยกัน เพราะต้องส่งรูปเล่มให้อาจารย์ภายในสัปดาห์หน้าติ๊ง~ระหว่างที่กำลังค้นหาข้อมูลในอินเทอร
EP.4หลังจากเลิกคลาสในช่วงเช้า ธาวินพาเธอกลับคอนโด เขารีบร้อนขับรถด้วยความเร็ว อลินดาจับเข็มขัดนิรภัยแน่น จนกระทั่งมาถึงจุดหมาย เขาเปิดประตูรถ เดินอ้อมไปหาเธออีกฝั่ง จับจูงมือบางเดินไปด้วยกัน กระทั่งมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องของเธออลินดารอบกลืนน้ำลายไปหลายอึก เมื่อรู้สึกถึงรังสีอำมหิตในความปรารถนา เธอไม่กล้าแม้แต่จะเปิดปากถาม หรืออาจจะต้องยอมรับชะตาที่เขาเป็นคนกำหนดนิ้วเรียวบางกดรหัสห้อง ประตูสีขาวถูกอ้าออก อลินดาก็ถูกเขาเหวี่ยงเข้าไปในห้อง ปิดประตูเสียงดังสนั่น เขาจับเธอมากอด ซุกไซ้ลงบนซอกคอขาว ทั้งกดจูบและเลียโลมร่างกายเธอ มือหนาปัดป่ายเป็นพัลวัน สัมผัสจับทุกสัดส่วนของร่างกาย ลมหายใจชายหนุ่มหอบกระชั้นอย่างรุนแรง ความต้องการที่อยู่ในส่วนลึก ได้ผุดขึ้นอยู่เหนือความต้องการ“อื้อ เพื่อนเดี๋ยวสิ“ไม่”“อ๊ะ ฉันขอล่ะ ฉัน...ไม่พร้อม”“ฉันจะเอา”“ไว้วันอื่น” อลินดาออกแรงทั้งหมดที่มี ผลักคนตัวโตให้อยู่ห่าง ๆ เธอก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาคมวาววับที่พร้อมจะจับเธอกินทุกเมื่อเขาหื่นเกินไปแล้ว“วันอื่นคือเมื่อไหร่”“ก็วันอื่นไง”“ขนเสื้อผ้าแล้วมาอยู่ที่ห้องฉัน”“อะไรนะ”“ไปเก็บของ” ธาวินเอ่ยน้ำเสียงเด็ดขา
EP.3ธาวินช้อนอุ้มเธอขึ้นแนบอก แล้วพาไปที่เตียงด้วยความเร็ว ฝ่ามือใหญ่เล้าโลมสัมผัสเนื้อผิวขาวเนียนละเอียด ใบหน้าหล่อโน้มกระซิบข้างใบหูชวนให้คนฟังสยิวซ่าน อลินดาตาฉ่ำปรือร่างกายเหมือนคนหมดแรงไปดื้อ ๆ เมื่อถูกเขาโอ้โลมไม่หยุดพักร่างกำยำปล่อยแรงปรารถนาดำมืดอีกครั้ง เขาถกเสื้อสายเดี่ยวเธอขึ้นเหนืออก ปากหยักครอบเม็ดทับทิมสีหวานในทันใด ลิ้นร้อนละเลงปัดป่ายเม็ดตุ่มไตพลันกระดกรัวชิมยอดอกอย่างเหือดกระหายมือสากเลื่อนลงต่ำกว่าสะดือมาหยุดอยู่ที่กลางกายสาว เขาจับเธอถอดรูดกางเกงขาสั้นพร้อมกับกางเกงชั้นในลงมาให้พ้นขา ได้เห็นเนื้ออวบอูมสีขาวเต็มสองตาชัด ๆ ทำเอาธาวินเผลอกลืนน้ำลายลงคอไปหลายอึกปลายนิ้วทั้งห้าลูบสัมผัสกลางกาย แล้วใช้นิ้วกดไปยังจุดอ่อนไหว สอดนิ้วร้ายเข้าไปทักทายความเปียกลื่นในโพรงเนื้อในฉ่ำน้ำ“อื้อ ยะ อย่า”"ทำไม”“ฉันกลัวเราสองคนจะมองหน้ากันไม่ติด”“ก็มองอยู่ เคย ๆ กันแล้ว จะกลัวอะไร”“ฉันขอนะ อย่าดีกว่า” ดวงตาใสกระจ่างมองสบดวงตาล่ำลึกอย่างเว้าวอน ธาวินถอดถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน เขายอมถอยให้ก่อน เก็บความปรารถนาดำมืดกลับลงไป แล้วโยนกางเกงขาสั้นให้เธอสวมใส่ อลินดารับมาไว้แล้วสวมใส่ด
EP.2อลินดาเปิดประตูห้องถึงกับผงะเมื่อคุณแม่ธาวินมาหา ชายหนุ่มเพิ่งสวมเสื้อยืดเสร็จจึงได้เดินมาที่หน้าประตูอยากรู้ว่าเป็นใครที่มาขัดจังหวะ แต่พอเขามาปรากฏตัวให้คนที่ยืนอยู่หน้าห้องได้เห็นเท่านั้น“ไอ้เพื่อน”“แม่”“เออ แม่แกนี่แหละ กดออดห้องแกตั้งนานก็ไม่มีคนมาเปิด ว่าแล้วเชียวว่าต้องอยู่ห้องหนูรัก นี่มารบกวนอะไรหนูรักอีก ไอ้ลูกไม่เอาไหน”“มาทำไม กำลังเข้าได้เข้าเข็ม” ธาวินยืนแคะหู แสดงสีหน้าเบื่อหน่ายเมื่อคุณแม่เอาแต่บ่น บวกกับเขากำลังจะสร้างความสุขกับเพื่อนคนสนิท ดันมีแม่มาเป็นมารขัดขวางเสียได้“คุณป้า เชิญเข้าห้องก่อนดีกว่าค่ะ” อลินดาเชื้อเชิญผูัใหญ่เข้าห้อง ก่อนจะหันไปแยกเขี้ยวใส่ธาวิน พูดจากำกวมชวนให้คิด ดีที่คุณแม่เขาไม่ทันได้ยิน“ดูอย่างหนูรัก มีน้ำใจกับแม่ แต่กับแกพอฉันมาหา ไม่เคยชวนฉันเข้าห้องเลยสักครั้ง”ปาจารี คงพีระพัฒน์ คุณแม่ของธาวิน ยืนบ่นลูกชายต่อหน้าเพื่อนสนิทลูก หวังอยากจะให้อลินดาช่วยคุมพฤติกรรมลูกชายเธอ เผื่อว่าธาวินจะฟังเพื่อนมากกว่าแม่แท้ ๆ ของมันเอง“กลับไปได้แล้ว” ธาวินพูดไล่คุณแม่เพี๊ย~“ไปไล่คุณป้าได้ยังไง ท่านอุตส่าห์มาหาเพราะคิดถึงไหม” อลินดาพูดเตือน ธาวิน